ΚΑΙ ΤΑ καλά δεχούμενα και τα κακά δεχούμενα! Η φιλοσοφία της μάνας μου και την οποία ασπάζομαι πλήρως. Ετσι είναι. Δεν έρχονται πάντα τα πράγματα έτσι όπως τα θέλουμε να έρθουν. Πολλές οι 'στραβές', οι 'κακοστρατιές', μα και οι 'παρατιμονιές'. Ο καλός ο καπετάνιος, όμως, στη φουρτούνα φαίνεται...
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΚΑΘΩΣ ταξιδεύω στον χρόνο/ μια ζώνη ασφαλείας/ συγκρατεί/ τη μαύρη απελπισία που με συνέχει'. Να μεταφέρω στον πληθυντικό τους στίχους του Ποιητή (του Κωνσταντίνου Μ. Μαστρακά), για να δώσω, αμέσως μετά, επίσης στον πληθυντικό, την απάντηση. 'Πάμε! Καθώς ταξιδεύομε στον χρόνο/ μια ζώνη ασφαλείας/ συγκρατεί/ τη μαύρη απελπισία που μας συνέχει. Ναι, είναι η καρδιά μας αυτή η ζώνη ασφαλείας!'.
ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ μου έχουν το νόημα που τους δίνει ο καθένας κι έτσι δεν έρχονται σε αντίθεση με κανένα. Η όποια ερμηνεία δίνω εγώ ταιριάζει μόνο σ’ εμένα... Ετσι περίπου απάντησε ο μεγάλος Γάλλος ποιητής Paul Valery στον Allain, όταν του ζήτησε να του πει, αν η ερμηνεία που έδωσε στο ποίημά του 'Air de Semiramis', είναι σωστή. Για όσους αναρωτιούνται τι θέλει να πει ο... ποιητής (ο όποιος ποιητής και όχι βέβαια μόνο ο συγκεκριμένος) η αναφορά. Χρωστούμενη! Και γιατί η στήλη, που κλείνει σε λίγες μέρες 9 χρόνια διαρκούς παρουσίας, τελειώνει κάθε μέρα με στίχους...
ΚΑΙ ΤΑ καλά δεχούμενα και τα κακά δεχούμενα! Η φιλοσοφία της μάνας μου και την οποία ασπάζομαι πλήρως. Ετσι είναι. Δεν έρχονται πάντα τα πράγματα έτσι όπως τα θέλουμε να έρθουν. Πολλές οι 'στραβές', οι 'κακοστρατιές', μα και οι 'παρατιμονιές'. Ο καλός ο καπετάνιος, όμως, στη φουρτούνα φαίνεται...
ΓΙΑ ΣΕΝΑ, Γιώργη, το παραπάνω 'πεταχτό'! Μα και στον κάθε 'Γιώργη' που του ’ρχονται ξανάστροφα τα πράγματα. Οχι δεν υπάρχει τέλος πριν από το τέλος!
'ΟΥΤΑΙ ΑΙ μεγάλαι δυστυχίαι, ούται αι μεγάλαι ευτυχίαι, ούτε οι μεγάλοι έρωτες σβέννυνται από την ανάμνησιν, εφ’ όσον δεν εδοκίμασες μεγαλυτέρους'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
'ΕΝΑ ΜΑΤΣΑΚΙ γιασεμιά έδωσα σ’ έν’ αστέρι/ κι απόψε τα μεσάνυχτα του ’πα να σου τα φέρει'. Μια απ’ τις πολλές ερωτικές, με θέμα το γιασεμί, μαντινάδες που μου έχει στείλει ο πρώτος κατά τα πρεσβεία, μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Δύσκολα παίζεται σ’ αυτό το είδος της μαντινάδας, όπως έχω γράψει, ο φίλος μου!
Κ.Μ. ΜΑΣΤΡΑΚΑ, ποιητή - εκδότη, Αθήνα: Οφείλω χάριτες στη φίλη, δασκάλα - ποιήτρια Πόπη Γαβριλάκη - Λαμπρινέα που μου έστειλε τα πέντε (5) τελευταία τεύχη λογοτεχνικού (και όχι μόνο) περιοδικού 'Διορθώσεις', του οποίου είστε εκδότης. Μου αρέσει κατάπολλα και 'εμφανισιακά' κυρίως όμως ως 'περιεχόμενο'. Είναι παρήγορο το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα πνευματικοί άνθρωποι, καλή ώρα όπως εσείς, που επιμένουν κόντρα στους ανέμους και τις ανεμικές των καιρών, να στήνουν τέτοιας λογής μετερίζια, όπως τις 'Διορθώσεις'. Να ’στε καλά ν’ αγωνίζεστε!
ΚΑΠΟΤΕ οι Σπαρτιάτες, θέλοντας να δολοφονήσουν τους άρχοντες των Μεσσηνίων, σκέφτηκαν το εξής τέχνασμα: έντυσαν σαν κορίτσια κάποια αμούστακα παλληκάρια τους, τα όπλισαν με μαχαίρια και τα έστειλαν να χωθούν ανάμεσα στους Μεσσήνιους ευγενείς, όταν αυτοί γιόρταζαν τη θεά Αρτεμη. Μαζί με τους νεαρούς ήταν και ο βασιλιάς τους Τήλεκλος. Η εντολή ήταν να χτυπήσουν μόλις έβρισκαν ευκαιρία. Δυστυχώς γι’ αυτούς οι Μεσσήνιοι αντιλήφθηκαν έγκαιρα την ενέδρα και τους σκότωσαν μαζί με τον βασιλιά τους. Οι Σπαρτιάτες μετά το πάθημά τους ισχυρίστηκαν ότι τα θύματα ήταν κορίτσια και ότι οι Μεσσήνιοι τα βίασαν πρώτα και μετά τα σκότωσαν'. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').
'Μια μαύρη ταινία ασφαλείας/ διατρέχει το στήθος μου διαγώνια/ και με συγκρατεί διακριτικά/ στη θέση μου/ καθώς το αυτοκίνητο στρίβει απότομα/ ή μειώνει ταχύτητα απροσδόκητα./ Ο δρόμος είναι γνωστός ή επικίνδυνος./ Στροφές, χαράδρες, γέφυρες,/ κατολισθήσεις συναισθημάτων,/ διαβάσεις ονείρων,/ ρουμάνια αναμνήσεων,/ ακρογιάλια γεμάτα λιμανάκια,/ της πρώτης, της δεύτερης,/ της τελευταίας αγάπης, σήματα που σημαίνουν κίνδυνο,/ προσοχή ζώα,/ δροσερές πηγές, χωριουδάκια,/ κυπαρίσσια, μικρά κοιμητήρια.../ [...] Η καρδιά μου!/ Καθώς ταξιδεύω στο χρόνο,/ μια ζώνη ασφαλείας/ συγκρατεί/ τη μαύρη απελπισία που με συνέχει'.
Από το ποίημα 'Ζώνη Ασφαλείας' του Κ.Μ. Μαστρακά
(περ. 'Διορθώσεις', τεύχος 31, Μάρτιος 2013).
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα(28.05.2013)
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΚΑΘΩΣ ταξιδεύω στον χρόνο/ μια ζώνη ασφαλείας/ συγκρατεί/ τη μαύρη απελπισία που με συνέχει'. Να μεταφέρω στον πληθυντικό τους στίχους του Ποιητή (του Κωνσταντίνου Μ. Μαστρακά), για να δώσω, αμέσως μετά, επίσης στον πληθυντικό, την απάντηση. 'Πάμε! Καθώς ταξιδεύομε στον χρόνο/ μια ζώνη ασφαλείας/ συγκρατεί/ τη μαύρη απελπισία που μας συνέχει. Ναι, είναι η καρδιά μας αυτή η ζώνη ασφαλείας!'.
ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ μου έχουν το νόημα που τους δίνει ο καθένας κι έτσι δεν έρχονται σε αντίθεση με κανένα. Η όποια ερμηνεία δίνω εγώ ταιριάζει μόνο σ’ εμένα... Ετσι περίπου απάντησε ο μεγάλος Γάλλος ποιητής Paul Valery στον Allain, όταν του ζήτησε να του πει, αν η ερμηνεία που έδωσε στο ποίημά του 'Air de Semiramis', είναι σωστή. Για όσους αναρωτιούνται τι θέλει να πει ο... ποιητής (ο όποιος ποιητής και όχι βέβαια μόνο ο συγκεκριμένος) η αναφορά. Χρωστούμενη! Και γιατί η στήλη, που κλείνει σε λίγες μέρες 9 χρόνια διαρκούς παρουσίας, τελειώνει κάθε μέρα με στίχους...
ΚΑΙ ΤΑ καλά δεχούμενα και τα κακά δεχούμενα! Η φιλοσοφία της μάνας μου και την οποία ασπάζομαι πλήρως. Ετσι είναι. Δεν έρχονται πάντα τα πράγματα έτσι όπως τα θέλουμε να έρθουν. Πολλές οι 'στραβές', οι 'κακοστρατιές', μα και οι 'παρατιμονιές'. Ο καλός ο καπετάνιος, όμως, στη φουρτούνα φαίνεται...
ΓΙΑ ΣΕΝΑ, Γιώργη, το παραπάνω 'πεταχτό'! Μα και στον κάθε 'Γιώργη' που του ’ρχονται ξανάστροφα τα πράγματα. Οχι δεν υπάρχει τέλος πριν από το τέλος!
'ΟΥΤΑΙ ΑΙ μεγάλαι δυστυχίαι, ούται αι μεγάλαι ευτυχίαι, ούτε οι μεγάλοι έρωτες σβέννυνται από την ανάμνησιν, εφ’ όσον δεν εδοκίμασες μεγαλυτέρους'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
'ΕΝΑ ΜΑΤΣΑΚΙ γιασεμιά έδωσα σ’ έν’ αστέρι/ κι απόψε τα μεσάνυχτα του ’πα να σου τα φέρει'. Μια απ’ τις πολλές ερωτικές, με θέμα το γιασεμί, μαντινάδες που μου έχει στείλει ο πρώτος κατά τα πρεσβεία, μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Δύσκολα παίζεται σ’ αυτό το είδος της μαντινάδας, όπως έχω γράψει, ο φίλος μου!
Κ.Μ. ΜΑΣΤΡΑΚΑ, ποιητή - εκδότη, Αθήνα: Οφείλω χάριτες στη φίλη, δασκάλα - ποιήτρια Πόπη Γαβριλάκη - Λαμπρινέα που μου έστειλε τα πέντε (5) τελευταία τεύχη λογοτεχνικού (και όχι μόνο) περιοδικού 'Διορθώσεις', του οποίου είστε εκδότης. Μου αρέσει κατάπολλα και 'εμφανισιακά' κυρίως όμως ως 'περιεχόμενο'. Είναι παρήγορο το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα πνευματικοί άνθρωποι, καλή ώρα όπως εσείς, που επιμένουν κόντρα στους ανέμους και τις ανεμικές των καιρών, να στήνουν τέτοιας λογής μετερίζια, όπως τις 'Διορθώσεις'. Να ’στε καλά ν’ αγωνίζεστε!
ΚΑΠΟΤΕ οι Σπαρτιάτες, θέλοντας να δολοφονήσουν τους άρχοντες των Μεσσηνίων, σκέφτηκαν το εξής τέχνασμα: έντυσαν σαν κορίτσια κάποια αμούστακα παλληκάρια τους, τα όπλισαν με μαχαίρια και τα έστειλαν να χωθούν ανάμεσα στους Μεσσήνιους ευγενείς, όταν αυτοί γιόρταζαν τη θεά Αρτεμη. Μαζί με τους νεαρούς ήταν και ο βασιλιάς τους Τήλεκλος. Η εντολή ήταν να χτυπήσουν μόλις έβρισκαν ευκαιρία. Δυστυχώς γι’ αυτούς οι Μεσσήνιοι αντιλήφθηκαν έγκαιρα την ενέδρα και τους σκότωσαν μαζί με τον βασιλιά τους. Οι Σπαρτιάτες μετά το πάθημά τους ισχυρίστηκαν ότι τα θύματα ήταν κορίτσια και ότι οι Μεσσήνιοι τα βίασαν πρώτα και μετά τα σκότωσαν'. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').
'Μια μαύρη ταινία ασφαλείας/ διατρέχει το στήθος μου διαγώνια/ και με συγκρατεί διακριτικά/ στη θέση μου/ καθώς το αυτοκίνητο στρίβει απότομα/ ή μειώνει ταχύτητα απροσδόκητα./ Ο δρόμος είναι γνωστός ή επικίνδυνος./ Στροφές, χαράδρες, γέφυρες,/ κατολισθήσεις συναισθημάτων,/ διαβάσεις ονείρων,/ ρουμάνια αναμνήσεων,/ ακρογιάλια γεμάτα λιμανάκια,/ της πρώτης, της δεύτερης,/ της τελευταίας αγάπης, σήματα που σημαίνουν κίνδυνο,/ προσοχή ζώα,/ δροσερές πηγές, χωριουδάκια,/ κυπαρίσσια, μικρά κοιμητήρια.../ [...] Η καρδιά μου!/ Καθώς ταξιδεύω στο χρόνο,/ μια ζώνη ασφαλείας/ συγκρατεί/ τη μαύρη απελπισία που με συνέχει'.
Από το ποίημα 'Ζώνη Ασφαλείας' του Κ.Μ. Μαστρακά
(περ. 'Διορθώσεις', τεύχος 31, Μάρτιος 2013).
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα(28.05.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου