ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Αν είσαι αετός, μη σκιάζεσαι τα νέφη/ μήτε κι αν σκούνε πλάι σου κεραυνοί·/ αγνάντια μια τρανή κορφή σου γνέφει/ και σε προσμένευε πάντα φωτεινή\ Σίγουρα θα χτυπήσουν τα φτερά σου/ ριπές απ’ της ζωής τις καταιγίδες/ μα δεν μπορούν να γίνουν συμφορά σου, όταν φτερώνουν την ψυχή σου ελπίδες.

Ν. Μαραγκουδάκης 
Δείτε περισσότερα... ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Νίκος Ι. Μαραγκουδάκης: Ο ποιητής του φωτός

“Από τη σκοπιά της ψυχής” ο τίτλος της στήλης που κρατούσε για πολλά χρόνια στην εφημερίδα μας ο ξεχωριστός Χανιώτης εκπαιδευτικός και συγγραφέας, κατ’ εξοχήν, ωστόσο, ποιητής Νίκος Μαραγκουδάκης που έφυγε στα 85 του χρόνια για τον επουράνιο Παρνασσό. “Μάχη φωτός”, “Παλμοί της Γης”, “Ρυθμοί τ’ Ουρανού”, “Ορόσημα”, “Σινιάλα της ζωής”, “Με της ψυχής τα Μάτια”, “Γαλάζιοι Ορίζοντες”, “Ιριδισμοί του Απείρου”, “Λυρικές Μολπές”, οι τίτλοι των πιο γνωστών ποιητικών του συλλογών, για να μείνουμε προσώρας μόνο στο ποιητικό του έργο. Στήλες φωτός οι στίχοι του, στίχοι μιας ψυχής πάλλουσας από διαρκείς εκρήξεις φωτός. Οδοδείκτες της πορείας που πρέπει να ακολουθεί ο κάθε άνθρωπος στη ζωή του, στην καθημερινότητα του αγώνα του. «Πάντα θα βρέχει θλίψεις ο ουρανός/ στον κακοτράχαλο τούτο πλανήτη,/ μ’ απ’ την ψυχή εξαρτάται καθενός/ να νιώθει σαν αετός ή σαν σπουργίτι», μας λέει σ’ ένα του ποίημα. Οπότε: «Γιν’ εν’ αστέρι αληθινό/ -κι όχι πυγολαμπίδα-/ που αδιάκοπα αντιμάχεται/ του ερέβους τ’ άγρια χάη,/ σαν τ’ ουρανού χαμόγελο./ γιομάτο φως κι ελπίδα/ που μες στη νύχτα μιας αυγής/ πάντοτε προμηνάει», μας παραγγέλνει σ’ ένα άλλο. «Αν είσαι αετός, μη σκιάζεσαι τα νέφη/ μήτε κι αν σκούνε πλάι σου κεραυνοί·/ αγνάντια μια τρανή κορφή σου γνέφει/ και σε προσμένευε πάντα φωτεινή» μας λέει σ’ ένα παράλλο, για να συμπληρώσει αμέσως μετά: «Σίγουρα θα χτυπήσουν τα φτερά σου/ ριπές απ’ της ζωής τις καταιγίδες/ μα δεν μπορούν να γίνουν συμφορά σου, όταν φτερώνουν την ψυχή σου ελπίδες». «Θα σε μνημονεύουμε συχνά πυκνά μαζί με τον Γιώργη Μανουσάκη, αγαπημένε μας, κύριε Νίκο», έγραψα μεταξύ των άλλων προ ημερών (30.12.2014) “στα πεταχτά” αναγγέλλοντας το φευγιό του. Το ξαναγράφω. Κι αυτό όχι μόνο για να πω ότι οι ποιητές, ως ανθρώπινες παρουσίες ανάμεσά μας φεύγουν, αλλά οι στίχοι τους μένουν για να επανερχόμαστε σ’ αυτούς, αλλά και για να θυμίσω ότι ακόμα οφείλουμε ως Δήμος Χανίων μια οδό με το όνομα του Γιώργη Μανουσάκη όπως οφείλουμε και μια άλλη με το όνομα του Μιχάλη Γρηγοράκη. Και ότι κοντά σ’ αυτές έρχεται να προστεθεί και η οδός Νίκου Μαραγκουδάκη…

Νίκος Ι. Μαραγκουδάκης: ένας φωτεινός άνθρωπος

Γνωστός στον τόπο μας, και ανά το πανελλήνιο, προπάντων ως ποιητής ο Νίκος Ι. Μαραγκουδάκης που επέμενε μέχρι τέλους να χρησιμοποιεί αποκλειστικά τον παραδοσιακό στίχο. Κι αν έχει τιμηθεί με διακρίσεις για το έργο του, όπως αυτές της Ακαδημίας Γραμμάτων, Επιστημών και Τεχνών της Φλωρεντίας (με ανακήρυξή του ως τιμητικού μέλους της), του Αμερικανικού Βιογραφικού Ινστιτούτου (με ανακήρυξή του: α) ως “Ανθρώπου του 2001” και β) ως “κορυφαίου πνευματικού ηγέτη”), του Διεθνούς Βιογραφικού Κέντρου του Καίμπριτζ της Αγγλίας (με το βραβείο του 21ου αιώνα) και της Παγκόσμιας Ακαδημίας Γραμμάτων (με την απονομή διδακτορικού διπλώματος για την πνευματική προσφορά του), για να μείνω μόνο στα παγκόσμια χρυσά μετάλλια που απέσπασε. Κι αν του έχουν απονεμηθεί βραβεία ποιήσεως, με κορυφαίο το Α’ βραβείο ενεργού συμμετοχής που του απενεμήθη, στις πολιτιστικές εκδηλώσεις των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, όπου ανακρούστηκε ο “Ολυμπιακός Ύμνος” του, σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. “Αδελφό της ψυχής του” τον αποκαλεί στην αφιέρωσή του ο μεγάλος μας μουσουργός. Αδελφός της ψυχής του καθενός μας είναι, ωστόσο, σε τελική ανάλυση ο Νίκος Ι. Μαραγκουδάκης που υπήρξε ένας φωτισμένος δάσκαλος (υπηρέτησε ως φιλόλογος καθηγητής τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση) πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα όμως ένας φωτεινός άνθρωπος, μια ακτινοβολούσα αγάπη προσωπικότητα. Καρπός της δασκαλικής του εμπειρίας τα τρία μοναδικά στο είδος τους έργα του “Πρωτότυπη Τεχνασματική Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας”, “Η Δομή του Λατινικού Εργου” και “Πρωτότυπο (με ευκολότερο τρόπο) Συντακτικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας”, οι τίτλοι τους. Εκ των ων ουκ άνευ, ωστόσο, ότι κορυφαία συγγραφική, εκτός… ποιήσεως, δουλειά του είναι το έργο του “Οδηγός ζωής και ψυχικής αρμονίας” που κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις “Λιβάνη”. Ποιος άλλος, αλήθεια, εκτός απ’ αυτόν τον άνθρωπο, μπορούσε να γράψει ένα τέτοιας λογής βιβλίο, όπως τον “Οδηγό” του;

Οσοι βασανίζονται από την αίσθηση ενός απέραντου κενού, όσοι δεινοπαθούν από τη δυσαρμονία με τον εαυτό τους και με τους συνανθρώπους τους, όσοι ψάχνουν κάποιο νόημα στη ζωή τους και αναζητούν έναν δρόμο προς την αληθινή ευτυχία, δηλαδή όσοι πλήττουν και νιώθουν μια δυσάρεστη ψυχική μοναξιά (μέσα σε μια αόρατη φυλακή), όσοι νιώθουν άγχος και έχουν φοβίες, όσοι είναι άτολμοι και απογοητεύονται εύκολα, όσοι εκνευρίζονται και θυμώνουν για ασήμαντα πράγματα, δείχνοντας εχθρότητα και κακία, όσοι αμφιβάλλουν για την ύπαρξη του Θεού και την αθανασία της ψυχής, όσοι διψούν για αγάπη, ελπίδα, αισιοδοξία και γενικά όσοι θα ήθελαν έναν σωστό τρόπο ζωής και μια βαθιά, σταθερή ευτυχία, θα βρουν σ’ αυτό το βιβλίο ένα πολύτιμο συμπαραστάτη και σύμβουλο.
(Απ’ το οπισθόφυλλο του βιβλίου του Νίκου Ι. Μαραγκουδάκη, “Οδηγός Ζωής και Ψυχικής Αρμονίας”).
Χανιώτικα νέα (05.01.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/nikos-maragkoudakis-o-piitis-tou-fotos/#ixzz3NxzvaDP8
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook