ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΟΝΑΧΗ έγνοια έχει τη γλώσσα μας! Γάντι πάει, ας μου επιτραπεί η έκφραση, τούτη η φράση ελαφρά παραφρασμένη από στίχο του Οδυσσέα Ελύτη, στον καθηγητή Γλωσσολογίας Γιώργο Μπαμπινιώτη.
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ την ημερίδα για τη Γλώσσα που πραγματοποιείται σήμερα στο Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου και η οποία περιλαμβάνει ομιλία και δημόσια συζήτηση εξ αφορμής του βιβλίου του Γιώργου Μπαμπινιώτη 'Διαλογισμοί για τη γλώσσα και τη γλώσσα μας' και σεμινάριο για τους δημοσιογράφους και τους εκπαιδευτικούς με συντονιστή τον και εκλεκτό συνεργάτη της εφημερίδας μας λογοτέχνη - δημοσιογράφο Δημήτρη Κακαβελάκη η παραπάνω αναφορά. Επιβεβλημένη. Και γιατί γίνεται σε μια εποχή που πρέπει να αναδεικνύουμε τα τεκμήρια που μας ενώνουν.
ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ που συνενώνει τους Ελληνες αφιερώθηκε με τη διδασκαλία, τα συγγράματα και τα λεξικά του ο μεγάλος σύγχρονος γλωσσολόγος μας, όπως έγραψε, μεταξύ των άλλων, χθες στην εφημερίδα μας ο και... υποκινητής της πρωτοβουλίας για την πραγματοποίηση της εν λόγω ημερίδας, Δημήτρης Κακαβελάκης. Στη γλώσσα που μας την παρέδωσαν ελληνική και που πρέπει να την παραδώσουμε ελληνική.

ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ, η γλώσσα, η θρησκεία, η αίσθηση της κοινής καταγωγής, τα ήθη και τα έθιμα. Τα τεκμήρια της εθνικής μας ταυτότητας. Μεγάλη κουβέντα κάνουμε κατά καιρούς γι’ αυτά με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο. Ιδιαίτερα τελευταία.
ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟΝ 'Η ωραία Ελλάς'. Εγχώριον και διεθνές ή διεθνές και εγχώριον πειραματόζωον 'Η ωραία Ελλάς'. Κάθε μέρα που περνά όλο και περισσότερο έρχεται τούτη η σκέψη στο μυαλό μου.
ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ Νο1 πέθανε με το που έγινε ενός χρόνου. Το Μνημόνιο Νο2 πέθανε με το που γεννήθηκε. Για να μην πούμε ότι γεννήθηκε νεκρό. Ο,τι δείξει τελικά η νεκροψία.
ΦΟΡΟΙ, φόροι, φόροι, φόροι, φόροι... Από την ευφορία στην Εφορία. Κι όσοι αντέξουν, άντεξαν. Οι άλλοι...
ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ! Εκεί τους συνταξιούχους, εκεί και τους ανέργους. Δεν χρειάζονται. Ακούς εκεί να μην δουλεύουν και να θέλουν να πληρώνονται!
ΦΙΛΕ μου σαν τη μούρη σου άλλη καμιά δεν είδα/ πως διάολο ξεφύτρωσε στην άκρη αστιβίδα! Ασχετη και με τα παραπάνω και με τα παρακάτω η μαντινάδα του Ηλία του Σταματάκη. Να γελάσει λιγάκι το χειλάκι μας...
'Η ΘΗΤΕΙΑ μου στην αρχαία ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στη γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στη λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο' Βένερ Χάιζενμπεργκ (φιλόσοφος και μαθηματικός).
ΙΣΤΟΡΙΚΗ έχει μείνει η αγόρευση του ποιητή Λορέντζου Μαβίλη, ως βουλευτή του κόμματος των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου, στην Αναθεωρητική Βουλή του 1910, για την υπεράσπιση της δημοτικής γλώσσας, όταν συζητιόταν το άρθρο 107 του Συντάγματος. 'Δεν υπάρχει χυδαία γλώσσα, μόνο χυδαίοι άνθρωποι υπάρχουν', είπε μεταξύ των άλλων.
'Οταν κάποτε φύγω από τούτο το φως/ θα ελιχθώ προς τα πάνω/ όπως ένα ρυάκι που μουρμουρίζει/ Κι αν κάπου ανάμεσα/ στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους/ θα τους μιλήσω ελληνικά,/ επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες./ Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική'.
Το ποίημα 'Η Ελληνική Γλώσσα' του Νικηφόρου Βρεττάκου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)