ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

"Λευτεριά σε νοσταλγούνε,/ μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι,/ όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη/ σαν έπαθλο του αγώνος και μοχθούνε,/ και τη ζωή τους εξακολουθούνε,/ νεκροί που η καθιέρωσις τούς λείπει" Από το ποίημα “Στο άγαλμα της ελευθερίας που φωτίζει τον κόσμο” του Κώστα Καρυωτάκη.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΛΕΥΤΕΡΙΑ, Λευτεριά, σε νοσταλγούνε/ μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι…». Απ’ το ποίημα “Στο άγαλμα της ελευθερίας που φωτίζει τον κόσμο”, του Κώστα Καρυωτάκη, οι στίχοι. Και με αφορμή την υπέροχη μουσική θεατρική παράσταση “Κώστας Καρυωτάκης – Μαρία Πολυδούρη και η αρχή της αμφισβήτησης”, που παρουσίασε χθες, έχοντας ως υπεύθυνο καθηγητή τον και συνεργάτη της εφημερίδας μας Δημήτρη Δαμασκηνό, η αναφορά. Υπάρχει ελπίς! Αντιστεκόμαστε…

ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ θάνατος Αφροαμερικανού στις Ηνωμένες Πολιτείες από πυρά αστυνομικών. Τι κι αν καταργήθηκε στα χαρτιά η δουλεία; Τι κι αν δίνουν και παίρνουν οι διακηρύξεις για τ’ ανθρώπινα δικαιώματα; Πιο ίσοι απ’ τους ίσους, η ιδεολογία κάποιων…

ΧΙΛΙΑΔΕΣ επιζήσαντες από τον σεισμό στο Νεπάλ χρειάζονται τη βοήθειά μας… Δεν είναι κακό που το Βιβλίο των Προσώπων (φέισμπουκ)… βγάζει δίσκο με το που θα το ανοίξουν οι χρήστες του. Αντιθέτως. Το καλό να λέγεται. Καλοδεχούμενο απ’ όπου κι αν προέρχεται.

ΚΑΙ ΕΝ αναμονή των οριστικών αποφάσεων που θα ληφθούν στο Υπουργικό Συμβούλιο που θα συνεδριάσει σήμερα για το πολυνομοσχέδιο με τα μέτρα που θα παρουσιαστούν στους δανειστές μας. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι και ή ο κόμπος θα λυθεί ή θα σπάσει το χτένι. Αχ αυτή η… ρευστότης!

ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ! Οπως λέμε, για να το πω στην καθαρεύουσα, “της ιεροδούλου γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα;”. Εντάξει, δεν φτάσαμε ακόμα ως εκεί, όμως, όπως πάμε, θα φτάσουμε. Πάντα είναι δύσκολο “άθλημα” το “πολιτεύεσθαι” στη δημοκρατία.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ είναι επίκαιρα και σήμερα, για να μην πω όσο ποτέ, τα μηνύματα της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Ολοι το παραδέχονται, ένα μόνο μέρος, ωστόσο, των εργαζομένων και των ανέργων θα πάνε στις πλατείες αύριο για να τα φωνάξουν. “Για να γυρίσει”, πάντως, “ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή”, επιμένει να μας λέει ο ποιητής.

«ΟΤΑΝ ο Απόλλων μ’ ένα μαχαίρι/ έκοψε την ημέρα στα τέσσερα/ το πρώτο κομμάτι το ’δωσε στους εργάτες/ και το τελευταίο στους ποιητές». Από το “Ψηφιδωτό” (δεύτερη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

«ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΙΑ ευχόμαστε να παίζει πολλά χρόνια/ μέσα στης Πρώτης Εθνικής τα λαμπερά σαλόνια!». Και ποδοσφαιρόφιλο έκανε ο Α.Ο. Πλατανιάς τον φίλο ιερωμένο. Δική του η μαντινάδα.

«ΤΟ 1922 είναι μια χρονιά σημαδιακή για την ιστορία του σύγχρονου ελληνισμού, αλλά και για τη ζωή του Καρυωτάκη. Τον Ιανουάριο ο εικοσιπεντάχρονος ποιητής θα μετατεθεί στη Νομαρχία Αττικής, όπου υπηρετεί ήδη η εικοσάχρονη Μαρία Πολυδούρη. Στα πληκτικά γραφεία τους θα γεννηθεί ένας από τους πιο διάσημους έρωτες της φιλολογικής μας ιστορίας. Παρά το θερμό της ξεκίνημα, ωστόσο, η ερωτική αυτή σχέση δεν έμελλε να κρατήσει για πολύ. Τον Αύγουστο του 1922, σχεδόν ταυτόχρονα με την είδηση της καταστροφής της Σμύρνης, ο Καρυωτάκης μαθαίνει ότι έχει προσβληθεί από σύφιλη, νόσημα τότε ανίατο και κοινωνικά στιγματισμένο. Είναι βέβαιον ότι το στίγμα της “ωχράς σπειροχαίτης” πλήττει καίρια τον ερωτισμό του ποιητή και του δημιουργεί έντονο το συναίσθημα της στέρησης και της αποξένωσης». (Χριστίνα Ντουνιά, “Κώστας Καρυωτάκης: Με τ’ όνειρο οι ψυχές και με το πάθος…”, εκδ. “Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”).

«Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει/ τους ουρανούς το στέμμα σου. Το φως σου,/ χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου./ Πεταλούδες χρυσές οι Αμερικάνοι,/ λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει/ σήμερα το υπερούσιο μέταλλό σου./ Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ’ αγοράσουν/ έμποροι και κονσόρτσια οι Εβραίοι./ Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,/ πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν/ οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν/ με το πορτρέτο του Dorian Gray./ Λευτεριά, Λευτεριά σε νοσταλγούνε,/ μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι,/ όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη/ σαν έπαθλο του αγώνος και μοχθούνε,/ και τη ζωή τους εξακολουθούνε,/ νεκροί που η καθιέρωσις τούς λείπει».
Το ποίημα “Στο άγαλμα της ελευθερίας που φωτίζει τον κόσμο” του Κώστα Καρυωτάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-287/#ixzz3Yn5VsmAN 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook