«ΣΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ανθρώπους έρχεται μια μέρα/ που πρέπει το μεγάλο το Ναι ή το μεγάλο Οχι να πούνε»… Και οι στίχοι αυτού του Αλεξανδρινού Ποιητή στο μυαλό μου διαρκώς αυτές τις μέρες. Μεγάλη η κουβέντα που κάναμε προχθές με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο ξεκινώντας απ’ αυτού
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα ενώ γράφω τα “πεταχτά” που διαβάζετε πάνω σ’ ένα τραπεζάκι του αναψυκτηρίου που βρίσκεται απέναντι απ’ το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου (ΠΑ.Γ.Ν.Η.) όπου ήμουν χθες όλη μέρα, συνοδεύοντας την Ευδοκία σε μια εξέταση ρουτίνας. Τι στο γραφείο μου, τι εδώ! Εχω κάμει το κολάι μου, όπως και την προετοιμασία μου, βλέπετε…
ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα ενώ γράφω τα “πεταχτά” που διαβάζετε πάνω σ’ ένα τραπεζάκι του αναψυκτηρίου που βρίσκεται απέναντι απ’ το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου (ΠΑ.Γ.Ν.Η.) όπου ήμουν χθες όλη μέρα, συνοδεύοντας την Ευδοκία σε μια εξέταση ρουτίνας. Τι στο γραφείο μου, τι εδώ! Εχω κάμει το κολάι μου, όπως και την προετοιμασία μου, βλέπετε…
ΑΣ ΛΕΝΕ ό,τι θέλουν κι όσο δυνατά θέλουν οι γύρω μου. Στον κόσμο μου, με το μολυβάκι στο χέρι εγώ. Η καλή νοικοκυρά άλλωστε και με το κουτάλι, αν χρειαστεί, γνέθει… Πάμε! Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλουν να βγουν στο λιακωτό της λευκής σελίδας.
ΜΑΥΡΟΣ ήταν ο καπνός που βγήκε απ’ το Γιούρογκρουπ χθες. Για σκληρή διαπραγμάτευση που δεν θα κατέληγε σε συμφωνία έκαναν εξάλλου λόγο όλες οι πληροφορίες.
ΘΑ ’ΧΕΙ αίσιο τέλος ο αγώνας για μια “ανάσα αξιοπρέπειας” που δίνει για λογαριασμό του ελληνικού λαού και όχι μόνο η ελληνική κυβέρνηση; Το θαυμαστικό περιμένει να πάρει τη θέση του ερωτηματικού. Καλομελέτα κι έρχεται;
«ΣΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ανθρώπους έρχεται μια μέρα/ που πρέπει το μεγάλο το Ναι ή το μεγάλο Οχι να πούνε»… Και οι στίχοι αυτού του Αλεξανδρινού Ποιητή στο μυαλό μου διαρκώς αυτές τις μέρες. Μεγάλη η κουβέντα που κάναμε προχθές με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο ξεκινώντας απ’ αυτούς.
ΑΛΛΟΣ έχασκε κι άλλος εμετάλαβε! Λέτε να επαληθευθεί η γνωστή αυτή παροιμία σήμερα και αντί για τον Δημήτρη Αβραμόπουλο να έχουμε άλλη πρόταση για την προεδρία της Δημοκρατίας; Το χθεσινό απίθανο πιθανό σήμερα και το σημερινό πιθανό απίθανο αύριο…
ΠΗΓΕ, λέει, σ’ ένα εστιατόριο (όνομα και μη χωριό) τις προάλλες ο Ηλίας ο Σταματάκης και παράγγειλε φρέσκια φασολάκια, τα οποία όμως ήταν μισοψημένα και ροκανίζανε. «Τα φασολάκια άψητα μοιάζανε με αγγούρι,/ είναι καινούργια συνταγή ή τα ’χετε για γούρι;» τους έγραψε για εκδίκηση. Οχι, θα τους άφηνε!
ΝΑ ΔΟΥΜΕ τον Α.Ο. Χανιά στην Α’ Εθνική εφέτος κομμάτι δύσκολο, για να μην πούμε αδύνατο. Καθόλου δύσκολο, ωστόσο, να πανηγυρίσουμε στο τέλος τόσο την παραμονή του Α.Ο. Πλατανιά στη μεγάλη κατηγορία όσο και την άνοδο του Κισσαμικού στη Β’ Εθνική. Ούτως ή άλλως η άνοιξη στο χανιώτικο ποδόσφαιρο καλά κρατεί…
ΑΠ’ ΤΗ λέξη “δικός” (μας) και τη λέξη “λογία” που σημαίνει συλλογή γίνεται η λέξη δικολογιά που σημαίνει στην Κρήτη το συγγενολόι, τη συγγένεια. «Κατέεις το πως είμαστε δικολογιά;» η φράση που χρησιμοποιεί ο Αντώνης Ξανθινάκης στο “Λεξικό” του “Περί δικολογιάς, ο λόγος” με τον καθημερινό αναγνώστη της στήλης Γιάννη Μαρέντη προχθές. Κατόπιν δικής του παραγγελίας τούτο το “πεταχτό”…
ΜΕΤΑ ΤΗ νίκη των Ελλήνων στη Σαλαμίνα οι Αθηναίοι πολιόρκησαν την Ανδρο και ήθελαν να την κυριεύσουν, γιατί οι κάτοικοί της ήταν οι πρώτοι νησιώτες που αρνήθηκαν να πληρώσουν τα χρήματα που τους είχε ζητήσει ο Θεμιστοκλής. Οταν, λοιπόν, ο Αθηναίος στρατηγός έφτασε στο νησί, είπε στους Ανδριους ότι είχε πάει έχοντας μαζί του δύο θεότητες, την Πειθώ και τον Εξαναγκασμό, και, επομένως, ήταν υποχρεωμένοι να δώσουν τα χρήματα. Ομως, εκείνοι του απάντησαν ότι ήταν πάμπτωχοι και τη γη τους κατοικούσαν δύο θεές ασήμαντες, η Πενία και η Αμηχανία. Συνεπώς δεν μπορούσαν να δώσουν χρήματα, γιατί η δύναμη των Αθηναίων δεν ήταν ισχυρότερη από τη δική τους αδυναμία. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της ιστορίας”, εκδ. “Σαβάλας”).
«Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα/ που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι/ να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει/ έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα/ πηγαίνει στην τιμή και την πεποίθησή του./ Ο αρνηθείς δεν μετανιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι/, όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει/ εκείνο τ’ όλο -το σωστό- εις όλην την ζωήν του».
Το ποίημα “Che fece… il gran rifiuto” του Κ.Π. Καβάφη.
Το ποίημα “Che fece… il gran rifiuto” του Κ.Π. Καβάφη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (17.02.2015)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-248/#ixzz3S0BQn25X
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου