Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


ΟΚΤΩΒΡΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΣΠΕΙΡΕΣ/ οκτώ σωρούς δεν έκανες! Παλιά παροιμία. Μιας άλλης εποχής. Τώρα δεν σπέρνουμε. Κι αφού δεν σπέρνουμε ούτε θερίζουμε ούτε αλωνίζουμε ούτε ζυμώνουμε ούτε φουρνίζουμε. Μόνο ν’ αγοράζουμε το ψωμί ξέρουμε. Το ψωμί που θα το πούμε ψωμάκι...

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ME TO EMΠΑ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΗ, από χθες, να τηνε πάλι, φάντη μπαστούνι, την τρόικα. Σε ιδιαίτερα θερμό κλίμα, άρχισε λέει, ο τελευταίος γύρος των διαπραγματεύσεων για τα μέτρα των 11,5 δισ. που έγιναν στην πορεία 14,5 δισ. (σιγά το πράμα 3 δισ. παραπάνω!) με την ελληνική πλευρά. Καλό μήνα, με μια μέρα καθυστέρηση, καλά ξέτελα και καλά κρασιά!

ΞΑΝΑΡΘΕ ΠΑΛΙ Η ΤΡΟΪΚΑ την πρώτη του Οκτώβρη/ απού να ’ναι λέω αφορμή απ’ το θεό να το ’βρει. Αυτό έλειπε! Ηταν δυνατόν να μη σχολιάσει τον ερχομό των τροϊκάνων ο Ηλίας ο Σταματάκης; Καλές οι ερωτικές μαντινάδες, πλην όμως η επικαιρότητα είναι επικαιρότητα!

ΟΚΤΩΒΡΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΣΠΕΙΡΕΣ/ οκτώ σωρούς δεν έκανες! Παλιά παροιμία. Μιας άλλης εποχής. Τώρα δεν σπέρνουμε. Κι αφού δεν σπέρνουμε ούτε θερίζουμε ούτε αλωνίζουμε ούτε ζυμώνουμε ούτε φουρνίζουμε. Μόνο ν’ αγοράζουμε το ψωμί ξέρουμε. Το ψωμί που θα το πούμε ψωμάκι...

'ΕΤΟΙΜΟΣ Ο ΓΕΩΡΓΟΣ· βγάζει τον σπόρο, απ’ τ’ αμπάρι ή τις κοφίνες. Η νοικοκυρά του δεν πρέπει να δανείσει τη μέρα αυτή τρία πράγματα βασικά για τη ζωή του σπιτιού: αλεύρι, αλάτι και φωτιά. Την ώρα που ο γεωργός πιάνει τον σπόρο, οι δικοί του τον ραντίζουν με νερό. Οπως τρέχει το νερό/ να τρέχει  το βιό'. Από το βιβλίο της Αικατερίνης Τσοτάκου - Καρβέλη 'Λαογραφικό Ημερολόγιο'.

ΔΕΝ ΒΑΖΕΙΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ 'πεταχτά' τελευταία, μου παραπονέθηκε καλή φίλη, καθημερινή αναγνώστρια της στήλης. Δικό σου το παραπάνω 'πεταχτό', Κατερίνα!

'ΠΑΝΤΑ ΩΡΑΙΟΣ Ο ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ. Λέει τις αλήθειες χωρίς... παστίτσια'. Από τον και συνεργάτη της εφημερίδας μας και καλό φίλο, ανώτατο υπάλληλο της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις Βρυξέλλες, Παναγιώτη Αλεβαντή το σχόλιο στο βιβλίο μου των προσώπων (φέισμπουκ) τις προάλλες. Με αφορμή ένα απόσπασμα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη απ’ το διήγημα 'Αμαρτίας φαντάσματα', στο οποίο γίνεται αναφορά για κάποιο 'θαύμα'.

ΚΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ (πάλι στο... προσωποβιβλίο μου) την ίδια μέρα από τη φίλη καθηγήτρια Πληροφορικής Ειρήνη Καλαϊτζάκη, με αφορμή την αφαίρεση της Γαλάζιας σημαίας από 6 παραλίες του Ν. Χανίων: 'Κακοποιώντας τις παραλίες σκοτώνουμε το μέλλον του τόπου μας. Ολα αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα. Μια οργάνωση έστειλε το μήνυμα, αλλά ολόκληροι Δήμοι περί άλλα τυρβάζουν. Η ποιότητα και η μέριμνα μετριέται πια με άλλα κριτήρια. Η τιμωρία δεν θα αργήσει να έρθει, αλλά δυστυχώς θα είναι από την ίδια τη φύση και θα ’χει και παράπλευρες απώλειες'.

ΣΤΟΥΣ ΕΦΤΑ ΟΥΡΑΝΟΥΣ μας ανέβασε στις καθυστερήσεις του προχθεσινού αγώνα στα Περιβόλια με την Ξάνθη ο Α.Ο. Πλατανιάς! Οταν κανένας δεν το πίστευε κι ετοιμαζόμαστε να συμβιβαστούμε με τον βαθμό της ισοπαλίας. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο!

'ΚΑΠΟΤΕ Ο ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ και ο Αγαμήδης έχτισαν ιερό του Ιππίου Ποσειδώνα κοντά στον ιππόδρομο της Μαντίνειας. Στην είσοδο δεν έβαλαν φράχτη, αλλά τέντωσαν κάποιο σκοινί, πιστεύοντας ότι όσοι σέβονταν τον θεό δεν θα το περνούσαν ποτέ. Κάποιος ασεβής όμως, που ονομαζόταν Αίπυτος, αν και μπορούσε να πηδήσει το σχοινί ή να περάσει από κάτω, το έκοψε και μπήκε μέσα στο ιερό. Τότε εμφανίστηκε ένα πελώριο κύμα, τον χτύπησε στο πρόσωπο και τον σκότωσε. Από τότε λένε ότι κατά καιρούς εμφανιζόταν στο ιερό το κύμα αυτό. Ηταν ένα θαύμα, αφού η Μαντίνεια απέχει πολλά χιλιόμετρα από τη θάλασσα' (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. Σαββάλας).

'Τον ξέρω για ευαίσθητο/ και για παραπονιάρη/ τον πάω στην Ακρόπολη/ μετά στο Λουμπαδιάρη/ Του Αϊ-Δημήτρη ανήμερα/ και χάρηκε η ψυχή του/ έτσι που ήλιος έγινε/ στα μάτια η βροχή του./ Την άλλη μέρα το πρωί/ θυμάται το Σαράντα/ τη σχολική παρέλαση/ τη μεθυσμένη μπάντα/ τα γυριστά σαξόφωνα/ και τα χρυσά τρομπόνια/ κι αυτός σημαία υψώθηκε στης πόλης τα μπαλκόνια'.
Aπό το τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού (στίχοι Ηλία Κατσούλη) 'Ο Οκτώβρης σημαία στα μπαλκόνια'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (02.10.2012)

Ο πίνακας είναι του Γιάννη Τσαρούχη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου