Τον μύθο του Θεόσοφου διανθισμένο με εικόνες του, όπως μας τον δίνουν τα παιδιά απ’ το 3ο Δημ. Σχ. Κισάμο και από ένα Δημ Σχολείο του Alliste της Ιταλίας, που έκαναν στο πλαίσιο του προγράμματος “Comenius” φιλοξενούμε στον σημερινό «Παιδότοπο»…
Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ
Επιμέλεια: Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
3ο Δημ. Σχ. Κισάμου
Ο κοινός μας μύθος
Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Χαρούμενο, πολύχρωμο, ξένοιαστο και γελαστό είναι και το 12ο τεύχος του γνωστού στους αναγνώστες του «Παιδότοπου» περιοδικού του 3ου Δημ. Σχ. Κισάμου “Τα μυστικά του θρανίου” που κυκλοφορήθηκε τη φετινή σχολική χρονιά και καλύπτει το πρώτο μισό της. Οπως χαρούμενα, πολύχρωμα, ξένοιαστα και γελαστά ήταν και τα προηγούμενα άλλωστε. Μα και εντελώς διαφορετικό, αφού είναι στην κυριολεξία πλημμυρισμένο, σχεδόν αποκλειστικά, με φωτογραφίες, ζωγραφιές και κείμενα σχετικά με το πρόγραμμα “Comenius” στο οποίο συμμετείχε το σχολείο μαζί με ένα σχολείο απ’ την Ιταλία, ένα απ’ την Τουρκία και ένα απ’ την Ισπανία… Καρπός αυτής της συνεργασίας, που συμπεριλαμβάνει, βέβαια, και τις ανάλογες επισκέψεις, είναι και η δημιουργία “ενός… κοινού μύθου” που τον ξεκίνησαν τα Ελληνάκια για να πάρουν τη σκυτάλη στη συνέχεια τα παιδιά απ’ τις άλλες χώρες. Αυτόν τον μύθο, διανθισμένο με 4 απ’ τις εικόνες του, που έχει σαν κεντρικό ήρωα τον Θεόσοφο, όπως μας τον δίνουν τα παιδιά απ’ την Κίσαμο και από το Alliste της Ιταλίας, φιλοξενούμε στον σημερινό «Παιδότοπο»… Μαζί με το εξώφυλλο των “Μυστικών του θρανίου”, που, επειδή δεν είναι πια μυστικά, μου δίνουν την ευκαιρία να συγχαρώ από καρδιάς όλους, μα όλους, δασκάλους και μαθητές, για τις δημιουργίες των…
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Β.Θ.Κ.
Χαρούμενο, πολύχρωμο, ξένοιαστο και γελαστό είναι και το 12ο τεύχος του γνωστού στους αναγνώστες του «Παιδότοπου» περιοδικού του 3ου Δημ. Σχ. Κισάμου “Τα μυστικά του θρανίου” που κυκλοφορήθηκε τη φετινή σχολική χρονιά και καλύπτει το πρώτο μισό της. Οπως χαρούμενα, πολύχρωμα, ξένοιαστα και γελαστά ήταν και τα προηγούμενα άλλωστε. Μα και εντελώς διαφορετικό, αφού είναι στην κυριολεξία πλημμυρισμένο, σχεδόν αποκλειστικά, με φωτογραφίες, ζωγραφιές και κείμενα σχετικά με το πρόγραμμα “Comenius” στο οποίο συμμετείχε το σχολείο μαζί με ένα σχολείο απ’ την Ιταλία, ένα απ’ την Τουρκία και ένα απ’ την Ισπανία… Καρπός αυτής της συνεργασίας, που συμπεριλαμβάνει, βέβαια, και τις ανάλογες επισκέψεις, είναι και η δημιουργία “ενός… κοινού μύθου” που τον ξεκίνησαν τα Ελληνάκια για να πάρουν τη σκυτάλη στη συνέχεια τα παιδιά απ’ τις άλλες χώρες. Αυτόν τον μύθο, διανθισμένο με 4 απ’ τις εικόνες του, που έχει σαν κεντρικό ήρωα τον Θεόσοφο, όπως μας τον δίνουν τα παιδιά απ’ την Κίσαμο και από το Alliste της Ιταλίας, φιλοξενούμε στον σημερινό «Παιδότοπο»… Μαζί με το εξώφυλλο των “Μυστικών του θρανίου”, που, επειδή δεν είναι πια μυστικά, μου δίνουν την ευκαιρία να συγχαρώ από καρδιάς όλους, μα όλους, δασκάλους και μαθητές, για τις δημιουργίες των…
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Β.Θ.Κ.
Είχαμε συμφωνήσει στο σχολείο μας να δημιουργήσουμε έναν κοινό μύθο με ήρωες που έχουν επιλεγεί από κάθε χώρα. Την αρχή του μύθου ξεκινήσαμε εμείς. Ο ήρωάς μας ονομάζεται Θεόσοφος και…
Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένας ήρωας που τον έλεγαν Θεόσοφο και ζούσε στην Κρήτη. Ηταν δυνατός, δίκαιος και σοφός. Αγαπούσε τους ανθρώπους και τα ζώα και πάντα ήταν δίπλα τους.
Ο Θεόσοφος είχε μια πολύ καλή φίλη που την έλεγαν “Ευρώπη”. Συνήθιζε να σκαρφαλώνει στην κορυφή ενός βουνού, του Ψηλορείτη, για να τη δει και να μιλήσουν, βλέποντας παράλληλα όλη τη Μεσόγειο θάλασσα. Από εκεί όλα έμοιαζαν πιο όμορφα.
Μια μέρα, όταν πήγε να την επισκεφτεί, είδε τη σπηλιά της άδεια. Κάθισε μπροστά από τη σπηλιά και την περίμενε, αλλά εκείνη δεν εμφανίστηκε. Συνήθιζε να επιστρέφει στην ώρα της. Δεν αργούσε ποτέ. Αυτό έκανε τον Θεόσοφο να ανησυχήσει. Στάθηκε σε μια πέτρα και τη φώναξε: “Ευρώπη! Ευρώπη!”. Ο αέρας σκόρπισε τη φωνή του, αλλά δεν έγινε τίποτα. Η Ευρώπη είχε χαθεί.
Επρεπε να κάνει κάτι. Αρχισε να την ψάχνει παντού. Πέταξε πάνω από κάθε βουνό, δάσος και παραλία.
Κοίταξε κάθε σπηλιά και ρώτησε τους φίλους του τα ζώα, αλλά κανείς δεν την είχε δει. Ακόμα και το “Κρι – κρι”, η κρητική άγρια κατσίκα ή το σπάνιο είδος του γυπαετού που πετά τόσο ψηλά κάθε μέρα.
Ηταν στεναχωρημένος και απεγνωσμένος. Κάθισε σε μια πέτρα να σκεφτεί. “Τι της συνέβη;”, σκέφτηκε.
“Αν βρίσκεται σε κίνδυνο;”. Επειτα, θυμήθηκε τους φίλους τους στην Ιταλία, την Ισπανία και την Τουρκία και τον όρκο που είχαν δώσει μια νύχτα κάτω απ’ τ’ αστέρια. “Ενας για όλους και όλοι για έναν!”.
Ο Θεόσοφος είχε μια πολύ καλή φίλη που την έλεγαν “Ευρώπη”. Συνήθιζε να σκαρφαλώνει στην κορυφή ενός βουνού, του Ψηλορείτη, για να τη δει και να μιλήσουν, βλέποντας παράλληλα όλη τη Μεσόγειο θάλασσα. Από εκεί όλα έμοιαζαν πιο όμορφα.
Μια μέρα, όταν πήγε να την επισκεφτεί, είδε τη σπηλιά της άδεια. Κάθισε μπροστά από τη σπηλιά και την περίμενε, αλλά εκείνη δεν εμφανίστηκε. Συνήθιζε να επιστρέφει στην ώρα της. Δεν αργούσε ποτέ. Αυτό έκανε τον Θεόσοφο να ανησυχήσει. Στάθηκε σε μια πέτρα και τη φώναξε: “Ευρώπη! Ευρώπη!”. Ο αέρας σκόρπισε τη φωνή του, αλλά δεν έγινε τίποτα. Η Ευρώπη είχε χαθεί.
Επρεπε να κάνει κάτι. Αρχισε να την ψάχνει παντού. Πέταξε πάνω από κάθε βουνό, δάσος και παραλία.
Κοίταξε κάθε σπηλιά και ρώτησε τους φίλους του τα ζώα, αλλά κανείς δεν την είχε δει. Ακόμα και το “Κρι – κρι”, η κρητική άγρια κατσίκα ή το σπάνιο είδος του γυπαετού που πετά τόσο ψηλά κάθε μέρα.
Ηταν στεναχωρημένος και απεγνωσμένος. Κάθισε σε μια πέτρα να σκεφτεί. “Τι της συνέβη;”, σκέφτηκε.
“Αν βρίσκεται σε κίνδυνο;”. Επειτα, θυμήθηκε τους φίλους τους στην Ιταλία, την Ισπανία και την Τουρκία και τον όρκο που είχαν δώσει μια νύχτα κάτω απ’ τ’ αστέρια. “Ενας για όλους και όλοι για έναν!”.
Ετοιμάστηκε να φύγει. Ισως η Ευρώπη ήταν σε μεγάλο κίνδυνο και χρειαζόταν να βιαστεί. Αποφάσισε να πάει πρώτα στην Ιταλία να συναντήσει τον φίλο του…
Εκείνος θα μπορούσε να βοηθήσει. Πέταξε μέχρι το όμορφο Alliste στην Ιταλία όπου ζούσε ο φίλος του Itagrespatur*.
Εκείνος θα μπορούσε να βοηθήσει. Πέταξε μέχρι το όμορφο Alliste στην Ιταλία όπου ζούσε ο φίλος του Itagrespatur*.
*Τα αρχικά των χωρών που συμμετέχουν
στο πρόγραμμα Comenius.
στο πρόγραμμα Comenius.
Τον κοινό μύθο συνέχισαν οι συμμαθητές μας από το Alliste της Ιταλίας…
Μια ωραία ημέρα ο ήρωας Θεόσοφος έφτασε στο Alliste, στην Ιταλία, ψάχνοντας για τη φίλη του την Ευρώπη.
Μια ωραία ημέρα ο ήρωας Θεόσοφος έφτασε στο Alliste, στην Ιταλία, ψάχνοντας για τη φίλη του την Ευρώπη.
Στο Alliste, ο Θεόσοφος συνάντησε τον Itagrespatur, τον Ιταλό φίλο του και του είπε ότι ανησυχούσε επειδή η φίλη τους η Ευρώπη αγνοούνταν… Στην επιστροφή ο Itagrespatur είπε στον φίλο του για τις ανησυχίες του όσον αφορά την ευρωπαϊκή σημαία που του έδωσε η Ευρώπη. Είχε επίσης εξαφανιστεί η ευρωπαϊκή σημαία.
Οι δύο ήρωες αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τις δυνάμεις τους. Πρώτα έπρεπε να ψάξουν για την Ευρώπη και τη σημαία της. Την αναζήτησαν στη σπηλιά “Zinzulusa”, στην εξοχή, στο Caseddhi (ένα μικρό εξοχικό σπίτι από πέτρα) παντού!
Ξαφνικά άκουσαν έναν θόρυβο και ένιωσαν μια παράξενη κίνηση που προερχόταν από μια μεγάλη βελανιδιά πολλών αιώνων. Συνειδητοποίησαν ότι κάτω από τη βελανιδιά υπήρχε μια αποικία των άτακτων Scazzamurreddhi (μικρών ξωτικών από το Salento) που γελούσαν και έκαναν γκριμάτσες φεύγοντας μακριά. Μόνο ένας, από περιέργεια, έμεινε κοιτάζοντάς τους.
Οι δύο ήρωες αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τις δυνάμεις τους. Πρώτα έπρεπε να ψάξουν για την Ευρώπη και τη σημαία της. Την αναζήτησαν στη σπηλιά “Zinzulusa”, στην εξοχή, στο Caseddhi (ένα μικρό εξοχικό σπίτι από πέτρα) παντού!
Ξαφνικά άκουσαν έναν θόρυβο και ένιωσαν μια παράξενη κίνηση που προερχόταν από μια μεγάλη βελανιδιά πολλών αιώνων. Συνειδητοποίησαν ότι κάτω από τη βελανιδιά υπήρχε μια αποικία των άτακτων Scazzamurreddhi (μικρών ξωτικών από το Salento) που γελούσαν και έκαναν γκριμάτσες φεύγοντας μακριά. Μόνο ένας, από περιέργεια, έμεινε κοιτάζοντάς τους.
Ο Ιtagrespatur, γνωρίζοντας καλά τα άτακτα ξωτικά, προσπάθησε να μάθει νέα για την Ευρώπη και τη σημαία. Τα μικρά ξωτικά πάντα ήξεραν… τα πάντα!
Εν τω μεταξύ, έφτασε το βράδυ και το μικρό ξωτικό αποκάλυψε στους δύο ήρωες ένα σημαντικό στοιχείο για να πετύχουν τον στόχο τους: μπορούσαν να βρουν την Ευρώπη και τη σημαία μόνο με τη βοήθεια μιας όμορφης Τουρκάλας.
Οι δύο ήρωες χαρούμενοι για την αποκάλυψη αυτή πήγαν προς την Τουρκία γεμάτοι ελπίδα…
Το μικρό ξωτικό μιλούσε τόσο πολύ! Και ο φίλος του το απομάκρυνε με τη βία.
Εν τω μεταξύ, έφτασε το βράδυ και το μικρό ξωτικό αποκάλυψε στους δύο ήρωες ένα σημαντικό στοιχείο για να πετύχουν τον στόχο τους: μπορούσαν να βρουν την Ευρώπη και τη σημαία μόνο με τη βοήθεια μιας όμορφης Τουρκάλας.
Οι δύο ήρωες χαρούμενοι για την αποκάλυψη αυτή πήγαν προς την Τουρκία γεμάτοι ελπίδα…
Το μικρό ξωτικό μιλούσε τόσο πολύ! Και ο φίλος του το απομάκρυνε με τη βία.
Τον μύθο θα συνεχίσουν οι συμμαθητές μας από την Τουρκία…
Χανιώτικα νέα (29. 06.2014)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/o-kinos-mithos-tis-evropis/#ixzz360oqfi9g
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου