ΣΤΟ ΝΙΠΠΟΣ από σήμερα, άντε το πολύ από αύριο, για μερικές μέρες. Η καλύτερή μου προπάντων τις ώρες που θα τις περάσω στον κούμο μου. “Αποτοξίνωση” κι απ’ τα “πεταχτά” βέβαια. Να με μαρτυρήσω. Ούτε όταν ήμουν μαθητής δεν περίμενα τις διακοπές, όπως περίμενα αυτές τις μέρες!
Δείτε περισσότερα ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ αντίο απ’ τα Χανιά χθες στον Εμμανουήλ Κριαρά που έφυγε για τη Χώρα των Μακάρων τις προάλλες υπερπλήρης ημερών. Στις Στέρνες Ακρωτηρίου ο ενταφιασμός του, όπως το ήθελε, μην λησμονώντας την κρητική του καταγωγή. Μας έμεινε ο πλούτος του έργου του και του φωτεινού του παραδείγματος. Μια ζωή όρθιος στο μετερίζι τσ’ ανθρωπιάς και στης τιμής το χρέος ο Δάσκαλος!
«ΣΥΜΒΟΛΟ της διαχρονικής ενότητας του Ελληνισμού και ζωντανή απόδειξη της θέλησης και της ικανότητάς του να επιβιώνει μέσα από τις πιο σκληρές δοκιμασίες» ο Εμμανουήλ Κριαράς, κατά τον Ερατοσθένη Καψωμένο, κατά που έγραψε στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας μας, αναλύοντας το επιστημονικό έργο του. Κι αν έχουμε ανάγκη από σύμβολα και διαχρονικές αποδείξεις την περίοδο που διανύουμε!
Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ του Εμμανουήλ Κριαρά στις Στέρνες… Η παρουσίαση του βιβλίου “Η αλίβρεκτος Νέα Χώρα” στον αύλειο χώρο του Αγίου Κωνσταντίνου στη Νέα Χώρα… Η καθιερωμένη κάθε χρόνο εκδήλωση στις Μουρνιές για τον Ελευθέριο Βενιζέλο… Ολα μαζεμένα χθες. Ηταν και του Αγίου Φανουρίου. Χώρια τ’ άλλα…
ΘΕΜΑ τιμής η σύλληψη του “Σήφη”, του διάσημου κροκόδειλου που κατοικοεδρεύει στο φράγμα των Ποταμών Αμαρίου. Μέχρι και τον κορυφαίο ερπετολόγο Ολιβιέρ Μπεχρά επεστράτευσαν, όταν είδαν κι αποείδαν οι δικοί μας ότι δεν τα καταφέρνουν. Για να δούμε τι θα δούμε…
«ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕ την εσώτερη μιζέρια μας, μ’ επαναστατική φρασεολογία». Σκέφτομαι πολύ τελευταία τη φράση αυτή του Νικόλα Ασιμου που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο. Να ένα θέμα συζήτησης με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο.
ΠΕΤΡΑ την πέτρα η αποκάλυψη του μυστικού της Αμφίπολης όποιο κι αν είναι αυτό. Καιρός να χαμογελάσει λιγάκι το χειλάκι μας. Να ξεφύγουμε απ’ τη μιζέρια που μας δέρνει. Να απαντήσουμε όλοι μαζί στη γοργόνα ότι ο βασιλιάς Αλέξανδρος ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει!
ΣΤΟ ΝΙΠΠΟΣ από σήμερα, άντε το πολύ από αύριο, για μερικές μέρες. Η καλύτερή μου προπάντων τις ώρες που θα τις περάσω στον κούμο μου. “Αποτοξίνωση” κι απ’ τα “πεταχτά” βέβαια. Να με μαρτυρήσω. Ούτε όταν ήμουν μαθητής δεν περίμενα τις διακοπές, όπως περίμενα αυτές τις μέρες!
ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ παιχνίδια του ο μικρός Βενιζέλος καθώς και σ’ όλη την παιδική του ηλικία, χαρακτηρίζεται από τους συνηλικιώτες και από τους βιογράφους του, σαν “αστρόλογος”, λέξη που στο γλωσσικό ιδίωμα της Κρήτης σημαίνει ατίθασο παιδί, διαβολάκι… Ο μικρός σεϊτάνης υποχρέωνε τα ξυπόλυτα στρατιωτάκια του να σκαρφαλώνουνε στα ψηλά πλατάνια του χωριού! Αυτός ανέβαινε πρώτος. «Ολοι επάνω… ψηλά…. ψηλά… στους τελευταίους κλώνους!». Εμείς δε μας ακούει να βγούμε απάνω, δικαιολογούνταν τα μικρά. «Θα βγείτε απάνω όλοι σας», επέμενε ο αρχηγός. «Θα πέσουμε”, μουρμούριζαν αυτά. «Να πέσετε» έλεγεν εκείνος. Κάποτε οι χωριανοί αναγκάστηκαν να πετροβολήσουν τον ριψοκίνδυνο στρατηγό για να κατεβάσουν την ομάδα των παιδιών από το πλατάνι. Και ήταν έξω φρενών με το γιο του Κυριάκου Βενιζέλου που ξεσήκωνε τα παιδιά. Μερικοί μουρμούριζαν «Ανάθεμά το. Δεν το ’πνιγε η μαμή στις φασκιές». (πηγή: Σταμάτης Α. Αποστολάκης, Λαογραφικά Μελετήματα για τον Ελευθέριο Βενιζέλο).
«Φόρεμα,/ στη γύμνια της ψυχής μας,/ το φως ενός λυκόφωτος μενεξεδί!/ Στα χνάρια των βελούδινων βημάτων του,/ των φίλων οι σκιές παίζουν παιχνίδια,/ με τους επίλοιπους/ που κάποτε προδώσαμε μαζί…/ Τούτος ο νιός αιώνας/ πετρώνει τις στιγμές του,/ με τις οδύνες των πολλών μας τύψεων…/ Αιών Σηματοφόρος,/ μεγαλοσύνης μα και άθλιας αλήθειας./ Αλλά εγώ επιθυμώ να βάλω/ τάξη στο μυαλό μου Να συστοιχίσω, λέω/ τις σταγόνες του αίματός μου/ Να συγκεντρώσω τ’ άστρα τ’ ουρανού/ και του θανάτου ο φόβος να σκορπίσει/ Τα τελευταία φύλλα,/ να συλλέξω των καιρών/ να στήσω πύργο αλαργινό/ με τις χαρούμενες στιγμές μου/ κι από ψηλά να αγναντέψω/ της “Αλλης Χώρας” μου τις όχθες/ των παιδικών μου χρόνων τις εικόνες». Το δεύτερο μέρος του ποιήματος “Τετραλογία του Millenium” του Στ.Γ. Κλώρη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα 928.08.2014)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-161/#ixzz3BgJqRUfq
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου