ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…

Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
kak_nektar@yahoo.gr

Η Ελλάδα ζει ιστορικές στιγμές! Κι αυτή τη φορά δεν πρόκειται για κάποιο πανηγύρι, για ένα αθλητικό γεγονός όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 ή μία 'επική' κατάκτηση τροπαίου από Εθνική μας Ομάδα που κατεβάζει στις πλατείες τον κόσμο! Τούτη τη φορά μια 'αχρωμάτιστη' από κόμματα, γεμάτη, όμως, χρώμα κι ηχόχρωμα... αγανάκτηση φέρνει μανάδες με τα μικρά παιδιά τους, παππούδες, φοιτητές, νέους και μεσήλικους, ανέργους κι εργαζομένους στις πλατείες των μεγάλων πόλεων! Ενα ιδιόμορφο ψηφιδωτό, καθαρά ελληνικό, προσπαθεί να συντεθεί κάθε απόγευμα λίγο πριν δύσει ο ελληνικός ήλιος στις πλατείες...
Κάτι συμβαίνει στην Ελλάδα μας; Κάτι πάει να αλλάξει στον τόπο μας; Οι Ελληνες ξυπνήσανε; Ολοι; Κάποιοι σίγουρα άφησαν ήδη τον καναπέ και τον ωχαδερφισμό τους στο σπίτι και τρέχουν να συναντηθούν και να διαμαρτυρηθούν, να διαδηλώσουν ειρηνικά, αδερφωμένα ενάντια στην αδικία, στο σταδιακό ξεπούλημα των ιερών και οσίων· τη γη των παπούδων μας!
Υπάρχει ελπίς! Ο Αντώνης Σαμαράκης πιο επίκαιρος από ποτέ! Κι ο Καζαντζάκης επίσης· σύνθημα σε πλακάτ έχει γίνει το 'Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος'!
Παρών -όσο ποτέ άλλοτε- κι ο Μακρυγιάννης... Παρών με τη ρήση του 'είμαστε στο εμείς?!
Αυτό το 'εμείς? πάλλεται και παλεύει 'δίχως σπαθιά και βόλια' από την περασμένη Πέμπτη 25/5 κυρίως στο Σύνταγμα στο κέντρο της Αθήνας, μπροστά από τον Λευκό Πύργο στη Θεσσαλονίκη, αλλά και αλλού· κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα!
...Αν όλα όσα συμβαίνουν τα παρακολουθούσαμε από τηλεοράσεως να συμβαίνουν σε μια άλλη χώρα -που 'περνά τον δικό μας Γολγοθά'- όλοι θα το συζητούσαμε, θα το θαυμάζαμε, θα το επιθυμούσαμε και για εμάς! Ή μήπως όχι; Αυτό, λοιπόν, ισχύει εδώ, κι εμείς είμαστε αυτοί που ορθώνουμε ανάστημα! Στην πραγματικότητα αρχίζουν να συμβαίνουν όλα εκείνα που ο κόσμος στα καφενεία και στις ιδιωτικές του στιγμές με τις παρέες του συζητούσε τόσο και τόσο καιρό· το καζάνι πλέον άρχισε να ξεχειλίζει