ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Χίτλερ να μην το καυχηθείς...

Κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι! Ομορφος κόσμος μέσα στα όρια της κυριαρχίας μου· μια πιθαμή μονάχα γύρω από το σώμα μου. Κλείνω τα μάτια, "μεταφέρομαι" στους αιθέρες μιας κατάδικής μου φανταστικής κυριολεκτικά - μεταφορικά πραγματικότητας!
Ολα καλά λοιπόν? Με τα μάτια κλειστά και μέσα στη νιρβάνα της ατομικής μου ευτυχίας νομίζω πως ζω, ζω καλά? ή έτσι νομίζω!
Ανοίγω τα μάτια· συνειδητοποίηση: "Ομορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος δεν υπάρχει". Ποτέ δεν υπήρξε, γνωστό αυτό!]
Η παραπάνω εισαγωγή ήταν μια επίπονη προσπάθεια, απόπειρα αποφόρτισης από έντονα συναισθήματα που είχα ενόσω δούλευα εντός μου το θέμα του παρόντος κειμένου...
Με όσο πιο κομψό τρόπο προσπαθώ να βάλω σε σειρά τις λέξεις για να εκθέσω τις σκέψεις μου σχετικά με την τελευταία επίθεση από νεαρούς ενάντια σε έναν αλλοδαπό σε κεντρικό σημείο της πόλης.
Η άναντρη στάση τους να επιτεθούν τόσοι πολλοί σε έναν μονάχο του, και η "λεβεντιά τους" που "έδειξε" ακόμη πιο ωραία(!) όντας σε παράταξη κατά την ώρα της επίθεσης, δεν πρόκειται να σχολιασθούν, διότι τέτοιου είδους πράξεις και τακτικές που ακολουθούνταν στη Γερμανία της δεκαετίας του ?30, αλλά και σε εικόνες -τουλάχιστον όσο αφορά στον "σχηματισμό" των επιτιθέμενων- φέρνουν άσχημες μνήμες στον Κρητικό λαό ο οποίος κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής υπέφερε και εν πολλοίς ακόμη μετρά τις πληγές του.
Δεν σηκώνει λοιπόν κριτική μια τέτοια στάση ιδίως από τη στιγμή που οι νεαροί εμφανώς "καθοδηγούμενοι", εξετέλεσαν διατεταγμένα την αποστολή τους όπως τους υπεδείχθη. Ούτε βέβαια στο παρόν κείμενο θα γραφτεί το ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός αυτής της επίθεσης (τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια) και για τον επιπλέον λόγο ότι η στήλη διαβάζεται κυρίως από νοήμονες ανθρώπους.
Το μόνο που θα ?θελα να επισημάνω είναι ότι ίσως είναι πια καιρός να κατανοήσουμε όλοι μας την ατομική μας ευθύνη και το πώς τασσόμαστε εμπράκτως κι επισήμως απέναντι σε τέτοιες ειδήσεις που συμβαίνουν πια έξω από το σπίτι μας! Κι αν θέλουμε να ονομαζόμαστε "άνθρωποι", αν ακόμη πιστεύουμε σε κάποια ιδανικά και αξίες που χαρακτήριζαν τους παππούδες μας, καιρός είναι να τα κάνουμε γνωστά στους νέους. Ανάμεσα σε αυτά σίγουρα δεν έχουν θέση ψευτοπαλληκαρισμοί - τακτικές όπως αυτές της προ ημερών επίθεσης σε ΕΝΑΝ αδύναμο! Είναι άκρως αντίθετες στο ήθος και στην ιδιοσυγκρασία του Κρητικού.
Και κάτι ακόμη: Στο ριζίτικο τραγούδι "Χίτλερ να μην το καυχηθείς" γίνεται λόγος για τους άντρες της Κρήτης που έλειπαν στα Αλβανικά βουνά για να πολεμήσουν τους φασίστες, κι έτσι τελικά η Κρήτη "πατήθηκε". Τούτη την ώρα όμως δεν έχουμε καμιά δικαιολογία να αφήσουμε κανέναν να καυχάται πως θα "πατήσει" και πάλι την Κρήτη, γιατί τώρα είμαστε εδώ!

Χανιώτικα νέα (06.03.2013)