ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ πάση θυσία! Το λέγαμε όλο σχεδόν τον Ιούνη, όταν βλέπαμε ότι αργούσε. Ηρθε! Συμφωνία μέσα στο ευρώ πάση θυσία. Η διαπραγματευτική γραμμή της ελληνικής κυβέρνησης ύστερα από ένα ηχηρότατο ΟΧΙ και τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Ηρθε κι αυτή. Καινούργιο κοσκινάκι μας και πού να το κρεμάσουμε; Ε, όχι δα! Παλιό το κοσκινάκι μας και πώς να το κρεμάσουμε… Ανάγκα και θεοί πείθονται; Ερωτηματικό…

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ πάση θυσία! Το λέγαμε όλο σχεδόν τον Ιούνη, όταν βλέπαμε ότι αργούσε. Ηρθε! Συμφωνία μέσα στο ευρώ πάση θυσία. Η διαπραγματευτική γραμμή της ελληνικής κυβέρνησης ύστερα από ένα ηχηρότατο ΟΧΙ και τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Ηρθε κι αυτή. Καινούργιο κοσκινάκι μας και πού να το κρεμάσουμε; Ε, όχι δα! Παλιό το κοσκινάκι μας και πώς να το κρεμάσουμε… Ανάγκα και θεοί πείθονται. Ερωτηματικό…

ΜΑΚΡΥΣ ο δρόμος απ’ το αστεία – αστεία στο αστεία – σοβαρά κι από κει στο σκέτο σοβαρά. Πώς βάρυναν και πώς σοβάρεψαν έτσι τα πράγματα και πώς θα βαρύνουν και θα σοβαρέψουν ακόμα περισσότερο! Μπορεί το πολιτικό μας σύστημα, αυτό που έχουμε (κατά τον λαό και οι κυβερνήτες του) να τα αντιμετωπίσει; Μπορεί η κοινωνία, έτσι όπως είναι διαρθρωμένη, να τα αντέξει;

ΕΔΩ μας θέλω, στα δύσκολα! Στη λαϊκή συνείδηση ο Αϊ Γιώργης νικά τον δράκο και γλυτώνει τη βασιλοπούλα απ’ τα νύχια του. Τα που μου είπε ο φίλος μου σε μια μεγάλη κουβέντα που κάναμε χθες, πριν αρχίσει η συζήτηση στη Βουλή για την ψήφιση της συμφωνίας. Για να κλείσει με τη γνωστή παροιμία «ο καλός καραβοκύρης στη φουρτούνα φαίνεται»!

«ΘΕ μου και να ’μουνα πουλί στον κόσμο να πετούσα/ βοήθεια για σένανε πατρίδα να ζητούσα». Κραυγή αγωνίας εκπέμπει με τη σημερινή του μαντινάδα ο φίλος ιερωμένος που μου την υπαγόρευσε χθες από τηλεφώνου. Κανείς δεν θα μας σώσει, αν εμείς δεν αγωνιστούμε, με νύχια και με δόντια, για να σωθούμε, πάτερ!

ΚΑΤΙ είναι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Για την Ενωμένη Ευρώπη, που μόνο Ευρώπη των Λαών δεν είναι, ο λόγος, είναι φανερό. Τι καλά να εξαφανιζόταν ως διά μαγείας η σάπια οσμή της. Να γινόταν ένας «όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος» για να θυμηθώ έναν στίχο του Εθνικού μας Ποιητή! Τι σκληρή που είναι η πραγματικότητα εντέλει…

ΣΥΝΑΥΛΙΑ στήριξης του συσσιτίου της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου χθες στην Ανατολική Τάφρο. Δεν επιτρέπεται να είμαστε χορτάτοι, όταν υπάρχουν δίπλα μας συνάνθρωποί μας που πεινούν…

ΜΕ ΤΗΝ ΑΕΚ και μάλιστα εκτός έδρας ο πρώτος αγώνας του Α.Ο. Πλατανιάς για το πρωτάθλημα της Μεγάλης Κατηγορίας στο ποδόσφαιρο. Κανένα δίλημμα για τον φ(θ)ανατικό αεκτζή γείτονά μου που σκέφτεται ν’ ανέβει Αθήνα για τον συγκεκριμένο αγώνα. Ενα ισόπαλο αποτέλεσμα η δική μου επιθυμία.

ΣΤΟ Καλάμι, κάτω απ’ τ’ αρμυρίκια, στα μπροσπόδια της θάλασσας, λογαριάζω να βρεθώ με το που θα τελειώσω τη στήλη, είναι μεσημεράκι, αργεί ακόμα ν’ αρχίσει η ολομέλεια της Βουλής, αν αρχίσει, σκέφτομαι. Εκεί θ’ αρχίσω να διαβάζω το καινούργιο μυθιστόρημα του Πολυχρόνη Κουτσάκη: “BABY BLUE” που μου το έχει στείλει  εδώ και μέρες. Αυτό, όπως και άλλα πολλά πολύτιμα δεν μπορείς να μας τα στερήσεις κύριε Σόιμπλε!

ΜΕΤΑ την υπογραφή της συμφωνίας (σ.σ.: είχε προηγηθεί η εθελούσια παράδοση του Δασκαλογιάννη στον Πασά) έπρεπε να βγουν να τα πουν στους άντρες έξω. Αν αυτοί είχαν αντίρηση, τότε, σύμφωνα με την παράδοση, η συμφωνία ήταν άκυρη. Βγήκαν, λοιπόν, όλοι με τα κεφαλομάντηλα στα χέρια. Κύτταζαν άφωνοι τον λαό. Δεν μπορούσαν να μιλήσουν. Υστερα από λίγο με κομμένη από τα δάκρυα τη μιλιά, ο Μωράκης είπε μονάχα δύο λέξεις: «Δεν έχομε μπλιο μπαρούτι!». Ο λαός κατάλαβε. Δεν ήθελε άλλο ν’ ακούσει. Χαμήλωσαν όλοι τα κεφάλια και άρχισαν να σκορπίζουν στους τρεις δρόμους του Ασκυφιώτικου λάκκου. Εμείναν οι καπετάνιοι μόνοι. (Από το βιβλίο “Δασκαλογιάννης” του Νίκου Αγγελή, Αθήνα 1971).

«Αυτός ο κύριος της Αναγέννησης μ’ έμαθε να μην περιμένω πολλά πράγματα από τη δευτέρα παρουσία…/ Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχτείτε./ Υποταχτήκαμε και βρήκαμε τη στάχτη./ Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν αγαπήσετε./ Αγαπήσαμε και βρήκαμε τη στάχτη./ Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν εγκαταλείψετε τη ζωή σας./ Εγκαταλείψατε τη ζωή μας και βρήκαμε τη στάχτη…/ Βρήκαμε τη στάχτη. Μένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας τώρα που δεν έχουμε πια τίποτα».
Από το ποίημα “Αντρας” του Γιώργου Σεφέρη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (16.07.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-330/#ixzz3g34zJXon 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook