Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

..ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΚΑΙ Η ΕΝΩΣΗ Πνευματικών Δημιουργών του Νομού μας τάσσεται στο πλευρό των εργαζομένων της ΕΡΑ Χανίων και στηρίζει τον αγώνα τους για να μην κλείσει ο ιστορικός ραδιοφωνικός σταθμός. Το πιο εύοσμο άνθος του χανιώτικου πολιτισμού. Το πιο δυνατό βήμα για ν’ ακούγεται δίχως παράσιτα η βροντώδης κρητική φωνή. Το αγαπημένο άκουσμα της 'μη με λησμόνει ηλικίας'.
Δείτε περισσότερα...ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγ'ελης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΙ ΟΜΩΣ η ΕΡΤ δεν έπεσε! Κι όμως σ’ όλη την Ελλάδα, από την Ορεστιάδα και τη Φλώρινα μέχρι τη Γαύδο και το Καστελόριζο, όλοι οι Ελληνες εξακολουθούν να βλέπουν την ΕΡΤ. Κόντρα στο μαύρο τους. Κόντρα στα λουκέτα τους. Κόντρα στις αποφάσεις τους. Αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη, μα πιο πολύ, ασύγκριτα πιο πολύ, αγαπάει τον νοικοκύρη!

ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΤΟ μήνυμα που στέλνουν οι Ελληνες απ’ το ένα άκρο ως το άλλο προς τους κυβερνώντες. Κάτω τα χέρια από την ΕΡΤ. Ως εδώ και μη παρέκει. Φτάνει πια!

ΚΑΙ Η ΕΝΩΣΗ Πνευματικών Δημιουργών του Νομού μας τάσσεται στο πλευρό των εργαζομένων της ΕΡΑ Χανίων και στηρίζει τον αγώνα τους για να μην κλείσει ο ιστορικός ραδιοφωνικός σταθμός. Το πιο εύοσμο άνθος του χανιώτικου πολιτισμού. Το πιο δυνατό βήμα για ν’ ακούγεται δίχως παράσιτα η βροντώδης κρητική φωνή. Το αγαπημένο άκουσμα της 'μη με λησμόνει ηλικίας'.

ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΟ 27% η ανεργία το πρώτο τρίμηνο του 2013 στη χώρα μας. Δεν υπάρχει ταβάνι, κατά που φαίνεται, για να σταματήσει η εν λόγω απαίσια κυρία την άνοδό της. Εξαφανισμένη, βλέπετε, από προσώπου ελληνικής γης η ανάπτυξη, για την οποία γινόταν λόγος προεκλογικά.

ΟΧΙ ΟΤΙ δεν γίνονται έργα (έγιναν αν προτιμάτε) σ’ αυτόν τον τόπο. Γίνονται για να εγκαταλειφθούν όμως λίγο μετά στην τύχη τους και να καταντήσουν άλλα σκουπιδότοποι και άλλα καταφύγια νυχτερίδων και αδέσποτων σκυλιών. Πώς να μην παραπονιέται για την κατάντια αυτή ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος!

ΠΑΠΑ-ΣΤΥΛΙΑΝΟ Θεοδωρογλάκη, ιερατικό προϊστάμενο του Ιερού Καθεδρικού Ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου Χανίων: Δεν έχω λόγια να σ’ ευχαριστήσω, παπα-Στυλιανέ, για την αποστολή σ’ εμένα και του τελευταίου σου βιβλίου με τίτλο 'Ανάλεκτα - Δοκίμια Ευθύνης' και για την τόσο θερμή αφιέρωση. Νιώθω (κι αυτό σου το ’χω πει ξεστομάτου, το ξαναγράφω και διά της στήλης), πραγματική αγαλλίαση να σ’ ακούω να μιλάς από άμβωνος. Την ίδια, ωστόσο, αγαλλίαση νιώθω κι όταν διαβάζω τα κείμενά σου. Εχεις τον δικό σου ξεχωριστό τρόπο να δημιουργείς την αίσθηση στον κάθε αναγνώστη σου (όπως και στον κάθε ακροατή σου) ότι απευθύνεσαι αποκλειστικά σ’ αυτόν. Θα επιστρέφω συχνά στα γραφτά σου για διαλόγους αγάπης.

ΕΝ ΚΡΥΠΤΩ και παραβύστω η Ημέρα του Πατέρα που γιορτάζεται (;) την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Σε αντίθεση, βέβαια, με την Ημέρα της Μητέρας που γιορτάζεται... μετά φανών και λαμπάδων τη δεύτερη Κυριακή του Μάη. Για τους 'παραπονεμένους' πατεράδες έγραψε, κατά δήλωσή της τη μαντινάδα που μου έστειλε η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη: «Προστάτης της φαμίλιας του ο κύρης μας λογάται/ μα του Πατέρα τη γιορτή κανείς δεν τη θυμάται!».

«ΤΟ ΕΤΟΣ 178 μ.Χ. ο Μάρκος Αυρήλιος, συνοδευόμενος από τον γιο του Κόμμοδο, έκανε την τρίτη νικηφόρα εκστρατεία του εναντίον των Μαρκομάνων και άλλων γερμανικών φύλων. Ενώ βρισκόταν στο στρατόπεδό του στη σημερινή Βιέννη, προσβλήθηκε από μια μεταδοτική αρρώστια, όμοια με τον λοιμό της Αθήνας του 430 π.Χ., η οποία είχε προκαλέσει αμέτρητα θύματα στην αυτοκρατορία, κατά τα προηγούμενα χρόνια. Καθώς ο Μάρκος Αυρήλιος ένιωθε να πλησιάζει το τέλος του, αποφάσισε να το επισπεύσει, αρνούμενος κάθε φαγητό και ποτό. Την έκτη μέρα σηκώθηκε με δυσκολία από το κρεββάτι για να παρουσιάσει τον Κόμμοδο στον στρατό του ως νέο αυτοκράτορα. Υστερα επέστρεψε στο κρεββάτι του, κάλυψε το πρόσωπό του με το σεντόνι του και πέθανε». (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Χθες είδα πάλι στον ύπνο μου τον πατέρα./ Καθόμασταν οι δυο μας σ’ ένα τραπέζι/ με καρό τραπεζομάντιλο./ Κάποιος μας έφερε δυο ποτηράκια και κρασί./ -Είσαι καλά; Του λέω./ -Καλά, καλά, και μου ’πιασε το χέρι./ -Αντε, στην υγειά σου, είπε./ Σήκωσε το ποτήρι, τσούγκρισε/ και το άφησε πάνω στο τραπέζι./ -Δεν πίνεις; ρώτησα./ -Εσύ να πιεις, απάντησε. Εγώ δεν θέλω να ξεχάσω'. 
Το ποίημα του Γιάννη Βαρβέρη 
'Ο πατέρας δεν πίνει στους ουρανούς'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου