«Χριστός Ανέστη»: η καλύτερη ευχή!
Ελαμψε το φως των κεριών, μικρές φωτίτσες που γεμίζουν τη θωριά αλλά και την ψυχή στέλνοντας το χαρμόσυνο μήνυμα. Χαρά, αγαλλίαση, βεγγαλικά στον ουρανό, μια γιορτή αληθινή αλλά και μια ευχή που το βαθύτερο νόημα της θα ?πρεπε να κατανοήσουμε.
«Χριστός Ανέστη»: η καλύτερη ευχή!
Ελαμψε το φως των κεριών, μικρές φωτίτσες που γεμίζουν τη θωριά αλλά και την ψυχή στέλνοντας το χαρμόσυνο μήνυμα. Χαρά, αγαλλίαση, βεγγαλικά στον ουρανό, μια γιορτή αληθινή αλλά και μια ευχή που το βαθύτερο νόημα της θα ?πρεπε να κατανοήσουμε.
Πέρα από θεολογικές και θρησκευτικές προσεγγίσεις, χρειαζόμαστε να πιστέψουμε στη δύναμη αυτής της ανάστασης ενός ανθρώπου, ενός θεανθρώπου που επανήλθε από κει που κανείς ποτέ δεν γύρισε.
Ειδικά στις μέρες μας που η κρίση, οι πολλές δυσκολίες μάς καθηλώνουν, μας γονατίζουν και δεν έχουμε ή νιώθουμε πως δεν έχουμε τη δύναμη να σηκωθούμε, να σταθούμε και πάλι στα πόδια μας και να αγωνιστούμε ο καθένας με όσα όπλα τον προίκισε η φύση να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες. Είναι μια άσκηση και αυτό και όπως κάθε άσκηση χρειάζεται να επαναλαμβάνεται συνεχώς για να μπορεί να γίνει βίωμα!
Τούτη η ζήση είναι μικρή, ποιος το αμφισβητεί; Μπορεί όμως να είναι και πάρα πολύ μεγάλη ώστε να μας κάνει να την απολαύσουμε σε όλες τις εκφάνσεις της! Και στις καλές και στις κακές στιγμές της.
Και από όλες αυτές να μπορούμε να κρατούμε αυτά που ο καθένας θεωρεί σημαντικά. Ας αναλογιστούμε μόνοι μας ποια είναι αυτά! Ο εαυτός μας μπορεί να γίνει ο μεγαλύτερος σοφός και ο ικανότερος να απαντήσει τις πιο δύσκολες ερωτήσεις μας!
Αλλά υπάρχει και ο κόσμος οι άνθρωποι γύρω μας, αυτοί υπάρχουν! Αυτοί που προς στιγμή αμφισβητήσαμε την ύπαρξή τους, που η καθημερινότητα μας κάνει να προσπερνούμε... υπάρχουν!
Είναι καλό να τους αναζητήσουμε να τους ξαναβρούμε, να συζητήσουμε μαζί τους, να συνομιλήσουμε και να ξαναγεννηθούμε μαζί τους και όχι μακριά τους.
Να μην το βάλουμε κάτω και να μην αποσπαστούμε από την ίδια την ουσία του ανθρώπινου γένους!
...Ολη ετούτη η υπεραισιοδοξία που προέρχεται από την ευχή που δηλώνει ο "χαιρετισμός" αυτός των ημερών, είναι ο καλύτερος οδηγός και νομίζω πως οφείλουμε και στον εαυτό μας αλλά και στους γύρω μας να τον έχουμε κατά νου.
Από κει να αντλούμε τη δύναμη και να πορευόμαστε προς όλα όσα θα βρίσκουμε μπροστά μας.
Εχοντας για οδηγό την πίστη πως δεν πρέπει να απογοητευόμαστε με τις δυσκολίες αλλά ακόμη και από αυτές θα πρέπει να αντλούμε δύναμη για να συνεχίζουμε την πορεία μας για όσο διάστημα βρισκόμαστε εδώ πάνω, σε τούτη τη γη!
Χριστός Ανέστη...
Χανιώτικα νέα (08.05.2013)
Ελαμψε το φως των κεριών, μικρές φωτίτσες που γεμίζουν τη θωριά αλλά και την ψυχή στέλνοντας το χαρμόσυνο μήνυμα. Χαρά, αγαλλίαση, βεγγαλικά στον ουρανό, μια γιορτή αληθινή αλλά και μια ευχή που το βαθύτερο νόημα της θα ?πρεπε να κατανοήσουμε.
ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ.. Κακατσάκης
Ελαμψε το φως των κεριών, μικρές φωτίτσες που γεμίζουν τη θωριά αλλά και την ψυχή στέλνοντας το χαρμόσυνο μήνυμα. Χαρά, αγαλλίαση, βεγγαλικά στον ουρανό, μια γιορτή αληθινή αλλά και μια ευχή που το βαθύτερο νόημα της θα ?πρεπε να κατανοήσουμε.
Πέρα από θεολογικές και θρησκευτικές προσεγγίσεις, χρειαζόμαστε να πιστέψουμε στη δύναμη αυτής της ανάστασης ενός ανθρώπου, ενός θεανθρώπου που επανήλθε από κει που κανείς ποτέ δεν γύρισε.
Ειδικά στις μέρες μας που η κρίση, οι πολλές δυσκολίες μάς καθηλώνουν, μας γονατίζουν και δεν έχουμε ή νιώθουμε πως δεν έχουμε τη δύναμη να σηκωθούμε, να σταθούμε και πάλι στα πόδια μας και να αγωνιστούμε ο καθένας με όσα όπλα τον προίκισε η φύση να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες. Είναι μια άσκηση και αυτό και όπως κάθε άσκηση χρειάζεται να επαναλαμβάνεται συνεχώς για να μπορεί να γίνει βίωμα!
Τούτη η ζήση είναι μικρή, ποιος το αμφισβητεί; Μπορεί όμως να είναι και πάρα πολύ μεγάλη ώστε να μας κάνει να την απολαύσουμε σε όλες τις εκφάνσεις της! Και στις καλές και στις κακές στιγμές της.
Και από όλες αυτές να μπορούμε να κρατούμε αυτά που ο καθένας θεωρεί σημαντικά. Ας αναλογιστούμε μόνοι μας ποια είναι αυτά! Ο εαυτός μας μπορεί να γίνει ο μεγαλύτερος σοφός και ο ικανότερος να απαντήσει τις πιο δύσκολες ερωτήσεις μας!
Αλλά υπάρχει και ο κόσμος οι άνθρωποι γύρω μας, αυτοί υπάρχουν! Αυτοί που προς στιγμή αμφισβητήσαμε την ύπαρξή τους, που η καθημερινότητα μας κάνει να προσπερνούμε... υπάρχουν!
Είναι καλό να τους αναζητήσουμε να τους ξαναβρούμε, να συζητήσουμε μαζί τους, να συνομιλήσουμε και να ξαναγεννηθούμε μαζί τους και όχι μακριά τους.
Να μην το βάλουμε κάτω και να μην αποσπαστούμε από την ίδια την ουσία του ανθρώπινου γένους!
...Ολη ετούτη η υπεραισιοδοξία που προέρχεται από την ευχή που δηλώνει ο "χαιρετισμός" αυτός των ημερών, είναι ο καλύτερος οδηγός και νομίζω πως οφείλουμε και στον εαυτό μας αλλά και στους γύρω μας να τον έχουμε κατά νου.
Από κει να αντλούμε τη δύναμη και να πορευόμαστε προς όλα όσα θα βρίσκουμε μπροστά μας.
Εχοντας για οδηγό την πίστη πως δεν πρέπει να απογοητευόμαστε με τις δυσκολίες αλλά ακόμη και από αυτές θα πρέπει να αντλούμε δύναμη για να συνεχίζουμε την πορεία μας για όσο διάστημα βρισκόμαστε εδώ πάνω, σε τούτη τη γη!
Χριστός Ανέστη...
Χανιώτικα νέα (08.05.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου