ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Πέντε ποιήματα μιας άλλης εποχής, με αφορμή το τέλος της φετινής σχολικής χρονιάς και πέντε σύγχρονες ζωγραφιές εμπνευσμένες απ’ αυτά, στον σημερινό Παιδότοπο. Ποιήματα μιας άλλης εποχής! Κάποια απ’ αυτά που έδωσα στους μαθητές μου, όντας νεοδιόριστος δάσκαλος στο Δημ. Σχ. Στροβλών Σελίνου, πριν από 40 ακριβώς χρόνια, για να τα απαγγείλουν στη γιορτή, των Εξετάσεων, όπως λέγαμε τότε τη γιορτή για τη λήξη των μαθημάτων και που τυχαία τα βρήκα ψάχνοντας για κάτι άλλο στα χαρτιά μου. Σύγχρονες ζωγραφιές! Κατευθείαν στην Χριστίνα Βακάκη, που τέλειωνε τότε το Δημοτικό, και στον γιο της τον Νίκο Μυλωνάκη, που τελειώνει τώρα το Δημοτικό ο νους μου. 

Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Καλοί μου φίλoι, καλό Σαββατοκύριακο

και καλό καλοκαίρι!
Πέντε ποιήματα μιας άλλης εποχής, με αφορμή το τέλος της φετινής σχολικής χρονιάς και πέντε σύγχρονες ζωγραφιές εμπνευσμένες απ’ αυτά, στον σημερινό Παιδότοπο. Ποιήματα μιας άλλης εποχής! Κάποια απ’ αυτά που έδωσα στους μαθητές μου, όντας νεοδιόριστος δάσκαλος στο Δημ. Σχ. Στροβλών Σελίνου, πριν από 40 ακριβώς χρόνια, για να τα απαγγείλουν στη γιορτή, των Εξετάσεων, όπως λέγαμε τότε τη γιορτή για τη λήξη των μαθημάτων και που τυχαία τα βρήκα ψάχνοντας για κάτι άλλο στα χαρτιά μου.
Σύγχρονες ζωγραφιές! Κατευθείαν στην Χριστίνα Βακάκη, που τέλειωνε τότε το Δημοτικό, και στον γιο της τον Νίκο Μυλωνάκη, που τελειώνει τώρα το Δημοτικό ο νους μου. Ταλέντο, ταλεντάρα(!) στη ζωγραφική η Χριστίνα, που είναι πια μια καταξιωμένη ζωγράφος-αγιογράφος, ταλέντο μέγα (το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά) όμως, και ο Νίκος. Χαμένοι, χρόνια τώρα με τη Χριστίνα (που είναι πια και… γιαγιά!) και ας ζούμε στην ίδια πόλη. Και θα ’μαστε ακόμη αν έλειπε ο καλός δάσκαλος του Νίκου, ο Βαγγέλης Παγωνίδης (4ο Δημ. Σχ. Χανίων). Αυτός και λόγω μιας καταπληκτικής ζωγραφιάς του μαθητή του, που μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση (βλ. Παιδότοπο, 1 Μαΐου 2015) μας έφερε σε επαφή. Ευκόλως εννοούμενα τα υπόλοιπα, και παραλείπονται. Οχι όμως τα εκ βαθέων ευχαριστώ μου στη Χριστίνα και στον Νίκο, για τις υπέροχες ζωγραφιές τους, όπως και στον δάσκαλο του Νίκου.

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης,
δάσκαλος

Σημείωση: Και βέβαια ο Παιδότοπος θα μείνει ανοικτός το καλοκαίρι… Δόξα τω Θεώ δεν ξελείπει το υλικό!

Το Φροσάκι

Είμαι μια μικρή κορούλα
που πηγαίνω στο σχολειό
μια μικρή μαθητριούλα
μα μια μέρα θα γινώ,
θα γινώ κι εγώ κυρία,
δίχως ψέμματα κι αστεία.

Την κυρά μας τη δασκάλα
που την άγρια μας κάνει
θα την κάνω μέλι-γάλα
θα την κάνω εγώ να βάνει
-σ’ ό,τι έχω ιερό-
στο κρασάκι της νερό…

…Τώρα είμαι ταπεινό
και μικρό μικρό παιδάκι
και στο δρόμο που περνώ
λένε νάτο το Φροσάκι.
Μα όταν πια θα μεγαλώσω
θα με λένε κυρά-Φρόσω!

Το σχολειό θα κλείσει

Το σχολειό θα κλείσει πάλι
κι έχω μια χαρά μεγάλη.
Το καημένο κεφαλάκι
θα ξεκουραστεί λιγάκι.

Μάθαμε όλοι ν’ αγαπούμε
τη δουλειά μας και ν’ ακούμε
της Αγάπης τη φωνούλα
που μιλάει μες στην καρδούλα.

Τώρα πια κάθε παιδάκι
δώθε κείθε σαν πουλάκι
κι όσο θέλει θα πετάξει
με το ενδεικτικό του… εν τάξει.

Σκαλοπάτι-σκαλοπάτι
στο πανώριο το παλάτι
του Πολιτισμού θα μπούμε
και χαρούμενοι θα ζούμε.

Αθ. Παπαθανασίου

Εξετάσεις

Ενα δάκρυ θα κυλήσει από χαρά
κι άλλο ένα θα μας φέρει κάποια λύπη
τα παλιά σαν θυμηθούμε μια φορά
κάτω τώρα που το χάσαμε και λείπει.

Το σχολείο που μας έγινε ζωή
και μας είπε για του ήλιου τα παλάτια
της αγάπης, της αλήθειας την πνοή,
στα σκοτάδια για ν’ ανοίξουμε τα μάτια.

Που μας είπε όταν ήμασταν παιδιά
ένα όμορφο για πάντα παραμύθι
που μας γιόμισε λουλούδια την καρδιά
και δεν έμαθε να σβήνεται στη λήθη.

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα γιορτερή
τρέχαν όλοι για να ’ρθουν στις εξετάσεις
για τ’ αγγόνια ο παππούς είχε Λαμπρή
μα το νοιώθεις πιο πολύ, σαν θα γεράσεις.

Μήτσος Κατσίνης

Διακοπές

Τώρα Χριστέ που πάνε τα μαθήματα
και κλείνει το σχολειό τ’ αγαπημένο
σου στέλνω τη θερμή μου προσευχή
στο θρόνο Σου, τον τρισευλογημένο.

Σ’ ευχαριστώ για τα καλά που έμαθα
με τ’ άλλα τα παιδιά μέσα στην τάξη
Σ’ ευχαριστώ για τους γονείς
και για το Δάσκαλο
που ’ναι οδηγός του νου σε κάθε πράξη.

Τώρα Χριστέ που κλείνει το σχολείο μας
κι αφήνουμε μονάχα τα θρανία,
βοήθα μας το καλοκαίρι πούρχεται
να ’μαστε πάντοτε στη σκέπη Σου τη θεία.

Βασ. Γ. Χαρωνίτης

Διακοπές

Εφτασε το καλοκαίρι, κλείνουν τα σχολειά,
αύριο θα μοιάζει η τάξη μ’ έρημη φωλιά.
Τα παιδιά θα πλημμυρίσουν μ’ εύθυμες λαλιές
κάμπους, περιβόλια, αμπέλια, δάση, ακρογιαλιές.

Η καμπάνα του σχολειού μήνες θα σιωπά
και παντού θ’ ακούς τραγούδια, γέλια χαρωπά.
Τώρα τα ’χομε απομάθει γράμματα αριθμούς
πήραμε τον έλεγχό μας μ’ άριστους βαθμούς.

Μένουν τα παιχνίδια, τρέξιμο, κρυφτό,
κούνια, κλέφτες, τυφλόμυγα και κουκουβιστό.
Μένει η θάλασσα η γαλάζια κι η πλατειά αμμουδιά,
που σκορπούν χαρά κι υγεία στα μικρά παιδιά.

Κατίνα Παΐζη.

Χανιώτικα νέα (13,06,2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/piimata-mias-allis-epochis-se-simerines-zografies/#ixzz3cw1BBg41 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook