ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γρραφει ο
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΚΑΛΟ καλοκαίρι σας ευχήθηκα,… εν χορδαίς και οργάνοις, που λέει ο λόγος την 1η του μηνός. Γράψτε λάθος! Καλό φθινόπωρο έπρεπε να σας είχα ευχηθεί, για να 'χουμε καλό καλοκαίρι. Τουλάχιστον για την πρώτη εβδομάδα.

ΣΤΙΣ ΔΕΚΑ φορές που άνοιξα τον υπολογιστή προχθές τουλάχιστον στις τέσσερις διάβασα ότι είμαι ο 999ος επισκέπτης (για τέτοια τύχη μιλάμε!) και το σύστημα με επέλεξε ως πιθανό νικητή κάποιου δώρου. Τρώει, όμως, η κατσίκα ταραμά;

ΟΜΠΡΕΛΑ προστασίας γι' άλλη μια φορά πάνω απ' το ευρώ. Μια ομπρέλα γεμάτη τρύπες ωστόσο. Δώρον άδωρον…

Η ΕΛΛΑΔΑ δεν είναι Ουγγαρία, λέμε. Η Ουγγαρία δεν είναι Ελλάδα, λένε. Εσείς προσωπικά τι λέτε; Δεν κάνουμε μια δημοσκόπηση και επί του συγκεκριμένου θέματος, λέω εγώ.

ΠΟΥΘΕΝΑ στο Μνημόνιο δεν αναφέρεται ότι οι συντάξεις θα πρέπει να κοπούν στο μισό. Γράψτε λάθος. Πείτε πως ήταν παραξήγηση. Ένα λάθος στη μετάφραση. Το 48% ήταν 84% τελικά. Μόνο αυτό το τελευταίο δεν μας είπαν σαν δικαιολογία.

ΓΙΑ ΔΕΙΤΕ ποιοι μας κυβερνούν και ποιοι μας κυβερνούσαν/ της μίζας και της αρπαχτής και τους χειροκροτούσαν. Μπορεί να βρεθούν κάποιοι να χαρακτηρίσουν ισοπεδωτικό το μαντιναδολόγο της στήλης μας, τον Ηλία τον Σταματάκη. Οτι εκφράζει όμως το δημόσιο αίσθημα, το εκφράζει.

ΤΟ ΘΕΜΑ δεν είναι να διαβείς τον Ρουβίκωνα, τον όποιο Ρουβίκωνα, σαν άλλος Ιούλιος Καίσαρας, αναφωνώντας ο κύβος ερρίφθη! Σε τελική ανάλυση το θέμα είναι τι θα γράψουν τα ζάρια. Με αφορμή την αποχώρηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας του ΣΥΝ από το 6ο συνέδριό του.

ΑΝ ΕΙΣΑΙ υπάλληλος της Βουλής κι έχεις μια εβδομάδα προϋπηρεσία γίνεσαι μόνιμος. Αν είσαι συμβασιούχος δασοπυροσβέστης για είκοσι χρόνια, ωστόσο, απολύεσαι. Ζητείται δικαιοσύνη! Ψύλλοι στ' άχυρα, θα μου πείτε.

ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ όλων των Ελλήνων φιλάθλων αναχώρησε η Εθνική μας ομάδα Ποδοσφαίρου στη Νότια Αφρική. Για ό,τι καλύτερο. Στην γενικότερη αναβροχιά καλό και το όποιο χαλάζι.

ΧΡΟΝΙΑ πολλά, με μια μέρα καθυστέρηση, στους απανταχού Μπασιάδες. Μεταξύ των άλλων αγίων χθες, 7 Ιουνίου, που γιόρταζαν, ήταν και ο άγιος Παναγής Μπασιάς. Περισσότερες πληροφορίες στο κορνιζάδικο του φίλου μου Ανδρέα Μπασιά, Σκαλίδη και Πειραιώς γωνία.

ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ανέκδοτα, τουλάχιστον μέχρι τέλος του Ιούνη, να… τρώνε και οι κότες. Ο Θεός να προστατεύει τις… φωλιδές που τα βρήκα και να βλέπει τον γκαρδιακό μου φίλο, τον γνωστό Σφακιανό λαογράφο Κανάκη Γερωνυμάκη που ανταποκρίθηκε κατά δύναμη στην δημόσια έκκλησή μου. Πάντα μου πίστευα ότι απού ζει μεταζώνεται.

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ο Δημάδης, ένας διεφθαρμένος και ανήθικος δημαγωγός, θέλησε να πειράξει τον στρατηγό Φωκίωνα, επειδή προτιμούσε τη σπαρτιατική από την αθηναϊκή ανατροφή. “Αν προτείνεις στους Αθηναίους να δεχτούν κι αυτοί τη νομοθεσία του Λυκούργου, είμαι πρόθυμος να υποστηρίξω την πρότασή σου”, του είπε. Ο Φωκίωνας του απάντησε στον ίδιο τόνο: “Μα την αλήθεια, Δημάδη, θα ήτανε πολύ γελοίο να υποστηρίξεις εσύ τους νόμους του Λυκούργου, έτσι όπως είσαι πασπαλισμένος με τόσα μυρωδικά και ντύνεσαι με τόση πολυτέλεια”.

“Όταν η μάχη τελείωσε/ Οι στρατιώτες έτρεξαν στο ποτάμι,/ να πλύνουν τα χέρια τους να ξεδιψάσουν./ Γράψανε γράμματα στους δικούς τους/ κι όταν η νύχτα και πάλι/ κρέμασε τα μαύρα της κρέπια,/ με τα όπλα τους να καπνίζουν ακόμη/ ξεκίνησαν βέβαιοι για νέους θριάμβους./ Πίσω τους έμεινε ο ποιητής. Μόνος του./ Μ' ένα θαμπό φαναράκι, να μετράει νεκρούς./ Να φροντίζει τους πληγωμένους./ Μόνος του.”
Το ποίημα “Ο ποιητής” του Κώστα Χελμού.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)