ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΘΕΡΙΣΤΗ, γιατί τότε άρχιζε το θέρισμα, τον έλεγε τον Ιούνη ο λαός μας. Τον έλεγε, όμως, και Ερινιαστή ή Ορνιαστή απ’ το ρήμα ερινιάζω ή ορνιάζω και Ριγανά, λόγω της (α)ρίγανης που είναι στις δόξες της και Λιοτρόπη γιατί ο ήλιος παίρνει τροπή στον ουράνιο θόλο και οι μέρες μεγαλώνουν και βέβαια Αϊ-Γιαννίτη, Κλήδονα και Φανιστή απ’ τη γιορτή του Αϊ-Γιάννη του Προδρόμου. Από ονόματα άλλο τίποτα ο πρώτος καλοκαιρινός μήνας, όπως και όλοι οι άλλοι μήνες άλλωστε, μέχρι πριν λίγα χρόνια…

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

ΠΙΝΑΚΑΣ: Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

“ΤΑΡΖΑΝ ταινίας μικρού μήκους/ που κυνηγάει αθέατα θηρία/ στη μικρή ζούγκλα της ιστορίας”, ο Ιούνιος της υπαίθρου κατά την Κική Δημουλά. Ιούνιος από προχθές, καλό μήνα έστω και με δύο μέρες καθυστέρηση, λοιπόν!

ΘΕΡΙΣΤΗ, γιατί τότε άρχιζε το θέρισμα, τον έλεγε τον Ιούνη ο λαός μας. Τον έλεγε, όμως, και Ερινιαστή ή Ορνιαστή απ’ το ρήμα ερινιάζω ή ορνιάζω και Ριγανά, λόγω της (α)ρίγανης που είναι στις δόξες της και Λιοτρόπη γιατί ο ήλιος παίρνει τροπή στον ουράνιο θόλο και οι μέρες μεγαλώνουν και βέβαια Αϊ-Γιαννίτη, Κλήδονα και Φανιστή απ’ τη γιορτή του Αϊ-Γιάννη του Προδρόμου. Από ονόματα άλλο τίποτα ο πρώτος καλοκαιρινός μήνας, όπως και όλοι οι άλλοι μήνες άλλωστε, μέχρι πριν λίγα χρόνια…

ΙΟΥΝΗΣ, ΙΟΥΝΗΣ, αλλά Μάρτης μου μοιάζει, έτσι όπως βλέπω το κομμάτι τ’ ουρανού έξω απ’ το παράθυρό μου. Στο να βρέξει δεν θα βρέξει το πάει. Και καλά να βρέξει, λασπόνερα να μην ρίξει, μπάρε μου!

ΑΝΟΙΓΩ παρένθεση. “Μπάρε μου” πάει να πει τουλάχιστον και προέρχεται από την τουρκική λέξη “βατί” (τουλάχιστον) και το ελληνικό “μου”. “Εγώ, μπάρε μου, κατέω είντα κάνω”, η φράση που χρησιμοποιεί σχετικά στο “Λεξικό” του ο Αντώνης Ξανθινάκης. Κλείνω την παρένθεση.

ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΩ στο “καλά να βρέξει” που έγραψα στο πριν απ’ την παρένθεση “πεταχτό” και να το πάρω πίσω. Τι “καλά να βρέξει”… τ’ αμπέλια και οι κρεβατίνες που θα… πυρηνοσποριάσουν δεν πέρασαν απ’ το μυαλό μου…

ΟΛΟΙ οι δρόμοι θα οδηγούν αύριο το βράδυ στο “Πορτοκάλι” σε μια λειτουργία αγάπης, που “τελούν” ο ιδιαίτερα δραστήριος σύλλογος “Η Χρυσοπηγή” και άλλοι φορείς της Δημ. Ενότητας Ελευθερίου Βενιζέλου υπέρ, βασικά, του ΚΗΦΑΑΜΕΑ. Να τους ακολουθήσουμε, ο καθένας με τον τρόπο του…

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ στις καρδιές όλων μας, όλων των Χανιωτών, ο Α.Ο. Χανίων! Μπορεί να μην ανέβηκε τελικά στην Α’ Εθνική, ας όψονται η ατυχία και η διαιτησία. Ωστόσο μας έκανε περήφανους. Πραγματικά ο ορισμός της υπέρβασης ήταν η φετινή πορεία της ΑΟΧΑΡΑΣ. Εχει απόλυτο δίκιο ο δικός μας ο Μάκης Καρτσωνάκης. Οχι δάκρυα γι’ αυτήν την ομάδα, μόνο συγχαρητήρια και μπράβο της ανήκουν.

ΠΟΛΛΟΙ κατά καιρούς και με παντοίους τρόπους είναι αυτοί που μου δίνουν βοήθειες στην προετοιμασία και τη σύνθεση των “πεταχτών”. Ενας απ’ αυτούς ο και καλός φίλος απ’ τα παλιά πρόεδρος της Ενωσης Πνευματικών Δημιουργών Χανίων Δημήτρης Νικολακάκης. Κάποια ανέκδοτα για τον Γκάντι (ένα απ’ αυτά στη θέση του ιστορικού ανέκδοτου σήμερα) η τελευταία προσφορά του. Να ’σαι καλά Δημήτρη, να στέλνεις… πράγμα!

ΟΤΑΝ Ο Γκάντι μελετούσε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου είχε έναν καθηγητή του οποίου το όνομα ήταν Mr Peters που δεν τον συμπαθούσε καθόλου. Κάποια μέρα ο Mr Peters κατά τηδιάρκεια του μεσημεριανού γεύματός του καθόταν στο εστιατόριο του Πανεπιστημίου, όταν ο Γκάντι ήρθε με τον δίσκο του και κάθισε δίπλα του. Σοβαρά ενοχλημένος ο υπερόπτης καθηγητής είπε στον Γκάντι: “Κύριε Γκάντι, δεν γνωρίζετε ότι ένα γουρούνι και ένα περιστέρι δεν κάθονται μαζί κατά τη διάρκεια του φαγητού τους;”. Η απάντηση του Γκάντι ήταν: “Μην ενοχλείσθε κύριε καθηγητά, θα πετάξω παραπέρα”. Λέγοντας αυτά πήγε και κάθισε σ’ ένα άλλο τραπέζι.

“Πρωί κι όλα του κόσμου/ στημένα/ στην ιδεώδη απόσταση μιας μονομαχίας/ Τα όπλα έχουν διαλεχτεί/ τα ίδια πάντα,/ οι ανάγκες σου, οι ανάγκες μου./ Αυτός που θα μέτραγε ένα δύο τρία πυρ/ καθυστερούσε,/ κι ώσπου να ’ρθει/ καθίσαμε στην ίδια καλημέρα/ και χαζεύαμε τη φύση./ Η εξοχή βρισκόταν στην ήβη/ και το πράσινο ασελγούσε./ Κραυγές τροπαιοφόρου θηριωδίας/ έσερνε ο Ιούνιος της υπαίθρου./ Πιανόταν και πηδούσε/ από κλαδί δέντρων και αισθήσεων./ Ταρζάν ταινίας μικρού μήκους/ που κυνηγάει αθέατα θηρία/ στη μικρή ζούγκλα μιας ιστορίας”.
Από το ποίημα «Ζούγκλα» της Κικής Δημουλά.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (03.06.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-109/#ixzz33Zam537L
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook