Λέγεται ότι οι πεταχτές ελιές στο λιομάζωμα έχουν το περισσότερο και το καλύτερο σε ποιότητα λάδι.Το ίδιο και τα κείμενα “στα πεταχτά” βρίσκεται το καλύτερο και το περισσότερο νόημα.
Από τη μια μεριά αγγίζουν και καλύπτουν την επικαιρότητα και από την άλλη φαίνεται να αγγίζουν και να υπερκαλύπτουν την ίδια την αιωνιότητα με τον διαχρονικό τους χαρακτήρα.
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ 13
Από τη μια μεριά αγγίζουν και καλύπτουν την επικαιρότητα και από την άλλη φαίνεται να αγγίζουν και να υπερκαλύπτουν την ίδια την αιωνιότητα με τον διαχρονικό τους χαρακτήρα.
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ 13
Γράφει ο π. Στυλιανός Θεοδωρογλάκης
Χαιρόμαστε και αλήθεια καμαρώνουμε τα κείμενα του δασκάλου και λογοτέχνη
Βαγγέλη Κακατσάκη με τον χαρακτηρισμό “στα πεταχτά” τόσο αυτά που κυκλοφορούν
ως βιβλίο όσο και εκείνα που συνεχίζονται και καταγράφονται στην εφημερίδα της
πόλης μας, την εφημερίδα μας τα “Χανιώτικα νέα”.
Στα πεταχτά χρησιμοποιούνται τα καλύτερα λόγια, οι καλύτερες λέξεις, ο πιο γόνιμος και εποικοδομητικός λόγος.
Λέγεται ότι οι πεταχτές ελιές στο λιομάζωμα έχουν το περισσότερο και το καλύτερο σε ποιότητα λάδι.
Το ίδιο και τα κείμενα “στα πεταχτά” βρίσκεται το καλύτερο και το περισσότερο νόημα.
Από τη μια μεριά αγγίζουν και καλύπτουν την επικαιρότητα και από την άλλη φαίνεται να αγγίζουν και να υπερκαλύπτουν την ίδια την αιωνιότητα με τον διαχρονικό τους χαρακτήρα.
Είναι άξιος θαυμασμού ο ιδιαίτερος επιλεκτικός τρόπος που χρησιμοποιείται “στα πεταχτά” στην επιλογή και την προβολή της επικαιρότητας την οποία φροντίζει ο συγγραφέας πάντοτε να επενδύεται με τη δύναμη του διαχρονικού.
Συντέμνει τον χρόνο, ενώνει και ενοποιεί το μακρινό παρελθόν με το σήμερα και μερικές φορές με το μακρινό μέλλον τονίζοντας και προβάλλοντας ομοιότητες και αντιθέσεις, πεζά και ποιητικά όπως κάθε φορά ταιριάζει.
Αυτό είναι που κάνει αναγνώσιμο ό,τι καταγράφεται “στα πεταχτά” γιατί κάθε φορά αγγίζουν την επικαιρότητα (εορτές, μεγάλες ιστορικές επέτειοι, εκδηλώσεις πολιτισμού κ.ά. όπως πολιτικές αναταράξεις και διαπλοκές).
Με άλλα λόγια “στα πεταχτά” σύντομα και περιεκτικά λέγονται πολλά ή και όλα και αυτό διευκολύνει προπάντων τους βιαστικούς αναγνώστες, οι οποίοι συνήθως βιάζονται και διαβάζουν πρώτα “στα πεταχτά” και ύστερα στα μαζεμένα.
Με το χάρισμα της διάκρισης του συγγραφέα, την εμπειρία πολλών χρόνων, αλλά και την εμβρίθεια των γνώσεων και την πλειονότητα των σκέψεών του, συνθέτει σχεδόν καθημερινά “στα πεταχτά” που πάντοτε ξεπροβάλλουν πάνω από όλα τα άλλα και έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον και ελκύουν την προσοχή των αναγνωστών.
Μάλιστα σε μια εποχή βιασύνης και ανυπομονησίας “στα πεταχτά” βρίσκουν οι περισσότεροι την ανάπαυσή τους σε λίγο χρόνο να διαβάζουν λίγα αλλά να μαθαίνουν πολλά.
Το ενδιαφέρον του νέου βιβλίου του Βαγγέλη Κακατσάκη “στα πεταχτά” βρίσκει την πληρότητά του στο ότι είναι αφιερωμένο στην οικονομική ενίσχυση των πασχόντων και των εμπερίστατων αδελφών μας και τροφοδοτεί την αλληλεγγύη που είναι περισσότερο από κάθε άλλη εποχή αναγκαία (βλέπε κατ’ οίκον βοήθεια του Αποκόρωνα, συσσίτια Αγ. Κωνσταντίνου).
Ευχή μας καρδιακή, του Βαγγέλη Κακατσάκη να είναι πολλά και ευλογημένα τα έτη της ζωής του.
Χαιρετούμεν με αγάπη ή όπως γράφει ο ίδιος, χαιρετούμεν και αγαπούμεν, όπως το ’λεγαν οι παλιοί μας.
Στα πεταχτά χρησιμοποιούνται τα καλύτερα λόγια, οι καλύτερες λέξεις, ο πιο γόνιμος και εποικοδομητικός λόγος.
Λέγεται ότι οι πεταχτές ελιές στο λιομάζωμα έχουν το περισσότερο και το καλύτερο σε ποιότητα λάδι.
Το ίδιο και τα κείμενα “στα πεταχτά” βρίσκεται το καλύτερο και το περισσότερο νόημα.
Από τη μια μεριά αγγίζουν και καλύπτουν την επικαιρότητα και από την άλλη φαίνεται να αγγίζουν και να υπερκαλύπτουν την ίδια την αιωνιότητα με τον διαχρονικό τους χαρακτήρα.
Είναι άξιος θαυμασμού ο ιδιαίτερος επιλεκτικός τρόπος που χρησιμοποιείται “στα πεταχτά” στην επιλογή και την προβολή της επικαιρότητας την οποία φροντίζει ο συγγραφέας πάντοτε να επενδύεται με τη δύναμη του διαχρονικού.
Συντέμνει τον χρόνο, ενώνει και ενοποιεί το μακρινό παρελθόν με το σήμερα και μερικές φορές με το μακρινό μέλλον τονίζοντας και προβάλλοντας ομοιότητες και αντιθέσεις, πεζά και ποιητικά όπως κάθε φορά ταιριάζει.
Αυτό είναι που κάνει αναγνώσιμο ό,τι καταγράφεται “στα πεταχτά” γιατί κάθε φορά αγγίζουν την επικαιρότητα (εορτές, μεγάλες ιστορικές επέτειοι, εκδηλώσεις πολιτισμού κ.ά. όπως πολιτικές αναταράξεις και διαπλοκές).
Με άλλα λόγια “στα πεταχτά” σύντομα και περιεκτικά λέγονται πολλά ή και όλα και αυτό διευκολύνει προπάντων τους βιαστικούς αναγνώστες, οι οποίοι συνήθως βιάζονται και διαβάζουν πρώτα “στα πεταχτά” και ύστερα στα μαζεμένα.
Με το χάρισμα της διάκρισης του συγγραφέα, την εμπειρία πολλών χρόνων, αλλά και την εμβρίθεια των γνώσεων και την πλειονότητα των σκέψεών του, συνθέτει σχεδόν καθημερινά “στα πεταχτά” που πάντοτε ξεπροβάλλουν πάνω από όλα τα άλλα και έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον και ελκύουν την προσοχή των αναγνωστών.
Μάλιστα σε μια εποχή βιασύνης και ανυπομονησίας “στα πεταχτά” βρίσκουν οι περισσότεροι την ανάπαυσή τους σε λίγο χρόνο να διαβάζουν λίγα αλλά να μαθαίνουν πολλά.
Το ενδιαφέρον του νέου βιβλίου του Βαγγέλη Κακατσάκη “στα πεταχτά” βρίσκει την πληρότητά του στο ότι είναι αφιερωμένο στην οικονομική ενίσχυση των πασχόντων και των εμπερίστατων αδελφών μας και τροφοδοτεί την αλληλεγγύη που είναι περισσότερο από κάθε άλλη εποχή αναγκαία (βλέπε κατ’ οίκον βοήθεια του Αποκόρωνα, συσσίτια Αγ. Κωνσταντίνου).
Ευχή μας καρδιακή, του Βαγγέλη Κακατσάκη να είναι πολλά και ευλογημένα τα έτη της ζωής του.
Χαιρετούμεν με αγάπη ή όπως γράφει ο ίδιος, χαιρετούμεν και αγαπούμεν, όπως το ’λεγαν οι παλιοί μας.
Χανιώτικα νέα (31.12.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου