ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΠΟΙΟΣ ΕΙΔΕ κράτος λιγοστό/ σ’ όλη τη γη μοναδικό,/ εκατό να εξοδεύει/ και πενήντα να μαζεύει;/ Να τρέφει όλους τους αργούς,/ να ‘χει επτά Πρωθυπουργούς,/ ταμείο δίχως χρήματα/ και δόξης τόσα μνήματα;/ Να ’χει κλητήρες για φρουρά/ και να σε κλέβουν φανερά,/ κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε/ τον κλέφτη να γυρεύουνε;

ΤΟ ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΟ δεν είναι ότι ισχύουν και σήμερα οι στίχοι που έγραψε ο Γεώργιος Σουρής πριν από 100 και χρόνια, αλλά ότι θα ισχύσουν και ύστερα από 100 και χρόνια, μου έγραψε η φίλη, που μου τους έστειλε μέσω Διαδικτύου. Τέτοια σιγουριά ότι έτσι πάνε τα πράγματα εν Ελλάδι και έτσι θα πηγαίνουν...

'ΕΤΣΙ ΗΡΘΑΝ τα πράγματα μα έτσι δε θα πάνε', η άλλη άποψη. Για να χρησιμοποιήσω αυτολεξεί τον τίτλο ενός βιβλίου του τούρκου συγγραφέα Αζίζ Νεσίν που μου τον θύμισε τις προάλλες ο φίλος μου ο γέρω - δάσκαλος. Μαζί με δύο άλλους τίτλους βιβλίων του: 'Ο καφές και η δημοκρατία' και 'Κρεμάστε τους σαν τα τζαμπιά'.
Ενας, μία για να είμαι ακριβής, έφυγε, δώδεκα ήρθαν και το μικρό ευέλικτο σχήμα των 37 έγινε μεγάλο δυσκίνητο άθροισμα των 48. Πάμε για ύπνο, Κατερίνα...

ΛΑΜΠΕΙ Η Κρήτη δια της απουσίας της και στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο. Ουδείς υπουργός. Εκτός και αν δύο υφυπουργεία μάς κάνουν ένα υπουργείο. Οσο για τα Χανιά αυτό δα έλειπε! Τι απαίτηση κι αυτή για ένα υπουργείο...

ΔΙΔΑΞΕ ήθος η φίλη μου η Βαγγελιώ Ηλιάκη - Σχοιναράκη, όταν άφησε, όντας βουλευτής, την κεντρική πολιτική σκηνή και κατέβηκε υποψήφια για τη Νομαρχία Ηρακλείου. Τώρα, μετά την μη επιλογή της ως υποψήφιας Περιφερειάρχου, είμαι σίγουρος ότι θα ξαναδιδάξει. Την ξέρω καλά. Πάνω απ’ όλα είναι Δασκάλα η Βαγγελιώ...

'ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑ αγράμματα μου εχαρίσατε; Τί τα θέλω; Χάρισμά σας. Παιδιά ωσάν γουρουνόπουλα να έχω δεν το καταδέχομαι... Χαρίσατέ μου και ένα σχολείον εδώ εις την χώραν σας να μαθαίνουν τα παιδιά μας γράμματα, να ηξεύρουν πού περιπατούνε'. Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (Διδαχές).

ΔΙΑΒΑΣΕ , μου γράφει, σε μήνυμά της η τακτική αναγνώστρια της στήλης, Κατερίνα Τοράκη το ποίημα από τους 'Σπαραγμούς' της Αγγελικής Βαλεοντή για τα καμένα της Σάμου και συγκινήθηκε. Δεν γνωρίζει, μου γράφει, την ίδια αλλά τον αδελφό της τον Κώστα Βαλεοντή, με τον οποίο συνεργάζονται σε θέματα Ορολογίας. Μικρός μα και ταυτόχρονα μέγας ο κόσμος Κατερίνα.

Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ της Ρώμης Βεσπασιανός μιλούσε και ζούσε στο ίδιο επίπεδο με τον λαό, απολάμβανε τα αστεία που λέγονταν σε βάρος του κι επέτρεπε την επίκριση του χαρακτήρα και της διαγωγής του. Οταν ανακάλυψε συνωμοσία εναντίον του συγχώρεσε τους συνωμότες λέγοντας: 'Τι ανοήτοι που είναι, να μην αντιλαμβάνονται το βάρος των φροντίδων που καταθλίβει ένα κυβερνήτη!'

[...] Πανύψηλα με το γλαυκό τσαμπί που ανάβει κι εορτάζει/ αγέρωχο, γεμάτο κίνδυνο, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά/ που σπάει με φως καταμεσίς του κόσμου τις κακοκαιρίες του δαίμονα/ που πέρα ως την κροκάτη απλώνει τραχηλιά της μέρας/ την πολυκεντημένη από σπαρτά τραγούδια, πέστε μου/ είναι η τρελή ροδιά/ που βιαστικά ξεθηλυκώνει τα μεταξωτά της μέρας;[...]'.
Από το ποίημα 'Η τρελή ροδιά' του Οδυσσέα Ελύτη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(09.09.10)