Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ είναι να γίνει η εγχείρηση αλλά να πετύχει! Τι να το κάνω εγώ αν πετύχει η εγχείρηση και πεθάνει ο ασθενής! Μεγάλη κουβέντα κάναμε χθες με τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο για την οικονομική κρίση και τα μέτρα που πάρθηκαν.
ΜΙΣΟΓΕΜΑΤΟ το χθεσινό ποτήρι της ελληνικής οικονομίας. Τίποτα, ωστόσο, δεν εγγυάται ότι μισογεμάτο θα φαίνεται και το σημερινό και πολύ περισσότερο το αυριανό. Αγνωσται αι βουλαί... των θεών του χρήματος.
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ υπάρχουν λεφτά, ποιος είπε πως δεν υπάρχουν! Απλώς, τις λύσεις για να τα βρούμε αναζητούμε. Εκεί κολλήσαμε και δεν λέμε να ξεκολλήσουμε...
ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ έχουν 7.777 τρόπους για να σου τα παίρνουν. Δεν το έβγαλα απ’ το μυαλό μου. Γνωστός μου τραπεζίτης μου το είπε όταν του παραπονέθηκα για κάποια υπόθεση. Τρέχα γύρευε ψύλλους στ’ άχερα.
ΞΕΡΙΖΩΣΤΕ τα λιόδεντρα και πουλήστε τα ξύλα! Τι είχατε τι χάσατε! Και αυτό ακόμα θα ακουστεί να το λένε κάποιοι εν είδει συμβουλής, έτσι όπως πάνε τα πράγματα.
Η ΚΡΙΣΗ κρίση μα οι πίτες πίτες! Τίποτα δεν δείχνει ότι εφέτος θα κοπούν λιγότερες βασιλόπιτες από πέρυσι. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση. Γνωστό αυτό. Σιγά που θα μας αλλάξουν οι... Ολι - Ρένηδες συνήθειες...
ΠΡΟΣΦΕΥΓΩ, προσφεύγεις, προσφεύγει, προσφεύγουμε, προσφεύγετε, προσφεύγουν. Μαζικές προσφυγές στα ανά την Ελλάδα Ειρηνοδικεία για ρυθμίσεις χρεών, ετοιμάζουν, λέει, οι Καταναλωτικές Ενώσεις.
ΓΑΪΔΟΥΡΑΚΙΑ δεν υπάρχουν πια... Μόνο μεγαλογάιδαροι, δυστυχώς! Το υπογράφει 'ο βοριάς' στα '9 μποφόρ' του (βλ. εφημ. 'Χριστιανική' Πέμπτη 6 Ιαν. 2011).
'ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ με την κλασική έννοια της ανάγνωσης παραμυθιών για να ξεχαστούμε ή με την αρχαία ως παρηγορία για να ανακουφιστούμε; Ή και τα δύο. «Ασωτες» ίσον άγουσες έκλυτον βίο ή χωρίς σωτηρία; Ή και τα δύο. «Μπαμπάδες» μήπως θα μας τους σερβίρουν με ρούμι για να μην το αντιληφθούμε εξαρχής;'.
'ΠΕΤΑΧΤΕΣ' σκέψεις (δικός της ο χαρακτηρισμός) από την τακτική αναγνώστρια της στήλης Χρυσούλα Καζάκου στη σελίδα μου στο φέισμπουκ για κάποια απ’ τα 'πεταχτά' της Τρίτης τα παραπάνω. Σ’ ευχαριστώ και από εδώ, Χρυσούλα!
ΠΟΤΕΣ ΤΗΣ δεν μπήκε στο σπίτι, όταν ερχόταν από κάπου, με άδεια χέρια η μάνα μου. Αν δεν έφερνε κάτι έπαιρνε απ’ έξω ένα ξύλο και το έβαζε μέσα. Για να μην τρέμουν και τα τέσσερα καντούνια του σπιτιού, έλεγε.
ΟΤΑΝ Ο Αριστοτέλης ρωτήθηκε γιατί ο έρωτας προτιμά τα όμορφα πρόσωπα, έδωσε την εξής απάντηση: 'Μόνο ένας τυφλός άνθρωπος μπορεί να κάνει μια τέτοια ερώτηση'.
'[...] Απόψε πάνε, πάνε και γυρίζουν,/ σιμά στα κάστρα τ’ άδεια και χορεύουν,/ σιμά στα ερημοκκλήσια και τ’ αγγίζουν,/ κάποια καλά στη νύχτα εκεί γυρεύουν,/ κι απόψε πάνε, πάνε και γυρίζουν./ Κάποια καλά, μα ολότελα χαμένα,/ μέσα στη νύχτα εκεί και στον αγέρα,/ τα σύννεφα για ιδές τα -ωσάν εμένα- γυρεύουν, αχ! απόψε πέρα ως πέρα,/ κάποια καλά, μα ολότελα χαμένα'.
Από το ποίημα του Λάμπρου Πορφύρα 'Τα σύννεφα'
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου