ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!



ΑΝΤΙ ΓΙΑ καλημέρα, τούτη την εβδομάδα ο αναστάσιμος χαιρετισμός. Το 'Χριστός Ανέστη!'. Θα τηρεί, όσο κρατά, η στήλη το έθιμο τούτο. Οπως έγραψα και πέρυσι, Πέμπτη της Διακαινησίμου, κάτι έμεινε απ’ τη διδαχή της μάνας μου. Από την Ανάσταση μέχρι και την παραμονή της Ανάληψης λέμε το 'Χριστός Ανέστη!', επέμενε.
ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ επικοινωνίας μετά το Πάσχα σήμερα και ας συνοδεύσω τον χαιρετισμό μου με μια απ’ τις πολλές και καλές μαντινάδες που πήρα μ’ αυτή, που μου έστειλε μέσω Διαδικτύου η και καθημερινή αναγνώστρια της στήλης, καλή φίλη καθηγήτρια Ειρήνη Καλαϊτζάκη: Ανοιξη, Πάσχα, ομορφιά, η πιο μεγάλη σκόλη/ σαν την ημέρα της Λαμπρής να ’ν’ η ζωή σας όλη! Σας το εύχομαι!
ΑΝΑΣΤΑΣΗ μα οι σταυροί είναι στον κόσμο χύμα/ πόλεμος, πείνα, τρόικα, κρίση και Φουκουσίμα. Η μαντινάδα που μου έστειλε ο φίλος, πρόεδρος του Συλλόγου Στιχουργών Ν. Χανίων, Θανάσης Πατεράκης. Η προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα.
ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ για την Ελλάδα τα πιο δύσκολα. Αντε να βρει 4 (ολογράφως τέσσερα) ολόκληρα δισεκατομμύρια ευρώ για να μπαλώσει εδώ και τώρα τις τρύπες του ελλείμματος. Τι ’ναι ο κάβουρας, τι ’ναι το ζουμί του!
ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΥΣ - μακρύς, ατελείωτος φαίνεται, ο δρόμος του ελληνικού γολγοθά. Και μακρινό, πολύ μακρινό, άφαντο πια το... Καστελόριζο... Το σημείο εκκίνησης.
Η ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ, της αναδιάρθρωσης, την αναδιάρθρωση, αναδιάρθρωση... Η κλίση της λέξης στον ενικό αριθμό συνεχίζεται και μετά την Ανάσταση. Καλή Ανάληψη. Της λέξης, βεβαίως - βεβαίως.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Πού ξέρετε! Μπορεί να βάλει μυαλό, ακόμα και στους πολιτικούς μας. Ποιος είπε ότι δεν γίνονται θαύματα, την σήμερον ημέρα;
ΔΕΚΑΔΕΣ ΝΕΚΡΟΙ κι εφέτος, όπως κάθε χρόνο, πασχαλιάτικα θυσία στον Μολώχ της ασφάλτου. Να ξεκινάς να πηγαίνεις και να μην ξέρεις αν θα πας. Να ξεκινάς να επιστρέψεις και να μην ξέρεις αν θα επιστρέψεις...
Ο 'ΚΑΚΟΣ' Καντάφι της Λιβύης κι ο 'καλός' Ασάντ της Συρίας. Ο 'κακός' Καντάφι που πρέπει να ανατραπεί και ο 'καλός' Ασάντ, που απλώς θέλει να κάνει μεταρρυθμίσεις. Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί!
'ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΩΜΕΝ στην κατήφεια των τελευταίων ειδικά ημερών της πολυποίκιλης κρίσεως, των απειλών του θανάτου, αλλά να προχωρήσωμεν εις την αναστημένη ζωή μας, τη λαμπριάτικη, την αιώνια, την ατέλειωτη ζωή'. Από το πασχαλινό μήνυμα του αρχιεπισκόπου Κρήτης, Ειρηναίου.
ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ η Διακαινήσιμος Εβδομάδα, τα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας εορταζόταν με ιδιαίτερη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια. Ο αυτοκράτορας καλούσε τους νεοφώτιστους καθώς και τους φτωχούς σε πλούσιο γεύμα, ενώ την Πέμπτη της Διακαινησίμου πρόσφερε τιμητικό γεύμα στον πατριάρχη και την ακολουθία του. Πλούσια ήταν και τα δώρα που πρόσφεραν οι αυτοκράτορες σε επίσημες επισκέψεις που διοργάνωναν αυτή την εβδομάδα (πηγή: http://el.wikipedia.com/).
'Aν επιμένω να θυμάμαι/ δεν είναι σώνει και καλά φυγομαχία/ ούτε κι αποτραβήχτηκα να ζήσω σε τίποτα ερημιές./ Περνάει κόσμος και κοσμάκης από κει/ Ο,τι θυμάμαι θωρείται/ από τις πλέον κεντρικές περιφέρειες./ Για λίγη ελπίδα για λίγη ανανέωση/ θυμάμαι./ Τα μπούχτισα όλ’ αυτά που θα κουάξ τελεύ κουάξ ηλί ανυπερθέτως'.
Από το ποίημα 'Της Διακαινησίμου' της Κικής Δημουλά.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)