Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο
Βαγγέλης Θ.Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΔΕΝ ΘΕΛΩ πλούτο χωρίς κόπο, ευχαρίστηση χωρίς συνείδηση, γνώση χωρίς χαρακτήρα, εμπόριο χωρίς ηθική, επιστήμη χωρίς ανθρωπισμό, λατρεία χωρίς θυσία, πολιτική χωρίς αρχές. Ολοι συνυπογράφουμε αυτά που έχει πει ο μεγάλος Μαχάτμα Γκάντι. Αν τα εφαρμόζαμε κιόλας! Δύσκολος, πολύ δύσκολος ο δρόμος της αγιοσύνης. Ολες τις εποχές. Ιδιαίτερα τη σήμερον ημέραν.

ΜΕ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΤΕ γιατί άρχισα έτσι όπως άρχισα τη στήλη σήμερα. Δεν το ξέρω. Τα αποτελέσματα των δύο νέων δημοσκοπήσεων που βγήκαν τελευταία στο φως της δημοσιότητας σκεφτόμουν και ξεστράτισε ο νους μου. Γράφε! διέταξα το μολύβι μου κι αυτό υπάκουσε.

ΠΑΡΕ ΤΗ ΜΙΑ χτύπα την άλλη! Η πρώτη απάντηση που δίνουν οι πολίτες στο ερώτημα ποια κυβέρνηση, αυτήν του ΠΑΣΟΚ ή αυτήν της Νέας Δημοκρατίας, θεωρούν καλύτερη κυβέρνηση για τη χώρα, καθώς το 65% απαντά καμία απ’ τις δύο.

“ΤΟ ΜΗ ΧΕΙΡΟΝ βέλτιστον”, απαντά ωστόσο στη συνέχεια καθώς το 25% απαντά μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και μόλις το 4% μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

ΑΠ’ Τ’ ΟΛΟΤΕΛΑ καλή κι η Παναγιώταινα... Οχι, δεν αποδίδει αυτό που σκέφτηκα η γνωστή αυτή παροιμία. Ας την αλλάξω, λοιπόν, και θα καταλάβετε τι θέλω να πω, εσείς: Από την... Κώσταινα, καλλιά είναι η Γιώργαινα!

ΕΝΤΑΞΕΙ! Και από την... Αντώναινα καλλιά είναι η Γιώργαινα. Ο,τι απομένει, αν βγάλουμε το 65% στη συντριπτική του πλειοψηφία, το λέει αυτό.

ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΑ μ’ αυτήν την ιστορία των δημοσκοπήσεων, το παραδέχομαι. Δεν μπορώ να κολαντρίσω ώρες και στιγμές το μολύβι μου. Οπου θέλει, κι όπως θέλει, με πάει. Πάμε παρακάτω. Με νου και... δίχως κρασί!

ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ τα άλογα, όταν γεράσουν. Τους συνταξιούχους, ωστόσο, δεν τους σκοτώνουν. Απλώς τους κουτσουρεύουν την σύνταξη. Δεν τους χρειάζονται όλα τα προς ζωή απαραίτητα.

ΚΑΤΟΠΙΝ ενεργειών μου... Κατόπιν ενεργειών σου... Κατόπιν ενεργειών του... Κατόπιν ενεργειών μας... Κατόπιν ενεργειών σας... Κατόπιν ενεργειών τους... Ολα καλά. Η απομόνωση της Γαύδου παίρνει τέλος. Η Καλυψώ μπορεί να περιμένει τους... Οδυσσείς της!

Η ΓΙΟΡΤΗ του βραστού. Η γιορτή του τσιγαριαστού. Η γιορτή του ψητού. Η γιορτή του αντικριστού. Η γιορτή του κοκορετσιού. Η γιορτή του σουβλιστού αρνιού. Η γιορτή της βραστής γίδας. Η γιορτή του λεμονάτου χοιρινού. Η γιορτή της γεμιστής γαλοπούλας. Η γιορτή του μπουμπουριστού χοχλιού. Η γιορτή της τηγανητής γόπας. Προτάσεις επί προτάσεων...

ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ/ γέρους κι εγγόνια/ σας σατιρίζει/ και σας δροσίζει/ σας ξετρελαίνει/ και σας χορταίνει/ γέλιο και μάσα/ ρε τον μπαγάσα! Για τον εαυτό του μιλά ο γνωστός και μη εξαιρετέος Παβλής, καλά το καταλάβατε, στον προαναγγελθέντα... πεντάψαλμό του. Κουράγιο! Αλλο ένα “πάβλειο” πεταχτό μεθαύριο και τουλάχιστον προσώρας καθαρίσαμε!

ΕΝΑΣ ΦΛΥΑΡΟΣ κουρέας ρώτησε κάποτε τον Αρχέλαο, τον βασιλιά της Μακεδονίας: “Πώς θέλεις να σε κουρέψω, βασιλιά μου;”. Ο Αρχέλαος απάντησε με μια λέξη: “Σιωπηλός!”.

“Σε κελιά μοναξιάς/ στα σαγόνια συνθλίβομαι του αιώνα./ Ανασύρω αρχαίους αμφορείς./ Καταθέτω τα νεκρά πουλιά/ των πετρελαιοκηλίδων./ Το άρμα του Ηλιου/ αναδύω απ’ το πέλαγος./ Διαστρωματώνω το φως./ Και προσδένω τα είδωλα./ Με ηγεμόνα το νου”...
Το ποίημα “Τα κελιά” της Γιώγιας Σιώκου
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου