ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΑ 'ΜΑΘΕΣ τα νέα, παιδί μου; Ηρθανε κι οφέτος τα χελιδόνια! Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες μ' έπαιρνε στο τηλέφωνο κάποια στιγμή η μάνα μου για να μου αναγγείλει τον ερχομό των χελιδονιών στο Νίππος. Ηρθανε κι οφέτος, όπως κάθε χρόνο, τα χελιδόνια και στο Νίππος, μάνα! Να 'ναι καλά η Μαρία, που μου το είπε...
ΚΑΙ ΟΙ κερασιές άνθισαν κι εφέτος, αυτήν την περίοδο, στην Ιαπωνία. Ως απόδειξη ότι η άνοιξη δεν φοβάται καμιά ραδιενέργεια. Χάρμα ιδέσθαι οι σχετικές φωτογραφίες που κυκλοφορούνται στο Διαδίκτυο και που είχε την καλοσύνη να μου στείλει η και φίλη μου γνωστή ποιήτρια, Μαρία Ζαβιανέλη. Κάθε χρόνο στην Ιαπωνία, την περίοδο που ανθίζουν οι κερασιές, οι Ιάπωνες έχουν 3 μέρες άδεια για ν' απολαμβάνουν το θέαμα, γράφει το συνοδευτικό μήνυμα...
ΟΙ ΚΕΡΑΣΙΕΣ ανθίζουν και φέτος! Βαθιά χαραγμένος στο μυαλό μου και αυτός ο τίτλος βιβλίου του Μενέλαου Λουντέμη. Μαζί μ' άλλους δυο. 'Ενα παιδί μετράει τ' άστρα', ο ένας. 'Το ρολόι του κόσμου χτυπάει μεσάνυχτα', ο άλλος.
ΤΟ ΡΟΛΟΪ του κόσμου χτυπάει μεσάνυχτα. Πάντα το ρολόι του κόσμου χτυπάει μεσάνυχτα. Τα παιδιά που μετράνε τα άστρα το ακούνε. Και τις κερασιές που επιμένουν ν' ανθίζουν τις βλέπουν τα παιδιά. Και τα χελιδόνια που έρχονται κάθε χρόνο τα βλέπουν. Δεν έχουν ακόμα αμβλυνθεί οι αισθήσεις τους...
ΤΟΝ ΜΑΡΤΗ ξύλα φύλαγε, μην κάψεις τα παλούκια,/ και τ' Απριλιού τις δεκοχτώ, μην κάψεις τα καρούλια. Ετσι όπως πάει ο καιρός όχι μόνο τα καρούλια του αργαλειού αλλά και τον αργαλειό θα καίγαμε, όπως το λαλεί ο καιρός. Αν, βέβαια, ζούσαμε σ' άλλες εποχές κι είχαμε αργαλειό...
ΑΧ ΑΥΤΟΣ ο αργαλειός σου/ με τρελαίνει, πω πω πω/ σαν περνώ απ' το στενό σου/ του διαόλου θηλυκό... Από τα χελιδόνια της μάνας μου και... διά μέσου διάφορων συνειρμών και παρασυνειρμών στον 'αργαλειό' του Κώστα Μουντάκη. Με... παραπαράσυρε το μολύβι μου, σήμερα. Δεν είναι η πρώτη φορά. Και σίγουρα δεν θα 'ναι και η τελευταία...
ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ απ' τις νότιες, τις ζεστές χώρες. Τα χελιδόνια που φέρνουν την άνοιξη. Τα 'χελιδόνια' από τις βόρειες, τις ψυχρές χώρες. Τα 'χελιδόνια' που φέρνουν οικονομικές ανάσες. Καλοδεχούμενα και τα μεν και τα δε...
ΣΤΙΣ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ κι όχι, βέβαια, στις 4 είναι Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Στις 2, λοιπόν -κι όχι χθες- που είχε 4, όπως εκ παραδρομής έγραψε το... μολύβι μου στη χθεσινή δεύτερη 'εύφημη μνεία' πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση με θέμα 'Από το χαρτί στην οθόνη: Αλλάζει η σχέση του παιδιού με το βιβλίο;'.
ΟΛΟΙ ΓΙΑ (έ)να φιλότιμο ζούμε στην κοινωνία/ μα κείνο τ' αφιλότιμο κουρνιάζει στη γωνία. Από τον γνωστό, και ως 'Εννιαχωριανό', καλό ριμαδόρο Γιάννη Μαλαξιανάκη η για το 'φιλότιμο' μαντινάδα. Με την ευκαιρία και 'προς άρσιν τυχόν παρεξηγήσεως' να διευκρινίσω ότι ο 'Μαλά-ξιανός', στον οποίο αναφέρεται ο Παύλος (Παβλής) Πολυχρονάκης στην ιστορία του 'Οι πιο κακοί υπότροποι' (απόσπασμα της οποίας μπήκε στις 24 Μαρτίου στη θέση του ιστορικού ανέκδοτου) ήταν απ' τη Μαλάξα και όχι από τα Εννιά Χωριά.
ΡΩΤΗΣΕ ΚΑΠΟΙΟΣ τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο. Ο Αντισθένης του είπε: 'Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή, αν άσχημη θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή'.
'Αξιον εστί το ρόπτρο - σκαραβαίος/ το παράτολμο δόντι μες στο ψύχος του ήλιου/ ο Απρίλης που ένιωσε ν' αλλάζει φύλο/ της πηγής το μπουμπούκι ό,τι που ανοίγει/ Το χειράμαξο γέρνοντας με το 'να πλάι/ μια χρυσόμυγα που άναψε φωτιά στο μέλλον/ του νερού η αόρατη αορτή που πάλλει/ και γι' αυτό ζωντανή κρατά η γαρδένια'.
Από το 'Αξιον εστί' του Οδυσσέα Ελύτη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)