ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΕΝΑ πρωτομαγιάτικο στεφάνι και στην πόρτα της πατρίδας σήμερα, το ζητούμενο! Ενα στεφάνι ενότητας, αλλά και αποφασιστικότητας. Πολλών λογιών οι δαιμόνοι που μας έχουν τριγυρίσει. Χειρότεροι πάντως αυτοί που υφέρπουν στις φλέβες μας και μας απειλούν με αφανισμό…

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

KAΛΟ μήνα! «Πρωτομαγιά κι ανθίζουνε χίλιων λογιών λουλούδια/ στήνουν οι μέλισσες χορό και τα πουλιά τραγούδια». Η μαντινάδα που μου έστειλε για τη σημερινή μέρα ο φίλος ιερωμένος. «Πρωτομαγιά μέρα γιορτής, γιορτάζουν τα λουλούδια/ κι όλα μαζί μας τραγουδούν του έρωτα τραγούδια». Από τον Ηλία Σταματάκη αυτή. Και μια από τη Νεκταρία Θεοδωρογλάκη: «Στεφάνι της Πρωτομαγιάς στην πόρτα της καρδιάς μου/ στολίζεις κάθε όνειρο γιατί  ’σαι ο σεβντάς μου».

ΗΜΕΡΑ των λουλουδιών, αλλά και ημέρα των εργατών, ημέρα ιστορικής τιμής και μνήμης η Πρωτομαγιά, μην ξεχνιόμαστε! Κόκκινη απ’ το αίμα που έχει χυθεί στους αγώνες των εργαζομένων η σημερινή ημέρα. Κόκκινη κι απ’ το αίμα των 200 Ελλήνων πατριωτών που εκτελέστηκαν απ’ τις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής στην Καισαριανή το 1944…

ΟΚΤΩ ώρες δουλειά, οκτώ ώρες ανάπαυση, οκτώ ώρες ύπνο! Το αίτημα των εργατικών απεργιακών κινητοποιήσεων στο Σικάγο το 1886. Μόνο όταν συνεχίζονται οι αγώνες δικαιώνονται!

«ΠΑΛΗΣ ξεκίνημα, νέοι αγώνες/ λευτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί»… Και μνήμη Αλέκου Παναγούλη σήμερα. Ηταν 1η Μάη του 1976, όταν βρέθηκε νεκρός από τροχαίο (;) σε ηλικία 37 ετών ο Ελληνας που έγραψε στην κυριολεξία με το αίμα του «θα νικήσω, γιατί δεν μπορώ να νικηθώ!».

ΜΑΖΙ με τους “αστερισμούς της μαργαρίτας”, “πολλά σερνάμενα ή πετούμενα”, βλέπει παρατηρώντας την άνοιξη, την οποία έχει “ανοίξει”, ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης. «Τέρατα παρδαλά με κεραίες συρμάτινες/ λέπια χρυσά λαμέ και πούλιες κόκκινες». Μη μου πείτε ότι δεν πάει ο νους σας στις αστυνομικές δυνάμεις που με τη βοήθεια των όπλων επέβαλαν “τον νόμο και την τάξη” στους απεργούντες! Κι όταν ακούς τάξη, ανθρώπινο κρέας μυρίζει…

ΜΗΝΑΣ των αντιφάσεων στη λαϊκή συνείδηση γενικότερα ο Μάιος. Μήνας της ζωής, αλλά και μήνας του θανάτου. Δύσκολος μήνας  “γιατί είναι γεμάτος δαιμόνους”. Οπλο των ανθρώπων για την αντιμετώπισή τους το στεφάνι. Αυτό θα προστατέψει το σπιτικό τους την πιο κρίσιμη περίοδο του χρόνου και όπως γράφει ο Νίκος Ψιλάκης στο βιβλίο του “Λαϊκές τελετουργίες στην Κρήτη”, «δεν θα αφήσει τα πνεύματα που το απειλούν να εισχωρήσουν».

ΕΝΑ πρωτομαγιάτικο στεφάνι και στην πόρτα της πατρίδας σήμερα, το ζητούμενο! Ενα στεφάνι ενότητας, αλλά και αποφασιστικότητας. Πολλών λογιών οι δαιμόνοι που μας έχουν τριγυρίσει. Χειρότεροι πάντως αυτοί που υφέρπουν στις φλέβες μας και μας απειλούν με αφανισμό…

ΧΑΡΑ στους μαθητές που έχουν τέτοιο δάσκαλο και χαρά στον δάσκαλο που έχει τέτοιους μαθητές. Στα παιδιά του Μουσικού και Λογοτεχνικού Εργαστηρίου του 3ου Γεν. Λυκείου Χανίων και στον καθηγητή τους Δημήτρη Δαμασκηνό αναφέρομαι. Χάρμα ιδέσθαι και ακούειν η μουσικο-θεατρική παράσταση “Κώστας Καρυωτάκης –  Μαρία Πολυδούρη και η αρχή της αμφισβήτησης” που παρουσίασαν στο θέατρο “Δ. Βλησίδης” της πόλης μας προχθές!

«ΚΑΤΑ την παραμονήν του Μαΐου, ήτοι την 30 Απριλίου προς το εσπέρας, προετοίμαζον τον Μαγιολύτην όστις οφείλει να περιέχει από το Σαρανταδέντρι (από 40 δέντρα καρπούς και άνθη), ασφαλέστατον δε και πρωτεύον προς τούτο θεωρείται το μέλι, διότι αι μέλισσαι ουχί μόνον εκ 40 δένδρων, φυτών και ανθέων περισυλλέγουσι το μέλι, αλλ’ εκ χιλιάδων […] Ο πολτός ούτος, ο εκ σαρανταδέντρου παραχθείς, πιστεύεται υπό των προληπτικών ότι έχει την ιδιότητα να διαλύει και απαλλάττει τους μαγευθέντας, διό και μαγιολύτης ονομάζεται (διότι διαλύει μαγείας). Εκ του υπολειφθέντος εν τη λεκάνη πολτού, φιλοδωρούνται και πάντες οι προς επίσκεψιν της οικογενείας ταύτης καθ’ όλην την ημέραν ελθόντες»… (Από το αρχείο του Παύλου Βλαστού).

«Πιάνω την άνοιξη με προσοχή και την ανοίγω:/ Με χτυπάει μια ζέστη αραχνοΰφαντη/ ένα μπλε που μυρίζει ανάσα πεταλούδας/ οι αστερισμοί της μαργαρίτας όλοι αλλά/ και μαζί πολλά σερνάμενα ή πετούμενα/ ζουζούνια, φίδια, σαύρες, κάμπιες και άλλα/ τέρατα παρδαλά με κεραίες συρμάτινες/ λέπια χρυσά λαμέ και πούλιες κόκκινες/ Θα ‘λεγες, έτοιμα όλα τους να παν/ στο χορό των μεταμφιεσμένων του Αδη».
Το ποίημα “Η Πρωτομαγιά” του Οδυσσέα Ελύτη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (01.05.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-288/#ixzz3Ys8OqB3O 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook