Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ! Για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο ενός διηγήματος του Αντώνη Σαμαράκη. Ζητείται ελπίς για την Ελλάδα σαν χώρα γενικά και ζητείται ελπίς για τους Ελληνες, τους περισσότερους Ελληνες, τον καθένα χωριστά, ειδικά. Υπάρχει ελπίς; Υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ;

ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ελπίδα! Πάντα υπάρχει φως στην άκρη του οποιουδήποτε τούνελ! Αυτήν την απάντηση μου έδωσε προχθές, την ημέρα της μεγάλης απεργίας των εργαζομένων, ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος. Ο,τι χειρότερο να σταυρώνουμε τα χέρια και να περιμένουμε τον 'αγά' να μας σφάξει για ν’ αγιάσουμε τάχα, συμπλήρωσε.

ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ πάλι βγήκανε, γιατ’ άλλο δεν τους μένει/ οι Ελληνες ταλαίπωροι και χιλιοπροδομένοι. Αυτό δα έλειπε! Να μη γράψει μαντινάδα για την προχθεσινή απεργία ο μαντιναδολόγος της στήλης μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης.

ΔΙΑΦΩΝΩ μ’ αυτά που λες αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμα που έχεις να τα λες. Ψιλά γράμματα, αυτά που έχει πει ο Βολταίρος, για ορισμένους. Προπάντων για εκείνους (μόνο θερμόαιμοι;) που προπηλάκισαν και τραυμάτισαν τον πρώην υπουργό Κωστή Χατζηδάκη.

ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ δέρνουν το σομάρι, γιατί δεν μπορούν να δείρουν τον γάιδαρο κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ή μου φαίνεται; Τι τραβά κι αυτός ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου σαν υπουργός Οικονομικών και δεν το μαρτυρά!

ΑΛΛΗ ΜΙΑ πύρρεια νίκη της Κυβέρνησης την περασμένη Τρίτη το βράδυ. Ναι μεν υπερψηφίστηκε η τρίτη πράξη του αναθεωρημένου μνημονίου, κάτω από έντονες αντιδράσεις και μια διαγραφή, όμως. Χώρια τις απεργίες και τις διαδηλώσεις που όσο πάει και θα πλησιαίνουν...

ΟΤΑΝ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ η ζήτηση ανεβαίνουν και οι τιμές, ενώ όταν πέφτει η ζήτηση πέφτουν και οι τιμές. Η μια όψη. Η άλλη: Οταν ανεβαίνουν οι τιμές πέφτει η ζήτηση, ενώ όταν πέφτουν οι τιμές ανεβαίνει η ζήτηση. Καλά όλα αυτά τα μαθήματα Οικονομίας, Γιώργο! Με το λάδι που δεν πουλιέται, πες μου τι γίνεται...


'ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ένα σπονδυλωτό ποίημα, με έντονα κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο, του οποίου κάθε επιμέρους τμήμα διατηρεί τον αυτοτελή του χαρακτήρα', γράφει για το νέο βιβλίο - ποίημα 'Πατρίδα των καιρών' του δημοσιογράφου Γιώργου Δουατζή (το τρίτο βιβλίο του αυτή τη χρονιά), ο και καλός φίλος πρώην γενικός γραμματέας της ΕΣΗΕΑ, Κώστας Μπετινάκης, στην ιστοσελίδα του (www.styx.gr). 'Ενα έργο εγερτήριο της ευαισθησίας μας, της κοινωνικής μας συνείδησης και αγάπης μας γι’ αυτόν τον τόπο', σημειώνει παρακάτω.

ΜΙΑ ΦΟΡΑ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ της Μακεδονίας Αντίγονος Γονατάς όταν κατάλαβε ότι ο γιος του ήταν θρασύς και απολυταρχικός τον κάλεσε και του είπε: 'Βλέπω, γιε μου, ότι δεν κατάλαβες ότι η εξουσία, που έχουμε είναι μια τιμητική σκλαβιά'.

'Πώς σε κατάντησαν πατρίδα οι δημοκόποι/ πώς.../ σε αλωνίζουν οι προστάτες/ κι έγινες η περήφανη εσύ/ τώρα ζητιάνα των βαρβάρων/ που της στερήσανε το φως/ για να εισπράξουμε έστω αργά/ πως δεν υπάρχει πιο μεγάλη ενοχή/ από την ανοχή μας/ Α οι δημοκόποι πατρίδα πώς...'.
Απόσπασμα από το σπονδυλωτό ποίημα του Γιώργου Δουατζή
'Πατρίδα των καιρών'

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου