ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει
ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΤΥΠΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ σήμερο γκινιάζει η επαρχία/ και φαίνει ευκή πολύπλουμη, καλή επιτυχία! Και βεβαίως δεν αναφέρεται αποκλειστικά στην πάλαι ποτέ επαρχία των Αποκορώνων, ο και καλός μου φίλος ξεχωριστός ποιητάρης και μαντιναδολόγος Κωστής Λαγουδιανάκης που μου έστειλε, μέσω κινητού την παραπάνω μαντινάδα. Καμάρι και στολή, πάει να πει στολίδι, συνολικά για την ελληνική επαρχία, για όλη την Ελλάδα δηλαδή, είναι το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου που εγκαινιάζεται σήμερα στους Αγιους Πάντες Αποκορώνου. Είναι προφανές.

ΧΙΛΙΑ ΚΑΛΩΣ ορίσανε απ’ όλη την Ευρώπη/ του Τύπου οι εκπρόσωποι της πένας οι ανθρώποι. Σήμερ(α) αγάλλεται η ψυχή και του Κακαουνάκη/ για τη χαρά του φίλου του, του Γιάννη Γαρεδάκη. Δική μου η πρώτη μαντινάδα, φίλης τακτικής, τακτικότατης, αναγνώστριας της στήλης, που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία της, η δεύτερη.
ΕΝΑ ΝΕΟ κεφάλαιο στην ιστορία της ελληνικής δημοσιογραφίας αρχίζει να γράφεται από σήμερα, με τα επίσημα εγκαίνια του Ινστιτούτου του Επαρχιακού Τύπου. Καλή αρχή και καλή συνέχεια.

ΑΣΤΕΙΟΤΗΤΕΣ τα περί δραχμής βεβαίως βεβαίως. Μόνο που όταν συνεχίζονται οι αστειότητες η κατάσταση γίνεται σοβαρή.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ... Ρουμπινί (πες τον κι έτσι!) το ανάγνωσμα. Δεν είναι αναπόφευκτη η χρεωκοπία της Ελλάδας, ωστόσο είναι πολύ πιθανή η πτώχευσή της. Και τρέχα γύρευε τι θέλει να πει ο... προφήτης.

ΤΑ ΛΕΦΤΑ ή την κουρτίνα; Και τα λεφτά και την κουρτίνα! Ούτε τα λεφτά ούτε την κουρτίνα! Δύο διαφορετικές απαντήσεις σε μια ερώτηση. Και απού κατάλαβε, κατάλαβε!

“ΝΑ ΜΗΝ ΥΒΡΙΣΗΣ ποτέ τον δημοσιογράφον· είναι φιλόπονος εργάτης, σπείρων δι’ ημέρας και νυκτός, και δρέπων εν τέλει καρπούς, πολύ διαφορετικούς εκείνων ους έσπειρεν. Μάρτυς αιώνιος, του οποίου και η αποτυχία είναι μαρτύριον, και ο θρίαμβος μαρτύριον”. Από τη “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ, γεια σου! Με τη Νότια Κορέα ο πρώτος αγώνας της Εθνικής μας για το Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής, σήμερα στις 2.30 μ.μ. Ξεσκονίστε τους καναπέδες των σαλονιών σας ή τις καρέκλες των ανά τη χώρα καφετεριών και λάβετε θέσεις. Και βεβαίως μην ξεχάσετε τις βουζουβέλες σας!

ΜΥΡΙΖΕΙ ΕΚΕΙΑ που γράφει τα της Κρήτης τα τραγούδια/ όπως τα βρήκε απ’ τους παλιούς, όπως τα τραγουδούσαν. / Να ’σαι καλά παντοτινά Δάσκαλε - Λαογράφε για να φροντίζεις όμορφα τση Κρήτης το περβόλι! Περιττό νομίζω να γράψω ότι το νεοριζίτικο αυτό αναφέρεται στον κατά κοινή ομολογία κορυφαίο λαογράφο του τόπου μας Σταμάτη Απ. Αποστολάκη. Με αφορμή την μεθαυριανή εκδήλωση.

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ρώτησε κάποιος τον Θεμιστοκλή: “Τι θα προτιμούσες να είσαι Αχιλλέας ή Ομηρος;” Ο Θεμιστοκλής απάντησε με ερώτηση: “Εσύ τι θα ήθελες να είσαι, νικητής στους Ολυμπιακούς Αγώνες ή αυτός που αναγγέλλει τα ονόματα των νικητών;”.

“... Ομως δεν μπορούμε να ζούμε σε ησυχία/ όταν τα δάχτυλα της καθημερινής ανάκρισης/ ματώνουν τις ουλές του κορμιού μας. / Γι’ αυτό προσευχόμαστε στην πεταλούδα,/ που ζητά απ’ το αυγινό φως/ έρωτα μαζί του, να μπορούμε/ κάθε αυγή, να προσφέρουμε εμείς/ το μπουκέτο με τις ηλιαχτίδες/ στον μπούστο της μέρας”
Από το ποίημα του γράφοντος “ΚΑΖΟΒΑΡ”, Εκδ. Φιλιππότης, Αθήνα 1987 “Η ησυχία μας(;)”

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)