ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΠΑΜΕ στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα; Μπορεί. Μπορεί, όμως να πηγαίνουμε στο άγνωστο και με βάρκα το ακρογιάλι, για να θυμηθώ το λεγόμενο από μια παλιά φίλη. Ιδωμεν…

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

«ΓΙΝΕ ΑΕΤΟΣ τρανά φτερά ν’ απλώσεις/ κι απ’ τις ψηλές κορφές σου στείλε σήμα»… Ωραίος ως Ελληνας, για να χρησιμοποιήσω τη φράση του Νίκου Εγγονόπουλου, ο ξεχωριστός Χανιώτης εκπαιδευτικός και συγγραφέας, σπουδαίος ποιητής, Νίκος Ι. Μαραγκουδάκης, που έφυγε ανήμερα των Χριστουγέννων για τον επουράνιο Παρνασσό. Οι στίχοι του, στίχοι μιας ψυχής πάλλουσας, στίχοι οδοδείκτες, ωστόσο, μένουν. Θα σε μνημονεύουμε συχνά πυκνά μαζί με τον Γιώργη Μανουσάκη, αγαπημένε μας κύριε Νίκο!

ΚΙ ΟΜΩΣ το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού δεν ήταν στα της ψηφοφορίας στη Βουλή για τη (μη) εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, αλλά στα συμβαίνοντα στην κόλαση του “Νorman Atlantic”. Εκεί στραμμένα τα μάτια όλων το τελευταίο 48ωρο. Στην καταμέτρηση διασωθέντων και δυστυχώς νεκρών…

«ΒΡΟΧΗ, χαλάζι, κύματα, φωτιά, καπνός, σκοτάδι/ κι οι δυνατοί λιποψυχούν στις πόρτες μπρος του Αδη». Η πρώτη απ’ τις δύο μαντινάδες που μου έστειλε, μέσω κινητού κι αυτός, όπως πάντα, ο φίλος ιερωμένος, προχθές το βράδυ. «Ελα, κυρά μου Παναγιά και δώσε την ευχή σου/ να σπεύσουνε οι Αγιοι με τον Μονογενή σου», η δεύτερη. Ευθεία η αναφορά στη μαραθώνια προσπάθεια διάσωσης των επιβατών στο φλεγόμενο πλοίο.

ΔΕΝ ΕΧΕΙ σωτηρία η πατρίδα έτσι και δεν εκλεγεί πρώτα Πρόεδρος Δημοκρατίας, οι μεν… Δεν έχει σωτηρία η πατρίδα έτσι και δεν γίνουν πρώτα εκλογές, οι δε… Περί σωτηρίας της πατρίδας ο λόγος και από τους μεν και από τους δε… Κακόμοιρη πατρίδα!

 ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ! Ολοι το είχαν (είχαμε) διαβάσει το… βουλωμένο γράμμα. Ολοι το είχαν τούμπανο και η κυβέρνηση κρυφό καμάρι, για να το πω αλλιώς. O Σταύρος Δήμας δεν συγκέντρωσε τις 180 ψήφους που χρειαζόταν και δεν εκλέχτηκε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Παλιά μας τέχνη κόσκινο. Πάμε για εκλογές κι ό,τι έρθει όπως έρθει…

ΠΑΜΕ στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα; Μπορεί. Μπορεί, όμως να πηγαίνουμε στο άγνωστο και με βάρκα το ακρογιάλι, για να θυμηθώ το λεγόμενο από μια παλιά φίλη. Ιδωμεν…

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Ωραία ταινία αυτή δε λέω… χαρτοσιά, όμως δεν πιάνει μπροστά σ’ αυτήν που παίχτηκε τελευταία εν Ελλάδι με τίτλο “το χρονικό μιας προαναγγελθείσης αποτυχίας”. Νομίζω!

ΟΠΩΣ ΔΙΗΓΟΥΝΤΑΙ, τον καιρό που ο Ιωσήφ και η Παναγία μαζί με το μικρό Ιησού, κυνηγημένοι απ’ τον Ηρώδη, έφυγαν για την Αίγυπτο, δεν είχαν τρόπο να μαγειρεύουν φαγητό ούτε και χρήματα να πληρώνουν να τρώνε. Περνούσαν φτωχικά τρώγοντας καθώς περπατούσαν τις ελιές, το ψωμί και τ’ αβγά που κρατούσαν μαζί τους. Από τα αβγά που έτρωγε ο Χριστός έπεφταν κομματάκια στο χώμα γιατί όπως ήταν μικρός δεν μπορούσε να τα μασήσει. Καθώς όμως έπεφταν τα κομματάκια του αβγού στο χώμα φύτρωναν μανουσάκια που τα λουλούδια τους είναι άσπρα και κίτρινα όπως το ασπράδι και ο κρόκος των αβγών… (Από το βιβλίο “Από τη Γέννα του Χριστού ως την Ανάσταση” του Βασίλη Γ. Χαρωνίτη). 

«Μια ζούγκλα σε κυκλώνει κάθε μέρα/ όπου αιμοβόρα κι άγρια θηρία/ με βρυχηθμούς γιομίζουν τον αγέρα/ ψάχνοντας να σπαράξουν κάποια λεία/ Κι ό,τι στης ζούγκλας περπατάει το χώμα/ όσο κι αν προσπαθήσει να ξεφύγει/ σίγουρα θα βρεθεί σ’ έν’ άγριο στόμα/ που τη στερνή του αναπνοή θα πνίγει./ Μ’ αν θες το σπαραγμό σου να γλυτώσεις/ και των θηρίων να μη σε πούνε θύμα/ γίνε αετός, τρανά φτερά ν’ απλώσεις/ κι απ’ τις ψηλές κορφές σου στείλε σήμα/ πως των αετών η ελεύθερη ψυχή/ δεν κλείνεται σε στόματα θηρίων/ μα το πλατάγισμά της αντηχεί/ σαν ήχος θριαμβικών εμβατηρίων». Απ’ τους αποφθεγματικούς στίχους του Νίκου Μαραγκουδάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (30.12.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-223/#ixzz3NOdpA6hB
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook