ΕΥΔΟΚΙΑ

Σε κοιτάζω συνεπαρμένη. Είναι τα ορθάνοιχτα φτερά σου μάτια και βλέπουν, χέρια και παίζουν τη λύρα του Ορφέα, γλώσσα και μιλούν τη γλώσσα μας… Ολοζώντανη η σάρκα σου κάτω από τον χιτώνα σου. Κάτω από το αφροπλεγμένο μπούστο σου, βαθιά στον κόρφο σου, ανασαίνει ρυθμικά, λυπημένα η ελληνίδα ψυχή σου! Σε κοιτάζω άλαλη. Βρόγχος η κραυγή που ανεβαίνει στο λαιμό μου και με πνίγει: Τούτη η Νίκη είναι Ελληνίδα! Είναι δικό μας τούτο το ανεπανάληπτο θαύμα! Γιατί το κρατάτε σκλαβωμένο σε ξένη γη, κάτω από ξένο ουρανό, όπως τόσα και τόσα άλλα; Γιατί;

Ευδοκία Σκορδαλά-  Κακατσάκη

Δείτε περισσότερα... ΕΥΔΟΚΙΑ

ΣTH ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ

                                       Γράφει η Ευδοκία Σκορδαλά Κακατσάκη

Ανθρωποθάλασσα γύρω σου. Τα κύματά της πλησιαίνουν, πλαταίνουν, φουσκώνουν, ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια σου. Ο σάλαγός τους ακαταλαβίστικος, σκέτη Βαβέλ, ξεψυχά μπροστά στα πόδια σου. Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι. Κινέζοι, Γιαπωνέζοι, Έλληνες. Λευκοί, μαύροι. Στέκονται και σε θαυμάζουν. Σε φωτογραφίζουν. Φωτογραφίζονται μαζί σου…

Ανάμεσά τους κι εγώ. Να σε προσκυνήσω θέλω. Λαχτάρα, χαρά, συγκίνηση. Περηφάνια, λύπη, θυμός, οργή. Χίλια μύρια αφίλιωτα κι αντίμαχα συναισθήματα, κουβάρι αξεδιάλυτο, μέσα μου. Τα μηνίγγια μου χτυπούν να σπάσουν. Τα πόδια μου τρέμουν. Τα μάτια βουρκώνουν. Γεμίζουν βροχή.

Πώς την περίμενα τούτη τη στιγμή! Τόσα και τόσα άκουγα για σένα από παιδί. Θαύμαζα τις φωτογραφίες σου. Καμάρωσα κάποτε το φτωχό εκμαγείο σου από γύψο(!) που έστειλαν…πεσκέσι οι «φίλοι μας» οι Γάλλοι στο Μουσείο του μικρού νησιού σου-μας! Τι ειρωνική χειρονομία, Θεέ μου!

Καμιά σχέση εσύ με τις φωτογραφίες και το ψευτο-ομοίωμά σου! Ήλιος φεγγοβόλος εσύ. Κι όλα μπροστά σου ίσκιοι που σβήνουν, καπνός που διαλύεται. Άμορφα κι άψυχα, άχαρα και ψεύτικα μπρος στην ψυχή και την αλήθεια σου. Η απόλυτη ομορφιά σου, η επιβλητική θωριά σου καθηλώνει το βλέμμα, κόβει την ανάσα!

Σε κοιτάζω και δεν σε χορταίνω! Θαρρείς και μόλις πάτησες τα ποδάρια σου στην πέτρινη πλώρη του καραβιού. Στάζουν Αιγαίο οι πτυχές του αψεγάδιαστου πέπλου σου. Μοσχοβολάς αλμύρα και Ελλάδα! Έχεις ορθάνοιχτα τα τεράστια φτερά σου. Έτοιμη είσαι να πετάξεις!

Σε κοιτάζω συνεπαρμένη. Είναι τα ορθάνοιχτα φτερά σου μάτια και βλέπουν, χέρια και παίζουν τη λύρα του Ορφέα, γλώσσα και μιλούν τη γλώσσα μας… Ολοζώντανη η σάρκα σου κάτω από τον χιτώνα σου. Κάτω από το αφροπλεγμένο μπούστο σου, βαθιά στον κόρφο σου, ανασαίνει ρυθμικά, λυπημένα η ελληνίδα ψυχή σου! Σε κοιτάζω άλαλη. Βρόγχος η κραυγή που ανεβαίνει στο λαιμό μου και με πνίγει: Τούτη η Νίκη είναι Ελληνίδα! Είναι δικό μας τούτο το ανεπανάληπτο θαύμα! Γιατί το κρατάτε σκλαβωμένο σε ξένη γη, κάτω από ξένο ουρανό, όπως τόσα και τόσα άλλα; Γιατί;

Σε κοιτάζω άλαλη κι ανήμπορη να κάνω κάτι για να σε λευτερώσω! Σφίγγω τις γροθιές μ’ ανίσχυρη λύσσα. Κλείνω αθέλητα τα μάτια.

Και… νιώθω τον θρακιώτη άνεμο που χαϊδεύει το θεσπέσιο κορμί σου να ξεσηκώνεται. Φυσά δυνατά, φυσά μανιασμένα… Κι εσύ πλαταγίζεις τα μεγάλα φτερά σου και πετάς… και φεύγεις μαζί του! Καλή αντάμωση στην πατρίδα!!! σου φωνάζω. Και σε βλέπω με της ψυχής τα μάτια να προσγειώνεσαι στη Σαμοθράκη! Γύρω σου στήνουν χορό χαράς ο ουρανός κι η θάλασσα, ο ήλιος και το φεγγάρι, τα δέντρα, τα βουνά, οι πηγές και τα ποτάμια! Κι όλα σε καλωσορίζουν. Άψυχα και ζωντανά… Άνθρωποι και φύση! Όλα, σου λέω!!!! 

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

"Λευτεριά σε νοσταλγούνε,/ μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι,/ όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη/ σαν έπαθλο του αγώνος και μοχθούνε,/ και τη ζωή τους εξακολουθούνε,/ νεκροί που η καθιέρωσις τούς λείπει" Από το ποίημα “Στο άγαλμα της ελευθερίας που φωτίζει τον κόσμο” του Κώστα Καρυωτάκη.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΛΕΥΤΕΡΙΑ, Λευτεριά, σε νοσταλγούνε/ μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι…». Απ’ το ποίημα “Στο άγαλμα της ελευθερίας που φωτίζει τον κόσμο”, του Κώστα Καρυωτάκη, οι στίχοι. Και με αφορμή την υπέροχη μουσική θεατρική παράσταση “Κώστας Καρυωτάκης – Μαρία Πολυδούρη και η αρχή της αμφισβήτησης”, που παρουσίασε χθες, έχοντας ως υπεύθυνο καθηγητή τον και συνεργάτη της εφημερίδας μας Δημήτρη Δαμασκηνό, η αναφορά. Υπάρχει ελπίς! Αντιστεκόμαστε…

ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ θάνατος Αφροαμερικανού στις Ηνωμένες Πολιτείες από πυρά αστυνομικών. Τι κι αν καταργήθηκε στα χαρτιά η δουλεία; Τι κι αν δίνουν και παίρνουν οι διακηρύξεις για τ’ ανθρώπινα δικαιώματα; Πιο ίσοι απ’ τους ίσους, η ιδεολογία κάποιων…

ΧΙΛΙΑΔΕΣ επιζήσαντες από τον σεισμό στο Νεπάλ χρειάζονται τη βοήθειά μας… Δεν είναι κακό που το Βιβλίο των Προσώπων (φέισμπουκ)… βγάζει δίσκο με το που θα το ανοίξουν οι χρήστες του. Αντιθέτως. Το καλό να λέγεται. Καλοδεχούμενο απ’ όπου κι αν προέρχεται.

ΚΑΙ ΕΝ αναμονή των οριστικών αποφάσεων που θα ληφθούν στο Υπουργικό Συμβούλιο που θα συνεδριάσει σήμερα για το πολυνομοσχέδιο με τα μέτρα που θα παρουσιαστούν στους δανειστές μας. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι και ή ο κόμπος θα λυθεί ή θα σπάσει το χτένι. Αχ αυτή η… ρευστότης!

ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ! Οπως λέμε, για να το πω στην καθαρεύουσα, “της ιεροδούλου γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα;”. Εντάξει, δεν φτάσαμε ακόμα ως εκεί, όμως, όπως πάμε, θα φτάσουμε. Πάντα είναι δύσκολο “άθλημα” το “πολιτεύεσθαι” στη δημοκρατία.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ είναι επίκαιρα και σήμερα, για να μην πω όσο ποτέ, τα μηνύματα της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Ολοι το παραδέχονται, ένα μόνο μέρος, ωστόσο, των εργαζομένων και των ανέργων θα πάνε στις πλατείες αύριο για να τα φωνάξουν. “Για να γυρίσει”, πάντως, “ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή”, επιμένει να μας λέει ο ποιητής.

«ΟΤΑΝ ο Απόλλων μ’ ένα μαχαίρι/ έκοψε την ημέρα στα τέσσερα/ το πρώτο κομμάτι το ’δωσε στους εργάτες/ και το τελευταίο στους ποιητές». Από το “Ψηφιδωτό” (δεύτερη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

«ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΙΑ ευχόμαστε να παίζει πολλά χρόνια/ μέσα στης Πρώτης Εθνικής τα λαμπερά σαλόνια!». Και ποδοσφαιρόφιλο έκανε ο Α.Ο. Πλατανιάς τον φίλο ιερωμένο. Δική του η μαντινάδα.

«ΤΟ 1922 είναι μια χρονιά σημαδιακή για την ιστορία του σύγχρονου ελληνισμού, αλλά και για τη ζωή του Καρυωτάκη. Τον Ιανουάριο ο εικοσιπεντάχρονος ποιητής θα μετατεθεί στη Νομαρχία Αττικής, όπου υπηρετεί ήδη η εικοσάχρονη Μαρία Πολυδούρη. Στα πληκτικά γραφεία τους θα γεννηθεί ένας από τους πιο διάσημους έρωτες της φιλολογικής μας ιστορίας. Παρά το θερμό της ξεκίνημα, ωστόσο, η ερωτική αυτή σχέση δεν έμελλε να κρατήσει για πολύ. Τον Αύγουστο του 1922, σχεδόν ταυτόχρονα με την είδηση της καταστροφής της Σμύρνης, ο Καρυωτάκης μαθαίνει ότι έχει προσβληθεί από σύφιλη, νόσημα τότε ανίατο και κοινωνικά στιγματισμένο. Είναι βέβαιον ότι το στίγμα της “ωχράς σπειροχαίτης” πλήττει καίρια τον ερωτισμό του ποιητή και του δημιουργεί έντονο το συναίσθημα της στέρησης και της αποξένωσης». (Χριστίνα Ντουνιά, “Κώστας Καρυωτάκης: Με τ’ όνειρο οι ψυχές και με το πάθος…”, εκδ. “Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”).

«Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει/ τους ουρανούς το στέμμα σου. Το φως σου,/ χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου./ Πεταλούδες χρυσές οι Αμερικάνοι,/ λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει/ σήμερα το υπερούσιο μέταλλό σου./ Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ’ αγοράσουν/ έμποροι και κονσόρτσια οι Εβραίοι./ Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,/ πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν/ οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν/ με το πορτρέτο του Dorian Gray./ Λευτεριά, Λευτεριά σε νοσταλγούνε,/ μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι,/ όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη/ σαν έπαθλο του αγώνος και μοχθούνε,/ και τη ζωή τους εξακολουθούνε,/ νεκροί που η καθιέρωσις τούς λείπει».
Το ποίημα “Στο άγαλμα της ελευθερίας που φωτίζει τον κόσμο” του Κώστα Καρυωτάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-287/#ixzz3Yn5VsmAN 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Τούτη είναι η πόλη των Χανιών.Και τούτη την πόλη είναι χρέος μας ν’ αφουγκραστούμε, να καταλάβουμε! Χρέος μας μεγάλο είναι να παραδώσουμε στους επόμενους κι εκείνοι να νιώσουν, ν’ αγκαλιάσουν και μέσα από τις εικόνες και τα συναισθήματα που θα τους πλευρίζουν σιγά-σιγά καθώς θα μεγαλώνουν, μέρα τη μέρα, να μπορέσουν κι εκείνοι να παραδώσουν στους επόμενους σ’ επερχόμενες γενιές με περηφάνια και δίχως καμιά ενοχή πως παρέδωκαν μια αιωνόβια αρχόντισσα που δεν θα ξεπέσει!

Δείτε περισσότερα... ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Χρόνια πολλά Χανιά

Σαν σήμερα, στις 29 Απριλίου του 1252, υπογράφεται από τον Δόγη της Βενετίας η παραχώρηση της πόλης των Χανίων σε Ενετούς ευγενείς…
Ανασκαλεύοντας την ιστορία τούτης της πόλης, νιώθεις ότι τίποτα απολύτως είσαι. Ενας κόκκος άμμου. Τόσο μικρή η οντότητά σου μπροστά στην πόλη των γιασεμιών, την όμορφη πόλη των Θεοδωράκηδων, την πόλη των Βενιζέλων, αυτού του τόπου του μικρού του μέγα που κουβαλάει μια χιλιάδων χρόνων ιστορία…
Κι όσο επιμένεις να διαβάζεις, τόσα περισσότερα σου αποκαλύπτονται από την προϊστορία της, την Αρχαία Κυδωνία, τη Μινωική Κρήτη! Μια αδιάλειπτη πορεία μέσα στα χρόνια, στους αιώνες, μια ιστορία γεμάτη αγώνες, κατακτητές, επαναστάσεις… της πόλης μας που δεν αρκείται μόνο στην ομορφιά της για να γοητεύσει ή να μας πλανέψει αλλά ζώσα ψυχή ούσα, πάλλεται δυνατά δίνοντας το ρυθμό σε ντόπιους και ξένους συμπαρασύροντάς τους σε ένα παραμύθι που όμοιό του ελάχιστοι τόποι πάνω σε αυτόν τον πλανήτη μπορούν να καυχηθούν ότι έχουν. Ολα τούτα κι ακόμη τόσα είναι αρκετά για να σε κάνουν να νιώθεις τυχερός και υπερήφανος…
Τούτη είναι η πόλη των Χανιών, λοιπόν, μια πόλη που αγάπησαν πολλοί, που πολλοί την ύμνησαν, πολλοί τη λάτρεψαν πιότερο από τον εαυτό τους -δίχως υπερβολή.
Και τούτη την πόλη είναι χρέος μας ν’ αφουγκραστούμε, να καταλάβουμε! Χρέος μας μεγάλο είναι να παραδώσουμε στους επόμενους κι εκείνοι να νιώσουν, ν’ αγκαλιάσουν και μέσα από τις εικόνες και τα συναισθήματα που θα τους πλευρίζουν σιγά-σιγά καθώς θα μεγαλώνουν, μέρα τη μέρα, να μπορέσουν κι εκείνοι να παραδώσουν στους επόμενους σ’ επερχόμενες γενιές με περηφάνια και δίχως καμιά ενοχή πως παρέδωκαν μια αιωνόβια αρχόντισσα που δεν θα ξεπέσει!
Τούτο το χρέος μας· πάνω απ’ όλα είναι να μπορέσουμε να την παραδώσουμε όμορφη, με ρούχα καθαρά, με βλέμμα ολογάλαζο! Τούτη η προτροπή κι ευχή μου…
…Θα μπορέσουμε να σταθούμε αντάξιοι εμείς, θα μπορέσουν να σταθούν αντάξιοι οι επόμενοι; Τούτο το ερώτημα μ’ απασχολεί χρόνια τώρα καθώς βλέπω τ’ άσχημα… Τούτο το ερώτημα θέτω στον καθένα να το έχει εντός του, να το επεξεργάζεται, να τ’ απαντά κι έπειτα να βρει τους τρόπους -γιατί τρόποι υπάρχουν- να κάμει πράξη όλα εκείνα που οφείλουμε στην στον τόπο που μας φιλοξενεί!
Είναι μπορετό άραγε; Είμαστε άξιοι να μην σκοτώσουμε την ομορφιά της αρχοντομάνας μας; Είμαστε άραγε καλά νοήμονες να μπορέσουμε να τη διατηρήσουμε και να της απαλύνουμε τις πληγές λειτουργώντας επ’ ωφελεία της κι όχι βάσει των δικών μας ιδιοτελών μικροσυμφερόντων;
Μεγάλη τούτη η συζήτηση σίγουρα, κι όλα τα πιο πάνω ερωτήματα παραμένουν και χρήζουν απαντήσεις!
Ντόμπρες απαντήσεις -που όλοι κατά βάθος γνωρίζουμε! Κυρίως όμως απαντήσεις που θα οδηγήσουν και σε πράξεις προς όφελος των Χανιών μας!

Χανιώτικα νέα (20.04,2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/eithivola-ke-mi-6/#ixzz3YhgAUntd 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

“ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ”! Ενα από τα “παρανόμια” που… κόλλησαν στην Ελλάδα από τότε που γεννήθηκε ως (σαν) ανεξάρτητο κράτος. Αρχόντισσα των Κυδωνιών, του Αϊβαλιού, ήταν κάποτε η “Ψωροκώσταινα”, η Πανωραία Χατζηκώστα, με τ’ όνομα, μέχρι να σφάξουν οι Τούρκοι τον άντρα της και τα παιδιά της για να καταντήσει, με σαλεμένα τα λογικά, ζητιάνα στους δρόμους του Ναυπλίου, τα χρόνια της Επανάστασης του 1821. Γι’ αυτήν ο λόγος με τον φίλο μου τον γερω – δάσκαλο, προχθές. Αρχή της κουβέντας μας η συνάντηση του πρωθυπουργού με τους περιφερειάρχες για το ζήτημα της μεταφοράς των ταμειακών διαθεσίμων των Ο.Τ.Α. στην Τράπεζα της Ελλάδας…

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!

“ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ”! Ενα από τα “παρανόμια” που… κόλλησαν στην Ελλάδα από τότε που γεννήθηκε ως (σαν) ανεξάρτητο κράτος. Αρχόντισσα των Κυδωνιών, του Αϊβαλιού, ήταν κάποτε η “Ψωροκώσταινα”, η Πανωραία Χατζηκώστα, με τ’ όνομα, μέχρι να σφάξουν οι Τούρκοι τον άντρα της και τα παιδιά της για να καταντήσει, με σαλεμένα τα λογικά, ζητιάνα στους δρόμους του Ναυπλίου, τα χρόνια της Επανάστασης του 1821. Γι’ αυτήν ο λόγος με τον φίλο μου τον γερω – δάσκαλο, προχθές. Αρχή της κουβέντας μας η συνάντηση του πρωθυπουργού με τους περιφερειάρχες για το ζήτημα της μεταφοράς των ταμειακών διαθεσίμων των Ο.Τ.Α. στην Τράπεζα της Ελλάδας…

Ο “ΚΑΚΟΣ” Σόιμπλε και η “καλή” Μέρκελ. Στην καγκελάριο της Γερμανίας τώρα τα θάρρη μας. Από ορκισμένη εχθρός, απρόσμενη σύμμαχός μας η Σιδηρά Κυρία της Ευρώπης; Τι είναι η πολιτική, αλλά και οι πολιτικοί! Τα καλά και συμφέροντα τας… τραπέζας ημών.

ΠΟΤΕ των ποτών δεν λείπει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή, γνωστό αυτό. Ούτε οι μεγαλοεπενδυτές, όπως ο πολύς Τζορτζ Σόρος, πίσω από τις όποιες αποφάσεις για τις χώρες, όπως η Ελλάδα, που δοκιμάζονται από την κρίση βεβαίως – βεβαίως.

ΕΠΙ πίνακι ζητούν… το κεφάλι του Γιάνη Βαρουφάκη οι δανειστές μας. Ομόθυμο το “μίσος” τους γι’ αυτόν. Η τελευταία πράξη ενός ακόμα επεισοδίου απ’ το έργο που άρχισε να γράφεται πριν από 5 χρόνια στο ηλιόλουστο Καστελόριζο, επί σκηνής. Τι έχουν ακόμα να δουν τα μάτια μας και να δοκιμάσει η… καμπούρα μας!

ΔΙΑ γυμνού οφθαλμού συναντά κανείς τη δυστυχία να κόβει βόλτες στην Ελλάδα της κρίσης. Πράγμα που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει. Η φετινή Εκθεση Παγκόσμιας Ευτυχίας, ωστόσο, βάζει “τον δάχτυλον επί τον τύπον των ήλων”. Η περίπτωση της Ελλάδας ενισχύει την άποψη ότι η πτώση της ευτυχίας μπορεί να έρθει ως αποτέλεσμα της “κατάρρευσης των κοινωνικών θεσμών” και της “διάβρωσης του κοινωνικού ιστού” μας λέει.

ΓΥΡΩ στους 2.500 οι νεκροί στο Νεπάλ, μετά τον σεισμό του περασμένου Σαββάτου! Σοκ και δέος στην παγκόσμια κοινή γνώμη απ’ τα καμώματα του Εγκέλαδου στις ρίζες των Ιμαλαΐων. Γελοίες οι φαινομενικά πανίσχυρες δυνάμεις της παγκόσμιας πολιτικής μπροστά στις καταχθόνιες δυνάμεις της Φύσης!

«ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ της ζωής του/ ο Βραχμάνος είπε: Δεν έχω καταλάβει ακόμα,/ εμείς παίζουμε με τους θεούς/ ή οι θεοί με μας;». Από το “Ψηφιδωτό” (δεύτερη σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

ΓΙΑ ΑΛΛΗ μια χρονιά ο Α.Ο. Πλατανιάς θα βρίσκεται στα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου. Χαράς ευαγγέλια για όλους μας, για όλους τους Χανιώτες φιλάθλους. Ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δεν περιμέναμε κάτι τέτοιο! Συγχαρητήρια σ’ εκείνους που… τραβάνε το κάρο!

«ΔΕΝ ΕΧΩ τίποτα άλλο από αυτό το ασημένιο δαχτυλίδι κι αυτό το γρόσι. Αυτά τα τιποτένια προσφέρω στο μαρτυρικό Μεσολόγγι», είπε περήφανη η γριά πλύστρα Χατζηκώσταινα και τα άφησε πάνω στο τραπέζι που είχε στήσει στην πλατεία του Ναυπλίου η ερανική επιτροπή εκείνη την Κυριακή του 1826. Υστερα απ’ αυτή την απρόσμενη χειρονομία, κάποιος απ’ το πλήθος φώναξε: “Για δείτε η πλύστρα η “Ψωροκώσταινα” πρώτη πρόσφερε τον οβολό της!”. Κι αμέσως το φιλότιμο πήρε κι έδωσε. Βροχή πέφταν πάνω στο τραπέζι λίρες, γρόσια, ασημικά. Αυτή ήταν η συνέχεια της φτωχής προσφοράς της πλύστρας Χατζηκώσταινας, που από εκείνη τη στιγμή απαθανατίστηκε με το παρατσούκλι “Ψωροκώσταινα”. Και το παρανόμι αυτό κόλλησε έπειτα στην Ελλάδα». (Από το βιβλίο “Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις” του Τάκη Νατσούλη).

«Τραγούδι των ηρώων! Εμπρός, τραγούδι των ηρώων!/ Απάνου από τ’ απόσταχτα, άναψε, ω φλόγα, λάμψε./ Κανένα χέρι δε θα ιδείς απάνω σου ν’ απλώσει,/ να θρέψει σε, να ζεσταθεί, να πάρει απ’ τον θυμό σου,/ να σπείρει σε στην εκκλησιά, στον κλίβανο, στο σπίτι,/ να σε φωλιάσει στην καρδιά, στο κάστρο, στ’ αργαστήρι./ Φλόγα, εσύ  τότε αβοήθητη κι έρμη εσύ φλόγα,/ κρύψου/ και κάμε τη μνημούρι σου τη στάχτη και μη σβήσεις!».
Από τη “Φλογέρα του βασιλιά” του Κωστή Παλαμά.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

 Χανιώτικα νέα (28.04.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-286/#ixzz3YbVMWN00 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Είναι Αύγουστος του 1961 και χύνεται η πρώτη ταράτσα του οικοτροφείου. Ο Δεσπότης φτάνει κατά τις 10 η ώρα, βλέπει το πλήθος των εργαζομένων -άνδρες, γυναίκες και παιδιά απ’ τα γύρω χωριά- ανασηκώνει τους τζουμπέδες και τα ρεβέρ του παντελονιού του, σηκώνει έναν γκαζοτενεκέ με χαρμάνι, τρέχει ανεβαίνει την πρόχειρη ξυλόσκαλα και χύνει το χαρμάνι, μπροστά στους μπετατζήδες. ..

Ιωάννης Αλφιέρης

Δείτε περισσότερα...  ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Μνήμη Ειρηναίου Γαλανάκη*

…Ο Μιχαλάκης βρισκόταν αρκετές φορές έξω από το χωριό στα απέναντι υψώματα, στην πέρα Χαλέπα, στου παπα – Κωτσαλά και σε άλλα ερημικά μέρη. Εκεί έβρισκε την ησυχία του και διάβαζε. Είχε μαζέψει αρκετά βιβλία, όχι μόνο θεολογικά, αλλά και φιλοσοφικά, όπως επίσης και μία μέθοδο γερμανικής “άνευ διδασκάλου”. Στη μελέτη της μεθόδου αυτής αφιέρωνε αρκετές ώρες κάθε μέρα. Μία μέρα γυρίζαμε από το χωράφι. Αυτός είχε φορτώσει τον γάιδαρό του και προχωρούσαμε στο χωριό. Οταν ο γάιδαρος αργοπορούσε, ο Μιχαλάκης του μιλούσε “γερμανικά”  για να προχωρήσει. Παραξενεύτηκα και του είπα: «Ο γάιδαρος ξέρει μόνο ελληνικά». Γέλασε και μου είπε: «Ενας Γερμανός μας είπε στο Πανεπιστήμιο ότι έμαθε τα ελληνικά μιλώντας ως φοιτητής στον γάιδαρό του. Θέλω, λοιπόν, να τον μιμηθώ, μια και δεν έχω κανέναν άλλο για να μιλήσω!»…
Νικόλαος Β. Πετρουλάκης

…Ο π. Ειρηναίος κυκλοφορεί στους χώρους της Σχολής με το σκουφάκι και το άσπρο γιακαδάκι του πάνω από το αντερί (πράγμα που θεωρούσαν μερικοί συντηρητικοί καλόγηροι ως ασυμβίβαστο με την καλογερική ζωή), επισκέπτεται την κουζίνα, ενδιαφέρεται για τη δίκαιη διανομή του φαγητού, αγωνιά όταν το φαγητό δεν είναι αρκετό, μεριμνά για τους άρρωστους ιεροσπουδαστές, τους οποίους, όταν είναι ανάγκη, στέλνει στην κλινική του Παΐζη, στενού φίλου του στα Χανιά. Τέλος γράφει στους επισκόπους και τα μοναστήρια να στείλουν λάδι και ό,τι άλλο μπορούν.

Τα χρόνια εκείνα, μετά την Κατοχή, ήταν ακόμη δύσκολα. Ο υποδιευθυντής Ειρηναίος είχε κυριολεκτικά την ευθύνη της αναδιοργάνωσης της Σχολής…
Γεώργιος Σ. Παπαδάκης

…Είναι Αύγουστος του 1961 και χύνεται η πρώτη ταράτσα του οικοτροφείου. Ειδοποίησα τον Δεσπότη να έρθει στη μεγάλη αυτή προσπάθεια. Ο Δεσπότης φτάνει κατά τις 10 η ώρα, βλέπει το πλήθος των εργαζομένων -άνδρες, γυναίκες και παιδιά απ’ τα γύρω χωριά- ανασηκώνει τους τζουμπέδες και τα ρεβέρ του παντελονιού του, σηκώνει έναν γκαζοτενεκέ με χαρμάνι, τρέχει ανεβαίνει την πρόχειρη ξυλόσκαλα και χύνει το χαρμάνι, μπροστά στους μπετατζήδες. Το επαναλαμβάνει πέντε – έξι φορές, ιδρώνει κουράζεται και τον παρακαλώ να ξεκουραστεί. Καθόμαστε σ’ ένα πεζούλι. Ανασηκωμένο το παντελόνι, βλέπω τις φτέρνες των καλτσών του σχισμένες, του λέω: «Άγιε, σας παρακαλώ, κατεβάστε τα ρεβέρ του παντελονιού να μη φαίνονται οι σχισμένες κάλτσες σας». Μου απαντά με μειδίαμα: «Είδες τα παπούτσια μου είναι μεγάλα και μου σκίζουνε τις κάλτσες»…
Ιωάννης Αλφιέρης

…Ο Επίσκοπος, άλλοτε με τον καλογερικό του σκούφο, άλλοτε με το πηλοφόρι, άλλοτε με το σκαπέτι -πάντα με τον λόγο- τρέχει και συντρέχει στα ιδρύματα, στα εργαστήρια, στα μαγαζιά, στα σχολεία και τα χωράφια· προσεγγίζει την ψυχή μας μέσα από τα δώρα της φύσης και τη λειτουργική ζωή της εκκλησίας -εργαλείο όπως λέει και ο ίδιος- στο χέρι του Δημιουργού και γίνεται δάσκαλος για χιλιάδες μαθητές και πατέρας πνευματικός και υπόδειγμα για τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων. Οχι το έργο του δεν καταγράφεται, ως συνήθως: τόσα ιδρύματα, τόσα σχολεία και τόσα άλλα αναπτυξιακά για τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων και την πρόοδο του τόπου! Ο Ειρηναίος ο “παγκόσμιος αναγνωρίζεται ως η άλλη προσέγγιση του Χριστιανισμού”…
Γεώργιος Πευκιανάκης

…Δεν είχε καλά – καλά τροχιοδρομήσει το αεροπλάνο και ο Ρουφογάλης είχε κινηθεί με βία προς την έξοδο. Η Φλέμιγκ χαιρέτησε με πολλή χαρά τον από παλιά επίσης γνώριμό της Ειρηναίο, κουβεντιάσαμε άνετα κάμποση ώρα. Και ακολούθησε η υποδοχή του νέου Μητροπολίτη χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα -δεν υπήρχε από πουθενά ούτε λόγος, ούτε πρόθεση επεισοδίων. Ισως η εμπειρία εκείνη να υπήρξε μια από τις αιτίες να συμπεριλάβει στον ενθρονιστήριο λόγο του (6 Φεβρουαρίου 1972 στον Καθεδρικό Ναό της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας) εκείνη την κατηγορηματική δήλωση που αναπτέρωσε το φρόνημα των πολλών στη Γερμανία και στην πατρίδα, ενόχλησε μεγάλως τους ανθρώπους της Χούντας και έδωσε το σαφές στίγμα της ποιμαντικής του πορείας: «Διά την Εκκλησίαν του Χριστού, ήτις είναι βασιλεία του Θεού, δεν ισχύουν ανθρώπινα μέτρα και κριτήρια. Διά την Εκκλησίαν του Χριστού δεν χρειάζεται να έχη κανείς διαβατήρια και πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων»…
Αλέξανδρος Κ. Παπαδερός

…Θυμούμαστε, όπως θα θυμούνται σε όλη τη ζωή τους οι πρωταγωνιστές αυτού του αγώνα, τη βαθιά συγκίνηση του Ειρηναίου για την πρωτοφανή λαοσύναξη την ημέρα της επανεθρόνισής του που γι’ αυτόν σήμαινε αγάπη του λαού για τη ζωντανή Εκκλησία της ειρήνης, της θυσίας, της συμμετοχής. Μία εκκλησία στην οποία ο ίδιος ενσάρκωσε το λόγο και το έργο του, με συνεχείς προκινδυνεύσεις της ζωής του. Ο ενθρονιστήριος λόγος του για τη δεύτερη ποιμαντορία του δόνησε τις ψυχές και άνοιξε τους δρόμους της νέας αρχιερατικής πορείας και ευθύνης του για τα μεγάλα προβλήματα των ορθοδόξων χριστιανών και γενικότερα όλων των άλλων Χριστιανικών Εκκλησιών καθώς και των άλλων μεγάλων θρησκειών που επηρεάζουν εκατομμύρια πιστών και έχουν ευθύνη για την ειρήνη του κόσμου…
Δημήτρης Κακαβελάκης

*Μικρό απάνθισμα από διάφορα κείμενα για τον Παππού με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων απ’ την εκδημία του και το χθεσινό αρχιερατικό μνημόσυνό του στον Μητροπολιτικό Ναό Κισάμου. Πηγές: 1) “Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης”, Εκδ. Οικουμενικού Πατριαρχείου και Ι.Μ. Κισάμου και Σελίνου, 2) “Ειρηναίος”, εκδ. Μαρίας Ανουσάκη – Πάλλιου, 3) “Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης – Αείφωτος Πορεία”, εκδ. Ι.Μ. Κισάμου και Σελίνου.

Xανιώτικα νέα (27.04.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/evfimes-mnies-17/#ixzz3YVWN3Lxs 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Eχω ασχοληθεί κι άλλες φορές στον Παιδότοπο με το μέγα θαύμα των “Μαντάτων”, με τη μαθητική εφημερίδα του 4ου Νηπιαγωγείου Κισάμου δηλαδή που έχει σαν προμετωπίδα τη φράση του Νίκου Καζαντζάκη: «Eχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα». Πώς να μην ασχοληθώ όμως και πάλι αφού και τα φετινά νηπιάκια του 4ου Νηπιαγωγείου της πόλης της Κισάμου, έχοντας τα πινέλα και τα χρώματα, έχουν ζωγραφίσει τουλάχιστον δύο φορές μέχρι τώρα τον παράδεισο και έχουν μπει μέσα! 

Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

 4ο ΝΗΠ. ΚΙΣΑΜΟΥ

Το θαύμα των Μαντάτων συνεχίζεται...

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Eχω ασχοληθεί κι άλλες φορές στον Παιδότοπο με το μέγα θαύμα των “Μαντάτων”, με τη μαθητική εφημερίδα του 4ου Νηπιαγωγείου Κισάμου δηλαδή που έχει σαν προμετωπίδα τη φράση του Νίκου Καζαντζάκη: «Eχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα». Πώς να μην ασχοληθώ όμως και πάλι αφού και τα φετινά νηπιάκια του 4ου Νηπιαγωγείου της πόλης της Κισάμου, έχοντας τα πινέλα και τα χρώματα, έχουν ζωγραφίσει τουλάχιστον δύο φορές μέχρι τώρα τον παράδεισο και έχουν μπει μέσα! Στα με αρ. 5 και 6 φύλλα της μοναδικής στο είδος της σε πανελλήνιο επίπεδο εφημερίδας τους “Τα Μαντάτα του 4ου Νηπιαγωγείου”, η οποία ειρήσθω εν παρόδω απέσπασε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία του μαθητικού εντύπου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, αναφέρομαι. Στα δύο φετινά φύλλα που καλύπτουν τους τέσσερις πρώτους μήνες της τρέχουσας σχολικής χρονιάς και που έφτασαν εδώ κι ένα μήνα περίπου στα χέρια μου, δηλαδή.
Τι να πρωτοχωρέσει, αλήθεια, απ’ τις 8 συν 12 μεγάλες έγχρωμες σελίδες των δύο φύλλων των “Μαντάτων” στη στένα του Παιδότοπου! Ενα το κρατούμενο… Πώς να φανεί έστω και κατ’ ελάχιστον το μέγεθος της δουλειάς που με τα παιδιά και για τα παιδιά, και με τη βοήθεια μιας ομάδας “εξωτερικών” συνεργατών γίνεται απ’ τις δασκάλες τους, την Αννα Στεφανουδάκη, την Ευανθία Ελευθεριάδου, την Ιωάννα Κολοκυθά και την Αννα Μούντη, όμως, η κύρια έγνοια μου. Εν πάσει περιπτώσει! Ας παρηγορηθώ στην σκέψη ότι ο λέων κρίνεται και εξ’ ονύχων και ας αρκεστώ να εκφράσω, μαζί με τα συγχαρητήριά μου και τον θαυμασμό μου για τη συνέχιση του θαύματος…
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης,
δάσκαλος

Σημείωση: Το υλικό της σελίδας προέρχεται απ’ το 6ο φύλλο.

4ο ΝΗΠ. ΚΙΣΑΜΟΥ

Το θαύμα των Μαντάτων συνεχίζεται...

Στα “Μαντάτα” το πρώτο βραβείο από τη Γ. Λ. Συντροφιά

Η εφημερίδα του 4ου Νηπιαγωγείου Κισάμου με τίτλο “Τα Μαντάτα του 4ου Νηπιαγωγείου” διακρίθηκε στην κατηγορία του μαθητικού εντύπου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και απέσπασε το 1ο Βραβείο στον 59ο Διαγωνισμό της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς.

Η απονομή των βραβείων έγινε την Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014 στην Στοά Βιβλίου.
Το σχολείο εκπροσωπήθηκε από τους εκπαιδευτικούς Στεφανουδάκη Αννα, Ελευθεριάδου Ευανθία, Κολοκυθά Ιωάννα, Μούντη Αννα και μαθητές. Το βραβείο παρέλαβαν οι μαθητές: Δασοπούλου Κασσάνδρα, Μπατιστάκη Γεωργία, Πατεράκης Αντώνης, Σκορδυλάκης Διονύσης. Στην εισήγησή της η Επιτροπή Βραβείων αναφέρθηκε στα “Μαντάτα του 4ου Νηπιαγωγείου” ως «ένα αξιόλογο έντυπο της προσχολικής εκπαίδευσης, που διακρίθηκε για τη ζωντάνια, την αυθεντικότητα, τη δημιουργικότητα και το θεματικό πλουραλισμό των κειμένων του». Η Επιτροπή Βραβείων συγχάρηκε τα παιδιά «για τη δημιουργική τους προσπάθεια καθώς και τους αξιόλογους εκπαιδευτικούς τους».
Η προϊσταμένη του 4ου Νηπιαγωγείου Κισάμου, Στεφανουδάκη Αννα, αφού ευχαρίστησε την Επιτροπή, αναφέρθηκε στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει το σχολείο στην έκδοση της εφημερίδας αλλά και στην συμπαράσταση του Συλλόγου Γονέων και δύο σημαντικών ξεχωριστών ανθρωπων των κ. Αντώνη Μουντάκη και της κ. Ελένης Τουλουπάκη που με τη βοήθειά τους ο στόχος της έκδοσης επιτεύχθηκε. Οπως δήλωσε η κ. Στεφανουδάκη η εφημερίδα θα συνεχίσει την πορεία της.

“Αγωνίζομαι για την οδική ασφάλεια”

Εκδηλώσεις για την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων. Την Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014 το πρωί πήραμε τα σήματα που φτιάξαμε, τα κράνη μας, το πατίνι και τα ποδήλατα, το φανάρι μας και πήγαμε στο “Τσατσαρωνάκειο” Πολύκεντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου. Εκεί είχε πολύ κόσμο, μαμάδες και μπαμπάδες, μεγάλους και παιδιά. Ηταν η μέρα που τραγουδήσαμε το τραγούδι “Προσοχή στον δρόμο προσοχή” και δείξαμε σε όλους πώς πρέπει να κάνουμε ποδήλατο με κράνος και ρούχα χρωματιστά. Ο τροχονόμος είναι φίλος μας και προσέχει τα αυτοκίνητα στον δρόμο να μην τρακάρουν.
Διαβάσαμε πολλά βιβλία για τα σήματα, τα αυτοκίνητα και τους πεζούς και παίξαμε πολλά παιχνίδια. Διαλέξαμε να δείξουμε στα άλλα παιδιά που ήταν εκεί εικόνες από το βιβλίο του Ιωάννη Στρατιδάκη με τίτλο “Τι μπελάς αυτός ο δρόμος… Να! Το λέει ο τροχονόμος” που διαβάσαμε και μας άρεσε. Στο τέλος μας έδωσαν και ένα βιβλίο με cd που έχει το τραγούδι “Προσοχή – προσοχή”.

eTwinning – Η Κοινότητα για τα σχολεία στην Ευρώπη

Εκπαιδευτικοί από όλες τις χώρες μπορούν να βρεθούν μεταξύ τους, να συναντηθούν εικονικά, να ανταλλάξουν ιδέες και παραδείγματα πρακτικής, να δημιουργήσουν Ομάδες και να αναλάβουν τη διεξαγωγή online έργων. Το σχολείο μας ανέλαβε και υλοποιεί πρόγραμμα eTwinning για το σχολικό έτος 2014-15. Συγκεκριμένα συμμετέχει στο πρόγραμμα Christmas cards και συνεργάζεται με σχολεία από επτά διαφορετικές περιοχές. Ελλάδα, Τουρκία (2 σχολεία), Ηνωμένο Βασίλειο, Πολωνία (2 σχολεία) και Ισπανία, μια ομάδα, μια παρέα που δουλεύουμε μαζί ανταλλάσοντας ήθη, έθιμα και φυσικά κάρτες με θέμα τα Χριστούγεννα. Ήδη πήραμε στα χέρια μας τις πρώτες Χριστουγεννιάτικες κάρτες από την Ισπανία, τη Θεσσαλονίκη και την Τουρκία.

Ανέκδοτο!@#*;?

Στο νηπιαγωγείο, η κυρία ρωτάει τα παιδάκια…
– Νικολάκη, πώς κάνει η αγελάδα;
Μούουουουουου, κυρία!!!
– Ελενίτσα, πως κάνει η γάτα;
Νιάου, κυρία!!
– Θανασάκη, πως κάνει το ποντίκι;
– Κλικ, κυρία!!

Αγγελίες
Ενοικιάσεις
Κουτί ταχυδρομείου χάρτινο, κίτρινου χρώματος ενοικιάζεται μετά το τέλος των γιορτών. Τιμή συζητήσιμη.

Ζητείται…
Κορνίζα σε μοντέρνο σχέδιο και χρώμα για να φιλοξενήσει αναμνήσεις του χρόνου που φεύγει.

Βρέθηκε…
Μισοφαγωμένο μελομακάρονο. Αναζητείται το άλλο μισό. Οποιος γνωρίζει κάτι παρακαλώ να επικοινωνήσει μαζί μας.

Σπαζοκεφαλιές…
• Έχουμε 3 διακόπτες από τους οποίους θέλουμε να δούμε ποιος ανάβει το φως στο μπάνιο. Στο μπάνιο μπορούμε να μπούμε μια μόνο φορά και η πόρτα είναι κλειστή οπότε δε μπορούμε να δούμε αν ανάβει το φως παρά μόνο αν ανοιξούμε την πόρτα. Λοιπόν ποιος διακόπτης αντιστοιχεί στο μπάνιο;
• Τρέχεις σε αγώνα με αυτοκίνητα και είσαι 3ος. Εάν προσπεράσεις τον 2ο, τι θέση θα έχεις στον αγώνα;

Χανιώτικα νέα (25.04.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/to-thavma-ton-mantaton-sinechizete/#ixzz3YPQdXgNK 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

«ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ τον συνάνθρωπό σας, να βοηθάτε στη δυστυχία του, να συγχωρείτε τα λάθη και να υπερασπίζετε το δίκιο του, από το ψωμί ως την ελευθερία και την ειρήνη του κόσμου». Μια απ’ τις παραγγελίες του Παππού, στην παρακαταθήκη του, την τελευταία εγκύκλιό του, που την υπογράφει ως “Ειρηναίος δούλος Χριστού και Επίσκοπος διά θελήματος Θεού” και του λαού του, της Αγιωτάτης Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου. Αύριο, Κυριακή των Μυροφόρων, στον Μητροπολιτικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Καστέλι της Κισάμου, το δεύτερο συναπάντημα, από την εις ουρανούς εκδημία του.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

«ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ τον συνάνθρωπό σας, να βοηθάτε στη δυστυχία του, να συγχωρείτε τα λάθη και να υπερασπίζετε το δίκιο του, από το ψωμί ως την ελευθερία και την ειρήνη του κόσμου». Μια απ’ τις παραγγελίες του Παππού, στην παρακαταθήκη του, την τελευταία εγκύκλιό του, που την υπογράφει ως “Ειρηναίος δούλος Χριστού και Επίσκοπος διά θελήματος Θεού” και του λαού του, της Αγιωτάτης Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου. Αύριο, Κυριακή των Μυροφόρων, στον Μητροπολιτικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Καστέλι της Κισάμου, το δεύτερο συναπάντημα, από την εις ουρανούς εκδημία του.

EKEI που όλα φαίνονται να μας οδηγούν σε ρήξη με τους δανειστές μας, με ό,τι αυτή συνεπάγεται, εκεί αλλάζει η κατάσταση κι όλα φαίνονται ότι πάμε για συμφωνία, με ό,τι και αυτή συνεπάγεται. Μεγάλο το κόστος της ρήξης και για τις δύο πλευρές. Μεγάλο το κόστος της συμφωνίας, όμως, κυρίως για την ελληνική πλευρά. Απού καεί στον χυλό (για μας ισχύει αυτό) φυσά και το γιαούρτι…

ΔΙ’ ΕΥΧΩΝ των… αγίων θεσμών ημών! Απού ζει μεταζώνεται. Μέχρι τις 11 Μαΐου, που θα γίνει το επόμενο Γιούρογκρουπ, έχει ο Θεός. Αναμενόμενη η… απόλυση στη Ρίγα.

ΚΑΙ ΣΤΟ τέλος ήρθε ο Πρίντεζης με το τρίποντό του κι έστειλε τον Ολυμπιακό στο φάιναλ φορ της Μαδρίτης. Αυτά στο μπάσκετ. Ενα τρίποντο, ένα τρίποντο, έστω την τελευταία στιγμή μας σώζει και γενικότερα. Η μπάλα στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα… Για τη νίκη του Ολυμπιακού επί της Μπαρτσελόνα η χθεσινή κουβέντα που κάναμε με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο.

ΑΠΟΣΥΡΘΗΚΕ τελικά από το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή για επαναπρόσληψη 12.000 υπαλλήλων η διάταξη που θέσπιζε την Κάρτα του Πολίτη. Οπως γράφτηκε στην “Καθημερινή” (8.4.2015) η επίμαχη διάταξη απεσύρθη «λόγω χιλιάδων αρνητικών σχολίων που συγκέντρωσε κατά τη διαβούλευση». «Να υποθέσουμε ότι η απόσυρση αυτή σημαίνει και οριστική εγκατάλειψη για υποχρεωτική “Κάρτα του Πολίτη” ή απλώς μετάθεση της υλοποίησής της σε άλλη ευκαιρία;». Από τον “βοριά” στη στήλη του “9 μποφόρ” (βλ. εφ. Χριστιανική, 9 Απριλίου 2015) η μη ρητορική ερώτηση. Αναμένουμε…

«ΜΕ ΒΟΤΑΝΑ τη σιάζουνε τη νέα ασπιρίνη/ τα πιο σπουδαία γιατρικά η Φύση μας τα δίνει». Με την κατασκευή της λεγόμενης “κρητικής ασπιρίνης” ασχολείται στη σημερινή της μαντινάδα η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη. Τέλεια!

ΧΑΡΑΣ ευαγγέλια για πολλά Χανιωτάκια και Ρεθεμνιωτάκια μικρούς δημοσιογράφους σήμερα το απόγευμα στο Μουσείο Τυπογραφίας των “Χανιώτικων νέων” στην εκδήλωση απονομών του Α’ παγκρήτιου διαγωνισμού δημοσιογραφικών δεξιοτήτων “Λευτέρης Δασκαλάκης” για μαθητές. Και γιατί θα ’χουν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στον μαγικό κόσμο της τυπογραφίας!

ΚΑΠΟΤΕ ο Αριστείδης κατήγγειλε έναν εχθρό του και η υπόθεση κατέληξε στο δικαστήριο. Μετά την απαγγελία της κατηγορίας οι δικαστές δεν ήθελαν να ακούσουν τον κατηγορούμενο, θεωρώντας τον ένοχο, χωρίς αμφιβολία και ζητούσαν να ψηφίσουν αμέσως εναντίον του. Τότε ο Αριστείδης σηκώθηκε βιαστικά από τη θέση του και, μαζί με τον κατηγορούμενο, παρακαλούσε τους δικαστές να τον αφήσουν να απολογηθεί και να του δώσουν κάθε δικαίωμα που όριζε ο νόμος. Από το βιβλίο “Η άλλη όψης της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”.

«Κι όσες φορές τον άνθρωπο τα βάσανα πληγώνουν/ και τον υψώνουν στον Σταυρό και τον κυλούν στο μνήμα,/ τ’ αλλού ανθρώπου η κακιά και της ζωής οι μπόρες,/ Γυναίκα συ τον ακλουθάς αιώνια Μυροφόρα./ Mητέρα θρέφεις τα παιδιά, κόρη πονάς τ’ αδέλφια/ γυναίκα στέκεσαι δεξιά στον άντρα και παλεύεις/ και δίνεις στον φτωχό ψωμί και στον εχθρό Ειρήνη/ κι ειν’ η αγάπη σου πλατειά σαν του Θεού τη γνώμη./ Πολλές φαντάζουν στα φλουριά κι άλλες νικούν στα γούστα/ ρήγισσες πέφτουν χαμηλά κι οι “γόησσες” περνούνε/ μα σεις καθίζετε σεμνά στους θρόνους της αγάπης/ κι αιώνια βασιλεύετε Γυναίκες Μυροφόρες». Από το ποίημα “Γυναίκες Μυροφόρες” του μακαριστού μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (25.04.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-285/#ixzz3YJWGfxZS 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

«ΕΙΠΕ ο πατέρας; Ακόμα κι αν σας έλειπε το ηλεκτρικό/ θα είχατε φωτιστικό πετρέλαιο, να διαβάζετε./ Μα τα παιδιά της κατοχής/ το λάδι της ζωής τους καίγανε/ στο καντηλάκι της μάθησης./ Μπορείτε να με καταλάβετε;/ Και τα παιδιά του αποκρίθηκαν. “Οχι!”». Από το “ψηφιδωτό” (δεύτερη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΕΓΩ ΚΑΙ ΣΥ! Εμείς και οι άλλοι… Αυτό το ταπεινό “και”, “που”, “όπως” μας λέει και η ποιήτρια Αγγελική Σιδηρά «τι όμορφα μπλέκεται/ την απουσία αναιρώντας». Αυτό το υπέροχο “και” της συνύπαρξης και σ’ ένα άλλο επίπεδο της αλληλεγγύης.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ! Και λειτουργεί και λειτουργείται η λέξη στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης. Μια κρίση που συνεχίζεται και μας απειλεί με τα χειρότερα. Εχουν γνώση οι φύλακες; 

«ΕΙΠΕ ο πατέρας; Ακόμα κι αν σας έλειπε το ηλεκτρικό/ θα είχατε φωτιστικό πετρέλαιο, να διαβάζετε./ Μα τα παιδιά της κατοχής/ το λάδι της ζωής τους καίγανε/ στο καντηλάκι της μάθησης./ Μπορείτε να με καταλάβετε;/ Και τα παιδιά του αποκρίθηκαν. “Οχι!”». Από το “ψηφιδωτό” (δεύτερη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

ΟΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ συνεχίζονται… Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται… Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται… Και μετά από τις χθεσινές συναντήσεις Τσίπρα με Μέρκελ και Ολάντ, συνεχίζονται. Κάποτε, ωστόσο, πρέπει να τελειώσουν. Πριν να ’ναι αργά, πρέπει να τελειώσουν. Ετσι ή αλλιώς. Τι παιχνίδι κι αυτό που παίζεται… σύριζα στον γκρεμνό.

ΤΟ ΤΑΜΕΙΟΝ είναι μείον! Πόσο ξίγκι να βγάλει κι αυτή η κακομοίρα η μύγα! Επιγραμματικός και σιβυλλικός ταυτόχρονα ο φίλος μου ο γερω – δάσκαλος.

ΕΛΛΑΣ – ΡΩΣΙΑ συμμαχία; Προς Θεού όχι! Χάλασαν τον κόσμο οι Αμερικανοί να μην συνάψει συμφωνίες ο Τσίπρας κατά την επίσκεψή του στη Ρωσία και να μην φανεί ότι στηρίζει τον Πούτιν. «Αυτά, για όσους τρέφουν αυταπάτες για το ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό της Ενωμένης Ευρώπης». Από τον “βοριά” στη στήλη του “9 μποφόρ” στην εφ. “Χριστιανική” (Πέμπτη, 9 Απριλίου 2015) το σχόλιο.

ΠΑΝΩ από 1.600 πρόσφυγες βρήκαν τον θάνατο στα νερά της Μεσογείου το 2015. Για μια “τραγωδία” έκανε λόγο ο ύπατος αρμοστής του Ο.Η.Ε. Για μια τραγωδία που συνεχίζεται να παίζεται επί σκηνής. Ενώ η Ευρώπη κοιμάται στον ύπνο του δικαίου.

Ν’ ΑΛΛΑΖΑΝ όλα, λέει, ως διά μαγείας με το που άλλαξε η κυβέρνηση! Τι θέλουμε; Καλύτερα Νοσοκομεία! Κανένα πρόβλημα. Πατάς το κουμπί, λέγοντας τη λέξη, “Νοσοκομείο”. Καλύτερα σχολεία! Πάλι κανένα πρόβλημα. Πατάς το κουμπί, λέγοντας τη λέξη “σχολείο”… Το λέμε και γίνεται! Ωραίο παιχνίδι, μα την αλήθεια! Χαρά σ’ εμάς!

ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΩΣ περιμένει τον κυριακάτικο αγώνα της ομάδας μας με τον Ηρακλή ο φ(θ)ανατικός Αεκτζής γείτονάς μου. Μπαίνουμε στην τελική ευθεία για την επάνοδό μας από τα αλώνια στα σαλόνια του ποδοσφαίρου, βλέπετε…

ΜΙΑ απ’ τις φυλές εναντίον των οποίων πολέμησε ο Αλέξανδρος ήταν και η ινδική φυλή των Μαλλών. Οταν πολιόρκησε την πρώτη πόλη της φυλής αυτής ο μάντης Δημοφών προσπάθησε να τον αποτρέψει από την επιχείρηση κατάληψής της επειδή οι οιωνοί δεν ήταν καλοί. Ο Αλέξανδρος (…) σαν μυθικός ήρωας πήδησε μέσα στην ακρόπολη και καλυπτόμενος από το τείχος και ένα δέντρο, απέκρουε με θαυμαστό τρόπο τους επιτιθέμενους, ένας εναντίον πολλών, δεχόμενος πλήγματα από βέλη και ακόντια. Ενα βέλος μάλιστα, τον τραυμάτισε στο στέρνο, χωρίς όμως να τον καταβάλει. Ενώ, λοιπόν, οι Ινδοί παρακολουθούσαν κατάπληκτοι την απίστευτη τόλμη και γενναιότητα του Αλέξανδρου, ο οποίος μάλιστα τους προκαλούσε να τον πλησιάσουν και να αναμετρηθούν μαζί του, ο Πευκέστας πρώτος και ύστερα και άλλοι Μακεδόνες ανέβηκαν με σκάλες, βοήθησαν τον βασιλιά και τους κατέλαβαν την Ακρόπολη. Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας” εκδ. “Σαββάλας”.

«Αυτό το “και” το ταπεινό/ που εξασφαλίζει τη συνέχεια/ τι όμορφα που μπλέκεται/ την απουσία αναιρώντας!/ Εγώ και συ/ ο κόσμος όλος κάποτε/ ο Γιώργος κι η Μαριάννα κι η Αγγελική/ και… και…/ όλος, ο κόσμος τώρα/ Αυτή η εξακολούθηση/ είναι που με παρηγορεί τα βράδια/ καθώς έσβησε το “και”/ από το διπλανό μου μαξιλάρι/ Εκείνο το δικό τους “και”/ το αντίδοτο της μοναξιάς μου». Το ποίημα “Σύνδεσμοι συμπλεκτικοί” της Αγγελικής Σιδηρά.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

(petaxta.blogspot.com)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-284/#ixzz3YDXzQjDU 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

«ΑΪ ΜΟΥ Γιώργη αφέντη μου ομορφοκαβαλάρη/ Που ’σαι ζωσμένος το σπαθί και τ’ ακριβό κοντάρι,/ Τη χάρη και τη δόξα σου, θέλω ν’ αναθιβάλω/ Για το θεριό που σκότωσες, τον δράκο τον μεγάλο…». Να μου λέει ξανά και ξανά η μάνα μου το τραγούδι του μέχρι να το μάθω απέξω. Ηταν παραμονή τ’ Αϊ-Γιώργη τση Πλατέας (έχουμε και τον Δαφνίτη που γιορτάζει στις 3 του Νοέμβρη, στο Νίππος) θυμούμαι και πρέπει να πήγαινα Πρώτη Δημοτικού. Τι θύμησες κι αυτές!

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

ΑΠΟ ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΟΥ ΑΗ- ΓΙΩΡΓΗ ΤΣΗ ΠΛΑΤΕΑΣ

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!

ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗ των αιχμαλώτων, υπερασπιστή των φτωχών, γιατρό των ασθενούντων και υπέρμαχο των βασιλέων θέλει τον Αϊ-Γιώργη, που γιορτάζει σήμερα, το απολυτίκιό του, που τον ονομάζει Τροπαιοφόρο. Να σκοτώνει με μια κονταριά τον δράκο και να γλυτώνει απ’ τα νύχια του τη βασιλοπούλα τον θέλει ο λαός μας. Πάντα καβάλα στο άσπρο του άλογο. Σίγουρα ο δημοφιλέστερος απ’ όλους τους Αγίους της λαϊκής ορθοδοξίας μας.

«ΑΪ ΜΟΥ Γιώργη αφέντη μου ομορφοκαβαλάρη/ Που ’σαι ζωσμένος το σπαθί και τ’ ακριβό κοντάρι,/ Τη χάρη και τη δόξα σου, θέλω ν’ αναθιβάλω/ Για το θεριό που σκότωσες, τον δράκο τον μεγάλο…». Να μου λέει ξανά και ξανά η μάνα μου το τραγούδι του μέχρι να το μάθω απέξω. Ηταν παραμονή τ’ Αϊ-Γιώργη τση Πλατέας (έχουμε και τον Δαφνίτη που γιορτάζει στις 3 του Νοέμβρη, στο Νίππος) θυμούμαι και πρέπει να πήγαινα Πρώτη Δημοτικού. Τι θύμησες κι αυτές!

ΚΑΙ ΑΓΙΟΣ των βοσκών, αλλά και των γεωργών, εκτός από προστάτης Αγιος του στρατού (του πεζικού) ο Αϊ-Γιώργης. Σε κάποια μέρη, μάλιστα, τον λένε Αγκιναρά και σε κάποια άλλα, όπως στο Βουλγάρω της Κισάμου, Σφουγγατά. Βοήθειά μας ολωνών και χρόνια πολλά στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες.

ΜΑΚΡΥΣ ο δρόμος για συμφωνία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών μας. Ατέλειωτο, για να μην πω μακρύ, το ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα χρησιμοποιώντας τον τίτλο ενός έργου του Ο’Νηλ. Κρυμμένος από πολλά μαύρα σύννεφα ο ήλιος…

ΜΕΤΑ τη δέσμευση των αποθεματικών των Δήμων και των Περιφερειών, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, απ’ την κυβέρνηση, τι; Καλά τα άπαρτα πουλιά που ’ναι χίλια στον παρά, αλλά… εν τη παλάμη και ούτω βοήσομεν! Οι υποχρεώσεις τρέχουν.

«ΠΙΣΩ φωτιά, μα θάνατο βρήκαν να τους προσμένει/ στις Μεσογείου τα νερά, σε βάρκα βυθισμένη». Ωμή περιγραφή της πραγματικότητας απ’ τον φίλο ιερωμένο σ’ αυτήν του τη μαντινάδα. Σιγά… η Ευρώπη κοιμάται.

ΕΝΩ ο Α.Ο. Πλατανιάς ετοιμάζεται για έναν ακόμα αγώνα ζωής και θανάτου με τον Παναιτωλικό την Κυριακή, προκειμένου να κρατηθεί στη μεγάλη κατηγορία του ποδοσφαίρου μας, στην Κίσαμο πόλη καλά κρατούν οι χοροί για την άνοδο του Κισσαμικού στη Β’ Εθνική. Ούτως ή άλλως ανθεί και λουλουδίζει η άνοιξη στο χανιώτικο ποδόσφαιρο!

ΚΑΙ η Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου σήμερα, μας θυμίζει ο φίλος μου ο Βασίλης Σταθάκης και μας καλεί στο ιστορικό καφέ “Κήπος” για να τη (το) γιορτάσουμε. Στον απόηχο της προχθεσινής παρουσίασης του βιβλίου της Αλκυόνης Παπαδάκη “Θα ξανάρθουν τα χελιδόνια” στον μοναδικό, ίσως και σε πανελλήνιο επίπεδο, αυτόν πολυχώρο αναψυχής και πολιτισμού που βρίσκεται στην καρδιά της πόλης μας και η δήλωση αυτή. Ενας ακόμα κρίκος στην όλη αλυσίδα…

ΠΙΣΩ από την ονομασία (σ.σ.: “Σφουγγατάς”) βέβαια κρύβεται η γνωστή βυζαντινή παράδοση για το σφουγγάτο του Αγίου Γεωργίου, που εξέτασε ο Κουκουλές σημειώνοντας: «Κατά τη διήγησιν των θαυμάτων του Αγίου Γεωργίου εις χωρίον της Παφλαγονίας, παιδίον παλαιόν εις την αυλήν του ναού του Αγίου, διαρκώς ηττάτο από τους συμπαίκτας. Απηλπισμένον έστρεψεν τότε το βλέμμα προς τον ναόν και ανεφώνησε: “Αγιε Γεώργιε, ποίησόν με νικήσαι, ίνα φέρω εις τον ναόν σου σφουγγάτον καλόν!”. Το παιδί πήγε το σφουγγάτο και αργότερα, έμποροι που πέρασαν από κει το βρήκαν και το έφαγαν» (Νίκος Ψιλάκης: Λαϊκές τελετουργίες στην Κρήτη).

«Χαίρε, δι’ ου φρυκτωρείται ο κόσμος,/ χαίρε, δι’ ου ο στρατός καταλάμπει./ Χαίρε, των πιστών αιχμαλώτων η λύτρωσις,/ χαίρε, δεσμωτών η οξεία αντίληψις./ Χαίρε, ύψος των εκ πίστεως προστρεχόντων σοι θερμώς,/ χαίρε, πλούτος των ποθούντων σε, και εν θλίψει χαρμονή./ Χαίρε, ότι υπάρχεις βασιλέων το τείχος,/ χαίρε, ότι παρέχεις εν πολέμοις το νίκος./ Χαίρε, αστήρ φωτίζων τους πλεοντας,/ χαίρε, λυτήρ παντοίας κακώσεως./ Χαίρε, εις ον πας πιστός καταφεύγει,/ χαίρε, δι’ ου ευφημείται ο πλάστης./ Χαίρε, Μάρτυς Γεώργιε».

Από τον Οίκο της ακολουθίας του Ορθρου του Αγ. Γεωργίου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (23.04.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-283/#ixzz3Y886YTCM 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook