Δεν φαντάζεσαι πώς μοσχοβολούν!…

Γράφει η ΕΥΔΟΚΙΑ ΣΚΟΡΔΑΛΑ - ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ

Έχεις δουλειές. Όπως πάντα. Μπαινοβγαίνεις στο σπίτι, σκουπίζεις, σφουγγαρίζεις, ξεσκονίζεις. Η καθαριότητα είναι για σένα αρχοντιά…
Σ’ ακολουθώ από ώρα κατά πόδας, με το πρόσφατο απόκτημά μου στα χέρια. Μια ρώσικη COSMIK 35, που αγόρασα στην πενθήμερη του σχολείου.
Θέλω να σε φωτογραφίσω. Όταν τελειώσω, λες. Και οι δουλειές σου δεν έχουν τελειωμό.
-Έλα, ρε μαμά! Σε παρακαλώ!...
-Δεν είμαι εγώ για τέτοια….
Μα επιμένω.
-Ε, καλά, άσε να σουλουπωθώ λίγο!
Σκουπίζεις τις σαπουνάδες από τα χέρια σου, πλένεις το πρόσωπό σου στη βρύση της αυλής, βρέχεις τα μαλλιά σου. Φοράς τo καλό σου φουστάνι, μπλε της θάλασσας, σπαρμένο άσπρα λουλουδάκια… Χτενίζεσαι. Βάζεις δυο σταγόνες «Μυρτώ» στα αυτιά σου, ένα μοσχοκάρφι ανάμεσα στα δόντια σου.
Στήνω το σκηνικό της φωτογράφησης. Μια ξύλινη καρέκλα, πράσινο φορμάικα τραπεζάκι, πλεχτό άσπρο σεμεδάκι, μια γλάστρα με βασιλικό...
Κάθεσαι. Χαϊδεύεις το βασιλικό τρυφερά, σαν κεφαλάκι παιδικό. Μοσχοβολά η αυλή. Και συ μοσχοβολάς!
Ανασαίνεις ευχαριστημένη. Με κοιτάς και χαμογελάς. Και γεμίζουν ήλιους οι μικρές ρυτίδες των ματιών σου! Τι όμορφη που είσαι! Σε καμαρώνω και πατώ το κουμπί της μηχανής…
…Πάνε σαράντα χρόνια από τότε… Φύγαν τα χρόνια. Έφυγες και συ… Όλα άλλαξαν!...
Όμως μέσα σε κείνη την παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία, όλα ίδια! Οι ήλιοι των ματιών σου, το χαμόγελό σου, η φωνή σου, το ανθισμένο φουστάνι σου! Κι ο βασιλικός, η κολόνια και το μοσχοκάρφι ανάμεσα στα δόντια σου, δεν φαντάζεσαι πως… μοσχοβολούν ώρες-ώρες!...

Χανιώτικα Νέα(08.05.2010)