“ΧΕΙΜΩΝΑ και φθινόπωρο, άνοιξη, καλοκαίρι/ η Κρήτη ’ναι παράδεισος ο καθαείς το ξέρει!”. Η τελευταία μαντινάδα που μου έστειλε ο Ηλίας ο Σταματάκης και που μπορούσε να την έχει γράψει και ο Βασίλης Μιχελιουδάκης. Και “τόπος των τεσσάρων εποχών” εκτός από “τόπος εναλλακτικού τουρισμού”, όπως έγραφε στο logo της σελίδας που για πολλά χρόνια κρατούσε στην εφημερίδα μας ήταν (κι είναι, βέβαια) γι’ αυτόν τα Χανιά, όπως και όλη η Κρήτη!
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
“ΔΥΟ φεγγάρια δρόμο”, για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο του μυθιστορήματός του, που εκδόθηκε πέρυσι απ’ τις εκδόσεις “Καρμάνωρ”, ταξίδεψαν χθες το βράδυ στον φιλόξενο χώρο του 13ου Δημ. Σχ. Χανίων οι “Ταξιδευτές στο φως”, που λειτουργούν εδώ και έναν χρόνο στην πόλη μας, ως μέλη της ομώνυμης Λέσχης Ανάγνωσης, με τον Νίκο Ψιλάκη. Ηταν πράγματι ένα ξεχωριστό ταξίδι στον χρόνο και τον χώρο. Και βέβαια θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που βρέθηκα, δίχως καλά – καλά να το καταλάβω, εκεί…
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ το ελάχιστο, που είναι ταυτόχρονα το μέγιστο, στο απρόσμενο, που όμως επιμένει να σε περιμένει στην επόμενη στροφή. Σαν χρόνος και σαν χώρος… Σαν ο ελάχιστος και ταυτόχρονα μέγιστος χρόνος και σαν ο ελάχιστος και ταυτόχρονα μέγιστος χώρος στον “Οίνοπα πόντο”, για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο ενός άλλου, “φωτοποιητικού” βιβλίου του Νίκου Ψιλάκη, των αναζητήσεών μας.
“ΚΑΙ θα ρωτούν τα κοπέλια σας: Εσύ είντα έκαμες, πατέρα, καθόσουν μόνο και άκουγες τον Μηνά; Μόνο αφτιά σου έδωκε ο Θεός για να ακούς τι έκαμαν οι άλλοι;”. Ενα μικρό απόσπασμα από το περί ου ο λόγος μυθιστόρημα του Νίκου Ψιλάκη για προβληματισμό. Εμείς, αλήθεια, ο καθένας χωριστά, αλλά και όλοι μαζί, τι κάνουμε στην καθημερινότητα της πορείας μας;
Ο ΓΙΑ επί πολλά χρόνια, εκ των παλαιοτέρων συνεργατών της εφημερίδας μας, πάντως, Βασίλης Μιχελιουδάκης, που έφυγε προχθές για τη χώρα των Κεκοιμημένων, έκαμε πολλά στα “δύο φεγγάρια δρόμο” (σύντομη, πολύ σύντομη στον χρόνο η ζωή όλων μας!) της επί γης πορείας του. Και αν μας ταξίδεψε με τα γραφτά του ο φ(θ)ανατικός αυτός Χανιώτης! Κι αν μας δίδαξε τι σημαίνει ο στίχος του Ποιητή “όσο γνωρίζω πιο πλατιά τόσο αγαπώ πιο πλέρια”!
“ΧΕΙΜΩΝΑ και φθινόπωρο, άνοιξη, καλοκαίρι/ η Κρήτη ’ναι παράδεισος ο καθαείς το ξέρει!”. Η τελευταία μαντινάδα που μου έστειλε ο Ηλίας ο Σταματάκης και που μπορούσε να την έχει γράψει και ο Βασίλης Μιχελιουδάκης. Και “τόπος των τεσσάρων εποχών” εκτός από “τόπος εναλλακτικού τουρισμού”, όπως έγραφε στο logo της σελίδας που για πολλά χρόνια κρατούσε στην εφημερίδα μας ήταν (κι είναι, βέβαια) γι’ αυτόν τα Χανιά, όπως και όλη η Κρήτη!
ΞΕΝΑΓΗΣΗ ευαισθησίας, αλλά και ουσίας, αυτή που γίνεται στους ξένους δημοσιογράφους – ανταποκριτές ξένων εφημερίδων που βρίσκονται αυτές τις μέρες στην πόλη μας. Η κρητική φιλοξενία… δίνει τα ρέστα της!
ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ πριν από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας (480 π.Χ.) και ενώ οι Αθηναίοι είχαν εγκαταλείψει την πόλη τους, ο Θεμιστοκλής προσπαθούσε να πείσει τους άλλους Ελληνες να μείνουν και να πολεμήσουν εκεί. Τότε κάποιος τον διέκοψε και του είπε ότι ο άνθρωπος που δεν έχει πατρίδα δεν είναι σωστό να συμβουλεύει αυτούς που έχουν να την εγκαταλείψουν και να φύγουν.Και ο Θεμιστοκλής του απάντησε: “Δύστυχε, εμείς έχουμε εγκαταλείψει τα σπίτια μας και τα τείχη, γιατί δεν δεχόμαστε για τα άψυχα πράγματα να γίνουμε δούλοι. Εχουμε όμως τη μεγαλύτερη πολιτεία από όλους τους Ελληνες, τις διακόσιες τριήρεις που τώρα σας παραστέκουν και είναι έτοιμες να σας σώσουν, αν βέβαια το θελήσετε. Αν, όμως, φύγετε και μας προδώσετε για δεύτερη φορά, την ίδια στιγμή θα μάθουν όλοι οι Ελληνες ότι οι Αθηναίοι έχουν πάλι πολιτεία ελεύθερη και χώρα όχι χειρότερη από εκείνη που έχασαν”. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).
“Συχνά το ελάχιστο είναι ίδιο με το απρόσμενο/ και το απρόσμενο να ισούται με το απρόβλεπτο, συχνά οι εξισώσεις ζητούν εκείνο που δεν υπήρξε./ Αν το ελάχιστο είναι χρόνος, θυμήσου… Μια στιγμή μπορεί να είναι όλος ο χρόνος!/ Αν είναι χώρος εν’ αστέρι που σου κλείνει το μάτι μπορεί να είναι όλος ο χώρος./ Κι αν το ελάχιστο είμαι εγώ, μπορεί και να σηκώνω τα όνειρα!”.
Το ποίημα “Το ελάχιστο” του Νίκου Ψιλάκη.
Το ποίημα “Το ελάχιστο” του Νίκου Ψιλάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (15.05,2014)
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου