ΠΟΙΗΣΗ

ΤΕΛΟΣ (;)

Πέθανε -μας είπαν- και η ελπίδα.

Ύστερα από τόσους θανάτους,

δεν μπορέσαμε πια να κλάψουμε.

Την πλύναμε με αρώματα.

Ήταν παρθένα.

Την ντύσαμε με πάλλευκο χιτώνα.

Της χτενίσαμε τα μακριά μαλλιά.

Της σταυρώσαμε τα χέρια

και τη θάψαμε στην καρδιά μας.

Δε θ’ αργήσει η Ανάσταση!

(Από την ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη "ΚΑΖΟΒΑΡ". Γ' Έκδοση, Εκδ, ΠΥΞΙΔΑ- ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ, Χανιά, 2014)