ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Ζει και βασιλεύει... (1)

'Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;' Την ερώτηση που κάνει, όπως λέει ο θρύλος, η Γοργόνα στους ναυτικούς, όταν ταξιδεύουν στις ανοιχτές θάλασσες χρησιμοποιεί σαν τίτλο του νέου του 18ου (!) παρακαλώ, βιβλίου του, ο γνωστός και ανά το πανελλήνιο πολυβραβευμένος ποιητής και συγγραφέας και πάνω απ’ όλα εσαεί δάσκαλος Βασίλης Γ. Χαρωνίτης. Καθόλου τυχαία η επιλογή του αυτή. Ακριβώς γιατί θέλει ν’ απαντήσει με βάση τα λόγια των κατεχάρηδων ναυτικών: 'Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει'.
'Καλός κατεχάρης των θρύλων και των παραδόσεων που κυκλοφορούν και τη σήμερον ημέρα για τον Μεγαλέξανδρο, τον Ισκαντέρ των Αράβων, για το παιδί του Aμμωνα Δία, ο Βασίλης Χαρωνίτης. 'Μια μικρή επιλογή από αυτούς τους θρύλους που έφτασαν ίσαμε τις μέρες μας, αρκετοί από τους οποίους προέρχονται από την Κρήτη, παρουσιάζονται γραμμένοι κάπως λογοτεχνικά, σ’ αυτό το βιβλίο', γράφει, μεταξύ των άλλων, στον πρόλογό του δικαιολογώντας και το ερώτημα του τίτλου και, βέβαια, την απάντησή του: 'Ζει και βασιλεύει, κυρά μου! Ζει και βασιλεύει εις πάντας του αιώνας!' Μένω λίγο στη φράση 'κάπως λογοτεχνικά', προς το παρόν, που από περίσσια μετριοφροσύνη χρησιμοποιεί, για να πω μόνο τούτο: 'Ενας επιπρόσθετος λόγος που το περί ου ο λόγος βιβλίο, πρέπει να μπει με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας (δημόσια πρόταση προς την υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου) στα Δημοτικά Σχολεία της πατρίδας μας και να διδάσκεται παράλληλα και συμπληρωματικά με τα κεφάλαια της Ιστορίας που αναφέρονται στον Μέγα Αλέξανδρο, είναι και ο... χαριτωμένος, ο με πολλές χάρες κεκοσμημένος, λογοτεχνικός μα και ταυτόχρονα παιδαγωγικός τρόπος γραφής του Χαρωνίτη. Πολλά, πάμπολλα, έχουν να ωφεληθούν οι μαθητές, μα και γιατί όχι οι δάσκαλοι, απ’ αυτόν!

Ζει και βασιλεύει!... (2)

'Η γέννηση ενός Ημίθεου' (α. από τον Πλούταρχο, β. Ζακυνθινή παράδοση), 'Ο Βουκεφάλας' (Πανελλήνια παράδοση), 'Στο πιθάρι του Διογένη' (Πανελλήνια παράδοση), 'Η πρώτη πόλη' (Από τον Αρριανό), 'Οι κόρακες και τα φίδια' (Από τον Αρριανό), 'Ο Σόσονχος και η πέτρα του' (Από τη Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου), 'Νερό για τον Αλέξανδρο' (Από τον Αρριανό), 'Οι Αμαζόνες' (Πανελλήνια παράδοση), 'Η ένωση των θαλασσών' (Κρητική παράδοση), 'Η ατίμητη πέτρα' (Κρητική παράδοση), 'Ο Αντρεατικός' (Από τον Ψευδοκαλλισθένη), 'Στον πάτο της θάλασσας' (Από τη Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου), 'Η Γοργόνα' (Πανελλήνια παράδοση), 'Το αθάνατο νερό' (Κρητική παράδοση), 'Η Γοργόνα στην Κρήτη' (Κρητική παράδοση), 'Οι καινούργιοι σκοποί' (Κρητική παράδοση) και 'Νεράιδες' (Πανελλήνια παράδοση). Οι τίτλοι των 18 θρύλων που εμπεριέχονται στο βιβλίο με το οποίο ασχολούμαστε στις σημερινές 'Εύφημες Μνείες' και η προέλευσή τους. Ενα βιβλίο των γνωστών και πολύ καλών εκδόσεων 'Σμυρνιωτάκης' που κερδίζει επιπλέον... πόντους με την εικονογράφηση του Μιχάλη Βενετούλια. Σε παιδιά πρωτίστως -και τα παιδιά αποζητούν την ωραία εικόνα- απευθύνεται και με το βιβλίο του αυτό ο Βασίλης Χαρωνίτης. Μα και βέβαια σε όλους μας, αφού όλοι μας, ανεξαρτήτως ηλικίας, κρύβουμε ένα μικρό παιδί στο βάθος της ψυχής μας...

Και στην Κρήτη ο Μεγαλέξανδρος ζει

'Ωσάν τον γόρδιο δεσμό έδεσε ο έρωτάς μας/ και μόνο ο Μεγαλέξανδρος θα κόψει τα δεσμά μας'. Η βασική μαντινάδα που χρησιμοποίησα, μιλώντας προ διετίας (13, 14 Σεπτ. 2008) στο Συμπόσιο Λογοτεχνίας που διοργανώθηκε στη Βεργίνα της Μακεδονίας απ’ το, υπό του διάσημου σφαιρικού καλλιτέχνη, ιδρυθέν Πειραματικό Εργαστήρι Βεργίνας. 'Και στην Κρήτη ο Μέγας Αλέξανδρος ζει', ήταν το θέμα της εισήγησής μου, ωστόσο μπορούσε να είναι και 'Μια μαντινάδα, μια παράδοση κι ένα ποίημα για τον Μέγα Αλέξανδρο', όπως χαρακτηριστικά είπα αρχίζοντας, αφού σε μια μαντινάδα, την παραπάνω (αργότερα αναφέρθηκα σ’ άλλες 4, 2 του δικού μας Ηλία του Σταματάκη και 2 του επίσης καλού μου φίλου ηρακλειώτη δασκάλου και μαντιναδολόγου Κωστή Λαγουδιανάκη), μια κρητική παράδοση και σ’ ένα ποίημα (δικό μου με τίτλο 'Ο άλλος Αλέξανδρος') πάτησα για να το αποδείξω. Η παράδοση, καλά το καταλάβατε, ήταν μια απ’ αυτές που έχει γράψει στο περί ου ο λόγος βιβλίο με τον δικό του τρόπο ο Βασίλης Χαρωνίτης, στηριζόμενος βέβαια σε πολλές που υπάρχουν και την οποία ευγενικά μου την έδωσε, όταν του τη ζήτησα, δεδομένου ότι τότε δεν είχε εκδοθεί. 'Η Γοργόνα στην Κρήτη' είναι ο τίτλος της και θυμούμαι πόσο εντυπωσίασε το κοινό μα και τους άλλους εισηγητές. Αντιγράφω -και σαν δείγμα γραφής του 'χαρωνίτειου' πεζού λόγου- ένα απόσπασμα: 'Η βασιλοπούλα έγινε από τη μέση και κάτω ψάρι και από τη μέση και πάνω γυναίκα και σύρθηκε στη θάλασσα. Από τότε κι ύστερα γυρίζει μερόνυχτα στα πέλαγα κι άμα δει καράβι το πλησιάζει και ρωτά τους ναύτες: 'Ζει ο αδελφός μου ο Αλέξανδρος;' Αμα εκείνοι της απαντήσουν 'πέθανε' αγριεύει, αγριεύει, χτυπά τη θάλασσα, αναποδογυρίζει το καράβι και τους πνίγει όλους! Αμα, όμως, ξέρουν και της απαντήσουν 'Ζει και βασιλεύει εις πάντας τους αιώνας' αρχίζει ολόχαρη και τραγουδεί καινούργιους όμορφους σκοπούς, που τους μαθαίνουν οι ναύτες και τους φέρνουνε και στην Κρήτη. Κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου η Γοργόνα βγαίνει σε κάποια παραλία και απλώνει στον ήλιο τα χρυσά και τ’ άλλα πολύτιμα που μαζεύει από τα ναυάγια. Πολλοί την έχουν δει κι έχουν μιλήσει μαζί της!...'. Τα υπόλοιπα στο βιβλίο...

Χανιώτικα νέα(08.11.1ο)_ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ