ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ (1η Σεπτεμβρίου, μην ξεχνιόμαστε, σήμερα) και καλώς σας βρήκα! Παρακαλούμε τον Θεό γρήγορα να γυρίσεις και τη χαρά των 'πεταχτών' πάλι να μας χαρίσεις. Μια απ’ τις μαντινάδες που μου έστειλε ο μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης, ενώ ήμουν στους Αγίους Τόπους, συμμετέχοντας στην 8ήμερη προσκυνηματική εκδρομή που διοργάνωσε (23 - 30 Αυγούστου) η Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου (σε συνεργασία με το γραφείο 'Πλυμάκη'). Να ’μαστε πάλι εδώ, Ηλία!

ΕΔΩ, ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΟΥ, μια μέρα μετά την επιστροφή μου, με το μολύβι στο χέρι για να γράψω τα 'πεταχτά' στην Αγία γη, ωστόσο, ο νους και η καρδιά μου! Στη Χερσόνησο του Σινά, όπου και η Μονή της Αγίας Αικατερίνης. Στην Ιερουσαλήμ, όπου εκτός των άλλων, ο Πανάγιος Τάφος, ο Φρικτός Γολγοθάς και ο Ναός της Ανάστασης. Στη Βηθλεέμ, στη Ναζαρέτ, στον Ιορδάνη ποταμό, στη λίμνη της Τιβεριάδας, στη Νεκρά Θάλασσα, στην Κανά, στη Γεθσημανή, στο Σαραντάριο Ορος, στο Θαβώρ... Στα μέρη που γεννήθηκε, μεγάλωσε, δίδαξε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε ο Χριστός. Ακολουθώντας τα βήματά του...

ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, Θεού θέλοντος, θέλω να γράψω αναλυτικά για τα που συνέλεξαν οι αισθήσεις μου, 'τα ακρωτήρια της ύπαρξης', για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο μιας ποιητικής συλλογής του Γιώργη Μανουσάκη, αυτές τις μέρες. Κι αν έχω κρατήσει σημειώσεις! Κι αν έχω τραβήξει φωτογραφίες! Μπορεί και να μη γίνει, παρηγοριέμαι, ωστόσο, μ’ αυτήν την ιδέα...

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ, ΠΑΜΠΟΛΛΑ, αυτά που επιμένουν να βρουν μια θέση στον ήλιο. Σκέψεις της στιγμής, μικρές ανθρώπινες ιστορίες, ηλεκτρισμένα βλέμματα που αποκαλύπτουν τα πάντα, φαινόμενα που απατούν, χέρια που επαιτούν καραμέλες, κάμερες που παρακολουθούν το κάθε τι, άγιοι, 'άγιοι' και φτωχοδιάβολοι, βήματα υπόκωφα, μακρινές φωνές, άνθη ευλαβείας, υδρατμοί μίσους, μηνύματα αγάπης, φόβοι, φοβίες, λογαριασμοί πίσω απ’ τους πάγκους, εξηγήσεις κατά το δοκούν...

ΕΔΩ, ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ, ο Ναός του Σολομώντα, εδώ και το εναπομείναν τείχος των Δακρύων. Εδώ, στην ίδια θέση, το τέμενος του Ομάρ με τον χρυσό τρούλο, που στεγάζει τον ιερό βράχο. Εδώ, δίπλα, ο Πανάγιος Τάφος, ο Φρικτός Γολγοθάς και ο Ναός της Αναστάσεως. Είναι Ιουδαίος ο Θεός; Είναι Μουσουλμάνος ο Θεός; Είναι Χριστιανός ο Θεός; Ιερουσαλήμ, ο κοινός τόπος των τριών θρησκειών.

ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ σημαία να κυματίζει περήφανα στα προσκυνήματα του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων. Να κουβεντιάζεις με τους Ελληνες μοναχούς που επιμένουν να φυλάττουν Θερμοπύλες. Ν’ ακούεις τον εκ Στροβλών Σελίνου άρχοντα πρωτοψάλτη του Ναού της Ανάστασης, Χαράλαμπο Βακάκη, ν’ αναδεικνύει με την πλήρη 'απαθείας' φωνή του τα ωραία ελληνικά φωνήεντα. Να είσαι συμπροσκυνητής του ταπεινού και σεβάσμιου καθ’ όλα, παρά το νεαρό της ηλικίας του, μητροπολίτη Αμφιλοχίου Ανδρονικάκη και να επισκέπτεσαι μαζί με άλλους 100 περίπου Χανιώτες τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο Γ’... Οποία ευλογία!

'[...] Μέσα στο χαμηλό σπίτι, στο μισόφωτο,/ η Μαρία ζύμωνε τον επιούσιον άρτο/ κ’ η συλλογή της ήταν στον ποταμό Ιορδάνη,/ ποιος θα της φέρει το νερό της ανημποριάς/ και ποιος θα κινήσει απόψε στο νυχτέρι/ το αδράχτι της ανθρώπινης υπομονής./ Εδώ στ’ Αγια Χώματα, άρχιζε κιόλας/ η τραγική ιστορία ενός λαού βασανισμένου,/ ίδια κι απαράλλακτη,/ αφ’ ότου πήρε το φως του ο Κόσμος'.
Από το ποίημα 'Εωθινό στη Ναζαρέτ'
του Χρήστου Ν. Κουλούρη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (01.09.2011)