ΠΗΓΑΙΝΩ πρώτη, μου είπε με το που με είδε χθες το μεσημεράκι η μικρή γειτονοπούλα μου με καμάρι. Πρώτη Νηπιαγωγείου; τη ρώτησα για να την πειράξω. Οχι καλέ, πρώτη Δημοτικού, μου απάντησε με άκρα σοβαρότητα εκείνη, αφού τεντώθηκε στις μύτες των παπουτσιών της. Πάμε παρακάτω…
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΑΘΕ Σεπτέμβρη νοσταλγώ τα σχολικά μου χρόνια/ τότε που τιτιβίζαμε σαν ξένοιαστα αηδόνια! Από τη Νεκταρία Θεοδωρογλάκη η σημερινή μαντινάδα με αφορμή τη νέα σχολική χρονιά, που άρχισε χθες. Και ποιος δεν νοσταλγεί τα μαθητικά του χρόνια, αλήθεια! Προ πάντων τα χρόνια του Δημοτικού…
ΠΗΓΑΙΝΩ πρώτη, μου είπε με το που με είδε χθες το μεσημεράκι η μικρή γειτονοπούλα μου με καμάρι. Πρώτη Νηπιαγωγείου; τη ρώτησα για να την πειράξω. Οχι καλέ, πρώτη Δημοτικού, μου απάντησε με άκρα σοβαρότητα εκείνη, αφού τεντώθηκε στις μύτες των παπουτσιών της. Πάμε παρακάτω…
ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ, λέει, το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων δήλωσε ορθά κοφτά, απαντώντας σε σχετική ερώτηση της ανταποκρίτριας της εφημερίδας μας στο Βερολίνο Ελένης Φουντουλάκη, ο υφυπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Μίκαελ Ροτ. Να το ξεχάσουμε μια για πάντα, ως ουδέποτε ανακινηθέν, λοιπόν; Και τους νεκρούς μας, που σφαγιάστηκαν με τον πιο αποτρόπαιο τρόπο απ’ τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, να ξεχάσουμε, θα μας ζητήσουν; Σαν να μην υπήρξαν ποτέ; Αν είναι δυνατόν!
ΦΤΑΝΕΙ το ομόφωνο όχι των δημάρχων του Νομού μας στη σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση – εκποίηση του αεροδρομίου Χανίων; Ρητορική η ερώτηση. Και βέβαια δεν φτάνει. Εκ των ων ουκ άνευ, ωστόσο, ότι έχει τη σημασία του και ότι αποτελεί μια βάση για παραπέρα…
ΚΑΙ Η ΠΙΤΑ ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος. Για την… πίτα του ΕΝ.Φ.Ι.Α. και για τον… κυβερνητικό σκύλο ο λόγος. Προβλεπόμενη στα θερινά τμήματα της Βουλής διαδικασία οι αντικαταστάσεις βουλευτών που διαφωνούν, λέει. Παλιά τους τέχνη κόσκινο. Πάμε γι’ άλλα!
ΓΥΡΩ στα 500 κατά το Υπουργείο Παιδείας είναι τα κενά των εκπαιδευτικών στα σχολεία κατά την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, ενώ οι εκπρόσωποί τους μιλάνε για 12.000 περίπου. Προσθέστε τα δύο νούμερα, διαιρέστε το άθροισμα διά δύο και
βρείτε το σωστό. Απλό, απλούστατο, το πρόβλημα, ακόμα και για έναν μαθητή Β’ Δημοτικού.
βρείτε το σωστό. Απλό, απλούστατο, το πρόβλημα, ακόμα και για έναν μαθητή Β’ Δημοτικού.
ΚΙ ΕΝΑ… εκ Κύπρου ορμώμενο κρουαζιερόπλοιο στο λιμάνι της Σούδας προχθές. Να συνεχίσουμε να βλέπουμε κρουαζιερόπλοια να μπαινοβγαίνουν στον κόλπο των Σειρήνων και τουρίστες ν’ ανεβοκατεβαίνουν στις σκάλες των θεριών – πλεούμενων και τους φθινοπωρινούς και τους θερινούς μήνες…
«ΦΡΟΝΤΙΣΕ να έχης αξίαν, αλλά και να σου την αναγνωρίζουν· και ο ηλιθιώτερος των ανθρώπων ημπορεί με μίαν μωρίαν του να σου καταστρέψη εργασίαν δεκαετηρίδων ολοκλήρων». Από τη “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
Ο ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ μπορεί να ήταν κοντός, ισχνός και κουτσός, είχε όμως καρδιά λιονταριού. Στα ογδόντα του χρόνια έσπευσε να βοηθήσει τον φαραώ της Αιγύπτου, κάνοντας ένα μεγάλο ταξίδι. Όταν έφτασε, στρατοπέδευσε και ξάπλωσε μαζί με τους άνδρες του να κοιμηθεί στο χώμα. Επειδή η φήμη του είχε φτάσει στην Αίγυπτο πριν απ’ αυτόν, πολλοί έτρεξαν να τον γνωρίσουν. Ήρθαν και άνθρωποι του φαραώ με πλούσια δώρα. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ήταν ένας απ’ αυτούς που ήταν ξαπλωμένοι στο έδαφος. Από τα δώρα το μόνο που κράτησε ήταν λίγο μοσχαρίσιο κρέας. Τα υπόλοιπα τα μοίρασε στους δούλους. Όταν τέλειωσε την αποστολή του και ετοιμαζόταν να επιστρέψει, πέθανε. Οι άντρες του τον μετέφεραν στη Σπάρτη, αφού τον άλειψαν με κερί για τον ενταφιασμό του. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. Σαββάλας).
“Τρεις βράχοι, λίγα καμένα πεύκα κι ένα ρημοκλήσι/ και παραπάνω/ το ίδιο τοπίο αντιγραμμένο ξαναρχίζει· [...] Εδώ αράξαμε το καράβι να ματίσουμε τα σπασμένα κουπιά/ να πιούμε νερό και να κοιμηθούμε./ Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη/ και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη./ Εδώ μέσα στα βότσαλα βρήκαμε ένα νόμισμα/ και το παίξαμε στα ζάρια./ Το κέρδισε ο μικρότερος και χάθηκε./ Ξαναμπαρκάραμε τα σπασμένα μας κουπιά”.
Από το ποίημα “Μποτίλια στο πέλαγο”
του Γιώργου Σεφέρη.
Από το ποίημα “Μποτίλια στο πέλαγο”
του Γιώργου Σεφέρη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (12.09.2014)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-167/#ixzz3D6Vb0uw0
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου