«Αγώνας, λοιπόν, για το ψωμί, μα και αγώνας για την ψυχή, αυτό είναι το νόημα της αληθινής βιοπάλης. Αγώνας για να αυξήσουμε τα οικονομικά μας, τη θέση μας και τα προνόμια της ζωής μας, μα και αγώνας για να κρατήσουμε την ανθρωπιά μας, για να αυξήσουμε την αρετή μας και να περισώσουμε το πνευματικό μεγαλείο του ανθρώπου" Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης.Δείτε περισσότερα...ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ
Μνημονεύομεν Ειρηναίον Γαλανάκη
«Η ζωή μου υπήρξε πάντα στερημένη και μόνο μ’ αδιάκοπους αγώνες κι αιματηρές θυσίες μπόρεσα να υψώσω κάπως τη φτώχεια μου και την ταπείνωσή μου. Και σήμερο δεν είμαι πλούσιος και ούτε πρόκειται να γίνω, αφού για τέτοια πράγματα έχω μια παροιμιώδη αναξιότητα. Μπόρεσα όμως τουλάχιστο να οπλίσω την ψυχή μου στη δυστυχία. Οι μόνες περιπτώσεις που θα μπορούσα να θεωρήσω τον εαυτό μου ευτυχισμένο είναι εκείνες που άφησα την ομορφιά της ψυχής μου να σκεπάσει τις στερήσεις της ζωής μου. Μα κι αυτή την ομορφιά και τη γαλήνη που ’χω μαζέψει μέσα μου μόνο ο Θεός γνωρίζει με πόσους κόπους την ξαγόρασα και πόσα δάκρυα μου κοστίζει. Κι ο αγώνας συνεχίζεται!». (Από το βιβλίο 'Πορείες και αλήθειες για τον αγαπημένο μου Χριστό' κεφ. 'Στον άνθρωπο του πόνου', Αθήναι 1954).
«Αγώνας, λοιπόν, για το ψωμί, μα και αγώνας για την ψυχή, αυτό είναι το νόημα της αληθινής βιοπάλης. Αγώνας για να αυξήσουμε τα οικονομικά μας, τη θέση μας και τα προνόμια της ζωής μας, μα και αγώνας για να κρατήσουμε την ανθρωπιά μας, για να αυξήσουμε την αρετή μας και να περισώσουμε το πνευματικό μεγαλείο του ανθρώπου. Αγώνας για να προοδεύσουμε και να χαρούμε τη ζωή, μα και αγώνας για να κρατήσουμε ακριβώς την ίδια τη ζωή σε μια ανώτερη μορφή της και να μην τη μεταβάλουμε σε 'βόσκημα ζώου' και σε αρπακτικό παιχνίδι αγρίων θηρίων» (Από το βιβλίο 'Το νόημα της ζωής', κεφ. 'Βιοπάλη και ανθρωπιά', Κίσαμος 1966).
«Μα η κληρονομιά των παππούδων μας δεν ήταν μόνο τα σόχωρα και τα νοικοκυριά. Ηταν ακόμη οι ευχές και τα εθίματα, η τιμή και ο λόγος. Ηταν η πίστη και το φιλότιμο, η φρονιμάδα και η ντροπή, η ντρομπροσύνη και η παλληκαριά, η φιλοξενία και το σπλάχνος, όλα τούτα τα ιερά και μεγάλα αισθήματα που ο Κρητικός τα λέει με μια ξεχωριστή και βαρυσήμαντη λέξη: ανθρωπιά». (Από το βιβλίο 'Ο Χριστός σημάδεψε την Κρήτη', κεφ. 'Η κλερονομιά της ανθρωπιάς', Αθήνα 1969).
«Ο Θεός γνωρίζει την αλήθεια και την ειλικρίνειά μου. Ο Θεός γνωρίζει τι ήμουνα στα νιάτα μου και τι είμαι στα γηρατειά μου. Και σήμερα ακόμη, ύστερα από σαράντα τόσα χρόνια, μπορώ να επαναλάβω τη μαρτυρία και την ομολογία μου που έκανα μπροστά στην τότε εξουσία (σ.σ.: τον συνέλαβαν την Κατοχή με αφορμή ένα κήρυγμά του στις 21 Νοεμβρίου 1943 στη Μητρόπολη Χανίων για την Κοινωνική Δικαιοσύνη του Ευαγγελίου) στο Διοικητικό Μέγαρο των Χανίων (Γενική Διοίκηση Κρήτης): 'Αθεος μαρξιστής και υλιστής δεν είμαι. Είμαι όμως χριστιανός. Και σαν χριστιανός μιλώ και μάχομαι για την κοινωνική Δικαιοσύνη. Στο σημείο αυτό δεν υποχωρώ και κάμετέ με ό,τι θέλετε!'. Κι αυτή την ομολογία μου προσπάθησα να την κρατήσω ζωντανή και καθαρή σ’ όλη μου τη ζωή». (Από το βιβλίο 'Επί τον ποταμόν Ρήνον', κεφ. 'Μου φόρεσαν την κόκκινη χλαμύδα', Αθήνα 1993).
«Στην πολιτική σφαίρα η 'σύγχυση' είναι ακόμη μεγαλύτερη. Πολιτικοί και πολίτες μιλούνε σ’ όλα τα πλάτη της Γης για Δημοκρατία κι όμως αληθινή Δημοκρατία δεν υπάρχει. Το ίδιο στις καθημερινές σχέσεις ανθρώπων, οργανώσεων και σωματείων, όλοι επικαλούνται τις δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά η δημοκρατία λείπει. Για να δικαιολογούμε τη 'σύγχυση' αυτή στον πολιτικό χώρο χαρακτηρίζουμε τη Δημοκρατία μας 'πολυφωνική', αλλά η 'πολυφωνία' ούτε την αλήθεια, ούτε τη συμφωνία προάγει. Στον χώρο της ψυχαγωγίας η 'πολυφωνία' γίνεται ψυχοφθόρα. Γιατί τα διάφορα κανάλια κυνηγώντας την 'ακροαματικότητα' προσφέρουν ό,τι προκαλεί και ερεθίζει τα ένστικτα και τα πάθη του ανθρώπου». (Από το βιβλίο 'Θέματα Ελληνισμού και Ορθοδοξίας', κεφ. 'Πεντηκοστήν εορτάζομεν: Ο Πύργος της Βαβέλ και οι Πύργοι των τηλεοράσεων', Χανιά, 1997)
Χανιώτικα νέα (10.ο6.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου