ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

'ΟΙ ΜΟΝΟΙ που θα βγουν σίγουρα κερδισμένοι από τη δεύτερη επιχείρηση διάσωσης της Ελλάδας από τη χρεοκοπία σε έναν χρόνο είναι αυτοί που για χάρη τους έστησαν εξαρχής οι πλούσιες κυβερνήσεις του Βορρά τις τρεις (μέχρι στιγμής) επιχειρήσεις διάσωσης υπερχρεωμένων χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, δηλαδή οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες' (www.sofokleous.gr). Πάμε παρακάτω.

ΚΟΥΤΣΟΣ ΣΤΑ ΟΡΗ έτρεχε να πιάσει καβαλάρη/ κι ένας μουγκός του φώναζε που πας, ρε παλληκάρι! Αλλο πάλι και τούτο. Οχι πάντως στο ξεκάρφωτο...

ΟΤΙ ΤΟ ΚΛΗΜΑ είναι στραβό - θεόστραβο δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εμποδίσουμε, όσο μπορούμε, και τον γάιδαρο να το φάει. Σιβυλλικός πάλι ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος;

ΚΑΠΟΙΟΙ Πολιτιστικοί Σύλλογοι, όπως αυτοί του Νεροκούρου και του Παϊδοχωρίου, για παράδειγμα, επιμένουν να αναβιώνουν τις φωτιές (τα φουντανάκια, όπως τις λέγαμε στο χωριό μου) και τον Κλήδονα, σήμερα και αύριο. Κόντρα στους ισοπεδωτικούς ανέμους των καιρών και παρά τα σύννεφα της οικονομικής κρίσης. Οξω ψύλλοι και κοριοί, μέσα η ρόγα η χρυσή. Να πηδήσουμε τη φωτιά, μη μας πιάσει αρρωστιά!

ΚΑΙ ΟΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ είχαν έθιμο να πηδούν φωτιές κάθε πρωτομηνιά, γιατί πίστευαν πως θα φέρει γούρι στις δουλειές τους και θα ζούσαν όλο τον μήνα με υγεία και δύναμη. Το έθιμο δεν ήταν άγνωστο (βλ. το βιβλίο 'Λαογραφικό ημερολόγιο της Αικατερίνης Τσοτάκου - Καρβέλη) στους Εβραίους και στους Αιγύπτιους που πηδούσαν κι αυτοί φωτιές στις 24 Ιουνίου. Παρόμοια γιορτή, τα Παλίρια είχαν και οι Ρωμαίοι, στις 21 Απριλίου προς τιμήν του θεού Πάλητα...

ΕΝΑ ΜΑΧΑΙΡΙ κρητικό πάνω μου έχω ζώσει/ θάρρος, αντρεία και τιμή μαζί μ’ έχουνε κυκλώσει. Το Α’ μέρος της ρίμας που έγραψε για το κρητικό μαχαίρι η μέχρι πέρυσι... συνομήλική μου ηλεκτρονική φίλη (26 αυτή, 62 εγώ) Κλειώ Παπουτσάκη, που διακρίθηκε σε διαγωνισμό που οργάνωσε ο Σύλλογος Κρητών Στιχουργών 'Μ. Καυκαλάς'. Συγχαρητήρια και διά της στήλης, Κλειώ!

ΔΙΑΒΑΖΕΙ για τα προβλήματα με τη δακοκτονία ο φίλος μου ο Παναγιώτης Αλεβαντής στις Βρυξέλλες κι αναρωτιέται σε μήνυμα που μου έστειλε. Αν οι Αρχές δεν έχουν χρήματα να προσλάβουν προσωπικό, δεν θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν μερικές από τις οργανώσεις εθελοντών να βοηθήσουν; Αν δηλαδή οι ελιές απειλούνται από πυρκαγιά θα τρέξουν, ενώ αν απειλούνται από τον δάκο δεν τρέχει πράμα; Εδώ είναι Ελλάδα δεν είναι Βέλγιο, καλέ μου φίλε. Η απάντησή μου, στο μήνυμά του. Επέμεινε. 'Αξίζει όμως τον κόπο να προταθεί η ιδέα', μου ξαναμήνυσε. Τι να του πεις!

ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙ το ποσό των 40 δισ. σηστερτίων προκειμένου να μετατρέψει τη χρεοκοπία της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε φερεγγυότητα ο Βεσπεσιανός πούλησε δημοσίους αγρούς και βασιλικά ανάκτορα και επέβαλε φόρους στο κάθε τι, ακόμα και στη χρήση των δημόσιων ουρητηρίων. Ο γιος του ο Τίτος του διαμαρτυρήθηκε τότε έντονα και του είπε ότι πρόκειται για ένα αναξιοπρεπές έσοδο. Ο Βεσπασιανός πήρε μερικά νομίσματα, τα έβαλε στη μύτη του γιου του και του είπε: 'Κοίταξε, παιδί μου, αν μυρίζουν'.

'Μικρή ανάπαυλα/ στο ξέφωτο των αγγέλων./ Υστερα πάλι πνιγμοί/ καταποντισμοί/ πνιγμοί/ ανασυρμοί./ Λεμβοδρόμοι με κουκούλες θύελλας/ κουπιά υψωμένα/ χωμένα στα εσώψυχα/ του νερού ενδεχόμενα/ πολλά στα φλοκάτα πανιά/ αιωρούνται'.
Το ποίημα 'Ξέφωτο αγγέλων' του Δημήτρη Κακαβελάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)