ΑΝ ΔΕΝ φωνάξει το παιδί η μάνα δεν του δίνει, πολύ δε περισσότερο δεν του δίνει η μητριά, που έχει δικά της παιδιά. Γιατί το γράφω; Μα γιατί τώρα, κι όταν λέω τώρα εννοώ πριν, είναι (ήταν;) καιρός να πιέσουν οι θεσμικοί φορείς της Κρήτης για τη διατήρηση του ραδιοφωνικού σταθμού της Σούδας...
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΙΟΥΛΗΣ, εδώ και έξι μέρες και έχουν αρχίσει ήδη, από σιγά - σιγά να καταφθάνουν στα χωριά μας οι 'απανταχού', ψάχνοντας, για να χρησιμοποιήσω λέξεις της ποιήτριας Μαρίας Μαρκαντωνάτου, 'μια πέτρα ασβεστωμένη', στην παμπάλαια αυλή. Αγιασμένα τα χέρια των μανάδων που την άσπριζαν ή και που εξακολουθούν να την ασπρίζουν...
ΕΡΡΙΦΘΗ λέει, 'ο κύβος' για τη μετακίνηση 12.500 υπαλλήλων έως το φθινόπωρο είτε με απευθείας μετατάξεις είτε με διαθεσιμότητα έως 9 μήνες. Με άνεση το διαβάζεις, όταν δεν σε αγγίζει το θέμα και το προσπερνάς. Και για απολύσεις να γίνεται λόγος, πάλι το προσπερνάς. Ο ξένος πόνος χάχαρα, όπως έλεγε η μάνα μου.
'ΜΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ρώτησα κι αυτή σοφή θα ξέρει/ τη δόση αν την πάρουμε αυτό το καλοκαίρι'. Δεν είναι ανάγκη να ζητάς απ’ τη μαργαρίτα να σου πει, Νεκταρία Θεοδωρογλάκη (δική της η σημερινή μαντινάδα) αν θα πάρουμε τη δόση. Ο πολύς Σόιμπλε, που πολύ 'γνοιάζεται' για μας, είπε -εμμέσως πλην σαφώς- ότι θα την πάρουμε. Και γιατί να μην την πάρουμε! Και με το παραπάνω κάνουμε ό,τι και αν μας ζητήσουν. Είμαστε 'υπάκουα' παιδιά, εμείς...
'ΑΠΟΘΑΝΕ να σ’ αγαπώ και ζιε να μη σε θέλω!'. Οσο ζούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου άκουγε τα 'εξ αμάξης' για τη δεξιά του πολιτική, εξ αριστερών, ενώ τώρα... Μετέωρο άφησε τον συλλογισμό του ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.
'ΠΡΟΕΤΙΜΑ ν’ αγωνίζεσαι ισοβίως διά να φθάσης την Αρετήν, παρά να την καταβιβάζης και ιππεύων επί των νώτων της, να την μεταχειρίζεσαι ως υποζύγιον κατά τας ορέξεις και τας ανάγκας σου'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ φύλλο της εφημερίδας μας 'έπαιξε' στην πρώτη σελίδα το θέμα της ύπαρξης υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης. Υπάρχει 'πολύ ψωμί' εδώ. Και δεν εννοώ, βέβαια, μόνο 'δημοσιογραφικό ψωμί'.
ΑΝ ΔΕΝ φωνάξει το παιδί η μάνα δεν του δίνει, πολύ δε περισσότερο δεν του δίνει η μητριά, που έχει δικά της παιδιά. Γιατί το γράφω; Μα γιατί τώρα, κι όταν λέω τώρα εννοώ πριν, είναι (ήταν;) καιρός να πιέσουν οι θεσμικοί φορείς της Κρήτης για τη διατήρηση του ραδιοφωνικού σταθμού της Σούδας...
ΑΛΛΗ ΜΙΑ σπουδαία διεθνής διάκριση για τον τέως πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης Γιάννη Φίλη. Το βραβείο εξαίρετων επιτευγμάτων αποφοίτων στον ακαδημαϊκό τομέα, θα του απονείμει, λέει, η Σχολή Μηχανικών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, όπως διάβασα στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας μας. Τιμή και για τον τόπο μας, στον οποίο επέλεξε να ζει, ο εξ Ασίνης Ναυπλίου, ορμώμενος, φίλος Γιάννης Φίλης. Ας χαίρεται διπλά γιατί μοιράζεται μαζί μας τη χαρά του!
Ο ΖΗΝΩΝ πρώτος παρουσίασε το επιχείρημα που λέγεται 'Αχιλλέας', επειδή σε αυτό επιχειρείται να αποδειχθεί ότι ο γοργοπόδαρος Αχιλλέας δε θα φτάσει ποτέ τη χελώνα που κινείται μπροστά του, προς την ίδια κατεύθυνση. Το πρόβλημα που έμμεσα έθεσε ο Ζήνων δεν είναι αν θα φτάσει ο Αχιλλέας τη χελώνα, αλλά πώς θα τη φτάσει, αφού τρέχοντας επ’ άπειρον θα υπολείπεται λίγο απ’ αυτήν, γιατί, για να τη φτάσει, πρέπει να διανύσει τη μισή απόσταση και για να διανύσει τη μισή πρέπει να διανύσει το 1/2 της μισής κ.ο.κ. Επειδή, λοιπόν, οι διαιρέσεις είναι άπειρες, ο Αχιλλέας δε θα φτάσει ποτέ τη χελώνα. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').
'Το είδωλό μου στον καθρέφτη/ της παμπάλαιης αυλής/ φούστα λευκή με νταντελένιο γύρο/ στο μέτωπο μια μαργαρίτα/ ύστερα χάθηκε. Ο πατέρας μου/ παρατημένος στο κατώφλι/ -άργησες- είπε και τον πήρε ο ύπνος./ Μια πεταλούδα στάθηκε/ στην έρημη παλάμη του/ άσπρο και κίτρινο μετάξι/ κι εγώ που αιώνες μέτραγα το γυρισμό/ μια πέτρα ψάχνω ασβεστωμένη/ να σωριάσω κύκλους πεντήκοντα'.
Το ποίημα 'Εσωτερική μετανάστευση'
της Μαρίας Μαρκαντωνάτου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (06.07.2013)
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΙΟΥΛΗΣ, εδώ και έξι μέρες και έχουν αρχίσει ήδη, από σιγά - σιγά να καταφθάνουν στα χωριά μας οι 'απανταχού', ψάχνοντας, για να χρησιμοποιήσω λέξεις της ποιήτριας Μαρίας Μαρκαντωνάτου, 'μια πέτρα ασβεστωμένη', στην παμπάλαια αυλή. Αγιασμένα τα χέρια των μανάδων που την άσπριζαν ή και που εξακολουθούν να την ασπρίζουν...
ΕΡΡΙΦΘΗ λέει, 'ο κύβος' για τη μετακίνηση 12.500 υπαλλήλων έως το φθινόπωρο είτε με απευθείας μετατάξεις είτε με διαθεσιμότητα έως 9 μήνες. Με άνεση το διαβάζεις, όταν δεν σε αγγίζει το θέμα και το προσπερνάς. Και για απολύσεις να γίνεται λόγος, πάλι το προσπερνάς. Ο ξένος πόνος χάχαρα, όπως έλεγε η μάνα μου.
'ΜΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ρώτησα κι αυτή σοφή θα ξέρει/ τη δόση αν την πάρουμε αυτό το καλοκαίρι'. Δεν είναι ανάγκη να ζητάς απ’ τη μαργαρίτα να σου πει, Νεκταρία Θεοδωρογλάκη (δική της η σημερινή μαντινάδα) αν θα πάρουμε τη δόση. Ο πολύς Σόιμπλε, που πολύ 'γνοιάζεται' για μας, είπε -εμμέσως πλην σαφώς- ότι θα την πάρουμε. Και γιατί να μην την πάρουμε! Και με το παραπάνω κάνουμε ό,τι και αν μας ζητήσουν. Είμαστε 'υπάκουα' παιδιά, εμείς...
'ΑΠΟΘΑΝΕ να σ’ αγαπώ και ζιε να μη σε θέλω!'. Οσο ζούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου άκουγε τα 'εξ αμάξης' για τη δεξιά του πολιτική, εξ αριστερών, ενώ τώρα... Μετέωρο άφησε τον συλλογισμό του ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.
'ΠΡΟΕΤΙΜΑ ν’ αγωνίζεσαι ισοβίως διά να φθάσης την Αρετήν, παρά να την καταβιβάζης και ιππεύων επί των νώτων της, να την μεταχειρίζεσαι ως υποζύγιον κατά τας ορέξεις και τας ανάγκας σου'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ φύλλο της εφημερίδας μας 'έπαιξε' στην πρώτη σελίδα το θέμα της ύπαρξης υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης. Υπάρχει 'πολύ ψωμί' εδώ. Και δεν εννοώ, βέβαια, μόνο 'δημοσιογραφικό ψωμί'.
ΑΝ ΔΕΝ φωνάξει το παιδί η μάνα δεν του δίνει, πολύ δε περισσότερο δεν του δίνει η μητριά, που έχει δικά της παιδιά. Γιατί το γράφω; Μα γιατί τώρα, κι όταν λέω τώρα εννοώ πριν, είναι (ήταν;) καιρός να πιέσουν οι θεσμικοί φορείς της Κρήτης για τη διατήρηση του ραδιοφωνικού σταθμού της Σούδας...
ΑΛΛΗ ΜΙΑ σπουδαία διεθνής διάκριση για τον τέως πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης Γιάννη Φίλη. Το βραβείο εξαίρετων επιτευγμάτων αποφοίτων στον ακαδημαϊκό τομέα, θα του απονείμει, λέει, η Σχολή Μηχανικών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, όπως διάβασα στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας μας. Τιμή και για τον τόπο μας, στον οποίο επέλεξε να ζει, ο εξ Ασίνης Ναυπλίου, ορμώμενος, φίλος Γιάννης Φίλης. Ας χαίρεται διπλά γιατί μοιράζεται μαζί μας τη χαρά του!
Ο ΖΗΝΩΝ πρώτος παρουσίασε το επιχείρημα που λέγεται 'Αχιλλέας', επειδή σε αυτό επιχειρείται να αποδειχθεί ότι ο γοργοπόδαρος Αχιλλέας δε θα φτάσει ποτέ τη χελώνα που κινείται μπροστά του, προς την ίδια κατεύθυνση. Το πρόβλημα που έμμεσα έθεσε ο Ζήνων δεν είναι αν θα φτάσει ο Αχιλλέας τη χελώνα, αλλά πώς θα τη φτάσει, αφού τρέχοντας επ’ άπειρον θα υπολείπεται λίγο απ’ αυτήν, γιατί, για να τη φτάσει, πρέπει να διανύσει τη μισή απόσταση και για να διανύσει τη μισή πρέπει να διανύσει το 1/2 της μισής κ.ο.κ. Επειδή, λοιπόν, οι διαιρέσεις είναι άπειρες, ο Αχιλλέας δε θα φτάσει ποτέ τη χελώνα. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').
'Το είδωλό μου στον καθρέφτη/ της παμπάλαιης αυλής/ φούστα λευκή με νταντελένιο γύρο/ στο μέτωπο μια μαργαρίτα/ ύστερα χάθηκε. Ο πατέρας μου/ παρατημένος στο κατώφλι/ -άργησες- είπε και τον πήρε ο ύπνος./ Μια πεταλούδα στάθηκε/ στην έρημη παλάμη του/ άσπρο και κίτρινο μετάξι/ κι εγώ που αιώνες μέτραγα το γυρισμό/ μια πέτρα ψάχνω ασβεστωμένη/ να σωριάσω κύκλους πεντήκοντα'.
Το ποίημα 'Εσωτερική μετανάστευση'
της Μαρίας Μαρκαντωνάτου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (06.07.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου