ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Μια άλλη φωνή

Αγρυπνούσαν –λένε-
Οι σεμνές παρθένες
Και προσμένανε τον Νυμφίο.
Όταν ήρθε η ώρα
Άναψαν τις λαμπάδες
Και οι ανόητες έμειναν εκτός νυμφώνος.
Ποιον Νυμφίο, όμως, προσμένουμε
Εμείς οι πολίτες της Κάζοβαρ,
Για να τον οδηγήσουμε στους λάκκους;
Ποιος νιόγαμπρος θα καταδεχτεί
Να περάσει, την πρώτη νύχτα
του γάμου του σ’έναν λάκκο;
Τι γάμος θα γίνει τώρα,
Που η πόλη γέμισε λάκκους;

Aπόσπασμα το ποίημα "Κάζοβαρ" της ομώνυμης ποιητικής συλλογής