ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

 Κάθε στιγμή κι όταν λέω κάθε στιγμή εννοώ κάθε στιγμή, έχει το δικό της μεγαλείο κι εμείς δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από το να τη ζήσουμε.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

http://www.paratiritis-news.com/?p=48112

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

“ΝΟΗΜΑ της ζωής είναι η ίδια η ζωή”. Εμεινα πολύ σ’ αυτήν τη φράση του γνωστού και ως Pablo “ιδαλγού της επανάστασης” Μιχάλη Ράπτη, που χρησιμοποιεί ο Γιώργος Πιτσιτάκης σαν προμετωπίδα σ’ ένα αφιέρωμά του στο ηλεκτρονικό περιοδικό “Κεδρισός”. Κάθε στιγμή κι όταν λέω κάθε στιγμή εννοώ κάθε στιγμή, έχει το δικό της μεγαλείο κι εμείς δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από το να τη ζήσουμε. Ετσι την καταλαβαίνω τη φράση αυτή του Μιχάλη Ράπτη σ’ ένα πρώτο επίπεδο…

ΠΙΑΣΑΝΕ για τα καλά οι ζέστες! Το διαλαλούν στη διαπασών, ολημερνίς της μέρας, οι τζίτζικες. Με μια μικρή στάση λίγων ωρών, εκεί γύρω στα μεσάνυχτα. Λένε όμως κι άλλα πολλά και διάφορα οι καλοκαιρινοί τραγουδιστές με τα “φαινομενικά” μονότονα τζι και τζι και τζι και τζι και τζι τους. Για όποιον καταλαβαίνει τη γλώσσα τους…

ΚΙ ΟΤΙ φάνηκε κροκόδειλος στους Ποταμούς του Αμαρίου μας λένε οι τζίτζικες. Αυτό δα το φωνάζουν και οι… πέτρες. Αλλο πράγμα, ωστόσο, οι μαντινάδες που κυκλοφορούν. Μια κι αυτή (δικής του παραγωγής) του φίλου μοναχού. “Στους Ποταμούς κροκόδειλος μας είπαν πως εφάνη/ να κάνει με τους βαθρακούς στις καλαμιές σεργιάνι”.

ΩΣΤΟΣΟ η καταστροφή των χημικών της Συρίας, με τη μέθοδο της υδρόλυσης, είναι σε πλήρη εξέλιξη στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου. Σε κουφών πόρτες οι δυστυχώς λίγες όποιες διαμαρτυρίες των πολιτών…

“ΣΥΝΤΕΛΟΥΝΤΑΙ πολλάκις επί της γης ολέθρου και καταστροφής έργα, διά τα οποία θα είπης ότι και αυτός ακόμη ο Θεός δίδει χείρα βοηθείας εις τον Σατανάν”. Από τη “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

“TO ΠΙΟ όμορφο όνειρο έγινε ο χειρότερος εφιάλτης” κατά που έγραψε η France Football για τη Βραζιλία. Δεν πίστευα στα μάτια μου βλέποντας από την τηλεόραση τα γερμανικά γκολ να πέφτουν απανωτά στο τρίτο δεκάλεπτο του αγώνα Γερμανίας – Βραζιλίας. Και καλά εγώ και τα εκατομμύρια των τηλεθεατών ανά τον κόσμο. Ούτε οι ίδιοι οι Γερμανοί ποδοσφαιριστές δεν το πίστευαν! Θα έχουν πάρει… το νοτιοαμερικάνικο αίμα πίσω άραγε οι Αργεντινοί στον χθεσινό αγώνα με τους Ολλανδούς νικώντας τους έστω και με 1 – 3;

ΚΩΣΤΑ ΝΤΑΝΤΙΝΑΚΗ, σκηνοθέτη, υπεύθυνο περ. “Κεδρισός”, Χανιά: Χάρηκα αφάνταστα, που αποκλειστικά χάρις σ’ εσένα, άνοιξαν καλοκαιριάτικα πάλι στο διαδίκτυο, οι πηγές του Κεδρισού (www.kedrisos.com). Στάθηκα ιδιαίτερα στο υπέροχο αφιέρωμα “Μιχάλης Ράπτης, ένας ιδαλγός της επανάστασης”, την επιμέλεια του οποίου είχε και τα προλεγόμενα του οποίου έγραψε ο κοινός μας φίλος, δάσκαλος – ιστορικός ερευνητής Γιώργος Πιτσιτάκης. Αυτό δε σημαίνει, ωστόσο, ότι μου άρεσαν λιγότερο τα άλλα αφιερώματα κι ότι δεν “απόλαυσα” το τρίτο μέρος της αδημοσίευτης νουβέλας της Βικτωρίας Θεοδώρου “Ανιδιοτέλεια” και τα αδημοσίευτα ποιήματα της Ειρήνης Πούλου, της Ελένης Ραβάνη, της Ιωάννας Γαλανάκη, του Ειρηναίου Βρούσγου και του Σπύρου Αραβανή. Τι καλά να εξακολουθούσε να ’τρεχε το νερό στον Κεδρισό, Κώστα!

Ο ΠΥΡΡΟΣ, αφού αποβιβάστηκε στην Ιταλία, συγκρούστηκε με τους Ρωμαίους δυο φορές, στον Τάραντα και στο Ασκλον (279 π.Χ.). Στις δυο αυτές μάχες επικράτησε με πολλή δυσκολία και είχε μεγάλες απώλειες σχεδόν όσες και οι Ρωμαίοι. Γι’ αυτό μετά τη νίκη του στο Ασκλον, όπου χάθηκαν οι περισσότεροι από τους στρατηγούς και τους έμπιστους φίλους του, είπε σε κάποιον από αυτούς που τους έδιναν συγχαρητήρια για τη νίκη του: “Αν νικήσουμε ακόμη μια φορά τους Ρωμαίους, χαθήκαμε τελείως”. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

“Ο Κι-λιν λένε πως ήταν ο μονόκερως της Κίνας./ Πώς μοιάζει δεν θα μάθουμε ποτέ./ Λένε πως ίσως κάποτε εμφανιστεί μέσα από ένα σύννεφο/ με μια κόκκινη κορδέλα στο αριστερό του πόδι/ Μα μόνο λίγοι το βλέπουν ακόμα να τριγυρνά μέσα στην πόλη/ έτσι καθώς στριμώχνεται ανάμεσα σε ανέραστους τουρίστες και σημαιάκια προσφορών/ Λίγοι αναγνωρίζουν το χρυσό του κέρατο έτσι καθώς μπλέκεται/ μέσα στις ανεκπλήρωτες επιθυμίες τους σαν να ξεκόλλησε ένα/ αστέρι από πάνω τους στα ξαφνικά γυρεύοντας ένα παράλληλο σύμπαν”. Το ποίημα “Ατιτλο” της Ειρήνης Πούλου. 

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

 (petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (10.07.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-131/#ixzz37486Jhyj
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook