ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΤΕ θα γίνουμε κράτος. Ενα σύγχρονο κράτος σε ρόλο Προμηθέα κι όχι Επιμηθέα. Ενα κράτος που θα προλαμβάνει τα γεγονότα και δε θα ’ρχεται εκ των υστέρων για να μπαλώσει τα πράγματα ή για να επιβάλει τον νόμο και την τάξη του. Υπάρχει τέτοιο κράτος, αλήθεια;

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'O ΠΛΟΥΤΟΣ, Η ΦΗΜΗ και το ταλέντο δεν αρκούν από μόνα τους για να μας κάνουν ευτυχισμένους. Οταν εμφανίζονται ανεξάρτητα από γνήσιες αξίες, το μόνο που καταφέρνουν είναι να κάνουν απλώς πιο υποφερτή την αληθινή φτώχεια και σκλαβιά της ζωής μας'. Από τους Μοναχούς της Νέας Σκήτης η σοφή σκέψη της ημέρας. Ετσι όπως τη βρήκα να με περιμένει, πάνω στο γραφείο μου, στο επιτραπέζιο ημερολόγιο με τίτλο 'Μέρες Σοφίας' (εκδόσεις 'Πατάκη'). Ζητούνται αξίες... Ζητούνται οι ενυπάρχουσες αξίες. Οι πεταμένες στη σκόνη των δρόμων μεγάλες λέξεις!

ΚΟΙΤΑΖΩ ΕΞΩ απ’ το παράθυρό μου. Ο ουρανός απ’ άκρη σ’ άκρη στο χρώμα της στάχτης. Ούτε στις άκρες ούτε στις αναμεσάδες η φανιά του ήλιου. Κι όμως ο ήλιος υπάρχει. Τι κι αν τον έχουν κρύψει τα σύννεφα. Να τον κρύψουν μόνο μπορούν, όχι να τον κρούψουν. Ηλιε, ήλιε, αρχηγέ!

ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΔΕΜΕΝΑ στα λιμάνια. Τα τρακτέρ αγροτών στους δρόμους. Εικόνες απ’ το παρελθόν. Εικόνες απ’ το μέλλον. Τα δίκαια αιτήματα των ναυτεργατών. Τα δίκαια αιτήματα των αγροτών. Τι ’χες Γιάννη; Τι ’χα πάντα!

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΤΕ θα γίνουμε κράτος. Ενα σύγχρονο κράτος σε ρόλο Προμηθέα κι όχι Επιμηθέα. Ενα κράτος που θα προλαμβάνει τα γεγονότα και δε θα ’ρχεται εκ των υστέρων για να μπαλώσει τα πράγματα ή για να επιβάλει τον νόμο και την τάξη του. Υπάρχει τέτοιο κράτος, αλήθεια;

ANTI NA ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ έστω και κατ’ ελάχιστο τα πράγματα ή να μένουν τουλάχιστον στάσιμα, γίνονται κάθε μέρα, σε επίπεδο καθημερινότητας και χειρότερα. Τα έχουμε δει όλα, λέμε, κι όμως, κατά που φαίνεται, δεν τα έχουμε ακόμα δει όλα. Απ’ τα κακά υπάρχουν τα χειρότερα κι απ’ τα χειρότερα τα... χειροτερότερα. Ούτε στις άκρες ούτε στις αναμεσάδες δεν φαίνεται η περίφημη ανάπτυξη. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα.

ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ των 'Μινωικών' 15 νταλίκες με οπωροκηπευτικά από τα Χανιά προχθές. Αλλος ο ηρακλειώτικος 'πάβλος' κι άλλος ο χανιώτικος για τους Ηρακλειώτες παραγωγούς. Ο συγκρητισμός, του συγκρητισμού, τον συγκρητισμό...

ΑΝΟΙΓΩ ΑΓΚΥΛΗ. Η λέξη 'συγκρητισμός' αναφέρεται απ’ τον Πλούταρχο και λέγεται ότι αποδίδεται στην ένωση των Κρητών παρά τις διαφορές μπροστά σ’ έναν κίνδυνο. Γράφει σχετικά: «Οι Κρήτες πολλάκις στασιάζοντες αλλήλοις και πολεμούντες, έξωθεν επιόντων πολεμίων διελύοντο και τούτο ην ο καλούμενος υπ’ αυτών συγκρητισμός». Δηλαδή: «Οι Κρήτες, ενώ πολλές φορές στασίαζαν και πολεμούσαν μεταξύ τους, όταν αντιμετώπιζαν εξωτερικούς εχθρούς, σταματούσαν τους πολέμους και ένωναν τις δυνάμεις τους για να τους αποκρούσουν». (πηγή: webecache.googleusercontent.com). Κλείνω την αγκύλη.

Σ’ ΕΝΑ ΚΟΧΥΛΙ έγραψα χαρά μου τ’ όνομά σου/ και φύτρωσε κυκλάμινο που έχει τ’ άρωμά σου! Σκέτη ποίηση η μαντινάδα του Ηλία του Σταματάκη. Πρύτανη στις μαντινάδες τον... αναγόρευσε ο Εννιαχωριανός, 'πρύτανη των πρυτάνεων' στις ερωτικές μαντινάδες τον... αναγορεύω εγώ.

ΚΑΠΟΤΕ Η ΠΕΡΙΒΟΗΤΗ εταίρα Φρύνη, θέλοντας να βάλει σε πειρασμό τον Ξενοκράτη και να τον 'ρίξει', κατέφυγε στο σπιτάκι του, γιατί δήθεν την κυνηγούσαν. Αυτός από ανθρωπιά τη δέχτηκε και επειδή υπήρχε ένα μόνο μικρό κρεβάτι στο σπίτι, την άφησε να πλαγιάσει δίπλα του. Ωστόσο, παρά την προκλητική της στάση και συμπεριφορά, τελικά έφυγε άπρακτη. Σε όσους καίγονταν να μάθουν τα διαδραματισθέντα η Φρύνη έλεγε ότι δεν κοιμήθηκε με άνδρα αλλά με ανδριάντα. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. Σαββάλας).

'Ο έρωτας μία μόνο λέξη/ Ερμηνεύει τα που δεν ταιριάζουνε/ Να γίνουν νέοι κόσμοι/ Μέσα από μακρά προσυμβίωση/ Συμβίωση και μετα-συμβίωση/ Που όλες γίνονται/ Ενα φωτόζωο που φωτίζει/ Τα σκοτάδια/ που καλύπτουν/ Τους οριζόντες του κήπου αθανασίας/ Που ως απόλυτος χώρος/ Και χρόνος υπάρχει αιώνια/ Στον έρωτα Μίας μόνο Λέξης'.

To ποίημα 'Φωτό-ζωο' του Δημήτρη Κακαβελάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (05.02.2013)