Ημουν κι εγώ εκεί! Ο,τι πρέπει για τίτλος έκθεσης, ενός σκέφτομαι και γράφω, για τα παιδιά του Δημοτικού! Δεν μου κάνει σε καμία περίπτωση, όμως, για τίτλος της εύφημης μνείας που θέλω να γράψω για τις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν την προηγούμενη Κυριακή 5 Φεβρουαρίου στους Αγίους Αποστόλους ενάντια στα φανερά ή κρυφά σχέδια ορισμένων. Κι αυτό γιατί είμαστε χιλιάδες κόσμος εκεί, από τον δήμαρχο, μέχρι τον τελευταίο πολίτη, άνθρωποι όλων των ηλικιών, από μωρά μέχρι υπέργηρους, όλων των κοινωνικών τάξεων, άντρες και γυναίκες, μια τεράστια ανθρώπινη αγκαλιά προστασίας του χώρου που τον νιώθουμε αυλή μας και αποτελεί τον πνεύμονα για την αναπνοή μας. Εντάξει ήθελε και ο Θεός (πώς να μην το θέλει όμως;) να επιτρέψει ο καιρός μια τέτοια λογής, απίστευτης, για τα δικά μας και όχι μόνο, δεδομένα, μάζωξη, προκειμένου να εκφραστεί το χανιώτικο εμείς όπως εκφράστηκε και να σταλεί προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα όπως στάλθηκε:
Κάτω τα χέρια απ? τους Αγίους Αποστόλους, - Οχι στην τσιμεντοποίηση της περιοχής! Είμαστε όλοι εκεί, ο τίτλος της εύφημης μνείας που γράφω, λοιπόν; Οχι ούτε αυτός μου κάνει. Θα είμαστε, όσο χρειαστεί, όλοι εκεί! Αυτός μάλιστα. Ο αγώνας για να μην φύγει ούτε ένα μέτρο γης των Αγίων Αποστόλων απ? την κυριότητα του Δήμου Χανίων, απ? αυτόν τον ελεύθερο χώρο που ανήκει σ? όλους τους Χανιώτες, πρέπει να έχει συνέχεια. Μέχρι την τελική δικαίωση. Η χάρη των Χανιωτών θα βοηθήσει τους Αγίους Αποστόλους να μη χάσουν ούτε μια σπιθαμή απ? την ευλογημένη επικράτειά τους!
Η φωνή του Αποκορώνου
'Οκτώβριος του 1978, ένας υπάλληλος με πολλή αγάπη για τον τόπο του, υπερβαίνοντας κάθε αμφιβολίες και ενδοιασμούς δικούς του, αλλά και των γύρω του, αποφάσισε να στήσει ένα μέσο επικοινωνίας όλων των Αποκορωνιωτών. Και εξέδωσε το πρώτο φύλλο της «Φωνής του Αποκορώνου». Οσοι αμφισβήτησαν -και ήταν πολλοί- αυτήν την κίνηση, απλά δεν υπολόγισαν καλά τη δύναμη της θέλησης του εμπνευστή, αλλά και το πάθος των Αποκορωνιωτών για τον τόπο τους. Με τον τρόπο που μπορεί να καταλάβει ένα παιδί, ένιωθα ότι ο πατέρας έκανε κάτι πολύ σημαντικό. Δούλευε πολύ, αλλά του άρεσε. Κάθε μήνα είχε αγωνία, αλλά και μεγάλη ικανοποίηση. Κάθε πρόβλημα που εμφανιζόταν τον στενοχωρούσε, αλλά ένιωθε ότι άξιζε τον κόπο να το λύσει και να προχωρήσει.
Ο πατέρας λίγες μέρες πριν σιώπησε. Μαζί του με αυτό το φύλλο θα σιωπήσει -τουλάχιστον για ένα διάστημα- και το πιο αγαπημένο του παιδί η 'Φωνή του Αποκορώνου'. Οι καιροί δύσκολοι και πολλά προβλήματα προκύπτουν στο ενδεχόμενο συνέχισης της έκδοσης. Θα πάρουμε λίγο χρόνο ελπίζοντας να τα λύσουμε'. Απ? τα που γράφει η κόρη του εκδότη της εφημερίδας 'Η Φωνή του Αποκορώνου', Γιώργου Χαβρεδάκη, που έφυγε πριν από δύο μήνες περίπου για τη Χώρα των Μακάρων, Αργυρώ Χαβρεδάκη - Παπιομύτογλου, κάτω απ? τον τίτλο 'Κι έτσι κλείνει ένας κύκλος της 'φωνής' μας, στο αφιερωμένο στον πατέρα της τελευταίο (αρ. 382, Δεκέμβριος 2011) φύλλο της. Μαζί σου, Αργυρώ, όπως και πολλοί, πάμπολλοι, άλλοι, Αποκορωνιώτες, για το άνοιγμα του νέου κύκλου. Οσο πιο γρήγορα γίνεται. Ο Αποκορώνας πρέπει να ξαναποκτήσει τη φωνή σου.
H βασιλόπιτα των Πνευματικών Δημιουργών
Πολλοί οι πιστοί και ταυτόχρονα εκλεκτοί, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Ενωσης Πνευματικών Δημιουργών του Νομού μας και πήγαν το βράδυ της περασμένης Παρασκευής στο ΚΟΝΑΚΙ της Χαλέπας, όπου η κοπή της βασιλόπιτας. Τριάντα δύο συναπτά έτη προσφοράς στα πολιτιστικά δρώμενα του Νομού μας μετρά η εν λόγω Ενωση, όπως έγραψα τις προάλλες και την περασμένη Πέμπτη 'στα πεταχτά'. Πολλές, πάμπολλες, οι εκδηλώσεις που διοργανώνει, κάθε χρόνο, κορυφαία, ωστόσο, η κοπή της βασιλόπιτάς της. Και γιατί είναι μια εκδήλωση κατά τη διάρκεια της οποίας, ρέοντος του οίνου, λειτουργεί και λειτουργείται καλύτερα το πνεύμα παράγοντας... οινόπνευμα. Το κατάλληλο αντισηπτικό φάρμακο στη διογκούμενη σήψη και που είναι απαραίτητο για παραπέρα εμπνεύσεις, δηλαδή παίζω με τις λέξεις, το ξέρω και σταματώ.
Δεν θ? αναφερθώ σ? ονόματα, αυτών που παραβρέθηκαν, εκτός απ? αυτούς που χαιρέτησαν την εκδήλωση και συγκεκριμένα στον και σχεδόν πανταχού παρόντα πρόεδρο της Ενωσης, Δημήτρη Νικολακάκη, που έκοψε και την πίτα, στον δήμαρχο Πλατανιά, Γιάννη Μαλανδράκη και στον περιφερειακό σύμβουλο Γιώργο Κονταξάκη. Ούτως ή άλλως όλοι, τόσο οι άνθρωποι που δημιουργούν, γράφοντας, ζωγραφίζοντας κ.λπ. όσο και οι φίλοι τους, συμμετείχαν ο καθένας με τον τρόπο του στο να δημιουργηθεί μια όσο το δυνατόν πιο χαρούμενη ατμόσφαιρα, κλέβοντας άλλη μια μέρα του Χάρου.
Και του χρόνου!
Χανιώτικα νέα (13.02.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου