Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011
ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…
Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
Εγώ θέλω... Ινδός φακίρης
Ο πρωθυπουργός είπε ότι δεν πρόκειται να γίνουμε Ινδία! Αυτό τώρα είναι απειλή; Για να ξέρω δηλαδή. Και γιατί να μη γίνουμε Ινδία δηλαδή;
Εγώ για να σας το ξομολογηθώ: αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στη ζωή ενός Ινδού, ενός Γερμανού, ενός Γιαπωνέζου ή ενός... Ελληνα -ας πούμε- δεν θα χα κανέναν απολύτως ενδοιασμό! Ναι, όπως το ακούτε!
Αν με ανάγκαζαν οι Δουνουτούδες και οι τροϊκανοί να διαλέξω, θα επέλεγα να ζήσω ως... Ινδός!
Και για να προλάβω αντιδράσεις του στιλ «γιατί Ινδός κι όχι Γιαπωνέζος ή Γερμανός», σημειώνω ότι δεν θα ήθελα να είμαι ένας απλός Ινδός!
Θα ’θελα να ήμουν ένας Ινδός φακίρης! Ξηγημένα, νέτα - σκέτα!
Διότι δεν βρίσκω λόγο σοβαρό να ζήσω μια συνηθισμένη ζωή ενός Γερμανού ή ενός Γιαπωνέζου που από τη μέρα που θα γεννηθεί γνωρίζει τι πρόκειται να γίνουν όταν θα μεγαλώσουν οι τρεις ή τέσσερις απόγονοι που προορίζεται να αποκτήσει!
Μια ζωή δίχως καμία πρωτοτυπία, καμία ανατροπή, τη χαρίζω! Ψηφίζω δαγκωτό... φακίρη!
Είναι άλλο πράμα βρε παιδί μου, άλλη αίσθηση! Ο φακίρης ασκεί μια ξεχωριστή γοητεία!
Για φαντάσου, όλος ο κόσμος γύρω τριγύρω να σε καμαρώνει και να απορεί πώς στο καλό περπατάς πάνω στις φωτιές, πώς καταφέρνεις να ξαπλώνεις πάνω στο κρεβάτι με τα καρφιά δίχως να σου καίγεται καρφάκι...
Φαντάσου να παίζεις τη φλογέρα σου και να κάνεις τα φίδια να λικνίζονται «τσιφτετελέ» ή άμα γουστάρεις να καταπίνεις σπαθιά...
Ωραία πράματα, ενδιαφέροντα!
Και το άλλο πού το βάζεις; Ολοι να σε θωρούν και να βγάζουν ήχους κάθε λίγο και λιγάκι «ωωω! και ωωωω!», θαυμάζοντας τις ικανότητές σου! Χλίδα σας λέω!
Και βέβαια, αν είσαι Ινδός φακίρης, ποτέ δεν πρόκειται να νοιαστείς για τα Δ.Ν.Τ., τις τρόικες κ.λπ.
Ενώ τώρα ως Ελληνες, τι καταλαβαίνουμε; Ούτε πώς να καταπίνουμε τις πίκρες ξέρουμε ούτε να κοιμόμαστε σε αναμμένα κάρβουνα είμαστε μαθημένοι, συνεχώς μας έχουν ζωσμένους παντός είδους φίδια, κολοβά και μη και επιπλέον κανένας δεν θαυμάζει τις ικανότητές μας πώς τα βγάζουμε πέρα με ό,τι... κατεβάσει η κεφαλή των αρχόντων μας...
Χίλιες φορές φακίρης, λοιπόν, ορίτζιναλ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου