ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΠΡΩΤΑ θα δεις τον γείτονά σου κι ύστερα τον ήλιο. Καμιά αντίρρηση ότι ισχύει και τη σήμερον ημέρα η παροιμία για εκείνους, καληώρα σαν και μένα, που ξυπνούν αξημέρωτα. Μόνο που γείτονάς μας μπορεί να θεωρείται ένας ηλεκτρονικός φίλος που μας στέλνει την καλημέρα του κι όχι ο άνθρωπος της διπλανής μας πόρτας. Ο tempora o mores! Ω καιροί, ώ ήθη!

ΜΑΥΡΟΝ καπνό (ή μήπως άσπρον) είδα κι έβγαινε από ?ναν καλαμιώνα. Οτι έβγαλε καπνό η χθεσινή Σύνοδος Κορυφής είναι σίγουρο. Το θέμα είναι το χρώμα του.
Ασπρον, όπως λένε μερικοί; Μαύρον, όπως τον θέλει το γνωστό ριζίτικο; Ή μήπως, ως συνήθως, και άσπρο και μαύρο; Ασπρο για τους τραπεζίτες και μαύρο για τον πολύ κόσμο...

ΣΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ σχέσεις δεν υπάρχουν, κι αν υπάρχουν δεν λειτουργούν, φιλίες, παρά μόνο συμφέροντα. Είναι ξεκάθαρο αυτό. Ενα το κρατούμενο.

ΕΙ ΤΟ ΦΕΡΟΝ σε φέρει, φέρει και φέρου· ει δ? αγανακτείς, και σ? αυτόν λυπείς και το φέρον σε φέρει. Σε ελεύθερη απόδοση: Αν η τύχη σε σέρνει εδώ κι εκεί ας συρθείς κι εσύ μαζί της. Αν υποφέρεις και αν αγανακτείς κι αυτή δεν παύει να σε σέρνει. Ασχετο; Οχι και τόσο.

ΣΥΝΝΕΦΙΑ τελευταία στον εθνικό μας ουρανό. Ολο και πιο πολύ οι εξ ανατολών γείτονές μας πιέζουν για την Κύπρο και εγείρουν ξανά θέματα στο Αιγαίο. Μας βρήκαν σε αδυναμία, βλέπετε.

ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ Ενωμένη Ευρώπη τα έβαλε ο Ταγίπ Ερντογάν στη μαύρη επέτειο του Ατίλλα. Δώσε αέρα στο χωριάτη,/ ν? ανεβεί και στο κρεβάτι.

ΦΤΑΙΝΕ μόνο οι ταξιτζήδες; Φταίει μόνο ο Γιάννης Ραγκούσης; Φταίνε και οι ταξιτζήδες και ο Γιάννης Ραγκούσης; Πόσο φταίει, αν φταίει, ο πρώτος; Πόσο φταίνε, αν φταίνε, οι δεύτεροι; Και τι φταίει η χώρα να πληρώνει τα σπασμένα; Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο η παρέμβαση.
'
Ο ΕΥΓΕΝΕΣΤΕΡΟΣ προορισμός του θάλπους είναι, όταν το έχης να το παρέχης και εις τους άλλους· διότι εάν ο ήλιος εκράτει την θερμότητα και το φως δι? εαυτόν, και ήτο τόσον εγωιστής, ουδέν ον θα ευρίσκετο σήμερον δια να ανυψώση προς αυτόν το βλέμμα, δια να το θαυμάση και του αναγνωρίση την ευεργεσίαν'. Από την 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΩΣΤΑ Νταντινάκη, υπεύθυνο εκδόσεων 'Κεδρισός', Χανιά: Αποκάλυψη ο κόσμος της 'Coplas', της ποίησης του φλαμένκο που παρουσιάζεις (συνεργασία με Anne Personnaz στη μετάφραση) στο τελευταίο βιβλίο του 'Κεδρισού', 'Coplas: ερωτικά τραγούδια της Ανδαλουσίας' και το οποίο είχες την καλοσύνη να μου στείλεις. Να ?σαι πάντα καλά. Για να τρέχει και το νερό της παγκόσμιας ποίησης στις κοίτες του ποταμού σου.

ΛΕΝΕ ΟΤΙ ο Καρνεάδης έχασε ξαφνικά το φως του, χωρίς να το καταλάβει. Ζήτησε τότε απ? τον υπηρέτη του να ανάψει το λυχνάρι. Αυτός του το πήγε αναμμένο και του είπε: 'Να το'. Ο φιλόσοφος όμως, αμφιβάλλοντας για το γεγονός, του είπε: 'Για διάβασε να ιδώ!'. Από το βιβλίο των Ι. Γρυντάκη, Γ. Δάλκου, Α. Χόρτη και Ε. Χόρτη 'Η άλλη όψη της ιστορίας' (εκδόσεις 'Σαββάλας').

Τρία απ? τα ερωτικά τραγούδια της Ανδαλουσίας σε μετάφραση Anne Personnaz και Κώστα Νταντινάκη: α) Της μοναξιάς: 'Είμαι μοναχός σαν τον αριθμό ένα/ είμαι ένα κάδρο αδειανό·/ Είμαι ένα παλιό έπιπλο/ που το ?σπρωξαν στη γωνία.' β) Της φυλής των τσιγγάνων: 'Εγώ, ο τσιγγάνος,/ όταν φτάσω στον ουρανό/ θα ρωτήσω το Θεό, γιατί η μάνα μου/ πέρασε τη ζωή της γονατισμένη'. γ) Των μεταλλωρύχων: 'Μη φοβάστε, κυρία,/ μεταλλωρύχος είναι που τραγουδά·/ κι αν η φωνή του είναι θαμπή,/ είναι απ? του κάρβουνου τη σκόνη'.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)