ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
NI XAO... Nι χάο... Νι χάο... Εγώ λέω ν? αρχίσουμε να το λέμε σιγά - σιγά. Ετσι λένε, όσοι δεν το ξέρετε, μάθετέ το, το 'γεια σου' στα κινέζικα.
ΤΕΣΣΕΡΑ διαφορετικά 'πεταχτά' μάλωναν στο μυαλό μου με το που έπιασα το μολύβι, το καθένα για λογαριασμό του, να πιάσει με τη βοήθεια του μολυβιού... χαρτί. Οχι, δεν έχω πρόβλημα ότι τελικά νίκησε το 'κινέζικο' αλλά ότι εξαφάνισε ως δια μαγείας τ? άλλα τρία ρίχνοντάς τα στο... υπόγειο! Σιγά που θα τα ψάχνω, ωστόσο, να χάσω τον χρόνο μου. Πάμε γι? άλλα, αρχίζοντας απ? την εύκολη λύση...
ΒΟΗΘΑ, Θε μου, τσ? Ελληνες την κρίση να περάσουν/ και με τσ? αγάπης το κρασί τότε θα σε κεράσουν. Στην εξ? ύψους βοήθεια καταφεύγει ο μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης, για το ξεπέρασμα της κρίσης. Τώρα μάλιστα!
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ που χάραξαν για την Ελλάδα η Ιρλανδία! Μα και στον δρόμο που χάραξαν για την Ιρλανδία η Ελλάδα. Πάμε, λέει, για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων που έχει λάβει η χώρα μας. Καλό ή κακό;
ΕΓΩ ΔΕΝ ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό, αν θα ρίξει για παράδειγμα ή όχι την ανεργία, ξέρω καλά, όμως, ότι ένας άνεργος είναι 100% άνεργος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται! Τον αξέχαστο Γιώργο Γεννηματά μού θύμισε χθες, σε κουβέντα που κάναμε ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος.
ΜΕΤΑ ΤΟΝ Φώτη Κουβέλη, την Ντόρα Μπακογιάννη και ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Αλέκος Αλαβάνος ιδρύουν νέα κόμματα. Ακολουθούν κι άλλοι πολλοί. Μέχρι να φτάσουμε, όμως, στο 'κάθε Ελληνας και το κόμμα του' ο δρόμος είναι αρκετά μακρύς. Εξαρτάται κι απ? το πότε θα γίνουν εκλογές...
ΩΣΕΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ θα είναι αύριο Τετάρτη 7 μ.μ., στο βιβλιοπωλείο 'Το βιβλίο' της πόλης μας, κατά την παρουσίαση του ποιητικού ημερολογίου, που περιλαμβάνει 24 ποιητικές φωνές απ? τα Χανιά, το οποίο εξέδωσε ο εκδοτικός οίκος 'Κεδρισός' και οι ποιητές μας που βρίσκονται στο άλλο ημισφαίριο της ζωής: Ο Μιχάλης Γρηγοράκης, ο Βασίλης Ζαχαράκης, ο Αντώνης Κατζουρός, ο Γιώργης Μανουσάκης, η Μαρία Πριπάκη και ο Κώστας Χιωτάκης. Οσοι πιστοί της ποίησης, προσέλθετε!
ΔΕΝ ΕΒΓΑΛΕ τη σημαία με τον Δικέφαλο ο φ(θ)ανατικός αεκτζής γείτονάς μου την Κυριακή το πρωί κι ας είχε νικήσει το Σάββατο το βράδυ η ομάδα μας τον Ολυμπιακό. Οχι, δεν φοβήθηκε ότι θα του... τρυπούσα τη μύτη, αυτό δα έλειπε! Δεν ξεπερνιέται εύκολα η ήττα απ? την Καβάλα!
Τ? ΑΓΙΟΥ Ανδρέα σήμερα και ο πρώτος Ανδρέας, εκτός απ? τον Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, που μου έρχεται στον νου είναι ο... 'νονός' της στήλης, ο για 30 περίπου χρόνια αρχισυντάκτης της εφημερίδας μας, Ανδρέας Κουφουδάκης. Αυτός, όπως και πέρυσι είχα γράψει, μου ?πε, θέλοντας να καλύψει μια 'τρύπα' στην τρίτη σελίδα μια μέρα (Ιούνης του 2004 ήταν) τη φράση: Γράψε κάτι... στα πεταχτά! Χρόνια πολλά φίλε! Και βέβαια στους άλλους... Ανδρέηδες και στις Ανδριάνες!
ΤΟ ΜΗΤΡΙΚΟΝ γάλα είναι προτιμώτερον του αγελαδινού, λόγω καλυτέρας εμφανίσεως στήθους γυναίκας. Ψευδώνυμο είναι αυτό που χρησιμοποιείται από τους ποιητές, όταν ντρέπονται για την ποίησή τους. Και ο νοών νοήμων. Αντί για ανέκδοτο τρία ακόμα μαργαριτάρια από κείμενα μαθητών που μου έστειλε ο Κώστας ο Μπετινάκης.
'Ελεγα κάποτε πως όταν το φως/ των ματιών λιγοστέψει/ θα μπορείς να κοιτάς καθαρά/ εκείνα τ? άλλα, τα μέσα σου/ που τα θάμπωνε/ το πλήσιο φως των πραγμάτων./ Τώρα βλέπω τους γέροντες/ τους μισότυφλους. Τα μόνα/ που διακρίνουνε, θολά κι αυτά,/ είν? οι ρόζοι στα τρεμάμενα χέρια τους'.
Το ποίημα 'Οι γέροντες' του Γιώργη Μανουσάκη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Γράφει
ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr


Η... ιερά οδός του Πολυχρόνη Κουτσάκη (1)

Στον 'μπαμπά' του, που τον 'κάνει περήφανο εδώ κι εβδομήντα χρόνια', έχει αφιερώσει το προηγούμενο βιβλίο του, που κυκλοφορήθηκε το 2007 απ’ τις εκδόσεις 'Μίνωας', 'Αυτό που σου ξεφεύγει', ο τίτλος του, ο Πολυχρόνης Κουτσάκης.
Στη μητέρα του (στη γνωστή τοις πάση εκλεκτή συνεργάτιδα της εφημερίδας μας Νανώ Κουτσάκη - Σπανουδάκη), στη σύντροφο της ζωής του και στην κόρη του αφιερώνει το τελευταίο, το 11(!) παρακαλώ μέσα σε 12 χρόνια, το επίσης μυθιστόρημα 'ιερά οδός μπλουζ' ο τίτλος του, που κυκλοφορήθηκε εφέτος από τις εκδόσεις 'ΠΑΤΑΚΗ' και το οποίο, ως γνωστό, παρουσιάζεται απόψε, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου 'Ο Χρυσόστομος'.
'Για τη Νανώ, τη Δέσποινα και την Αθηνά. Τρεις γενιές αγάπη', κατ’ αρχήν το βιβλίο αυτό, λοιπόν!
Εμεινα πολύ σ’ αυτήν την αφιέρωση, όπως είχα μείνει, πριν από τρία χρόνια και σ’ αυτήν για τον πατέρα του. Η αγάπη για τους δικούς του! Μια αγάπη ξέχειλη προπάντων όταν μιλά για την κόρη του ('Ο Πολυχρόνης Κουτσάκης είναι ο μπαμπάς της Αθηνάς γράφει αρχίζοντας το βιογραφικό του που βρίσκεται στο 'φτερό' του εξώφυλλου). Να η αφετηρία της ιεράς οδού του Πολυχρόνη, σκέφτομαι. Θα το επιβεβαιώσω απόλυτα διαβάζοντας τη συνέντευξη που έδωσε (βλ. 'Διαδρομές', 27.11.10) στον Γιώργο Γεωργακάκη, σχετικά με την επιστροφή του, πριν από δύο χρόνια στην Ελλάδα.
'Μιλώντας απολύτως ειλικρινά, θα σας πω ότι, δεν επέστρεψα λόγω ιδιαίτερης αγάπης στη σημερινή Ελλάδα αλλά λόγω των δικών μου ανθρώπων που αγαπώ πολύ κι επειδή τα Χανιά είναι ένας όμορφος τόπος για να μεγαλώσει το παιδί μου', είπε, μεταξύ των άλλων, απαντώντας σε σχετική ερώτηση.

Η... ιερά οδός του Πολυχρόνη Κουτσάκη (2)

Δεν πρόλαβα, για διάφορους λόγους, ανεξάρτητους απ’ τη θέλησή μου, να διαβάσω ολόκληρο το περί ου ο λόγος και στην προηγούμενη εύφημη μνεία βιβλίο (γράφω τη στήλη Σάββατο πρωί) του Πολυχρόνη. Μετά λόγου γνώσεως το γράφω, ωστόσο ότι ο ωραίος ως Χανιώτης (κατά το 'ωραίος ως Ελληνας', του Νίκου Εγγονόπουλου) ηλικίας μόλις 36 ετών, καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρονικών Μηχανικών στο Πολυτεχνείο Κρήτης, Πολυχρόνης Εμμανουήλ Κουτσάκης, είναι γεννημένος συγγραφέας που τιμά ξεχωριστά τα Χανιά και όχι μόνο!
Κι αυτό όχι μόνο γιατί εξ’ όνυχος, απ’ τις λίγες σελίδες που έχω διαβάσει δηλαδή, μπορώ να κρίνω τον λέοντα. Αλλά και κυρίως γιατί, ας μου επιτραπεί η έκφραση, έχω ενδιατρίψει σε τρία απ’ τα δέκα άλλα βιβλία του (τα μυθιστορήματα 'Αυτό που σου ξεφεύγει' και 'Ακροβάτες του Χρόνου' και την ποιητική συλλογή 'Ο μυθοποιός') κι έχω υπόψη μου σε γενικές γραμμές τη συγγραφική μέχρι τώρα πορεία και παρουσία του στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, κυρίως στον Καναδά, όπου εργάστηκε για χρόνια. Το γράψιμο για έναν πραγματικό συγγραφέα είναι 5% ταλέντο και 95% δουλειά, γράφει, στο περίπου, ο πολύς Ουμπέρτο Εκο στο 'Επιμύθιο στο Ονομα του Ρόδου'. Ε, λοιπόν αυτό το εφαρμόζει, όπως φαίνεται, κατά γράμμα ο Πολυχρόνης. Λέει στην προαναφερθείσα συνέντευξή του σχετικά: 'Αν άφηνα τον εαυτό μου να γράψει «όταν έχω όρεξη» ή «όταν δεν είμαι κουρασμένος» η συγγραφική μου παραγωγή θα ήταν ελάχιστη, οι ιδέες με τις οποίες έχω γεμίσει πολλά τετράδια θα έμεναν για πάντα σε μορφή σημειώσεων και δεν θα τα είχα καλά με τον εαυτό μου'. Και παρακάτω απαντώντας στην ερώτηση του Γιώργου Γεωργακάκη 'τι είναι για σας η... περιβόητη έμπνευση': 'Είναι αυτό που προκύπτει τελικά, κάποια στιγμή, όταν κάθε μα κάθε μέρα κάποιος κάθεται στο γραφείο του και δουλεύει, σε πείσμα των μετριότατων ιδεών που μπορεί να κατεβαίνουν αρχικά στο μυαλό του'. Γνωρίζει καλά την... Ιερά Οδό της Συγγραφής ο Πολυχρόνης Κουτσάκης. Τόσο καλά που μπορεί και να μας τη διδάξει...

Eπέκεινα του ανθρωπίνως εφικτού

Πολλές κατά καιρούς οι τιμητικές εκδηλώσεις που γίνονται για προσωπικότητες που σημάδεψαν με την όλη πορεία και το έργο τους, με διάφορους τρόπους, τον τόπο μας. Απ’ τις ξεχωριστές ήταν κι αυτή που διοργάνωσε τις προάλλες στην αίθουσά του, ο με έτος ιδρύσεως 1899 Φιλολογικός Σύλλογος Χανίων 'Ο Χρυσόστομος', την περασμένη Τετάρτη 24 Νοεμβρίου, συγκεκριμένα, για τον Αλέξανδρο Κ. Παπαδερό.
Εναν όντως ξεχωριστό άνθρωπο του τόπου μας που ως διευθυντής της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης, για 45 ολόκληρα χρόνια, ως Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ως Πρόεδρος της Εταιρείας Θεάτρου Κρήτης, ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Συμβουλίου Εκκλησιών και ως συγγραφέας 450 περίπου ποικίλου περιεχομένου δημοσιευμάτων του (βιβλίων κ.τ.λ.) για ν’ αναφερθώ στις σπουδαιότερες απ’ τις ενασχολήσεις του, δούλεψε, 'με λογισμό και μ’ όνειρα', σε πολλούς τομείς, όσο ελάχιστοι, και μόνος και μετά πολλών, για την Ορθοδοξία και την Κρήτη για τον Ελληνικό Πολιτισμό και για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο ενός βιβλίου του, για τον Ελληνα Λόγο. Εναν χαρισματικό άνθρωπο που έδρασε 'επέκεινα του ανθρωπίνως εφικτού' για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο της εισήγησης του πρώτου εκ των τεσσάρων ομιλητών (οι άλλοι ήταν η καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου Ισμήνη Κριάρη, ο ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Γκρατς Γρηγόριος Λαρεντζάκης, ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Φάνης Κακριδής και ο αιδεσιμολογιότατος δρ Γεώργιος Τσέτσης που ανέγνωσε και το γράμμα του Οικουμενικού Πατριάρχη ως αντιπρόσωπος του αρχιεπισκόπου Κρήτης Ειρηναίου Αθανασιάδη. 'Το καθήκον μας κάναμε κι αυτό πλημμελώς' είπε, μεταξύ των άλλων, στην προσλαλιά του στο τέλος, ύστερα απ’ όλα όσα ακούστηκαν γι’ αυτόν απ’ τον πρόεδρο του 'Χρυσόστομου' Αντώνη Πετρουλάκη και τους άλλους ομιλητές ύστερα απ’ την ανακήρυξή του σε Επίτιμο Μέλος του Συλλόγου και ύστερα απ’ τους χαιρετισμούς των μητροπολιτών Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνού και Κισάμου και Σελίνου Αμφιλοχίου, ο Τιμώμενος. Ετσι απλά...

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΙΔΟΥ ΕΓΩ

Ιδού εγώ!

Ο πρώτος που χαστούκισε το χάος.

Ο πρώτος που λούστηκε γυμνός στο ηλιοφώς.

Ο πρώτος που μάδησε μαργαρίτες.

Ιδού εγώ!

Ο πρώτος ζωντανός

Γυμνός, ανυπόδητος και πένης,

Σε χώρα τυφλών σακάτηδων γερόντων,

Μόνος να πορεύομαι.

Ιδού εγώ!

Ο έσχατος βιαστής της γυναίκας.

Ο έσχατος ηδονοβλεψίας της ιδέας

Ο έσχατος ναρκομανής της αλήθειας.

Ιδού εγώ!

Ο έσχατος νεκρός

Ντυμένος, φορώντας κόκκινα υποδήματα, πλούσιος,

Σε χώρα ελπιδοφόρων ανυπόμονων γελαστών παρθένων ,

Μόνος να καθευδω.

Ιδού εγώ!

Ο πρώτος και ο έσχατος άνθρωπος!

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΑΙ ΤΩΡΑ τρέχουμε! Τρέχουμε όλοι μαζί! Τρέχουμε να προλάβουμε να κάνουμε όλα όσα δεν έγιναν από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Το μήνυμα που θέλει να περάσει ο πρωθυπουργός στους υπουργούς του. Τώρα μάλιστα!
ΑΠΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ σε Μνημόνιο. Απ’ το Μνημόνιο Νο1 στο Μνημόνιο Νο2. Απ’ το Μνημόνιο Νο2 στο Μνημόνιο Νο3. Εδώ είμαστε προσώρας. Υπάρχει Μνημόνιο Νο4 ή θ’ αρχίσουμε τα μνημόσυνα;
ΜΕΓΑ λάθος των Ευρωπαίων που έβαλαν το 2000 την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Κι ακόμα μεγαλύτερο που έστειλαν τον Οκτώβρη του 1827 τα καράβια τους στο Ναυαρίνο! Το δεύτερο δεν το ’πε, η αλήθεια να λέγεται, η Ανγκελα Μέρκελ. Αυτό δα έλειπε! Να εκπροσωπεί τις Κυβερνήσεις της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας που έστειλαν τότε τα καράβια τους, μια Γερμανίδα!
ΓΙΑ ΟΛΑ φταίει η Ανγκελα Μέρκελ; Οχι βέβαια! Για όλα φταίνε οι διάφορες... Ανγκελες Μέρκελ! Οι τωρινές. Και βεβαίως οι πρώην και οι επόμενες. Κατά το... 'για όλα φταίνε οι γκόμενες οι πρώην και οι επόμενες'. Αποψη!
ΖΗΤΙΑΝΟΣ βοηθά απ’ τη ζητιανιά του ζητιάνο! Θα το δούμε κι αυτό το έργο; Θα συμμετέχει δηλαδή η Ελλάδα, με το αναλογούν ποσό, στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης της Ιρλανδίας; Ακου να δεις έγνοια που έχει ο... άνθρωπος!
ΚΑΝΕΝΑΣ βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας δεν έφυγε απ’ το κόμμα του ούτε διαγράφτηκε, προχθές. Αυτό είναι είδηση, μου είπε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος σε χθεσινή μας κουβέντα.
ΕΛΛΑΣ Ελλήνων Ορθοδόξων καθολικώς διαμαρτυρομένων. Ελλάς Ελλήνων φοροφυγάδων. Ελλάς Ελλήνων εισαγγελέων. Υστερα απ’ την παραγγελία για τοποθέτηση εισαγγελέων για το περιβάλλον, τα δάση και τα εργατικά ατυχήματα σε όλη τη χώρα, το τελευταίο!
ΕΤΟΙΜΟ μέχρι το 2011 το φράγμα Βαλσαμιώτη! Ποιος είπε ότι δεν γίνονται και στον τόπο μας θαύματα, όπως, τηρουμένων των αναλογιών, τα εφτά θαύματα του αρχαίου ελληνικού κόσμου; Καλές αρδεύσεις!
ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ Κουτσάκη, επίκουρο καθηγητή Πολυτεχνείου Κρήτης, συγγραφέα: Θεού θέλοντος και ανεξαρτήτως καιρού και βέβαια θα είμαι μεθαύριο, Δευτέρα 29 Νοεμβρίου στον 'Χρυσόστομο' όπου η παρουσίαση του νέου σου μυθιστορήματος 'Ιερά Οδός Μπλουζ'. Αυτό δα έλειπε! Ελπίζω μέχρι τότε να έχω προλάβει να τ’ αποδιαβάσω. Προς το παρόν να πω μόνο τη γενική μου εντύπωση. Οτι είσαι γεννημένος συγγραφέας. Φάνηκε εξαρχής απ’ τα ποιήματά σου αυτό! Οποία τιμή για τα Χανιά!
Ο ΟΝΟΜΑΣΤΟΣ Γάλλος στοχαστής και μαθηματικός Ντε Αλαμπέρ δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον για την υπάρχουσα διαφορά μεταξύ σημαντικών και ασήμαντων ανθρώπων και συμπεριφερόταν το ίδιο σ’ όλους που τον επισκέπτονταν. Η μητέρα του, ξέροντας ότι ο γιος της έκανε κακό στον εαυτό του επειδή αγνοούσε κάποιους ανθρώπους που θα τον βοηθούσαν στη σταδιοδρομία του, τού είπε κάποτε: 'Τίποτα το καλό, δεν πρόκειται να κάνεις, μια ζωή φιλόσοφος θα μείνεις'. Ο Ντε Αλαμπέρ της απάντησε: 'Ο Φιλόσοφος είναι ένας βλάκας που προσπαθεί σε όλη του τη ζωή να μιλάνε γι’ αυτόν μετά τον θάνατό του'.
'Η Αννα/ η γλυκιά παρθένα/ φόρεσε το μαύρο συνολάκι της/ με τη μάρκα τη γνωστή στην ούγια/ Σαββατόβραδο/ έκανε τη βόλτα της/ επέτρεψε να τη φλερτάρουν διακριτικά/ έπειτα επέστρεψε σπίτι/ κι ονειρεύτηκε έναν άντρα πρωτόγονο/ με ζωώδεις απαιτήσεις/ Η Μαίρη/ η πρόστυχη πουτάνα/ έκανε την τσάρκα της στο χολ του πορνείου/ ημίγυμνη/ κάτω απ’ το αρρωστημένο φως της λάμπας/ οι πελάτες εξέτασαν το εμπόρευμα/ έκφυλη φάτσα/ στήθος στητό/ ό,τι έπρεπε/ σκυμμένη πάνω στον φαλλό του πρώτου μεθυσμένου/ ονειρεύτηκε τον πρίγκιπα του παραμυθιού'.
Το ποίημα 'Σαββατιάτικα όνειρα' του Πολυχρόνη Κουτσάκη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΟΝ ΧΟΡΟ που παίζουν τα όργανα χορεύει κανείς. Γενικό αξίωμα αυτό. Αρα, λοιπόν και επομένως όλοι οι Ελληνες, κατά μιαν έννοια, είμαστε υποχρεωμένοι να χορεύουμε τον... τροϊκάνικο. Τον χορό που παίζουν τα ξένα όργανα...

ΝΗΣΤΙΚΟ αρκούδι, ωστόσο, καλά το λέει η παροιμία (όλες οι παροιμίες απ’ τη ζωή είναι βγαλμένες) δεν χορεύει. Κι αν χορεύει κακά χορεύει. Αφησε που μπορεί να τα πάρει... στο κρανίο απ’ την πείνα και να σκολάσει τον χορό.

ΜΕ ΑΣΤΕΙΟ τρόπο μπορείς να γράφεις τα πιο σοβαρά πράγματα! Ας είναι καλά ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος, που μου το λέει και μου το ξαναλέει. Δεν ξέρω αν τα καταφέρνω. Το προσπαθώ πάντως!

Η ΕΛΛΑΔΑ υποστήριξε ως τις αρχές του περασμένου Μαΐου ότι δεν θα χρειαστεί να προστρέξει σε έκτακτη ευρωπαϊκή βοήθεια. Η Ιρλανδία υποστήριζε ως την περασμένη Κυριακή ότι δεν θα ζητήσει τη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η Πορτογαλία εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι δεν θα χρειαστεί έκτακτη οικονομική βοήθεια. Ετσι για ενημέρωση...

ΣΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ κινήσεις στοχεύει, λέει, η Κυβέρνηση. Διαρθρωτικές αλλαγές προανήγγειλε ήδη ο Πρωθυπουργός. Δει δη χρημάτων, ωστόσο, και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων. Να το πούμε αλλιώς, δι’ ερωτήσεως: Λεφτά υπάρχουν;

ΤΣΙΝ ΚΟΥΝ πεν! Στα κινέζικα με ελληνικούς χαρακτήρες. Καλά το καταλάβατε. Λεφτά υπάρχουν! Πάει να πει. Να τα μαθαίνουμε σιγά - σιγά τα Κινέζικα, παιδιά! Θα μας χρειαστούν λίαν συντόμως.

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ. Πατούλιες - πατούλιες τα σύννεφα στον νοεμβριανό ουρανό! Προσυγκεντρώσεις για τη μεγάλη μάζωξη που θ’ ακολουθήσει; Ποιος μπορεί να το πει με σιγουριά; Τέλος διαλείμματος.

Ο ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ του ’φυγε, τον Αυγενάκη σβήνει,/ ετσά που παν’ τα πράγματα μονάχος του θα μείνει! Πάντα επί των επάλξεων ο μαντιναδολόγος μας ο Ηλίας ο Σταματάκης. Ειδικότης του και οι μαντινάδες για τα που συμβαίνουν τελευταία στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας!

ΟΛΑ ΟΣΑ ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Πάνε πολλά χρόνια από τότε που διάβασα ένα εκπληκτικό βιβλίο μ’ αυτόν ή περίπου μ’ αυτόν τον τίτλο. Μου το θύμισε το χθεσινό ρεπορτάζ του Δημήτρη Μαριδάκη στην εφημερίδα μας με τίτλο 'Νηπιαγωγεία σε υπόγεια!'. Τα σχόλια δικά σας!

ΚΩΣΤΑ Νταντινάκη, σκηνοθέτη, υπεύθυνο των εκδόσεων 'Κεδρισός' Χανιά: Πολλά ευχαριστώ που μου στείλατε 'τιμής ένεκεν' τα βιβλία που μόλις εκδώσατε, το 'Πελαγινή' της Βικτωρίας Θεοδώρου και το 'Ελάσσονες τόνοι σε μείζονες κλίμακες στην ποίηση της Βικτωρίας Θεοδώρου'. Να αρκεστώ προς το παρόν τουλάχιστον, να σας πω 'στα πεταχτά', μόνο τούτο: Οι Χανιώτες Πνευματικοί Δημιουργοί -και όχι μόνο- πρέπει να νιώθουν περήφανοι για τον 'Κεδρισό' τους, για την ποιοτική δουλειά που εγγυάται.

ΕΝΑΣ ΙΕΡΕΑΣ απαιτούσε κάποτε από τον στρατηγό των Σπαρτιατών Λύσσανδρο να του εξομολογηθεί την πιο μεγάλη αμαρτία του. Ο Λύσσανδρος τον ρώτησε ποιος ζητάει την εξομολόγηση αυτός ή οι θεοί και ο ιερέας του απάντησε, οι θεοί. Τότε ο Λύσσανδρος του είπε: 'Απομακρύνσου, λοιπόν, για να με ρωτήσουν οι θεοί και να απαντήσω'.

'Ποια είμαι; Ποια είμαι;/ Μα την αλήθεια, δε θυμάμαι./ Μάργωσε η μνήμη μου, έρχεται χιόνι/ τ’ ακούω, απ’ τα βουνά που κατεβαίνει/ ριγούν οι ευκάλυπτοι. Ποιο τ’ όνομά μου;/ Δος μου εσύ όνομα/ που ’σαι άγγιχτος και νέος./ Η μέλλει της να φύγει και να ξεχαστεί,/ η αχόρταγη είμαι των ήχων και των λόγων,/ η ώριμη πριν να μεστώσει,/ η άγουρη στην ωριμότητά της,/ η αμφίβια όπου πατάει και πετάει μαζί./ Η μέλλει της να ξεχαστεί'.
Το ποίημα 'Δος μου όνομα' της Βικτωρίας Θεοδώρου

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΕΚΤΟΣ ΑΠ’ ΤΗΝ όποια οικονομική χρεοκοπία, υπάρχει και η εθνική χρεοκοπία. Είναι σαφής σ’ αυτό ο Ποιητής. Πιο σαφής δεν γίνεται.
ΟΙ 'ΤΡΟΪΚΑΝΟΙ' αφού μας έβαλαν στην πρέσα για τα καλά έφυγαν. 'Εις το επανιδείν', είπαν και μας έκλεισαν πονηρά το μάτι. Τι να σημαίνει άραγε αυτό; Πάντως την τρίτη δόση του δανείου την εξασφαλίσαμε. Οπως την εξασφαλίσαμε τέλος πάντως. Για την τέταρτη και σπουδαιότερη έχει ο Θεός...
ΟΙ ΚΑΣΣΑΝΔΡΕΣ, δυστυχώς, πάντα επαληθεύονται. Μιλάμε, βέβαια, για τις Κασσάνδρες και όχι για τις ψευδοκασσάνδρες που έχουν παραπλησιάνει τελευταία. Κι άντε να τις ξεχωρίσεις...
ΔΕΚΑ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ για την ελληνική οικονομία σε 100 μέρες. Μια πρόκληση κάθε δέκα μέρες, δηλαδή. Τουλάχιστον δεν ξεχάσαμε να κάνουμε διαίρεση.
ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ της 'Φωνής των Συνταξιούχων ΙΚΑ Ν. Χανίων Αγία Παρασκευή' (φύλλ. 233, Νοεμβ. 2010) διαβάζω: 'Ποιος είπε πως λιτότητα/ σας έχω επιβάλει;/ Κοιτάξτε πως ο συνταξιούχος/ τρώει με χρυσό κουτάλι/ Και πως αυξήσεις δίνουμε/ σ’ όλους με το... τσουβάλι!/ Ποιος είπε πως λιτότητα/ σας φόρτωσα και βάρη/ όνειρα όλοι βλέπετε/ και είναι φως φανάρι/ πως μάλλον τρελαθήκατε/ απ’ το σφιχτό ζωνάρι'...
ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ παραπάνω ποιήματος 'Μας τρέλανε'... Πάντα επίκαιρος με αιχμηρό χιούμορ και ως ποιητής ο μια ζωή στον αγώνα πρόεδρος των Συνταξιούχων, Ηρακλής Αναγνωστόπουλος.
ΕΡΧΟΝΤΑΙ καταιγίδες μας προειδοποιεί η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία. Ως ωφείλει. Δική μας υπόθεση να λάβουμε τα μέτρα μας για να τις αντιμετωπίσουμε.
ΤΟΝ ΑΥΓΕΝΑΚΗ σβήσανε μέσα σε λίγη ώρα/ γιατί δυο λόγια όμορφα είπε κι αυτός στην Ντόρα. Σιγά που θα άφηνε ασχολίαστη τη διαγραφή του βουλευτή Ηρακλείου Λευτέρη Αυγενάκη από τη Νέα Δημοκρατία, με συνοπτικές διαδικασίες, ο μαντιναδολόγος μας ο Ηλίας ο Σταματάκης!
ΛΑΜΠΡΟΣ ΘΑ είναι κι εφέτος, όπως τα τελευταία χρόνια από τότε που ανέλαβε το Ιδρυμα 'Ελ. Κ. Βενιζέλος' την εκπροσώπηση του Χανιώτικου εμείς, ο εορτασμός της επετείου της Ενωσης της Κρήτης με την Ελλάδα. Μακρινό παρελθόν η εποχή που η Κυβέρνηση εκπροσωπείτο σε επίπεδο γενικού γραμματέα Υπουργείου, άντε το πολύ σε επίπεδο υφυπουργού...
ΕΙΧΕ ΓΕΝΕΘΛΙΑ, χθες. Πολλές, πάμπολλες και ιδιαίτερα θερμές οι ευχές που δέχτηκε στον τοίχο του στο φέισμπουκ. Εκλεινε τα 62 του χρόνια και τα μαλλιά του ήταν κάτασπρα. Κι όμως ένιωθε νέος, στα 26 του... Προπάντων ύστερα από τέτοιες ευχές! Κατάπολλα τα ευχαριστώ του!
Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ της Ρώμης Καλιγούλας αυτοανακηρύχθηκε θεός και έκτισε προς τιμή του έναν λαμπρό ναό, στον οποίο έλεγε ότι κατέβαινε από τον ουρανό η θεά της Σελήνης και τον εναγκαλιζόταν. Κάποτε ρώτησε τον αυλικό Βιτέλιο αν την έχει δει. 'Και βέβαια όχι, μόνο εσείς οι θεοί μπορείτε να βλέπετε, ο ένας τον άλλο', ήταν η απάντηση του αυλικού.
'Εν τέλει ήρθαν τα σπρεντ και τα Αλμούνια/ τα πονηρά Μερκέλ και τα Πινέιρο/ τους δώσαμε τα λίγα που απομείναν,/ την τρύπια τσέπη μας και την τιμή μας./ Τα πήραν όλα δυσαρεστημένοι/ που δεν ξηλώσαν και τον Παρθενώνα. /Τους τον χρωστούμε, είπαν, κλείνοντας την πόρτα./ Το μόνο που μας έμεινε είναι η γλώσσα μας/ και τρέμαμε οι άφρονες να μην την κλείσουν/ στα φοβερά στρατόπεδα των εξοντώσεων/ στα τρομερά Νταχάου των Τραπεζών τους'.
Το ποίημα 'Εθνική χρεοκοπία' του Θανάση Παπαθανασόπουλου
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Eυθύβολα και μη...

Η εθνική μας μοναξιά
Κακατσάκης Νεκτάριος | 24-11-2010
[...Είδα σεισμό στο όνειρό μου· ήμουν σ’ ένα διαμέρισμα πολυκατοικίας όταν άρχισαν να τρίζουν τα θεμέλια, μετά να πηγαίνουν πέρα δώθε τα πάντα γύρω! Κι ενώ το τέλος, η τελική πτώση έμοιαζε βέβαιη, έβαλα τα δυνατά μου να σταθώ ορθός, να νιώσω ότι ζω σ’ ένα όνειρο, να ξυπνήσω από αυτόν τον εφιάλτη...]
Είναι περίεργες οι μέρες μας. Μοιάζει σαν κάτι να πλανάται στον αέρα! Να μας ακολουθεί παντού όπου κι αν πηγαίνουμε, έτοιμο να πέσει πάνω μας, έτοιμο να μην πέσει, αφήνοντάς μας μετέωρους ανάμεσα σε μια κάποια ελπίδα και σ’ ένα απροσδιόριστο κενό!
Εσύ τι λες; Θα τα καταφέρουμε; Θα μπορέσουμε κάποια στιγμή να ξεφύγουμε και να αποδράσουμε από όλα εκείνα τα αδιέξοδα που εξωθούμαστε;
Θα μπορέσει ο 24χρονος απόφοιτος Πανεπιστημίου να βρει εργασία, εκείνος που ’χει τελέψει και με το χρέος(!) του υπηρετώντας τη μαμά-πατρίδα! [Ποια μάνα είναι αυτή που συνεχίζει να τον φτύνει κατάμουτρα;] Θα μπορέσει κάποια στιγμή στο μέλλον να φύγει από το σπίτι των γονιών του και ν’ ανοίξει δικό του σπιτικό; Να πληρώνει ιδίοις χερσί τα ρεύματα, τα νερά, τα νοίκια... ένα πακέτο μακαρόνια για να επιβιώσει και μόνον αυτό;
Θα μπορέσει κάποια στιγμή ο συνταξιούχος να ζήσει με αξιοπρέπεια και να μη νιώθει ως τον έχουν καταντήσει· το απόμαχο σκουπίδι, εκείνος που περιμένει με γαϊδουρινή υπομονή σε ουρές -ένα είδος ιδιότυπου ζητιάνου- να λάβει το επίδομα χάριν σύνταξης που του παρέχουν...;
[...Τα πάντα γκρεμίστηκαν, ήμουν καταπλακωμένος απ’ όλα τα πατώματα της πολυκατοικίας! Είχα κοιμηθεί και ζούσα τον ίδιο εφιάλτη; Ερώτηση που ποτέ δεν απαντήθηκε... Θα προσπαθούσα να ξυπνήσω. Ανοιξα καλά τα μάτια, κατέβαλα κάθε δύναμη... Ημουν ακόμη εκεί ανάμεσα στα συντρίμμια καταβεβλημένος από τα ίδια συναισθήματα όπως μετά την πτώση! Φως πουθενά. Το μόνο ξεκάθαρο οι ανθρώπινες σκληριές που υπόκωφα έφταναν από παντού! Πάνω στο στέρνο μου βαρύ το μεσοδόκι, μ’ έκανε ν’ ανασαίνω με δυσκολία!
Ενιωθα όμως -παράδοξο- ακόμη δυνατός, αισιόδοξος. Ο φόβος του ξαφνικού θανάτου είχε πια υποχωρήσει. Ζούσα, αυτό μου ήταν αρκετό να ξεκινήσω μια νέα προσπάθεια για να κρατηθώ στη ζωή...].
Τον τελευταίο καιρό κάτι περίεργο συμβαίνει, διασκορπισμένο γύρω τριγύρω μας και μέσα μας, κάτι σαν αίσθηση βγαλμένη από το ίδιον της φυλής που έπιασε πάλι πάτο, κάτι που ολοκάθαρα φαίνεται στους στίχους του Φίλιππου Γράψα τραγουδισμένους από τη φωνή του Μητροπάνου· η απόλυτη αίσθηση της εθνικής μας μοναξιάς! Αυτής που αποζητά μόνο τη δική μας συντροφιά...

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ όλες μας οι ελπίδες κρέμονται από το θαύμα της Καπερναούμ. Σήκω και περπάτα, λέει ο Ιησούς στον παραλυτικό κι η πίστη του είναι μεταδοτική. Περιμένω μια θαυματουργική φωνή για την Ελλάδα'. Παρηγοριά στον άρρωστο, από τον Μίμη Ανδρουλάκη (βλ. 'Βήμα της Κυριακής', 21.11.10), μέχρι να βγει η ψυχή του; Γενάρης, Φλεβάρης,κοντά ’ναι η άνοιξη...

ΟΛΑ ΚΡΕΜΟΝΤΑΙ από μια μπαμπακερή κλωστή. Η άποψη για το θέμα -και μη με ρωτήσετε για ποιο θέμα- απ’ τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο, σε γενομένη κουβέντα που κάναμε. Ούτε η πρώτη φορά ούτε η τελευταία, συμπλήρωσε.

ΩΣΤΟΣΟ Ο 'τροϊκός πόλεμος' συνεχίζεται χωρίς ανάπαυλα. Οσοι επιβιώσουν κι όπως επιβιώσουν, επιβιώσανε! Σιγά που θα τα βάψουν μαύρα οι 'τροϊκάνοι' και οι 'κολαούζοι' τους!

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ χάραξαν για την Ελλάδα και η Ιρλανδία, λοιπόν! Μία - μία χώρα και με τη σειρά. Να ετοιμάζεται η Πορτογαλία...

ΒΟΗΘΑ ΣΤΡΑΒΗ την άλλη στραβή κι οι δυο μαζί την ανοιχτομάτα! Να σας βοηθήσω. Η μια στραβή είναι η Ελλάδα και η άλλη η Ιρλανδία. Μπορείτε να μου πείτε ποια είναι η ανοιχτομάτα; Και τι θα γίνει όταν πλησιάνουν οι στραβές;

ΔΕΝ ΤΑ ΤΡΩΕΙ όλα τα αρνιά που φεύγουν από το μαντρί της Νέας Δημοκρατίας, για να γυρίσουμε το θέμα, ο λύκος, όπως είχε πει ο συγχωρεμένος ο Ευάγγελος Αβέρωφ. Κάποια απ’ αυτά, μάλιστα, επιστρέφουν στο μαντρί και γίνονται μπροσταρόκριγιοι. Κλασικά τα παραδείγματα του Αντώνη Σαμαρά και του Δημήτρη Αβραμόπουλου. Λέτε να τριαδώσει το πράγμα;

ΑΝ Η ΝΤΟΡΑ Μπακογιάννη, λέμε τώρα, εκλεγόταν πέρυσι τέτοιον καιρό αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας δεν θα έκανε, βέβαια, κόμμα. Αν ο Αντώνης Σαμαράς, λέμε πάλι, δεν εκλεγόταν αρχηγός στη Νέα Δημοκρατία πέρυσι τέτοιον καιρό και βέβαια θα έκανε κόμμα. Ούτως ή άλλως θα κτιζόταν και τρίτος όροφος στην Πολυκατοικία, δηλαδή!

ΦΙΛΕ ΜΑΝΩΛΗ, δήμαρχε, καλή επιτυχία/ να βγάλεις ασπροπρόσωπους Δήμο μα κι επαρχία. Μ’ αυτήν τη μαντινάδα στέλνει τις ευχές του στον Μανώλη Σκουλάκη για την εκλογή του ο μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Γρηγόρη για τη νίκη σου μαζί μας να γιορτάσεις/ του Καλλικράτη, δήμαρχε, ευχόμαστε να μοιάσεις. Αυτήν την μαντινάδα θα την έστελνε, λέει, (έτοιμη την είχε) στον Γρηγόρη Αρχοντάκη, αν εκλεγόταν... Οποιος βρει τι ψήφισε, έχοντας υπόψη του αυτές τις δυό μαντινάδες κερδίζει... χρυσούν ωρολόγιον!

ΑΜΑ ΞΑΝΑΒΓΑΛΩ τη σημαία με τον Δικέφαλο στη νταράτσα να μου τρυπήσεις τη μύτη, μου είπε το βράδυ της Κυριακής, με το που έληξε ο αγώνας Καβάλας - ΑΕΚ, στον οποίο ως γνωστό ηττήθηκε η ομάδα μας, ο γείτονάς μου ο Μήτσος. Σιγά που τον πίστεψα!

ΓΙΑΝΝΗ ΦΙΛΗ, Ακρωτήρι Χανίων: Τα πρυτανικά σου καθήκοντα να μην είναι σε βάρος των ποιητικών σου καθηκόντων. Και διά της Στήλης η ευχή μου!

ΟΤΑΝ Ο ΑΝΤΩΝΙΝΟΣ ανέβηκε στον θρόνο της Ρώμης η σύζυγός του, αποβλέποντας στην επαύξηση της λαμπρότητας, του ζήτησε διάφορες αλλαγές. Αυτός την επετίμησε αυστηρά λέγοντάς της: 'Δεν καταλαβαίνεις ότι τώρα έχουμε χάσει όλα όσα είχαμε πριν;'.

'[...] Σε τι θα ελπίσω άραγε; / Σε νεκρικές τιμές ξεχωριστές/ ή στο θαύμα νέας εκκίνησης;/ Μια δυο λεπτομέρειες το πολύ/ ήταν το ζήτημα./ Ιστόρησα το φαιό και το γαλάζιο/ ίδιο βουνό αγκυροβολημένο στη θάλασσα,/ έμαθα το ρυθμό του κάτεργου'.
Από το ποίημα 'Ελπήνωρ - Ενας χαρτογράφος χωρίς μνήμη'
του Γιάννη Φίλη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Κάτι υποπτευόμαστε από καιρό.
Έτσι δεν διστάσαμε
Να της αφαιρέσουμε
Τ’ ακριβά ενδύματα.
Στο τέλος τηνξεγυμνώσαμε
Κι απ’ τα απαραίτητα
Και ζητήσαμε την παρθενιά της.
Σε κάθε μόριο του κορμιού της
Οι ανοιχτές πληγές, μας μίλησαν
Για τους εραστές της.
Ήταν φανερό! (Το σώμα της μύριζε
Βαρβάτη ιδρωτίλα. Χωριατιά…)
Είχε γίνει ερωμένη ανθρώπων,
Που τους είχαν
Πάντα στο περιθώριο,
Και είχε αρνηθεί ακόμα
Κι ένα χάδι σ’ αυτούς,
Που εκ των υστέρων έλεγαν
Πως την έχουν κατακτήσει
Ο καθένας «κατ’ αποκλειστικότητα»
Κι είναι να μην γελούμε,
Κάτω απ’ τα μουστάκια μας, όταν δια βάζουμε
Στα βιβλία των «καθώς πρέπει»,
Αυτό τατ’ αποκλειστικότητα;»
Άς γράφουν! Εμείς ξέρουμε
Ποιοι την κατάκτησαν πραγματικά.

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakiw@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, από σήμερα για αύριο! Χρόνια πολλά σ’ όλους τους Χανιώτες και σ’ όλες τις Χανιώτισσες, τους κατοίκους της πόλης των Χανίων για την αυριανή γιορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, λόγω πολιούχου. Χρόνια πολλά και στους κατοίκους του Ζυμπραγού, του Κουρνά, του Βουτά και του Πιθαριού (ελπίζω να μην ξέχασα κάποιο χωριό) για τον ίδιο λόγο. Και βεβαίως Χρόνια Πολλά στις Μαρίες και τις Δέσποινες ελεύθερες και παντρεμένες, που επιμένουν να γιορτάζουν στις 21 Νοεμβρίου και όχι στις 15 Αυγούστου.

ΑΡΧΙΣΠΟΡΙΤΙΣΣΑ, Μεσοσπορίτισσα και Ξεσπορίτισσα, λένε ανάλογα με την πρόοδο της σποράς την Παναγία του Νοέμβρη στα διάφορα μέρη της Ελλάδας. Στο Νίππος, πάντως, και σ’ όλα τα χωριά της Κρήτης Μεσοσπορίτισσα τη λέγαμε, αφού μέχρι τη γιορτή της οι ζευγάδες είχαν σπείρει τα μισά περίπου απ’ αυτά που λογάριαζαν να σπείρουν. Πάνε, χάνονται χρόνο με τον χρόνο αυτές οι λέξεις.

ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ αγροτική γιορτή είναι τα Εισόδια. 'Η Παναγιά του Νοεμβρίου είναι άλλωστε, όπως γράφει ο Ν. Ψυλλάκης στο βιβλίο του 'Λαϊκές τελετουργίες, στην Κρήτη', η απήχηση της Θεότητας των δημητριακών, δηλαδή μια όψιμη Δήμητρα, έφορος των καρπών που σπέρνονται στη γη και της βλάστησης'.

ΛΙΟΜΑΖΩΧΤΡΑ! Θα μπορούσε να ’χει κι αυτό τ’ όνομα η Παναγία του Νοέμβρη, σκεφτόμουν όταν ήμουν μικρός. Ελιές μαζώναμε, δεν ξαργούσαμε, την ημέρα της Χάρης της. Η Παναγία παιδί μου, συγχωρά, έλεγε η μάνα μου, ενώ ετοίμαζε τις παλέτσες για να τις φορτώσει ο πατέρας στον γάιδαρο.

ΕΝΑ ΤΟΣΟ δα κοριτσάκι, που μόλις είχε βρει σταθερό βηματισμό, μια 'παιδίσκη' 3 μόλις χρονών, ήταν η Παναγία όταν οι γέροντες γονείς της την αφιέρωσαν στον Ναό. Πού να το χωρέσει το μυαλό μου, όταν άκουσα για πρώτη φορά τη δασκάλα μου, την κυρία Ερριέτα, στην Τέταρτη τάξη του Δημοτικού να διηγείται παραστατικά τα καθέκαστα. Εχει τα δικά του όρια το μυαλό ενός δεκάχρονου παιδιού!

ΝΑ ΓΡΑΨΩ ένα 'πεταχτό', το πολύ δύο, για την αυριανή γιορτή σκεφτόμουν, όταν ξεκινούσα, να όμως που γι’ άλλη μια φορά παρασύρθηκα... Μεγάλη η Χάρη της και βοήθειά μας! Ολο Παναγία μου και Παναγία μου, είμαστε!

Ο ΝΑΟΣ της Τριμάρτυρης των Χανίων (το κεντρικό κλίτος είναι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου) τα χρόνια της τουρκοκρατίας ήταν σαπωνοποιείο, σε μια αποθήκη του οποίου, ωστόσο, εξακολουθούσε να φυλάγεται η εικόνα της Παναγίας. Η παράδοση λέει ότι κάποτε εμφανίστηκε η Παναγία σε όραμα σ’ ένα χριστιανικό τεχνίτη, τον Α. Τσερκάκη και του ζήτησε να την πάρει από κει. Λίγο αργότερα το παιδί του Μουσταφά Ναϊλί πασά, έπεσε κατά λάθος στο πηγάδι που βρίσκεται νότια του Ναού κι αυτός τάχτηκε στην Παναγία να το σώσει. Η Παναγία έκανε το θαύμα της και το σαπωνοποιείο παραχωρήθηκε στους χριστιανούς για να οικοδομηθεί καινούριος ναός!

'[...] καμιά παράκληση δεν έχω για τον εαυτό μου/ για όλον ετούτον το λαό μας θα σου δεηθώ/ που αγρίεψε πια απ’ τον πόνο, πια απελπίστη/ ζητάει λιγάκι ειρήνεψη, ν’ ανασάνει/ Αλλοτε του την έδινες πλουσιοπαρόχως/ πικρό παράπονο το ’χει, που τον αμέλησες./ Μάνα τους σ’ έλεγαν και μάνα τους στεκόσουν/ Δείξε τους πάλι την καρδιά σου Ειρηνοφόρα μου/ Στους ταπεινούς, η ταπεινή φανερώσου/ Περιστερά πάλι του Νώε μαντατοφόρα,/ στήριξε στη γαλήνη τους φτωχούς ανθρώπους [...]'.
Από το ποίημα 'Για τους φτωχούς ανθρώπους'
του Τάκη Κ. Παπατσώνη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΑΥΤΗ Η Ελλάδα, η Ελλάδα της φλόγας και όχι εκείνης της στάχτης, μπορεί να πεθάνει; Μπορεί να καταλήξει σε μια ζωή τέτοια, που να μην αξίζει πια να την ζει κανείς;' Κώστας Αξελός ('Η μοίρα της Σύγχρονης Ελλάδας', 1978)

ΡΗΤΟΡΙΚΕΣ οι γεμάτες αγωνία και επίκαιρες όσο ποτέ, εν έτει 2010, ερωτήσεις του μεγάλου Ελληνα στοχαστή, που έφυγε τον φετινό Φλεβάρη για τη Χώρα των Μακάρων. Και βέβαια η Ελλάδα της φλόγας δεν μπορεί να πεθάνει και δεν μπορεί να καταλήξει σε μια ζωή τέτοια που να μην αξίζει να την ζει κανείς. Σε αντίθεση με την Ελλάδα της στάχτης. Σε διαρκή αναζήτηση η Ελλάδα της φλόγας, λοιπόν. Εκ των ων ουκ άνευ αυτό! Υπάρχει;

ΠΑΡΑΣΚΟΥΡΥΝΑΝ τα πράγματα μετά τις εκλογές. Τα ψέματα τελείωσαν. Η ώρα της αλήθειας έφτασε. Ο λαός πρέπει να πληρώσει γι? άλλη μια φορά τη νύφη. Μέχρι κεραίας η συνήθης διαδικασία...

ΔΕΝ ΘΑ ΛΗΦΘΟΥΝ νέα μέτρα... Και εν πάση περιπτώσει αν ληφθούν, που δεν είναι βεβαίως στις προθέσεις μας, δεν θα τα λάβουμε εμείς αλλά οι δανειστές παύλα ελεγκτές μας. Εντάξει, το καταλάβαμε!

ΑΝ ΠΑΡΑΠΕΜΨΟΥΝ κάποιους για τα περαιτέρω γιατί να τους παραπέμψουν κι αν δεν τους παραπέμψουν γιατί να μην τους παραπέμψουν; Σε κουβέντα να βρισκόμαστε, να περνάει ο καιρός.

ΣΤΟΥΣ 610.000 οι άνεργοι στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ. Σύμφωνα με την πραγματικότητα;

ΜΕ ΥΦΟΣ χιλίων καρδιναλίων (ή μήπως χιλίων... φύρερ) βγαίνει κατά καιρούς η καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ και λέει το μακρύ της και το κοντό της. Το μακρύ για τους Γερμανούς και το κοντό της για τους άλλους. Σιγά μην την κάνουνε νταντά...

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ. Στα κεραμίδια του απέναντι σπιτιού ένα σμάρι αγριοπερίστερα συνεδριάζουν. Ενα απ? αυτά σηκώνεται να φύγει, πλην όμως το μετανιώνει κι επιστρέφει στη θέση του. Η συνεδρίαση συνεχίζεται κανονικά. Λήξη διαλείμματος.

ΝΙΚΗΤΗΣ, στις τελευταίες, πρώτες 'Καλλικράτειες', εκλογές αποχή! Μα να μην υπάρχει ούτε ένας απ? αυτούς που δεν εκλέχτηκαν να μην το κάνει κυρίαρχο; Τι κασέτα είναι κι αυτή!

ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ του 'Καλύτερου Μουσείου του Κόσμου' πήρε το Μουσείο της Ακρόπολης στον Διαγωνισμό που πραγματοποίησε η Ενωση Δημοσιογράφων - Τουριστικών Συντακτών της Μεγάλης Βρετανίας. Μην περιμένετε, ωστόσο, ύστερα απ? αυτό να επιτρέψει η Κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας την επιστροφή των κλεμμένων γλυπτών του Παρθενώνα. Ετερον, εκάτερον!

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ότι στην αρχαία Ελλάδα τα παιδιά των πλουσίων οικογενειών βυθίζονταν σε ελαιόλαδο κατά τη γέννησή τους για να παραμείνουν καραφλά για όλη τους τη ζωή; Γνωρίζετε ότι ο Ρωμαίος ρήτορας Κόιντος Ορτένσιος άφησε στους κληρονόμους του 10.000 δοχεία οίνου; Γνωρίζετε ότι όλος ο παγκόσμιος πληθυσμός μπορεί να χωρέσει στα σύνορα του Τέξας;

ΕΦΥΓΕ ΓΙΑ το άλλο ημισφαίριο της ζωής, τις προάλλες, ύστερα από 90 χρόνια παρουσίας του σ? αυτό, ο ποιητής Εκτωρ Κανναβάτος. Ευκαιρία ν? ανακαλύψουμε την ποίησή του.

ΚΑΠΟΤΕ ΟΙ Αλιείοι και οι Καλυδώνιοι ήρθαν σε προστριβές. Κατέφυγαν τότε στον δικαστή Βούνα κι ορκίστηκαν να σταματήσουν τις εχθροπραξίες, ώσπου να βγει η απόφαση. Αγνωστο όμως γιατί, αυτός καθυστερούσε να βγάλει την απόφαση κι όταν μια μέρα μερικοί απεσταλμένοι των ενδιαφερομένων πήγαν να τον παρακαλέσουν να βγάλει επιτέλους την απόφαση, τον βρήκαν πεθαμένο. Από τότε έμεινε η φράση 'Βούνας δικάζει', που λέγεται για δικαστικές υποθέσεις που κρατούν σε μάκρος.

'Πρώτον σε θέλουνε ακίνδυνη και να ξεχνάς/ κι ύστερα καλή μ? αυτούς φιλεναδίτσα/ τρυφερή/ υποσχετικοί οι αχρείοι./ Φωνή μου ράτσα/ υψικαμίνου από πλευρό/ ανοικτό του αίλουρου, της/ ανηφόρας/ απ? τα εννιά σκοινιά του/ βούρδουλα/ κι ο ήλιος φίδι μες στο/ σύρμα. Μην ξεχάσεις φτύσ? τους'.
Το ποίημα 'Φωνή μου ράτσα υψικαμίνου' του Εκτορα Κανναβάτου

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Βαγγέλης Θ.Κακατσάκης
e-mail:kakatsakiw.gr

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΓΙΝΕ αλήθεια, αν ήρωας είσαι! Δεν έχει τόση σημασία αν ο Ποιητής απευθύνεται στον Ελευθέριο Βενιζέλο, όπως γράφουν πολλοί μελετητές παρασυρμένοι από τη χρονολογία έκδοσης των ποιημάτων του σε βιβλίο (1912) ή στον πρωθυπουργό της χώρας του 1907 Γ. Θεοτόκη. Διαχρονικό το μήνυμα του Κωστή Παλαμά, εξάλλου!

ΜΕΤΑΞΥ ΑΥΤΩΝ που με 'εφοδιάζουν' με ποιήματα και ιστορικά ανέκδοτα -αλλά και με κάθε λογής υλικό για τις ανάγκες της στήλης- είναι κατά καιρούς και η φίλη απ’ τα παλιά δασκάλα Ελένη Βορεινάκη, που μου έστειλε τις προάλλες και το σημερινό 'πεταχτό' - ποίημα.

ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ, στο πρόσωπό σου, Ελένη, όλους (κι είναι πάρα πολλοί) όσοι θεωρούν και δική τους τη στήλη και συμμετέχουν με τον οποιοδήποτε τρόπο στο καθημερινό της κτίσιμο. Ακόμα και με μια κουβέντα τους 'στα πεταχτά', στον δρόμο, με μια υπόδειξή τους, μ’ ένα σχόλιό τους στο ιστολόγιο και στο φατσοβιβλίο μου...

ΑΝ ΞΕΣΥΡΟΝΙΖΟΜΟΥΝ -αλήθεια το γράφω- πολλές φορές, δεν θα είχα καμιά συμμετοχή στο γράψιμο, πλην της αντιγραφής, των 'πεταχτών'. Ούτως ή άλλως, πάντως, προϊόν συνεργασίας είναι καθημερινά η στήλη. Να ’στε καλά!

ΞΕΣΤΡΑΤΙΣΑ την κουβέντα, το ξέρω, ας την ξαναφέρω, λοιπόν, στα ίσα της. Στη βοή των γεγονότων. Στον παλμό της καθημερινότητας. Στη σημερινή σκληρή νεοελληνική πραγματικότητα, πρωτίστως. Κι ό,τι ... κάτσει, όπως... κάτσει.

ΓΙ’ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ το παίζει 'Θανάσης Βέγγος' ο Ελληνας πρωθυπουργός. Κι γι’ άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι δεν είναι 'εύκολες οι θύρες, όταν η χρεία τες κουρταλεί'. Πού νύχια να ξυστούμε!

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ότι πηγαίνουμε προς τον γκρεμνό με ανοιχτά τα μάτια και χασκογελώντας; Η ερώτηση. Εχουμε καταλάβει ότι πηγαίνουμε προς τον γκρεμνό με κλειστά μάτια και βρίζοντας. Μπρος γκρεμνός και πίσω ρέμα...

ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ Α’ στο Μνημόνιο Β’; Οχι βέβαια! Από το Μνημόνιο στο Αναθεωρημένο Μνημόνιο. Το θέμα είναι να χωρέσουν τα νέα μέτρα...

ΜΠΡΟΣΤΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ο Ιρλανδός, πίσω πηγαίνει ο Ιουδαίος... Ακυρον! Μπροστά πηγαίνει ο Ελληνας, πίσω πηγαίνει ο Ιρλανδός και μην τον είδατε, μην τον απαντήσατε τον Ιουδαίο.

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ χάραξε η Ελλάδα και η Ιρλανδία; Λάθος. Στον δρόμο που χάραξαν για την Ελλάδα και η Ιρλανδία. Οι κάθε λογής Ιουδαίοι...

'ΕΑΝ ΕΡΩΤΗΣΗΣ τους ανθρώπους τι προτιμούν, να παραδώσουν την ψυχήν των εις ένα διάβολον με πορφύραν ή εις έναν άγγελον με κουρέλια, όλοι τον διάβολον θα προτιμήσουν'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Καντάφης ήταν Ελληνας ποιητής που κατοικούσε στη Λιβύη της Αλεξανδρείας. Ο Διονύσιος ο Σολομών έγραψε τον Υμνος εις μίαν και μόνον στιγμήν εθνικής εξάρσεως και υπερηφανείας, όχι για άλλους λόγους. Στην αρχαιότητα ήταν όλα ηθικά και γνήσια, ακόμα και οι πόρνες λεγόντουσαν ιέρειες. Τρία ακόμα 'μαργαριτάρια' από κείμενα μαθητών, που μου έστειλε ο φίλος μου ο Κωστής ο Μπετινάκης. Αντί για ανέκδοτο.

'Πολεμάς να στυλώσεις, κυβερνήτη,/ με τα καράβια και με τα φουσάτα της Πολιτείας το σαλεμένο σπίτι/ Του κακού ιδρώνεις, έμπα σ’ άλλη στράτα,/ το νου μας πρώτα στύλωσε και χτίσε/ και πρώτα απ’ όλα αλφαβητάρι κράτα./ Δάσκαλος γίνε αλήθεια αν ήρωας είσαι./ Σε μια Βαβέλ δεμένους μας κρατάνε/ κακά στοιχειά· το μάγεμά τους λύσε/ και στα χείλια οι καρδιές μας πάλε ας πάνε./ Σύμμετρα υψώσου, πύργε της ζωής!/ Τρανοί κι αν είναι οι τάφοι, τάφοι θα ’ναι./ Στον ήλιο τόπο θέλουμε κι εμείς'.
Από τα 'Σατιρικά γυμνάσματα' του Κωστή Παλαμά
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakasakis@sch.gr

Γράφει ο

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

Και τώρα που ξεπροβάλλουν νικητές από παντού, που οι ηττημένοι φαίνεται πως δεν υπάρχουν, αφού δεν παραδέχονται την ήττα τους, μπορούμε όλοι στεντόρεια τη φωνή να αναφωνήσουμε 'Ζήτω το Εθνος'. Κι έτσι να πανηγυρίσουμε,
αποκρυπτογραφώντας, μέσα από την ξεχωριστή του ματιά ο καθένας, τα αποτελέσματα της πρώτης και της δεύτερης Κυριακής, αφήνοντας τον λαό να κουνά το κεφάλι του με μια δόση πικρής ικανοποίησης, ανακατεμένης με λίγη απορία... Οπως σε καθετί που συμβαίνει ανά πάσα στιγμή -ακόμη και για όποιο εκείνο μικρό κι ανεπαίσθητο- υπάρχουν πολλές αναγνώσεις και αναλύσεις, έτσι και για τη συγκεκριμένη εκλογική διαδικασία, το αυτό ισχύει...
[Από λόγια τούτος ο λαός είναι μαθημένος και μπουχτισμένος].
Ωστόσο... αν αναλογιστούμε ότι: Λίγες είναι πλέον οι στιγμές της απόλυτης ειλικρίνειας... και ακόμη λιγότερες είναι οι φορές που παρουσιάζεται η ευκαιρία να φανεί κάποιος ειλικρινής, κατανοούμε για μια ακόμη φορά πόσο δύσκολο είναι να ειπωθεί αυτή η έρμη η αλήθεια χωρίς υπεκφυγές και φτιασιδώματα!
Γιατί αυτό συμβαίνει κατά κόρον, αφού δυστυχώς ή ευτυχώς οι περισσότεροι από εμάς μάθαμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και να περιμένουμε εκεί, έως ότου νομίσουμε ότι πλέον μπορούμε να ξεφανερωθούμε· να παραδεχθούμε ειλικρινώς τα σφάλματά μας.
Με αυτό ως δεδομένο, ακόμη περισσότερο φοβόμαστε την παραδοχή μιας ήττας γιατί συγκεκριμένη λέξη δεν αρμόζει στο προφίλ μας!
Κι επιπλέον πιστεύουμε ότι μια οποιαδήποτε ήττα, απ’ όπου κι αν μας 'βρει', θα ’ναι η καταστροφή μας, ιδιαίτερα σε μια χώρα και μια κοινωνία που κατασπαράζει καθετί που μοιαζει να είναι αδύναμο.
Είναι γνωστό εξάλλου ότι τούτος ο τόπος κι οι άνθρωποί του έχουν μάθει να ζητωκραυγάζουν μόνο για τον νικήτη και να απαξιώνουν τον χαμένο. Λες και το παιχνίδι παίζεται από έναν μοναχά. Το 'παιχνίδι' παίζεται από έναν μοναχά; Ποιος θα το ’θελε κάτι τέτοιο;
Ολοι εκείνοι που έχουν χρόνια τώρα διδάξει ποικιλοτρόπως στον νεοέλληνα ότι η έννοια του παιχνιδιού είναι ταυτόσημη αν όχι ίδια με αυτήν του νικητή.
Συντελεί και η παραπάνω παρανόηση στο να έχουμε φτάσει ως λαός σε αυτήν την κατάσταση που βιώνουμε. Το χειρότερο δε είναι, ότι ο τόπος όπου -κάποτε- η συμμετοχή σ’ έναν αγώνα είχε μεγαλύτερη αξία από την καθαυτή νίκη, στον τόπο όπου οι πρόγονοί μας 'δημιούργησαν' την έννοια της δημοκρατίας και την αξία της συμμετοχής στα κοινά, να έχουν πια ξεφτίσει αυτές οι έννοιες.
Εννοιες που όμως εξακολουθούν να υπάρχουν και απλά χρειάζεται να τις επαναφέρουμε και μάλιστα το συντομότερο στο λεξιλόγιο αλλά και στη ζωή μας!

ίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΜΠΡΟΣΤΑ Σ’ ΑΥΤΟ το ποίημα μετράει μόνο η σιωπή! Συμφωνώ μαζί σου, Ποιητή! Αλλη υπόθεση αν το σουδάριο της ελπίδας εκείνων των ημερών, του Νοέμβρη του 1973, έγινε αργότερα εμπορεύσιμο... Η 37η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αύριο.

ΨΗΦΙΣΑΜΕ, όπως ψηφίσαμε! Οσοι ψηφίσαμε, γιατί περίπου οι μισοί δεν ψηφίσαμε. Βγήκανε όποιοι βγήκανε και όπως βγήκανε. Και τώρα τα κεφάλια μέσα. Το πανηγύρι των εκλογών τελείωσε! Ραγδαία η επιδείνωση των καιρικών συνθηκών εν τω μεταξύ στην πατρίδα μας...

ΨΗΦΙΖΩ, ψηφίζεις, ψηφίζει, ψηφίζουμε, ψηφίζετε, ψηφίζουν αλλά και απέχω, απέχεις, απέχει, απέχουμε, απέχετε, απέχουν. Είκοσι οχτώ αδιάφοροι και τρεις φασίστες μας κάνουν τριάντα ένα φασίστες. Αυτό θα έλεγα κάποτε επί του προκειμένου. Τη δεκαετία του 1980, άντε και του 1990. Τώρα από μόνο του δεν φτάνει...

ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ να φεύγεις από την 'Αλεξάνδρεια' που χάνεις με αξιοπρέπεια είναι μεγάλο πράγμα. Εξίσου μεγάλο να ξέρεις να έρχεσαι στην 'Αλεξάνδρεια' με αξιοπρέπεια. Κατηγορηματικός ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος.

ΑΣΤΕΙΑ - ΑΣΤΕΙΑ 8 - 5 έληξε τελικά ο αγώνας μεταξύ ΠΑΣΟΚ - Νέας Δημοκρατίας σε επίπεδο Περιφερειών. Αν θεωρήσουμε βέβαια δεδομένη την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής και την πολιτικοποίηση του ποδοσφαίρου. Πάμε παρακάτω...

ΔΕΚΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ χρόνια κράτησε ο τρωικός πόλεμος. Κι αν έπεσαν κορμιά μπροστά απ’ τα τείχη της Τροίας! Γι’ αυτούς που νομίζουν ότι ο... τροϊκός πόλεμος, που μόλις άρχισε, θα τελειώσει γρήγορα. Εχουμε ξωμείνει κι από Οδυσσείς, ενώ μας περισσεύουν οι Αγαμέμνονες...

ΜΟΛΙΣ 4.051.940 ευρώ δήλωσε ως ετήσιο εισόδημά του το 2008 ο διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος Γ. Προβόπουλος (Εφημ. Veto, 6.10.2010) Με 11.100 ευρώ μεροκάματο, είναι ο πιο κατάλληλος για να νιώσει τον πόνο, τον αγώνα και την αγωνία του μεροκαματιάρη των 20 ευρώ, του συνταξιούχου των 500 ευρώ και κυρίως του άνεργου. Το σχόλιο του 'βοριά' στην στήλη του '9 μποφόρ' ('Χριστιανική', 28 Οκτωβρίου 2010).

ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ της Θεοτόκου εορτάζει, ως γνωστό, στις 21 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας. Είναι τυχαίο ότι η Ντόρα Μπακογιάννη κάνει την είσοδό της στην πολιτική σκηνή ως αρχηγός νέου πολιτικού κόμματος; Αυτή κι αν είναι ερώτηση!

Η ΠΟΛΗ γουστάρει / δήμαρχο Μπουτάρη! Αυτό κι αν είναι σύνθημα! Θα το σχολιάσει άραγε ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ανθιμος την Κυριακή που μας έρχεται, στο κήρυγμά του;

ΟΤΑΝ ΕΓΙΝΕ (532 μ.Χ.) η στάση του Νίκα στην Κωνσταντινούπολη όλοι οι στρατηγοί συμβούλεψαν τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό να αφήσει τον θρόνο και να φύγει. Η αυτοκράτειρα Θεοδώρα είχε αντίθετη γνώμη και τον έπεισε να μείνει, λέγοντάς του: Οποιος έχει βασιλέψει δεν πρέπει ν’ αφήσει τον θρόνο του και να γίνει φυγάς. Εγώ δεν θα ’θελα να ζήσω ούτε μια μέρα χωρίς να με λένε βασίλισσα. Σ’ εμένα αρέσει ένας παλιός λόγος, που λέει ότι καλό σάβανο είναι η βασιλεία'.

'Δίχως τουφέκι και σπαθί, με τον ήλιο στο μέτωπο,/ υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το Ποίημα./ Απλώνοντας το χέρι μου δεν φτάνει ως εκεί/ που ωραία λουλούδια σε υψηλό λειμώνα τις μορφές σας/ λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω παιδιά μου,/ μπροστά σ’ αυτό το Ποίημα μετράει μόνο η σιωπή'.
Το ποίημα 'Μικρός Τύμβος' του Νικηφόρου Βρεττάκου

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Οδοιπορικό στο Λασίθι (1)

Στην ιερή μνήμη των Λασιθιωτών εκείνων, στους οποίους έλαχε η μοίρα, ν’ αφήσουν τα ίχνη τους στο πέρασμα του χρόνου, χαράζοντας αδρά τον δρόμο προς την προκοπή του τόπου, αφιερώνει το τελευταίο, το 20ό (!) βιβλίο του τίτλο Νομός Λασιθίου - Χωρογραφία και ανθρωπογεωγραφία - Γεωφυσική, Ιστορική, Κοινωνική, Οικονομική εξέταση' ('21ος αιών.,', Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λασιθίου - ΤΕΔΚ Νομού Λασιθίου), ο επιτ. σχολικός σύμβουλος Γιάννης Γ. Χρηστάκης. Και... χωρογράφος και... ανθρωπογεωγράφος του Νομού της καταγωγής του -και μάλιστα ιδανικός- όπως έγραψα τις προάλλες 'Στα πεταχτά' (βλ. 'Χ.Ν.', 5.11. τ.ε.), ο και συνεργάτης της εφημερίδας μας γνωστός στου παλιούς δασκάλους του Νομού μας από την υπηρεσία του ως Σχολικού Συμβούλου, εδώ, συγγραφέας. 'Πρόκειται για ένα πλήρες οδοιπορικό μέσα στον χώρο, τους ανθρώπους, την ιστορία και τον πολιτισμό του τόπου μας', υπογραμμίζει στον πρόλογό του, ο νομάρχης Λασιθίου, Σήφης Αναστασάκης. Και συνεχίζει, γράφοντας μεταξύ των άλλων: 'Ακολουθώντας τον συγγραφέα, ο αναγνώστης γνωρίζει το περιβάλλον και τις φυσικές ομορφιές του Νομού μας. Παρακολουθεί την πορεία των ανθρώπων που έζησαν στον τόπο αυτό και τις διαχρονικές προσπάθειές τους για την ανάπτυξη και την προκοπή τους. Πραγματοποιεί μια αναδρομή στο παρελθόν κι αφουγκράζεται τους βηματισμούς της ιστορικής διαδρομής του. Μαθαίνει για τους αγωνιστές και τον ρόλο τους, στους εθνικούς και τοπικούς αγώνες για την ελευθερία μας. Μπορεί ν’ ακουμπήσει με σεβασμό τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μνημεία, που οριοθετούν τον μεγάλο πολιτισμό που άνθησε στον τόπο μας. Κι ακόμα να επισκεφτεί μοναστήρια που σε δύσκολους καιρούς διαφύλαξαν τον πολιτισμό και την παράδοσή μας'. Είναι ωραίο να ορθώνει κανείς, αναχώματα στον χρόνο και στη λήθη και να προστατεύει όλα αυτά που δεν πρέπει να ξεχαστούν γράφοντας βιβλία...


Οδοιπορικό στο Λασίθι (2)

'O Γιάννης Γ. Χρηστάκης συνεχίζει να διδάσκει, κάνει πράξη από χρόνια αυτό που σήμερα προβάλλεται ως διά βίου μάθηση. Γι’ αυτόν, είναι απόλυτα βέβαιο, το άγχος να καλυφθεί η ύλη, δεν υπήρξε ποτέ γιατί η ιστορική ύλη, η Κρητική Ιστορία, ο Κρητικός Πολιτισμός, δεν τελειώνει ποτέ.
Αλλά η περίπτωσή του δεν καταγράφεται απλώς ή συμβολικώς στις σελίδες της Ιστορίας της Εκπαίδευσης. Ο εκπαιδευτικός αυτός, με το έργο του εν συνόλω, δεν διδάσκει μόνον γράμματα, διδάσκει ήθος, σε μια εποχή κρίσιμη, που ο τόπος έχει ανάγκη από τον φωτισμένο παιδαγωγό, τον αφοσιωμένο δάσκαλο, τον λόγιο στοχαστή, από πρότυπα ηθικά. Και είναι αυτός ένας άλλος λόγος, που καθιστά το έργο του, πέρα από την πρωτοτυπία που το διακρίνει και το βιβλιογραφικό κενό που καλύπτει, ιδιαίτερα επίκαιρο, πολυσήμαντο και πολύτιμο, προερχόμενο, από έναν άνθρωπο αυθεντικό, πρωτοπόρο, αφοσιωμένο αγωνιστή και, πριν απ’ όλα ανιδιοτελή, που ας σημειωθεί, μόλις πρόσφατα μας προσέφερε το μνημειώδες δίτομο έργο 'Βασικό Βιογραφικό Λεξικό Αγωνιστών Κρήτης (330-1898)', απαραίτητο εργαλείο για την έρευνα και τη μελέτη της Κρητικής Ιστορίας'.
Αυτά μεταξύ των άλλων, έγραψε για τον Συγγραφέα του περί ου ο λόγος βιβλίο, στο προοίμιό του, ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και διευθυντής του Εργαστηρίου Ιστορίας Νεότερης Ελλάδας και Νεοελληνικού Πολιτισμού, Απόστολος Γ. Παπαϊωάννου. Απονέμοντάς του τα ανάλογα εύσημα. Είναι κανείς απ’ αυτούς που ξέρουν τον Γιάννη Γ. Χρηστάκη να μην τα συνυπογράφει;


Των Ελλήνων οι Κοινότητες

Στων Ελλήνων τις Κοινότητες είναι αφιερωμένο το Ημερολόγιο του 2011 της εφημερίδας 'Χριστιανική', που ήδη έχει κυκλοφορηθεί. Στην άμεση δημοκρατία και στο κοινοτικό πνεύμα, δηλαδή. 'Στους υπερασπιστές της δημοκρατικής πολιτείας και στους διακόνους της πολιτικής κοινότητας, που με εποικοδομητικό λόγο και δημιουργικό έργο αλλά και πνεύμα αδελφοσύνης και αλληλεγγύης διασώζουν των Ελλήνων τις Κοινότητες', όπως εν είδει προμετωπίδας στην πρώτη του σελίδα αναγράφεται. Γιατί 'ελληνικόν το μετέχειν της πόλεως και χριστιανικόν το διακονείν τους άλλους ως αδελφούς'. Ιδιαιτέρως σημαντικά τα κείμενα συγγραφέων που αναφέρονται στην ιστορική παράδοση των Κοινοτήτων, στην άμεση Δημοκρατία και τα 'κοινά' των Ελλήνων, το πνεύμα του Κοινοτισμού και τις πολιτικές συνάξεις των πολιτών στα χωριά και τις ενορίες, πολύ κατατοπιστικές οι πληροφορίες που δίνονται για τον 'ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ' και ενδιαφέρουσες οι πολιτικές προσεγγίσεις για τις σημερινές μεταρρυθμίσεις. Στα πολλά 'συν' και η ιδιαίτερη ενότητα των κειμένων που αφορούν την Κοινότητα του Αγίου Ορους και την πρότυπη δημοκρατική του οργάνωση, όπως βέβαια και η όλη επιμελημένη του εμφάνιση. Μια τουλάχιστον ματιά στις σελίδες του, από τους νέους κοινοτικούς (δημοτικούς και περιφερειακούς) μας άρχοντες σίγουρα θα τους ωφελούσε...

Χανιώτικα Νέα(15.11.10)

Το ποιημα της Κυριακης

ΜΗ ΜΑΣ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΕΤΕ ΓΙΑ ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ

Όταν μας μιλούν για εγερτήριο
Κάνουμε υποστολή.
Οι επιθυμίες κρύβονται
Στις μέσα τσέπεςς των παλτών μας.
Προσπαθούν να ζεστάμουν
Με τις ανάσες τους τις προσδοκίες μας.
Μάταιος κόπος!
Μένουν παγερές απροσάρμοστες,
Δίχως τη σιγουριά του μάλλινου ρούχου,
Δίχως τη ζεστασιά του πρωινού ονείρου.
Παίρνουν μόνο την αχλύ
Της καθημερινής φροντίδας
Κι αναπαύονται, σαν σε κάποια
Γραμμένη σελίδα ημερολογίου,
Έχοντας για συντροφιά βηματισμούς αλόγων.
Μη μας ξαναμιλήσετε για εγερτήριο!
Τον ξέρουμε καλά τον ρόλο του.
Μοι΄ζει με κλάμα
Μονοχρονίτικου παιδιόυ ,
Που δεν ήπιε το γάλα του.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι το καθεστώς της στοχαστικότητας και της αυτοστοχαστικότητας. Δηλαδή είναι το καθεστώς όπου η Κοινότητα μπορεί να συλλογίζεται τι θέλει, πώς το θέλει και γιατί το κάνει· η Κοινότητα, όχι ένα άτομο ούτε ένα κόμμα, η Κοινότητα'...

ΠΕΣ ΤΑ... Χρυσόστομε! Τ’ Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου (όσοι τυχόν δεν το ξέρετε, μάθετέ το) σήμερα και γι’ αυτό η κλητική προσφώνηση. Το προηγούμενο, ωστόσο, 'πεταχτό' δεν είναι ρήση του εν λόγω Αγίου, αλλά απόσπασμα από το βιβλίο του Κορνήλιου Καστοριάδη 'Εξουσία, πολιτική, αυτονομία'. Μέρες τώρα το έχω βρει στο 'Ημερολόγιο' του 2011 της εφ. 'Χριστιανική' και το φύλαγα για σήμερα, παραμονή του 2ου γύρου των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Συνέπεσε να είναι και η γιορτή του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Πες τα... Χρυσόστομε Κορνήλιε, λοιπόν!

ΝΑ ΠΟΥΜΕ, για όσους τυχόν δεν το ξέρουν, ότι ο αποκληθείς και φιλόσοφος της αυτονομίας Κορνήλιος Καστοριάδης (1922 - 1997) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές αλλά και ψυχαναλυτές του 20ού αιώνα. Και ότι έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στο Παρίσι και οι απόψεις του γνώρισαν μεγάλη απήχηση στους επαναστατικούς κύκλους της εποχής...

ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν πρέπει να συλλογίζεται ούτε ένα άτομο, ούτε ένα κόμμα, αλλά η Κοινότητα, λοιπόν! Ας το έχουν αυτό υπόψη τους, οι νέοι 'κοινοτικοί' (δημοτικοί και περιφερειακοί) μας άρχοντες. Αμα τη αναλήψει των καθηκόντων τους.

'ΤΟΥΤΗΝ την Πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί και σοφοί και αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι... Είμαστε εις το 'εμείς' και όχι εις το 'εγώ'. Και εις το εξής να μάθωμεν να φτιάξωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί'. Αναφορά και στον μπάρμπα - Γιάννη Μακρυγιάννη, σήμερα.

ΟΠΟΥ και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί,/ όπου και να θολώνει ο νους σας,/ μνημονεύετε Διονύσιον Σολωμόν/ μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη', μας παραγγέλνει στο 'Αξιον Εστί' του ο Οδυσσέας Ελύτης. Και Κορνήλιον Καστοριάδη και Ιωάννη Μακρυγιάννη, εκτός των άλλων, να μνημονεύουμε. Και, βεβαίως, Βιτσέντζο Κορνάρο και Βικτωρία Θεοδώρου, Κωνσταντίνε!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ Δ. Νταντινάκη, σκηνοθέτη, δρ. Παν/μιου Ν. Σορβόννης, Χανιά: Να σ’ ευχαριστήσω και διά της Στήλης εκτός των άλλων και για το ποίημα 'Γαλάζια νιάτα' του σύγχρονου Τσέχου ποιητή Ντάλιμπορ Πέσεκ που μου έστειλες. Και βεβαίως, επ’ ευκαιρία να σε συγχαρώ και δημόσια τόσο για την έκδοση της 'Πελαγινής' της Βικτωρίας Θεοδώρου (απ’ τον 'Κεδρισό' σου) όσο και για τις ποιητικές σου αναφορές - παρεμβάσεις στα 'Χανιώτικα Νέα' όντας υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Χανίων με τη 'Λαϊκή Συσπείρωση' Αυτά προσώρας...

ΟΤΑΝ ο Οδυσσέας, ο Αίας και ο Φοίνικας πήγαν στη σκηνή του Αχιλλέα για να τον συναντήσουν και να τον παρακαλέσουν να βοηθήσει του Αχαιούς που κινδύνευαν, αυτός τους απάντησε με την προφητεία που του είχε δώσει η μητέρα του η Θέτιδα: 'Ωλετο μεν μοι νόστος, ατάρ κλέος άφθιτον έσται' (Πάει, δεν θα δω πια γυρισμό, μα αιώνια θα ’χω δόξα).

'[...] ας μου το συγχωρήσουν οι εστέτ/ αλλά αν κάθε ένας από αυτούς τουλάχιστον κατέβαινε σε ανθρακωρυχείο/ έστω και μια φορά μονάχα ίδρωνε σε χαλυβουργείο/ ανάσαινε μια βάρδια σε εργοστάσιο χημικών/ τότε θα καταλάβαινε τι είναι λαός/ κι όταν θα τον κοίταζε από το δέκατο πέμπτο πάτωμα/ θα του χαμογελούσε,'
Από το ποίημα 'Γαλάζια νιάτα' του Ντάλιμπορ Πέσεκ (Απόδοση στα ελληνικά Κάρολος Τζίζεκ)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
(http//:petaxta.blogspot.com)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, ο καλός Θεός της Ελλάδας θα κάνει, έστω και την τελευταία στιγμή το θαύμα του και θα μας σώσει, δεν γίνεται να μην μας σώσει! Περιμένοντας το θαύμα, λοιπόν, οδεύουμε, ωραίοι ως Ελληνες, για να βάλω στον πληθυντικό τη φράση του Νίκου Εγγονόπουλου, για δεύτερη Κυριακή προς τις 'Καλλικράτειες' κάλπες. Με το χαμόγελο στα χείλη!

ΑΠ’ ΟΛΑ ΕΧΕΙ ο μπαξές του δεύτερου γύρου, αδέλφια! Και σε τοπικό και σε πανελλήνιο επίπεδο. Αγάπες και μίση, πάθη και έρωτες, φιλιά στο μάγουλο και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, υποσχέσεις για αθετήσεις και αθετήσεις για υποσχέσεις! Τα πάντα όλα, για να θυμηθώ τον... μεγάλο Νίκο Αλέφαντο! Σε μια πρώτη, πρόχειρη, ανάγνωση αυτά!

ΜΕΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ τριγυρνώ/ τριγυρνώ και τραγουδώ/ Αυτοδιοίκηση, Αυτοδιοίκηση, είσαι εδώ; Ναι! Υπάρχει και η Αυτοδιοίκηση, ποιος είπε πως δεν υπάρχει; Να μην τα ισοπεδώνουμε όλα! Τα φαινόμενα συχνά απατούν!

ΜΕΤΑ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ 'Κουράκης' στο Ηράκλειο, το φαινόμενο 'Μαρινάκης' στο Ρέθυμνο και το φαινόμενο 'Αναστασάκης' στην Ιεράπετρα! Ζητούνται ερμηνείες...

ΑΛΛΟΥ Ο ΠΑΠΑΣ κι αλλού τα ράσα του! Σύνηθες φαινόμενο στον δεύτερο γύρο των εκλογών αυτό. Μωρέ... ψήφος κατά συνείδηση, για να μη χάνουν οι... παπάδες τα ράσα τους.

'Η ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ προσαρμογή της χώρας μας και η έξοδος από την κρίση δεν θα είναι εύκολη και σύντομη χωρίς τη λήψη γενναίων μέτρων'. Τάδε έφη προχθές ο πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Λουκάς Παπαδήμος. Τα μέτρα μάς τελείωσαν, τα... χιλιόμετρα έρχονται, το καταλάβατε;

ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ οι γεωργοκτηνοτρόφοι του Νομού μας, από τη συνεχή άνοδο των τιμών των λιπασμάτων και των ζωοτροφών. Ενώ οι τιμές του ελαιολάδου και του γάλακτος έχουν κολλήσει στο 'δεν συμφέρει να μαζώνουμε ελιές, δεν συμφέρει ν’ αρμέγουμε τα ωζά'.

ΚΟΨΕ ΤΟ ΕΝΑ, κόψε το άλλο, κόψε το παράλλο. Κόψε και το κεφάλι
σου στο τέλος, όταν δεν έχεις τίποτ’ άλλο να κόψεις. Η μήπως από ’κει πρέπει ν’ αρχίσεις;

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ότι μόνο δύο θηλυκά θηλαστικά έχουν παρθενικό υμένα, οι άνθρωποι και τα άλογα; Γνωρίζετε ότι οι άντρες της φυλής Walibri στην Κεντρική Αυστραλία χαιρετιούνται μεταξύ τους πιάνοντας ο ένας το πέος του άλλου; Γνωρίζετε ότι καθημερινά στην Ιαπωνία γίνονται κατά μέσο όρο 90 αυτοκτονίες;

ΚΑΠΟΤΕ Ο ΒΟΥΔΑΣ, ενώ ταξίδευε, βρήκε μέσα σ’ ένα δάσος έναν σκελετωμένο γιόγκα σε μια σπηλιά ολομόναχο. Ο Δάσκαλος σταμάτησε και τον ρώτησε πόσο καιρό ζούσε εκεί αρκούμενος στην εγκράτεια. Ο γιόγκα του απάντησε ότι ασκείται 25 χρόνια. 'Και ποια δύναμη απέκτησες;' τον ρώτησε. Ο γιόγκα με περηφάνια του απάντησε ότι έγινε ικανός να διασχίσει το ποτάμι βαδίζοντας πάνω στο νερό. Τότε ο Βούδας του είπε: 'Δύστυχε, φίλε μου! Εχασες τόσο πολύτιμο χρόνο για ένα τόσο ασήμαντο αποτέλεσμα. Ποιος ο λόγος; Ο βαρκάρης σε περνάει απέναντι με μια πολύ μικρή αμοιβή'.

'Τα βήματά μας αντηχούν ακόμη/ Μέσα στο δάσος με τον βόμβο των εντόμων/ Και τις βαριές σταγόνες απ’ τ’ αγιάζι/ Που στάζει στα φυλλώματα των δένδρων/ Και ιδού που σκάζει μέσα στις σπηλιές/ Η δόνησις κάθε κτυπήματος των υλοτόμων/ Καθώς αραιώνουν με πελέκια τους κορμούς/ κρατώντας μες στο στόμα τους τραγούδια/ Που μάθαν όταν ήτανε παιδιά/ Και παίζανε κρυφτούλι μες στο δάσος'.

Το ποίημα 'Ηχώ' του Ανδρέα Εμπειρίκου
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Βαγγέλης Θ.Κακατσάκης
Χανίωτικα νέα(12.11.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr



Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ, λοιπόν, στην εξουσία/ εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι/ παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω/ σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι. Στη διαπασών το μαγνητόφωνο. Ξανά και ξανά το ίδιο τραγούδι. Με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου να στέλνει και να ξαναστέλνει χαιρετίσματα στην εξουσία...

ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΣΚΑΒΕ! Παλιό αυτό! Σκάσε και κολύμπα, είναι το σύγχρονο σύνθημα, το σύνθημα της σήμερον ημέρας. Αν είναι να βουλιάξουμε, να βουλιάξουμε, τουλάχιστον, κολυμπώντας...

ΩΣΤΟΣΟ ΤΑ κομματικά επιτελεία, οι επικεφαλής των συνδυασμών και οι διάφοροι υποψήφιοι αφού μέτρησαν και ξαναμέτρησαν τις ψήφους που πήραν και τις ψήφους που κατά τη γνώμη τους έπρεπε να πάρουν, συνεχίζουν να συσκέπτονται, να διασκέπτονται και να... παρασκέπτονται. Τι τέξεται η επιούσα, για πάρτη τους...

ΤΙ ΗΘΕΛΑ ΕΓΩ και κατέβηκα; Καλύτερα να έτρωγα ένα μαγκάλι κάρβουνα! Το συμπέρασμα που κατέληξε φίλος υποψήφιος ύστερα από σύσκεψη του... μονομελούς. Υστερα από κουβέντα που έκανε με τον εαυτό του, δηλαδή. Ηταν μια εμπειρία, τόλμησα να του πω. Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε. Παρά ήταν τραυματική η εμπειρία...

ΚΑΜΕ ΚΙ ΕΣΥ ένα κόμμα, μπορείς! Αν δεν το κάμεις τώρα που οι συνθήκες είναι ιδανικές για τέτοιας λογής εγχειρήματα, δεν θα το κάμεις ποτέ! Γενική η οδηγία προς ναυτιλομένους...

ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων και δεν θα επιβληθούν νέοι φόροι. Εγώ πρόβλημα να τον πιστέψω τον υπουργό μας των Οικονομικών δεν έχω, μου είπε. Για να συμπληρώσει, αμέσως μετά: Ωστόσο ποιος μου λέει ότι το 'δεν' δεν μπήκε εκ παραδρομής;

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ κανείς δεν γνωρίζει πού είναι θαμμένος ο Μότσαρτ; Γνωρίζετε ότι όσοι πάσχουν από σχιζοφρένεια δεν χασμουριούνται σχεδόν ποτέ; Γνωρίζετε ότι καθημερινά κατά μέσο όρο, 12 νεογέννητα βρέφη παραδίδονται σε λάθος γονείς;

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΤΕ! Καταναλώστε! Καταναλώστε! Το... πανανθρώπινο μήνυμα των Χριστουγέννων θ’ αρχίσει να μεταδίδεται οσονούπω και στην πόλη μας. Τι Δεκέμβρης, τι Νοέμβρης!

'ΤΑ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΖΩ σαν μπισκότα την ώρα του καφέ', μου... μήνυσε για τα 'Πεταχτά' η γνωστή (;) και από άλλη αναφορά μου φ(θ)ανατική αναγνώστρια της στήλης. Περί ορέξεως ουδείς λόγος...

ΕΝΑΣ ΝΕΑΡΟΣ Αθηναίος σφόδρα ερωτευμένος με την κόρη του τύρρανου Πεισίστρατου, με το που την είδε στον δρόμο, την αγκάλιασε και τη φίλησε. Οταν το έμαθε η γυναίκα του ζήτησε την παραδειγματική τιμωρία του, ο Πεισίστρατος όμως αρνήθηκε κατηγορηματικά: 'Αν μισούμε αυτούς που μας αγαπούν, τι πρέπει να κάνουμε μ’ αυτούς που μας μισούν;' της είπε.

...'Και τώρα που στο πέλαγο αρμενίζει/ κι ο δειλινός ο ήλιος το φωτίζει,/ -λάμπουν από χρυσάφι τα κατάρτια,/ πορφύρες κυματίζουνε στα ξάρτια-/ οι άνθρωποι που κοιτάν στην παραλία/ νιώθουν πιο άδεια, πιο στενή την πολιτεία / και πιο γυμνή ο καθένας τη ζωή του/ -σαν κάτι να τους έφυγε μαζί του'.
Από το ποίημα 'Ενα καράβι φεύγει' του Κώστα Ουράνη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα(11.11.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΕΚΤΑΚΤΩΣ, λόγω απουσίας του Νεκτάριου, τα 'πεταχτά', αντί για τα 'ευθύβολα και μη', σήμερα! Πάρε φόρα, μολυβάκι μου, λοιπόν, και ο Θεός βοηθός!

ΣΥΝ Αθηνά και χείρα κίνει! Τη θυμούμαι την αρχαία ρήση, πώς δεν τη θυμούμαι! Δεν φτάνει από μόνη της η όποια βοήθεια του Θεού, για ν’ αρχίσει να γράφει η γραφίδα, που όπως συνήθιζε να λέει, συχνά πυκνά ο μακαρίτης ο Δημήτρης Βλησίδης, είναι ώρες - ώρες βαρύτερη κι απ’ τη σκαλίδα! Καληώρα σαν τώρα...

EINAI να μην αρχίσει, ωστόσο! Ετσι και πάρει φόρα, φόρα κατηφόρα, πάει από μόνη της. Σαν φτερό στον άνεμο. Σαν το νερό στ’ αυλάκι.

ΠΑΜΕ... Το ζέσταμα ολοκληρώθηκε! Κι αν περιμένουν πράγματα να βγούνε στο... λιακωτό της στήλης!

ΑΠΟ την κάλπη προς την κάλπη! Ο δρόμος που διανύουμε αυτήν την εβδομάδα σαν δημότες των Δήμων του Νομού μας. Πλην αυτών της Γαύδου, όπου κατά κράτος, ελλείψει αντιπάλου, επεκράτησε ο... Καλλι-Στράτης και των Σφακίων. Υπομονή! Τα δύσκολα πέρασαν...

NA ΒΓΟΥΝ οι άξιοι! Και, βεβαίως, να βγουν οι άξιοι! Ελα σου, όμως, που αυτούς που εγώ θεωρώ άξιους, εσύ μπορεί να τους θεωρείς ανάξιους κι αυτούς που εσύ θεωρείς άξιους, εγώ μπορεί να τους θεωρώ ανάξιους!...

ΤΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ του χωριού γεμίζουνε βαπόρι/ ό,τι λογής είναι ο δήμαρχος είναι κι οι ψηφοφόροι! Ε, όχι και ξεκάρφωτη η γνωστή μαντινάδα, ε, όχι και ξεκάρφωτη!

ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ ή Αρχοντάκης στον Δήμο Χανίων; Μαλανδράκης ή Νικηφοράκης στον Δήμο Πλατανιά; Κουκιανάκης ή Μαρκάκης στον Δήμο Αποκορώνου; Μυλωνάκης ή Σκουλάκη στον Δήμο Κισάμου; Δερμιτζάκης ή Ζουριδάκης στον Δήμο Καντάνου - Σελίνου; Βροχή πέφτουν τα στοιχήματα! Κι αν έχει να παιχτεί κουμάρι αυτές τις μέρες!

'Η ΣΥΝΤΑΞΗ μου είναι 327€. Δύο παιδιά στην ανεργία'. Το μήνυμα εστάλη διά της κάλπης στην εφημερίδα μας. Συνταξιούχου πολίτη το ανάγνωσμα. Ακούει κανείς; Ακούνε αυτοί που πρέπει ν’ ακούνε;

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ότι πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι έχουν σκοτωθεί από αγριοπόντικα; Γνωρίζετε ότι οι γαρίδες είναι τα πιο θορυβώδη όντα στον ωκεανό; Γνωρίζετε ότι όλοι αριθμοί σε μια ρουλέτα έχουν άθροισμα 666;

ΜΗΝ τους ακούς, Μήτσο! Καλά έκανες και δεν έβγαλες τη σημαία με τον Δικέφαλο Αετό στην νταράτσα σου χθες! Τον Εργοτέλη -και μάλιστα στην έδρα μας- νίκησε η ομάδα, δεν νίκησε τη Ρεάλ Μαδρίτης!

Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ της Ρώμης Βεσπασιανός κατέκρινε την πολυτέλεια και τη νωχέλεια, έτρωγε το φαγητό των χωρικών, ενήστευε μια μέρα τον μήνα κι εκήρυξε τον πόλεμο κατά της σπατάλης. Οταν παρουσιάστηκε μπροστά του ένας Ρωμαίος τον οποίο είχε μόλις διορίσει σε κάποια θέση και ευωδίαζε από αρώματα, του είπε: 'Θα προτιμούσα να μύριζες σκόρδο'. Και ακύρωσε τον διορισμό του.

'Το κλειστό βιβλίο/ Το λυπημένο βιολί/ Ο ραγισμένος άγγελος που αγρυπνεί/ Πού είστε παιδικά μου χέρια/ Με λησμονήσατε/ Μα δεν μπορώ/ Δεν έχω πια τα μάτια μου να κλάψω/ Η βροχή αποκλείστηκε στον κήπο/ Απ’ τα κλαδιά των δέντρων κρέμονται/ Καρδιές/ Μικρά φώτα/ Ο ήχος μιας καμπάνας/ Η προσευχή/ Ακόμα καπνίζουν/ Των ημερών τα ερείπια.'

Το ποίημα 'Ερείπια' του Τάκη Βαρβιτσιώτη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα(10.11.10)

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΜΗΝ ντραπείς αν έπαιξες καλά και νικήθηκες, ντράψου αν έπαιξες κακά και νίκησες! Δεν είναι το παν η νίκη στον όποιον αγώνα, επιμένει να μας λέει, στο περίπου τα λόγια του, ο Νίκος Καζαντζάκης. Αυτό που μετράει πάνω απ’ όλα είναι η αξιοπρέπεια. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Κι αν πρέπει να ισχύει για τον εκλογικό αγώνα αυτό!

ΑΠΕΧΩ, απέχεις, απέχει, απέχουμε, απέχετε, απέχουν! Σχεδόν ο ένας στους δύο Eλληνες πολίτες έκλιναν το ρήμα αυτό, προχθές, Κυριακή, ημέρα εκλογών. Πόσοι θα το κλίνουν στον δεύτερο γύρο; Iδωμεν!

'ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ' χαρακτηρίζει ο Περικλής στον 'Επιτάφιο' τους πολίτες που δεν ασχολούνται με τα κοινά και την πολιτική κατάσταση του τόπου τους. Δεν είχε απαξιωθεί η πολιτική τότε...

ΝΙΚΗΣΕ η αποχή! Από ’κει και πέρα νίκησαν και όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί. Γιατί βρήκε πάτημα -λόγω μη συντριβής του- και δεν πάει σε εθνικές εκλογές το κυβερνών κόμμα, για παράδειγμα. Να ’ναι καλά ο Κικίλιας που 'τάπωσε' τον Δημαρά.

ΑΠΟ τους πέντε μείναν δυο, για να μονομαχήσουν/ ο ένας δήμαρχος θα βγει, όποιον και να ψηφίσουν. Σίγουρα τον Δήμο Χανίων είχε υπόψη του ο μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης, όταν έγραφε αυτήν την μαντινάδα. Θα μπορούσε, ωστόσο, να ’χει υπόψη του και τον Δήμο Σελίνου. Αν ήταν Σελινιώτης. Κι εκεί πέντε συνδυασμοί κατέβηκαν...

ΣΙΓΑ την πρόβλεψη θα μου πείτε! Το ίδιο λέει κι αυτός αυτοσαρκαζόμενος. Γράφει στη δεύτερη μαντινάδα του, που μου έστειλε: Αυτή κι αν είναι πρόβλεψη πολλοί θα την ζηλέψουν/ την τέχνη όμως, φίλοι μου, φοβάμαι μη μου κλέψουν!

ΠΑΝΩ στην ώρα, να ’σου και η τρόικα! Καλώς τα παιδιά κι όπως μας βρήκατε! Σαν στο σπίτι σας! Τα ξέρετε ’δα τα κατατόπια. Σε φίλων σπίτι μπαίνετε!

ΚΑΙΡΟΣ για φίλου σπίτι! Να ’ναι λουχούνα η γυναίκα του, να γεννά η γουρούνα του, να στάζουνε τα κεραμίδια του και να μην έχει να βάλει ξύλα στην παρασιά! Στη μεγάλη κακοκαιρία το λέμε αυτό... Ξεκάρφωτο; Οχι και τόσο όσο φαίνεται. Εκτός απ’ την κυριολεξία υπάρχει και η μεταφορά...

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ οτι η εθνική ορχήστρα του Μονακό είναι μεγαλύτερη σε αριθμό από τον στρατό του; Γνωρίζετε ότι οι χελώνες μπορούν να αναπνεύσουν από τον πρωκτό τους; Γνωρίζετε ότι το 50% των θηλυκών πολικών αρκούδων έχουν πέος;

'ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ δεν τα λέει αυτά τα πράγματα', μας είπε χαμογελώντας με το που μας είδε να πίνουμε του καλού καιρού τις προάλλες στο 'Τυπογραφείο' των 'Σελινιώτικων Νέων'. 'Γι’ αυτούς που το ’χουνε διαβάσει', τον αποστόμωσε ο εκτελών χρέη εκπροσώπου της παρέας και τον τιμώρησε να κεράσει!

ΜΙΧΑΗΛ και Γαβριήλ Αρχαγγέλων χθες, τ’ Αγίου Νεκταρίου σήμερα! Χρόνια πολλά και καλά στις εορτάζουσες και στους εορτάζοντες!

Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ της Ρώμης Τίτος είχε τόση αγαθότητα και φιλανθρωπία, ώστε ένα βράδυ καθώς ξάπλωνε στην κλίνη του είπε στεναχωρημένος: 'Αδικα πέρασε η σημερινή μου μέρα, γιατί δεν βρήκα καμιά αφορμή να ευεργετήσω κάποιον'.

'[...] Κύριε, της μικρής μου θλίψης/ και της μακρινής μου προσμονής./ Επίσκεψε, το κρυφολίμανο/ της ανθρώπινης μοναξιάς,/ όπου στερνά καταφεύγουμε/ να συναντήσουμε τον εαυτό μας/ καθώς αστράφτει η νύχτα/ σκεπάζει τον άγνωστο χώρο/ της ανθρώπινης ύπαρξης/ επωάζοντας την επόμενη μέρα./ Κύριε, του απέραντου χώρου/ και του μακρινού χρόνου,/ στείλε κι απόψε, απαλόφτερο/ άνεμο να σιγοτραγουδήσει/ στη μοναξιά της ύπαρξής μου/ την ελπίδα της επόμενης μέρας.'
Από το ποίημα 'Η επόμενη μέρα' του Κώστα Στεφανόπουλου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα(09.11.10)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Ζει και βασιλεύει... (1)

'Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;' Την ερώτηση που κάνει, όπως λέει ο θρύλος, η Γοργόνα στους ναυτικούς, όταν ταξιδεύουν στις ανοιχτές θάλασσες χρησιμοποιεί σαν τίτλο του νέου του 18ου (!) παρακαλώ, βιβλίου του, ο γνωστός και ανά το πανελλήνιο πολυβραβευμένος ποιητής και συγγραφέας και πάνω απ’ όλα εσαεί δάσκαλος Βασίλης Γ. Χαρωνίτης. Καθόλου τυχαία η επιλογή του αυτή. Ακριβώς γιατί θέλει ν’ απαντήσει με βάση τα λόγια των κατεχάρηδων ναυτικών: 'Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει'.
'Καλός κατεχάρης των θρύλων και των παραδόσεων που κυκλοφορούν και τη σήμερον ημέρα για τον Μεγαλέξανδρο, τον Ισκαντέρ των Αράβων, για το παιδί του Aμμωνα Δία, ο Βασίλης Χαρωνίτης. 'Μια μικρή επιλογή από αυτούς τους θρύλους που έφτασαν ίσαμε τις μέρες μας, αρκετοί από τους οποίους προέρχονται από την Κρήτη, παρουσιάζονται γραμμένοι κάπως λογοτεχνικά, σ’ αυτό το βιβλίο', γράφει, μεταξύ των άλλων, στον πρόλογό του δικαιολογώντας και το ερώτημα του τίτλου και, βέβαια, την απάντησή του: 'Ζει και βασιλεύει, κυρά μου! Ζει και βασιλεύει εις πάντας του αιώνας!' Μένω λίγο στη φράση 'κάπως λογοτεχνικά', προς το παρόν, που από περίσσια μετριοφροσύνη χρησιμοποιεί, για να πω μόνο τούτο: 'Ενας επιπρόσθετος λόγος που το περί ου ο λόγος βιβλίο, πρέπει να μπει με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας (δημόσια πρόταση προς την υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου) στα Δημοτικά Σχολεία της πατρίδας μας και να διδάσκεται παράλληλα και συμπληρωματικά με τα κεφάλαια της Ιστορίας που αναφέρονται στον Μέγα Αλέξανδρο, είναι και ο... χαριτωμένος, ο με πολλές χάρες κεκοσμημένος, λογοτεχνικός μα και ταυτόχρονα παιδαγωγικός τρόπος γραφής του Χαρωνίτη. Πολλά, πάμπολλα, έχουν να ωφεληθούν οι μαθητές, μα και γιατί όχι οι δάσκαλοι, απ’ αυτόν!

Ζει και βασιλεύει!... (2)

'Η γέννηση ενός Ημίθεου' (α. από τον Πλούταρχο, β. Ζακυνθινή παράδοση), 'Ο Βουκεφάλας' (Πανελλήνια παράδοση), 'Στο πιθάρι του Διογένη' (Πανελλήνια παράδοση), 'Η πρώτη πόλη' (Από τον Αρριανό), 'Οι κόρακες και τα φίδια' (Από τον Αρριανό), 'Ο Σόσονχος και η πέτρα του' (Από τη Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου), 'Νερό για τον Αλέξανδρο' (Από τον Αρριανό), 'Οι Αμαζόνες' (Πανελλήνια παράδοση), 'Η ένωση των θαλασσών' (Κρητική παράδοση), 'Η ατίμητη πέτρα' (Κρητική παράδοση), 'Ο Αντρεατικός' (Από τον Ψευδοκαλλισθένη), 'Στον πάτο της θάλασσας' (Από τη Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου), 'Η Γοργόνα' (Πανελλήνια παράδοση), 'Το αθάνατο νερό' (Κρητική παράδοση), 'Η Γοργόνα στην Κρήτη' (Κρητική παράδοση), 'Οι καινούργιοι σκοποί' (Κρητική παράδοση) και 'Νεράιδες' (Πανελλήνια παράδοση). Οι τίτλοι των 18 θρύλων που εμπεριέχονται στο βιβλίο με το οποίο ασχολούμαστε στις σημερινές 'Εύφημες Μνείες' και η προέλευσή τους. Ενα βιβλίο των γνωστών και πολύ καλών εκδόσεων 'Σμυρνιωτάκης' που κερδίζει επιπλέον... πόντους με την εικονογράφηση του Μιχάλη Βενετούλια. Σε παιδιά πρωτίστως -και τα παιδιά αποζητούν την ωραία εικόνα- απευθύνεται και με το βιβλίο του αυτό ο Βασίλης Χαρωνίτης. Μα και βέβαια σε όλους μας, αφού όλοι μας, ανεξαρτήτως ηλικίας, κρύβουμε ένα μικρό παιδί στο βάθος της ψυχής μας...

Και στην Κρήτη ο Μεγαλέξανδρος ζει

'Ωσάν τον γόρδιο δεσμό έδεσε ο έρωτάς μας/ και μόνο ο Μεγαλέξανδρος θα κόψει τα δεσμά μας'. Η βασική μαντινάδα που χρησιμοποίησα, μιλώντας προ διετίας (13, 14 Σεπτ. 2008) στο Συμπόσιο Λογοτεχνίας που διοργανώθηκε στη Βεργίνα της Μακεδονίας απ’ το, υπό του διάσημου σφαιρικού καλλιτέχνη, ιδρυθέν Πειραματικό Εργαστήρι Βεργίνας. 'Και στην Κρήτη ο Μέγας Αλέξανδρος ζει', ήταν το θέμα της εισήγησής μου, ωστόσο μπορούσε να είναι και 'Μια μαντινάδα, μια παράδοση κι ένα ποίημα για τον Μέγα Αλέξανδρο', όπως χαρακτηριστικά είπα αρχίζοντας, αφού σε μια μαντινάδα, την παραπάνω (αργότερα αναφέρθηκα σ’ άλλες 4, 2 του δικού μας Ηλία του Σταματάκη και 2 του επίσης καλού μου φίλου ηρακλειώτη δασκάλου και μαντιναδολόγου Κωστή Λαγουδιανάκη), μια κρητική παράδοση και σ’ ένα ποίημα (δικό μου με τίτλο 'Ο άλλος Αλέξανδρος') πάτησα για να το αποδείξω. Η παράδοση, καλά το καταλάβατε, ήταν μια απ’ αυτές που έχει γράψει στο περί ου ο λόγος βιβλίο με τον δικό του τρόπο ο Βασίλης Χαρωνίτης, στηριζόμενος βέβαια σε πολλές που υπάρχουν και την οποία ευγενικά μου την έδωσε, όταν του τη ζήτησα, δεδομένου ότι τότε δεν είχε εκδοθεί. 'Η Γοργόνα στην Κρήτη' είναι ο τίτλος της και θυμούμαι πόσο εντυπωσίασε το κοινό μα και τους άλλους εισηγητές. Αντιγράφω -και σαν δείγμα γραφής του 'χαρωνίτειου' πεζού λόγου- ένα απόσπασμα: 'Η βασιλοπούλα έγινε από τη μέση και κάτω ψάρι και από τη μέση και πάνω γυναίκα και σύρθηκε στη θάλασσα. Από τότε κι ύστερα γυρίζει μερόνυχτα στα πέλαγα κι άμα δει καράβι το πλησιάζει και ρωτά τους ναύτες: 'Ζει ο αδελφός μου ο Αλέξανδρος;' Αμα εκείνοι της απαντήσουν 'πέθανε' αγριεύει, αγριεύει, χτυπά τη θάλασσα, αναποδογυρίζει το καράβι και τους πνίγει όλους! Αμα, όμως, ξέρουν και της απαντήσουν 'Ζει και βασιλεύει εις πάντας τους αιώνας' αρχίζει ολόχαρη και τραγουδεί καινούργιους όμορφους σκοπούς, που τους μαθαίνουν οι ναύτες και τους φέρνουνε και στην Κρήτη. Κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου η Γοργόνα βγαίνει σε κάποια παραλία και απλώνει στον ήλιο τα χρυσά και τ’ άλλα πολύτιμα που μαζεύει από τα ναυάγια. Πολλοί την έχουν δει κι έχουν μιλήσει μαζί της!...'. Τα υπόλοιπα στο βιβλίο...

Χανιώτικα νέα(08.11.1ο)_ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ

Αν δεν μπορείς
Να δεις τους σατύρους ν’ ασελγούν
Πάνω στο πτώμα της αγάπης
Αν δεν μπορείς ν’ αφουγκραστείς
Τους θρήνους της σιωπής
Αν δεν μπορείς να πιάσεις την αθρακιά των αισθημάτων
Αν δεν μπορείς να γευτείς
τα μαγειρεμένα ιδανικά
αν δεν μπορείς να μυριστείς
την κάπνα απ’ τα καμένα όνειρα
Γνώριζέ το:
Είσαι απαραίτητος σ, αυτή την πολιτεία!
Όμως ακόμα κάτι γνώριζε:
Είναι κι άλλοι δίπλα σου
Που δεν μπορούν
Να δουν, ν’ αφουγκραστούν, να πιάσουν,
Να γευτούν, να μυριστούν.
Κράτησαν κα αυτοί τις αισθήσεις των αγνές.
Δεν είναι δύσκολο να τους γνωρίσεις.
Στα μάτια τους αστράφτει η πρώτη καλημέρα.
Δος τους το χέρι σου!
Και ψιθύρισέ τους στο αυτί:
«Όσο υπάρχουμε εμείς,
Ποτέ δεν θα μπορέσουνε
Να δολοφονήσουν την ελπίδα!»

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ μεθύσι/ μ’ έζησε και θα με ζήσει/ θέλω να ’χω και εξουσία/ πήτε τήνε και μανία.../ Να με ιδεί εξουσιαστή/ η πατρίδα κι ας χαθεί!/ Λυτρωτή της να με κράξει/ και, στο διάολο, ας βουλιάξει!/ Εμέ η δόξα μου να ζήσει/ και το έθνος ας ψοφήσει!'.

ΕΝΤΑΞΕΙ τις εθνικές εκλογές της εποχής του είχε υπόψη του ο Ανδρέας Λασκαράτος, όταν τα τέλη του 19ου αιώνα έγραφε αυτούς τους στίχους. Εν τινί μέτρω πάντως, θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι ισχύουν και για όλες τις εκλογές -και των αυριανών περιφερειακών και δημοτικών συμπεριλαμβανομένων. 'Εν τινί μέτρω', προσέξτε το αυτό, για να μην κατηγορηθώ ότι όλους και όλα τα ισοπεδώνω.

'ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ οι Εσκιμώοι αλιείς, όλοι οι Αραβες ιππείς, και όλοι οι αρχαίοι Πάρθοι τοξόται, ούτως και όλοι οι σημερινοί Ελληνες είναι πολιτευταί, όλοι ψηφοθήραι, όλοι κομματάρχαι και εκ τούτου και κάπως ρήτορες εξ’ ενάγκης'.

Ο ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Ροΐδης, στα τέλη του 19ου αιώνα, επίσης, έγραψε τα παραπάνω. Απ’ το ίδιο πνεύμα, όπως και ο Κεφαλονίτης, αυτός ένας Συριανός.., ελαυνόμενος.
ΩΣΤΟΣΟ ο Γεώργιος Σουρής, επέμενε να φωνάζει: 'Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια/ κλέφτες χωρίς μια πήχυ γη και κλέφτες με παλάτια/ ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί/ ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή'. Ο κλέψας, του κλέψαντος, τω κλέψαντι, τον κλέψαντα. Από την Ονομαστική μέχρι την Αιτιατική. Η Κλητική ανήκει στον αξέχαστο Ντίνο Ηλιόπουλο. Κλέφτες! Κλέφτες!

Ν’ ΑΡΧΙΣΩ με την ευχή 'Καλό Βόλι', αμέσως μετά το καλημέρα, σκεφτόμουν, φίλες και φίλοι, να όμως που άλλα... κνισάρισε παραπάνω η κνισάρα! Συμβαίνουν, το έχω ξαναγράψει, αυτά! Ας σας ευχηθώ, λοιπόν 'καλό βόλι', καλή ψήφο, δηλαδή, έστω και στο 6ο 'πεταχτό' -κι ας πάμε παρακάτω!

ΑΣ ΠΑΜΕ χαλαρά να μάθουμε, για παράδειγμα, τι θα ψηφίσει ο μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης, που όπως θυμάστε την είχε κάνει 'γυριστή', με μια άλλη μαντινάδα του προ ημερών. Αμ δε! 'Ρωτούνε και ξαναρωτούν, εγώ ποιους θα ψηφίσω/ το μυστικό μου δεν θα πω στην έγνοια θα τσ’ αφήσω', γράφει σε μια άλλη μαντινάδα που μου έστειλε.

'ΓΥΡΙΣΤΗ' δια της μαντινάδας, ο άψε - σβήσε μαντιναδολόγος μας (ή το ’χεις ή δεν το ’χεις) Ηλίας Σταματάκης, 'στριφογυριστή', εσύ Βαγγέλη, με το ατάκα και επί τόπου δικό σου 'πολιτικοδιοικητικό' πεταχτό'. (ή το ’χεις ή δεν το ’χεις το 'πεταχτό')... Το σχόλιο που έκανε στον 'τοίχο' μου, στο φέισμπουκ, όπου αναρτώ τα 'πεταχτά' (23 Οκτ.), η και καλή φίλη εκλεκτή συνεργάτις της εφημερίδας μας Νανώ Κουτσάκη - Σπανουδάκη.

ΣΤΡΙΦΟΓΥΡΙΣΤΗ... ξεστριφογυριστή, Νανώ, όλοι ή σχεδόν όλοι, μπορούν και διαβάζουν πίσω από τις γραμμές. Και τα γραπτά μένουν...
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΗ των Θερμοπυλών ο βασιλιάς της Σπάρτης, Λεωνίδας, είπε στους στρατιώτες του: 'Ελάτε να προγευματίσουμε καλά γιατί το κανονικό γεύμα θα το πάρουμε στο βασίλειο του Αδη.

[...] Οι Ελληνες, ήταν κι αυτοί ενάρετοι/ Μα οι Ελληνες δεν ήτανε αθώοι/ Σκοτώσαν, λόγου χάρη, τον Σωκράτη./ Βέβαια είναι δύσκολο να κρίνουμε/ Δεν ήμασταν παρόντες./ Πάντως το ασφαλέστερο, σε τέτοιες περιπτώσεις/ Είναι να μην αποκριθείς/ Να βρεις μια υπεκφυγή/ Αν πάλι δε σου βρίσκεται καμιά/ Στο κάτω κάτω της γραφής, μπορείς ν’ αυτοκτονήσεις.
Από το ποίημα 'Με γεμάτα χέρια' του Γάλλου ποιητή Μπορίς Βιάν
(Μετάφρ.: Αντώνης Φωστιέρης - Θανάσης Νιάρχος)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΕΦΤΑ ΝΟΕΜΒΡΗ εκλογές, οχτώ κάποιοι θα κλαίνε/ κι οι τυχεροί μες στη χαρά μερόνυχτα θα πλένε! 'Χόρτ’ αγά', Ηλία Σταματάκη! Στις 14 του μήνα θα παιχτούν τα ρέστα, αν όχι σ’ όλες, πάντως στις περισσότερες εκλογικές μάχες. Μη βιάζεσαι λοιπόν! Εχει να παιχτεί πολύ κουμάρι ακόμα!

ΝΑ ’ΤΑΝ να βγάλουν άξιους η χώρα να προκόψει/ κι η κάθε φτωχογειτονιά κι αυτή ν’ αλλάξει όψη! Αλλη μια... προεκλογική μαντινάδα, παρόμοια με τη χθεσινή, από τον μαντιναδολόγο μας, τον Ηλία τον Σταματάκη. Ας ρίξουμε μια ματιά στον καθρέφτη πριν πάμε στις κάλπες, Ηλία! Τους εαυτούς μας ψηφίζουμε, τελικά!

ΩΣΤΟΣΟ, ΟΠΩΣ γράφει, μεταξύ των άλλων, ο φίλος μου πρόεδρος των Συνταξιούχων του ΙΚΑ, Ηρακλής Αναγνωστόπουλος, στο τελευταίο φύλλο της μηνιαίας 'Φωνής' των (Οκτώβριος 2010): 'Μπαινοβγαίνει ο μήνας/ μα η σύνταξη της πείνας/ δεν μας φτάνει για ψωμί/ νοίκι - φάρμακα - ΔΕΗ'... Φωνή απόγνωσης! Και η ζωή συνεχίζεται, όπως συνεχίζεται...

ΑΛΙΜΟΝΟΣ ΤΟΥ που δεν έχει νύχια να ξυστεί! Ισχυε, ισχύει και θα εξακολουθήσει να ισχύει η παροιμιώδης αυτή φράση που συνήθιζε να λέει η μάνα μου. Σε πολλές και διάφορες περιπτώσεις. Για μια κοινωνική αλληλεγγύη μιλάμε;

ΜΕΙΩΘΗΚΑΝ, ΛΕΕΙ, τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων το τελευταίο διάστημα. Βοηθάτε μας, φτωχοί, να μη σας μοιάσουμε!

ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ασύρματο ίντερνετ θα σας βάλουμε! Μα δεν έχουμε υπολογιστές. Και υπολογιστές θα σας δώσουμε! Ολα για όλα για μια ψήφο!
ΣΤΗΡΙΖΩ, στηρίζεις, στηρίζει, στηρίζουμε, στηρίζετε, στηρίζουν. Στον ενεστώτα -και στα τρία πρόσωπα και στον ενικό και στον πληθυντικό αριθμό- το ρήμα που 'παίζει', όσο κανένα άλλο, αυτές τις μέρες!

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ τα σαρκοβόρα ζώα δεν τρώνε άλλο ζώο το οποίο έχει χτυπηθεί από αστραπή; Γνωρίζετε ότι τα κουνούπια ελκύονται περισσότερο από τη μυρωδιά των ανθρώπων που έχουν φάει πρόσφατα μπανάνα; Γνωρίζετε ότι ο συνταγματάρχης Pierrepoint, με έξοδα του οποίου κατασκευάστηκε η πρώτη νησίδα ασφαλείας σε δρόμο, σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να την περάσει;

ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΑΚΗ, επιτ. σχ. σύμβουλο Π.Ε., Ηράκλειο: Πήρα το νέο, το 20ό (!) σου βιβλίο, που έχει τίτλο 'Νομός Λασιθίου - Χωρογραφία και ανθρωπογεωγραφία' και που το αφιερώνεις 'στην ιερή μνήμη των Λασιθιωτών εκείνων, στους οποίους έλαχε η μοίρα, ν’ αφήσουν τα ίχνη τους στο πέρασμα του χρόνου, χαράζοντας αδρά τον δρόμο προς την προκοπή του τόπου. Να πω 'στα πεταχτά' μόνο τούτο. Τυχερός, κατά πολλά τυχερός, ο ωραίος Νομός Λασιθίου που βρήκε στο πρόσωπό σου, τον ιδανικό... χωρογράφο και ανθρωπογεωγράφο του!

α)Η ΔΟΝΟΒΛΕΨΙΑ είναι ασθένεια όπου δονεί το αίσθημα της οράσεως. β) Ετεροφαλή είναι τα αδέλφια που προέρχονται από τον ίδιο πατέρα. Από την ίδια μάνα λέγονται ετεροθηλή. γ) Τρισκατάρατον είναι το πλοίον έχον κατάρτια και στα τρία ιστία. Και σήμερα αντί για ιστορικό ανέκδοτο τρία ακόμα 'μαργαριτάρια' από κείμενα μαθητών σε διάφορες εξετάσεις. Να ’σαι και πάλι καλά, Κώστα Μπετινάκη!

'Οι κύκνοι το φθινόπωρο ζητάνε τη χαρά τους,/ γιατί η χαρά τους πέταξε μαζί με τ’ αγριοκαίρι·/ Θα ζήσουν τάχα να τη βρουν την άνοιξη; - Ποιος ξέρει;/ γιατί μπορεί και να χαθούν πριν βρούνε τη χαρά τους./ Απόψε την περίμεναν σχεδόν όλο το βράδυ,/ ώσπου στο τέλος νύσταξαν κοιτώντας το σκοτάδι/ κι έγειραν και κοιμήθηκαν απάνω στα φτερά τους'.
Το ποίημα 'Οι κύκνοι το φθινόπωρο' του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΜΕ ΡΩΤΑΤΕ γιατί στείλαμε φυλακή όσα στελέχη μας κλέψανε; Γιατί κλέψανε! Και δεν τους τιμωρήσαμε εμείς αλλά οι θεσμοί. Μου λένε 'γιατί άφησες να μπει φυλακή ο υπουργός Αμυνας και δεν τον κάλυψες επειδή είναι προσωπικός σου φίλος;' Μα... γιατί έκλεψε! Πρόδωσε την εμπιστοσύνη μας, την πίστη του λαού στην κυβέρνηση. Πρόδωσαν τον Λαό, τη Δημοκρατία, τον Στρατό, την Πατρίδα, το Εθνος; Τιμωρούνται από τη Δικαιοσύνη! Αν τους αφήσεις θα διαφθείρουν κι άλλους. Γι’ αυτό φυλακίστηκαν. Τιμωρώντας τη διαφθορά, κρατάμε γεμάτα τα ταμεία και την Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη μαφία των Τραπεζών μακριά από τα πόδια μας'.

ΝΑ ’ΝΑΙ ΚΑΛΑ ο διακεκριμένος δημοσιογράφος -τ. γενικός γραμματέας της ΕΣΗΕΑ- Κώστας Μπετινάκης, που με παρέπεμψε στην ιστοσελίδα του (www.styx.gr) για να βρω φαρδιά πλατιά την παραπάνω δήλωση (Ιούλιος 2010) του προέδρου της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες. Δεν την είχα υπόψη μου, το ομολογώ. 'Καταπληκτική' τη βρίσκει, όπως μου γράφει, ο φίλος μου, που αναρωτιέται 'τι είπε ο Ανθρωπος'... Τι είπε ο Ανθρωπος, αλήθεια!

'ΦΩΤΙΣΕ, ΘΕ ΜΟΥ τσ’ Ελληνες σωστά για να ψηφίσουν/ να βγάλουν άξιους δήμαρχους τις κουμπαριές ν’ αφήσουν'. Από τον μαντιναδολόγο μας τον Ηλία τον Σταματάκη, καλά το καταλάβατε, η μαντινάδα. Ποιον να πρωτοπρολάβει να φωτίσει ο Θεός, Ηλία; Αφησε που δεν έχουμε τον Θεό μας εμείς οι Ελληνες!

ΜΙΑ ΓΡΙΠΗ ΜΑΣ σώζει! Τόσο δύσκολο είναι πια; Πρόπερσι είχαμε τη γρίπη των πουλερικών. Πέρυσι είχαμε τη γρίπη των χοίρων. Εφέτος έτσι θα τη βγάλουμε;

ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ σκοτώνει τις μέλισσες, λέει. Παρακάτω. Μια νέα ασθένεια καταστρέφει τις πορτοκαλιές. Μια νέα ασθένεια ρίχνει χαμόστρωμα τις ελιές. Μια νέα ασθένεια ρημάζει τις καστανιές. Ωστόσο τα χαρούπια στις εναπομείνασες χαρουπιές καλά κρατούν... Δεν καταλαβαίνουν από ασθένειες, παλιές και νέες, ούτε οι χαρουπιές ούτε τα χαρούπια τους!

ΣΤΟ 1,60 ΕΥΡΩ το λίτρο περίπου η μέση τιμής της αμόλυβδης βενζίνης, στο 1,80 ευρώ το κιλό περίπου η μέση τιμή του λαδιού. Πρόταση. Να ανεβεί κατά 0,10 ευρώ η μέση τιμή της αμόλυβδης βενζίνας και να κατεβεί κατά 0,10 ευρώ η μέση τιμή του λαδιού. Ετσι θα πηγαίνουμε στον βενζινά μας, για παράδειγμα, μια κανίστρα -που βάζει 20 κιλά λάδι- και θα μας δίνει 20 λίτρα βενζίνη. Ανταλλαγή σε είδος.

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ τα αντισυλληπτικά χάπια που παίρνουν οι γυναίκες κάνουν και για τους θηλυκούς γορίλες; Γνωρίζετε ότι τα πρόβατα που θάβονται από χιονοστιβάδες μπορούν να επιζήσουν μέχρι και 2 εβδομάδες; Γνωρίζετε ότι, κατά μέσο όρο, κάθε χρόνο σκοτώνονται 10 άνθρωποι από τις αυτόματες μηχανές πωλήσεων;

ΚΑΠΟΤΕ Ο Αριστείδης ο Δίκαιος πήγε κάποιον συμπατριώτη του στο δικαστήριο και ο δικαστής μόλις τον άκουσε, καθώς γνώριζε τη φιλαλήθειά του, θέλησε να καταδικάσει τον αντίδικό του. Ο Αριστείδης διέκοψε τον δικαστή λέγοντάς του: 'Δεν έχεις το δικαίωμα να αποφασίσεις πριν ακούσεις τι θα σου πει ο ίδιος'.

'[...] Σε λίγο θ’ αλλάξουμε σελίδα,/ το σ’χουμε καθιερωμένο,/ μην τύχει και καταλάβουνε την κρύπτη μας./ Αλλάζουμε,/ σαν φτάσουμε μια μέρα στον επίλογο,/ θα εγκαταλείψω τη χλωμή μου προσωπίδα,/ λάφυρο στους περαστικούς/ σε μια παράγραφο πριν από το τέλος'.
Από το ποίημα 'Κρυφτό' του Θοδωρή Βοριά

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Τί θα άλλαζα αν ήμουν δήμαρχος Χανίων για μια ημέρα...


Μην έχοντας μαγικό ραβδάκι (για ν’ αλλάξω όλα όσα θα ήθελα ν’ αλλάξω, με πρώτο την επικρατούσα νοοτροπία των καπετανάτων στοχεύοντας στη συστράτευση όλων των ενεργών δυνάμεων του τόπου, κάτω από τη σημαία του χανιώτικου εμείς), θα περιοριζόμουν σε μια συμβολική και σε μια ουσιαστική κίνηση.
Και σαν δείγματα των προθέσεών μου και σαν παρακαταθήκες στον κανονικό δήμαρχο.
Η πρώτη: Θα αναρτούσα μια καλαίσθητη επιγραφή πίσω από το γραφείο μου με τα λόγια του αρχαίου ποιητή Αγάθωνα: «Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσθαι: Πρώτον μεν ότι ανθρώπων άρχει, δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει και τρίτον ουκ αεί άρχει».
Η δεύτερη: θα έπαιρνα όλα τα αναγκαία μέτρα, απαγορεύοντας την κυκλοφορία των αυτοκινήτων κι επιτρέποντας μόνο τη χρήση ποδηλάτων, για ν’ ανθρωπινέψει το κέντρο των Χανίων, έστω και για μια μέρα, και να μπορούν τόσο οι κάτοικοι όσο και οι επισκέπτες της να ζήσουν την καθημερινότητα της αρχοντικής ομορφιάς της. Να πω επιπλέον ότι θα τη ζούσα και ο ίδιος, συζητώντας με τους κατοίκους μέχρι το μεσημέρι, αφού μετά θα έπρεπε να περάσω απ’ όσα περισσότερα μέρη της πόλης και των σημερινών περιαστικών Δήμων μπορούσα, για ν’ ακούσω τη φωνή των πολιτών...

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

(Χανιώτικα νέα,03.11.10)