ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ στο Μεγάλο Κάστρο που γιορτάζει τον πολιούχο του Αγιο, σήμερα. Τον “λεβεντόγερο”, κατά Νίκο Καζαντζάκη “Αγιο Μηνά” που εξακολουθεί να ’χει την έγνοια στην πόλη του Ηρακλείου, κάνοντας κάθε βράδυ, τη βόλτα του, καβάλα στ’ άλογό του. Χρόνια σας πολλά, Ηρακλειώτισσες και Ηρακλειώτες
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες φίλοι, καλημέρα!
«ΚΙ ΑΜΑ τελέψει τη βόλτα του, χαράματα πια, γυρίζει πάλι στο κόνισμά του και κανένας δε θα καταλάβαινε τι μυστήρια γίνονται την πάσα νύχτα, αν δεν έβρισκε ο καντηλανάφτης ο Μούρτζουφλος, το πρωί που πάει να συγυρίσει την εκκλησία, το άλογο του Αϊ-Μηνά ιδρωμένο». Νίκος Καζαντζάκης.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ στο Μεγάλο Κάστρο που γιορτάζει τον πολιούχο του Αγιο, σήμερα. Τον “λεβεντόγερο”, κατά Νίκο Καζαντζάκη “Αγιο Μηνά” που εξακολουθεί να ’χει την έγνοια στην πόλη του Ηρακλείου, κάνοντας κάθε βράδυ, τη βόλτα του, καβάλα στ’ άλογό του. Χρόνια σας πολλά, Ηρακλειώτισσες και Ηρακλειώτες!
ΓΙΑ ΝΑ δούμε τι θα δούμε! Για να δούμε, στην προκειμένη περίπτωση, αν ο κυρ-Νοέμβρης που έκαμε και ξαναέκαμε το κομμάτι του δείχνοντάς μας το χειμωνιάτικο πρόσωπό του, αλλάξει τροπάρι. Αλλο πράγμα ο νοεμβριανός ήλιος, όταν το παίζει απόλυτος άρχοντας στον ουράνιο θόλο! ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ οι Γερμανοί και σ’ έναν βαθμό πανηγυρίζουν όλοι οι Ευρωπαίοι μαζί τους για την πτώση πριν από 25 χρόνια του τείχους του Βερολίνου. Κι αν έχουν υψωθεί, ωστόσο, όλο αυτό το διάστημα καινούργια τείχη που χωρίζουν τους ανθρώπους της Γηραιάς Ηπείρου! Κι αν εξακολουθούν να υψώνονται! Αλλο τα τείχη που έκτισαν και έκλεισαν τον καθένα μας “από τον κόσμον έξω” για να θυμηθώ τον Αλεξανδρινό Ποιητή…
ΦΩΝΑΖΕΙ ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης! Ανεβάζει τους τόνους η Αγκυρα μετά το “πράσινο φως” για ανακήρυξη της ελληνικής Α.Ο.Ζ. Δίνουν και παίρνουν οι απειλές για σύρραξη. Ψυχραιμία συστήνει η ελληνική πλευρά που θέλουμε να πιστεύουμε ότι έχει κάνει τα κουμάντα της. Σαν να μη μας έφταναν όλα τ’ άλλα! ΗΛΘΕ στα Χανιά, στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 40 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας, μας είδε, μας άκουσε, έδωσε υποσχέσεις και απήλθε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας. Δίχως να ξεχάσει να μας διαβεβαιώσει ότι φυσικά βγαίνουμε “βήμα – βήμα” από την κρίση. Αναμενόμενο. Το παράξενο θα ήταν να μη μας διαβεβαίωνε.
«ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ η Ρηνιώ της πολυκατοικίας μας,/ γιατί απορρίφτηκε στα Λατινικά./ Είδατε λοιπόν;/ Και μια νεκρή γλώσσα/ μπορεί να σκοτώσει μια ζωντανή κοπέλα/ Λες κι έτσι θα μπορούσε να της μιλήσει». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.
ΙΣΟΠΑΛΙΑ ο Α.Ο. Πλατανιάς, νίκη ο Α.Ο. Χανίων, ισοπαλία ο Κισσαμικός. Αν νικούσαν και οι τρεις ομάδες μας, στα πανελλήνια πρωταθλήματα των κατηγοριών που συμμετέχουν, θα ήταν βέβαια, καλύτερα, μην είμαστε, όμως, και πλεονέκτες. Πάμε δυνατά για τους επόμενους αγώνες!
«ΧΡΟΝΙΑ σαράντα τέσσερα είμαι σ’ εσένα Κρήτη/ κι έχω ψηλά την κεφαλή, μα χαμηλά τη μύτη./ Γιατί ’σαι μάνα δεύτερη μα στοργική για μένα και τ’ όνομά σου διαλαλώ με μάτια βουρκωμένα». Με αφορμή μια μαντινάδα, που μου έστειλε ο εκ Μυτιλήνης ορμώμενος κατοικοεδρεύων στο Σφηνάρι της Κισάμου συγγραφέας Γιώργος Καμβυσέλλης και βρήκε θέση στη στήλη τις προάλλες η παραπάνω ρίμα του φίλου ιερωμένου. Εχετε γίνει κι εσείς… με τον νόμο, όπως ο Καμβυσέλλης, Κρητικός… πάτερ!
«Ο ΧΑΣΑΝ μπέης, ο αιμοβόρος Χριστιανομάχος, ήταν γείτονάς του, κολλητά στην εκκλησία ήταν το
κονάκι του και μια νύχτα άκουσε χτύπους στον τοίχο, απάνω απ’ το κρεβάτι του· κατάλαβε, ήταν ο Αϊ-Μηνάς, που τον φοβέριζε, γιατί ίσια – ίσια τη μέρα εκείνη είχε κατασκοτώσει στο ξύλο ένα χριστιανό. Είχε θυμώσει λοιπόν ο καπετάν-Μηνάς και του χτυπούσε τώρα τον τοίχο. Σήκωσε κι ο Χασάν μπέης τη γροθιά του κι άρχισε να χτυπάει κι αυτός τον τοίχο. “Ε, ε γείτονα, του φώναζε, έχεις δίκιο, ναι μα την πίστη μου, δίκιο μα μη καταχτυπάς τον τοίχο κι εγώ θα σου φέρνω κάθε χρόνο δύο ασκιά λάδια για το καντήλι σου κι είκοσι οκάδες κερί, να μερώσεις. Γειτόνοι είμαστε, μη μαλώνουμε”». (Από το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη “Αναφορά στον Γκρέκο”).
«Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ/ μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη./ Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ./ Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·/ διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον./ A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω./ Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον./ Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω». Το ποίημα “Τείχη” του Κ.Π. Καβάφη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (11.11.2014)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-201/#ixzz3IlJedaBZ
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου