Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΞΕΤΡΟΥΛΙΑΞΕ από κόσμο στα σαράντα σου, το καφενείο σου, φίλε! Στρωμένες μέσα κι έξω οι τάβλες της φιλοξενίας, όπως το ’θελες, μετά το μνημόσυνο στον Τίμιο Σταυρό, που ο Αντώνης σου μοίραζε κατά το παλλαϊκό έθιμο μανταρίνια για να “δροσερέψει” η ψυχή σου! «Τρώτε και πίνετε άρχοντες κι εγώ θα σας δηγούμαι/ κι εγώ θα σας διηγηθώ, για τον Κοτσιφογιάννη/ για έναν άρχο Νιππιανό…».
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
ΒαγγέληςΘ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΟΛΑ τα ξύλα κάψαμε, ο Μάρτης τελειώνει/ κι ο ήλιος μες στα σύννεφα παίζει κρυφτό στο χιόνι». Τίμησε και με το παραπάνω το όνομα του “παλουκοκαύτη” ο φετινός Μάρτης μας λέει στη σημερινή του μαντινάδα ο φίλος ιερωμένος. Κι άλλα να ’τανε! Εν πάση περιπτώσει και εν περιπτώσει πάση, την άνοιξη τον Μάρτη ούτε στις άκρες ούτε στις αναμεσάδες την είδαμε…
«ΑΚΟΜΑ τούτη την άνοιξη, ραγιάδες, ραγιάδες/ τούτο το καλοκαίρι ραγιάδες, ραγιάδες/ όσο να ’ρθει ο Μόσκοβος, ραγιάδες, ραγιάδες/ να φέρει το σεφέρι, ραγιάδες, ραγιάδες…». Να το γράψω κι αυτό μια που κατέβηκε μέχρι τη μύτη του μολυβιού μου και κρίνετε εσείς πόσο σχετικό ή πόσο άσχετο είναι, αφού απαντήστε ποιος είναι ο Μόσκοβος!
ΑΠΟ συμφωνία σε συμφωνία με τους δανειστές μας πάμε για διαφωνία ή από διαφωνία σε διαφωνία πάμε μαζί τους για συμφωνία; Μπερδεμένη εξακολουθεί να τη βλέπει την κατάσταση ο φίλος μου ο γερω – δάσκαλος. Για να δούμε τι θα δούμε στο τέλος. Απρίλης, Μάης, κοντά το θέρος!
ΔΕΝ ΘΑ ληφθούν σε καμιά περίπτωση υφεσιακά μέτρα, διαμηνύει σε όλους τους τόνους η κυβέρνηση, ενώ οι δανειστές μας επιμένουν να της έχουν το μαχαίρι στον λαιμό. Το τέλος του έργου πάντως ούτως ή άλλως πλησιάζει, ο χρόνος τελειώνει.
«ΕΣΥ ακούς τα βήματα των ανθρώπων./ Εγώ ακούω το σούρσιμο της αλυσίδας τους/ στο φόβο του θανάτου./ Και μόνο αριά και πού/ σε κάποια ηρωική ψυχή/ φτερά χαρίζει η ελευθερία». Από το “Ψηφιδωτό” (δεύτερη σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.
ΕΙΝΑΙ “έγκλημα” η προσφορά στον άνθρωπο ανεξάρτητα απ’ την εθνικότητά του, το χρώμα του, τη θρησκεία του; Ρητορικό το ερώτημα, όχι όμως για όλους, δυστυχώς…
ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ οι ελπίδες πρόκρισης της Εθνικής μας στο Euro 2016, μετά την ισοπαλία που έφερε με την αντίστοιχη της Ουγγαρίας προχθές. Αχ αυτή η “καταραμένη” ήττα απ’ τα νησιά Φερόε επί Ρανιέρι!
ΞΕΤΡΟΥΛΙΑΞΕ από κόσμο στα σαράντα σου, το καφενείο σου, φίλε! Στρωμένες μέσα κι έξω οι τάβλες της φιλοξενίας, όπως το ’θελες, μετά το μνημόσυνο στον Τίμιο Σταυρό, που ο Αντώνης σου μοίραζε κατά το παλλαϊκό έθιμο μανταρίνια για να “δροσερέψει” η ψυχή σου! «Τρώτε και πίνετε άρχοντες κι εγώ θα σας δηγούμαι/ κι εγώ θα σας διηγηθώ, για τον Κοτσιφογιάννη/ για έναν άρχο Νιππιανό…».
ΣΩΤΗΡΗ Νικολακόπουλο και Γιώργο Μαρινάκη, υπεύθυνους του τριμηνιαίου λογοτεχνικού περιοδικού “Εύλογον”, Αθήνα: Ο,τι καλύτερο το “Εύλογον”, το 6ο τεύχος του οποίου μου δώσατε πρόσφατα κατά τη συνάντησή μας στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών. Και “εμφανισιακά”, αλλά και κυρίως ως προς το περιεχόμενο. Εμεινα ιδιαίτερα σε μια φράση του Κώστα Ουράνη, απ’ το “Γράμμα” του, “στον άνθρωπο της πατρίδας μου”, που δημοσιεύετε: «Επιμένω ακόμη πως ο κόσμος είναι όμορφος». Καλή συνέχεια!
Ο ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ είχε έναν σκύλο θαυμαστό για το μέγεθος και την ομορφιά του. Ομως του έκοψε την ουρά, μολονότι ήταν πολύ ωραία. Οι φίλοι του τον μάλωναν γι’ αυτό και του έλεγαν ότι όλοι οι Αθηναίοι είναι θυμωμένοι για τον σκύλο και τον κακολογούσαν. Τότε εκείνος γέλασε και τους είπε: «Καλύτερα να μιλούν οι Αθηναίοι γι’ αυτό, ώστε να μην λένε τίποτε χειρότερο για μένα». (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).
«Ω, μάγισσα και πλανεύτρα θεά,/ στολίδι και γιορτή της φύσης,/ των ανθισμένων λιβαδιών/ και των φιλήδονων ερώτων!/ Στείλε τη μαγική σου φλόγα/ για ν’ ανάψει το ανέσπερο φως/ της άφθαρτης και όλβιας ελπίδας,/ μες στους ανήλιους λαβύρινθους/ κάθε πληγωμένης ψυχής./ Φύσα με ένα μυρωδάτο αγέρι/ για να ξυπνήσεις απ’ το λήθαργο/ τ’ άσπρα περιστέρια της ειρήνης/ και στείλε τα να φτερουγίσουν/ σε κάθε – κάθε καπνισμένη γωνιά/ της αιώνια φλεγόμενης γης./ Ω, μάγισσα και πλανεύτρα θεά,/ στολίδι και γιορτή της φύσης,/ των μαγεμένων ανθόφυλλων/ και των οργασμικών δονήσεων!/ Κάνε με μυρωδιές και χρώματα/ να ξαναγεννηθούν και ν’ ανθίσουν/ η φύση, ο κόσμος και οι ψυχές».
Το ποίημα “Ανοιξη” του Γιώργου Μαρινάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (31.03.2015)



Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-271/#ixzz3VxqHdArf 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου