ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ
Απόκτημα μέγα

Απόκτημα μέγα για τον τόπο μας, για τα Χανιά και την Κρήτη, όπως έγραψα τις προάλλες 'στα πεταχτά', μα και για την Ελλάδα ολόκληρη το Μουσείο Τυπογραφίας της εφημερίδας μας, των 'Χανιώτικων νέων', το Μουσείο Τυπογραφίας του Γιάννη και της Ελένης Γαρεδάκη,
ύστερα απ’ τα εγκαίνια και της νέας πτέρυγάς του. 'Καταπληκτικό!',
'Εντυπωσιακό', 'Θαυμάσιο', 'Φοβερό', 'Απίστευτο!', 'Μοναδικό!'...
Οι χαρακτηρισμοί που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς για να εκφράσει τη γνώμη του γι’ αυτό. Τους άκουσα να τους λένε πολλοί απ’ τους πάμπολλους συμπολίτες μας που παραβρέθηκαν στα εγκαίνια, που έγιναν την Κυριακή 22 Απριλίου, ξετρουλιάζοντας τους χώρους του. Η όλη εκδήλωση μου θυμίζει τη λέξη πανηγύρι με την έννοια της πάνδημης συμμετοχής, μου είπε ένας φίλος, ενώ περιδιαβάζαμε το νέο τμήμα με τα μηχανήματα που προστέθηκαν στην πλούσια συλλογή του Μουσείου και το τμήμα με την ιστορία της γραφής που επιμελήθηκε ο και δωρητής της Πατρινός τυπογράφος και γραφίστας Αντώνης Παπαντωνόπουλος. Πανηγύρι άνευ... πανηγυρικού (με την έννοια που του δίνουμε) ωστόσο, αφού ο Γιάννης Γαρεδάκης, απέφυγε, όπως συνηθίζει πάντα άλλωστε, στην ομιλία του, μετά τον αγιασμό, που τέλεσε ο μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος Ανδρονικάκης με τον παπα-Αντώνη Σαπουνάκη, ως εκπρόσωπος του Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνού Παπαγιαννάκη, τον παφλασμό των λόγων και περιορίστηκε στην ουσία του πράγματος. Στην καθοριστική συμβολή δύο ανθρώπων που δεν είναι πια στη ζωή, του Μιχάλη Γρηγοράκη και της Κούλας Καμπάνη, για τη δημιουργία του, στην επίσης καθοριστική συνεργασία με τον συλλέκτη Αντώνη Παπαντωνόπουλο, ύστερα από πρότασή του, και στη λειτουργία του Μουσείου, που στήθηκε απ’ τις οικονομίες ζωής της γυναίκας του και του ίδιου, ως χώρου πλήρους επιμόρφωσης μικρών και μεγάλων. Μην παραλείποντας ν’ αναφερθεί στη συμπλήρωση 45 χρόνων ζωής των 'Χανιώτικων νέων', στη συμβολή των συνεργατών τους, 'μεγάλο κεφάλαιο' τους χαρακτήρισε και στον ρόλο του αξέχαστου Νίκου Κακαουνάκη, στην έκδοση της εφημερίδας. «Τα 'Χανιώτικα νέα' δεν θα υπήρχαν αν δεν υπήρχε ο Νίκος Κακαουνάκης», είπε χαρακτηριστικά, με σπασπένη απ’ τη συγκίνηση φωνή...


Στιγμές ζωής

«Δόξα τω Θεώ, υπάρχουν ακόμα σ’ αυτόν τον τόπο άνθρωποι, που επιμένουν να προτιμούν τον ρόλο του δημιουργού σε αντίθεση με τους πολλούς που προτιμούν τον ρόλο του προπέτη», έγραψα επίσης 'στα πεταχτά', μια μέρα πριν τα εγκαίνια της νέας πτέρυγας του Μουσείου Τυπογραφίας, αναφερόμενος στην περίπτωση του Γιάννη Γαρεδάκη. Ανθρωποι «που επιμένουν να προΐστανται καλών έργων», όπως είπε μετά τον αγιασμό, συνοδεύοντας τα συγχαρητήριά του ο μητροπολίτης Αμφιλόχιος. Και τον Αντώνη Παπαντωνόπουλο, επίσης μανιώδη συλλέκτη, αφορά αυτό. Μια ζωή μάζευε το υλικό (και τι υλικό!) που πρόσφερε στο Μουσείο Τυπογραφίας ο ωραίος αυτός Ελληνας, που μοιάζει με άγιο αγιορείτη μοναχό. Είχα την τύχη να τον έχω γνωρίσει τον περασμένο Ιούλιο, όταν είχε έρθει στα Χανιά για να κάνει την πρόταση συνεργασίας στον Γιάννη Γαρεδάκη κι εντυπωσιάστηκα απ’ την ευρύτητα των γνώσεών του αλλά και απ’ το λέγειν του. Οχι δεν πήρε τον λόγο στα εγκαίνια, αν και με έμφαση κλήθηκε. «Είμαι πολύ συγκινημένος απόψε, δεν μπορούσα» μου δικαιολογήθηκε, όταν μετά την τελετή, ενώ 'παλαμίζαμε' τα χέρια μας, του είπα ότι θέλαμε να πει δυο λόγια για τη μοναδική στο είδος συλλογή του, της ιστορίας της γραφής. «Για μένα οι αποψινές στιγμές, είναι στιγμές ζωής, αφού τα που μάζευα, βρήκαν τη θέση τους», συμπλήρωσε. Επρεπε ν’ αλλάξω κουβέντα. Ηταν έτοιμος να κλάψει...



Σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία

Το ρήμα 'παλαμίζω', που δεν το είχα ποτέ μέχρι τώρα χρησιμοποιήσει σε κάποιο γραφτό μου, πολύ μου άρεσε όταν το άκουσα να το λέει ο και βασικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου (του άλλου σπουδαίου έργου ζωής του Γιάννη Γαρεδάκη) καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μιχάλης Μεϊμάρης, στον χαιρετισμό που έκανε στην περί ης ο λόγος στις σημερινές εύφημες μνείες εκδήλωση. «Οταν παλαμίζουμε τα χέρια μας, παλαμίζουμε και τις καρδιές μας», είπε για να εκφράσει πώς νιώθει, όταν βρίσκεται στα Χανιά και συναντά φίλους, με πρώτο βέβαια τον Γιάννη Γαρεδάκη. Ενα ανοιχτό πανεπιστήμιο, απ’ το οποίο πρέπει να περνούν όλοι ανεξαιρέτως οι φοιτητές των πανεπιστημιακών τμημάτων που έχουν να κάνουν με τα Μ.Μ.Ε., είναι γι’ αυτόν το Μουσείο Τυπογραφίας, μαζί με το Ινστιτούτο Τύπου, επεσήμανε. Διαρκές Πανεπιστήμιο, το είχε χαρακτηρίσει προηγουμένως στην ομιλία του με θέμα 'Ο γαλαξίας του Γουτεμβέργιου', ο εκλεκτός συνεργάτης της εφημερίδας μας, διακεκριμένος δημοσιογράφος και ποιητής Δημήτρης Κακαβελάκης, ο οποίος -ειρήσθω εν παρόδω- μαζί με τον πιο παλιό συνεργάτη των 'Χανιώτικων νέων' δάσκαλο - λαογράφο Σταμάτη Αποστολάκη, έκοψαν την κορδέλα των εγκαινίων. Ενα σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία για τους μαθητές όλων των βαθμίδων, απ’ το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο, το λέω εγώ. Και όχι μόνον! Η διά βίου μάθηση πρέπει να είναι υπόθεση όλων. Θα το αγκαλιάσουν και θα το εκμεταλλευτούν οι τοπικοί φορείς;
Σημείωση: Οι φωτογραφίες είναι του γνωστού φωτογράφου Φάνη Μανουσάκη. Τον ευχαριστώ από καρδιάς.
Β.Θ.Κ.

Χανιώτικα νέα (30.04.2012)