ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΤΟ ΠΛΙΝΘΟΚΤΙΣΤΟ σχολειό μου, ας είναι καμωμένο από πνεύμα./ Οι φλόγες του ενθουσιασμού μου ας γεμίζουν τη φτωχή του είσοδο,/ τη γυμνή αίθουσά του./ Η καρδιά μου ας είναι στήλη του, η πιο δυνατή/ και η θέλησή μου χρυσάφι καθαρότερο απ? τις κολόνες των πλουσίων σχολείων'.

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΣΤΙΧΟΙ απ? την Προσευχή της Χιλιανής Δασκάλας Γκαμπριέλ Μιστράλ (βραβείο Νόμπελ 1946) στο παραπάνω, πρώτο σημερινό 'πεταχτό'. Με αφορμή την έναρξη σήμερα της νέας σχολικής χρονιάς. Πρόπερσι (Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2010) είχα αρχίσει τη στήλη με τους πρώτους στίχους?

ΠΑΡΑΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ τα πράγματα και στον χώρο της Εκπαίδευσης. Χειρότερα από κάθε άλλη σχολική χρονιά. Μεγάλες οι περικοπές στις χρηματοδοτήσεις. Μισθοί πείνας οι μισθοί των δασκάλων, ιδιαίτερα των νέων. Ενώ πολλά και ποικίλα θα είναι τα προβλήματα που θα κουβαλούν τα παιδιά μαζί με τα βιβλία τους απ? το σπίτι στο σχολείο.

ΠΑΡ? ΟΛΑ ΑΥΤΑ, καλή σχολική χρονιά στα παιδιά και στους δασκάλους όλων των βαθμίδων! Χρυσάφι καθαρότερο απ? τις κολόνες των πάμπλουτων σχολείων, παραμένει σε μεγάλο βαθμό, παρά την απόλυτα δικαιολογημένη πικρία, η καρδιά του Ελληνα δασκάλου. Πάλι στους ώμους του καλείται να σηκώσει σαν άλλος Ατλαντας τη λαϊκή μας παιδεία?

ΜΑΘΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΒΙΒΛΙΑ γίνεται. Και χωρίς θρανία μάθημα γίνεται. Χωρίς δάσκαλο όμως μάθημα δεν γίνεται. Πολλές οι ελλείψεις τη νέα σχολική χρονιά που ξεκινά με κινητοποιήσεις.

ΑΥΡΙΟ ΚΛΕΙΔΩΝΟΥΝ. Οπως λέμε αύριο κληρώνουν. Ξεκλείδωτα παραμένουν ακόμα τα νέα μέτρα που κατά που φαίνεται θ? ανακοινωθούν την Παρασκευή. Μέχρι την τελευταία στιγμή η μάχη τρόικας εσωτερικού - τρόικας εξωτερικού στην πλάτη του ελληνικού λαού.

Ο,ΤΙ ΚΟΨΕΙ ΚΙ ΟΠΩΣ το κόψει το νυστέρι. Το θέμα είναι να πετύχει η εγχείρηση κι ας πεθάνει ο ασθενής. Ποιος νοιάζεται γι? αυτόν!

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ η τέχνη του εφικτού. Οταν είσαι στην κυβέρνηση βεβαίως - βεβαίως. Τότε ανακαλύπτεις πως όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γκαστρωμένη. Οταν είσαι στην αντιπολίτευση η πολιτική είναι η τέχνη του ανέφικτου. Απαρτα πουλιά χίλια στον παρά. Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο ο? μονόλογος.

ΚΑΙ Ο ΗΛΙΑΣ Ο ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ και ο Γιάννης ο Μαλαξιανάκης (Εννιαχωριανός) ήταν μεταξύ των παρόντων τις προάλλες στην εκδήλωση που έγινε στο Μουσείο Τυπογραφίας για την ίδρυση Κέντρου Πολιτικής Ποίησης στα Χανιά (βλ. σχετικό ρεπορτάζ στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας). 'Εύχομαι η προσπάθεια γρήγορα να προκόψει/ αλλά και οι πολιτικοί κι αυτοί ν? αλλάξουν «όψη»'. Η μαντινάδα που μου έδωσε ο πρώτος. 'Από ?να γάμο έρχομαι, στο γάμο θα γυρίσω/ μα ?ρθα κι εδώ μηνύματα να πάρω, όχι ν? αφήσω'. Η μαντινάδα που μου έδωσε ο δεύτερος.

'Η ΣΟΥΠΑ ΕΡΧΟΤΑΝ τακτικά στο σχολείο, πάντα η ίδια, άνοστη και πηχτή. Ωσπου μια μέρα, μας μοίρασαν κάτι ξεχωριστό. Μπήκαμε στη γραμμή και μας έβαλαν στα τενεκεδάκια κάτι σα μέλι, αλλά σκούρο κοκκινωπό. «Γλυκόζη» το είπαν μα και για σοκολάτα λιωμένη μπορούσες ακόμα να το περάσεις με τη φαντασία σου, αν τη σοκολάτα τη λάτρευες και σου έλειπε όλο και περισσότερο'.
Από το βιβλίο της Λότης Πέτροβιτς - Ανδρουτσοπούλου 'Ο καιρός της σοκολάτας' (εκδ. Πατάκη).

'Κοιτάξτε τούτο το στρατό/ τα νέα παιδιά/ που κατηφορίζουν/ στη μακάρια κοιλάδα μας!/ Κρατούν βιβλία και σημειωματάρια/ νυστέρια και δοκιμαστικούς σωλήνες/ κι έρχονται τραγουδώντας./ Οχι να μας αμφισβητήσουν (είναι αίμα και σάρκα μας). Ερχονται όμως, αποφασισμένα/ να εγχειρίσουν τις πλάνες μας'.
Από την ποιητική συλλογή του Κώστα Καλαπανίδα 
'Κύριε Δάσκαλε'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com

Χανιώτικα νέα (11.09.2012)