Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Ξέρει ο καθένας τ’ αλλουνού τα μάτια να διαβάζει
Και του Αγιού Αντωνιού στο Νίππος
Η αλληλογραφία μας
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης


Ξέρει ο καθένας τ’ αλλουνού τα μάτια να διαβάζει


Στην αποσπερίδα που γι’ άλλη μια χρονιά με περίσσια αγάπη διοργάνωσαν οι γυναίκες του Νίππους, του Συλλόγου “Περβολίτσια”, με αφορμή το κόψιμο της βασιλόπιτας, αφού την ευλόγησε ο παπα-Μιχάλης, το περασμένο Σάββατο 16 του Γενάρη. Παραμονή του Αγιού Αντωνιού, μεγάλη η Χάρη του. Μια αποσπερίδα του παλιού καλού καιρού, όταν υπήρχε η δημώδης κοινωνία κι ακόμα καλύτερη. Δίχως τυπικότητες, δίχως επίσημους λόγους. Ούτε καν απ’ τον δήμαρχο Αποκορώνου Χαράλαμπο Κουκιανάκη, που ήταν παρών ως Νιππιανός. Να ’ναι καλά όλες τους, με πρώτη την πρόεδρο, την Εύη Κακατσάκη – Πακέ, που σχεδόν άμα τη επανόδω της απ’ το Παρίσι, όπου την πήγε, μετά την Αθήνα, για τέσσερις περίπου δεκαετίες η τύχη της, τις “οργάνωσε” και για να λειτουργήσουν το κοινωνείν του χωριού. Καθολική η αναγνώριση. Η πλακέτα που της επιδόθηκε από τη Βάνα Κουρή – Καπαρουδάκη, εκ μέρους όλων για την προσφορά της, λέει πολλά.


«Ολοι μας γνωριζόμαστε από ανήλικα παιδιά·/ με το μικρό του τ’ όνομα ένας τον άλλο κράζει./ Στα μυστικά μας δεν μπορεί να βάλουμε κλειδιά·/ ξέρει ο καθένας τ’ αλλουνού τα μάτια να διαβάζει». Και οι στίχοι αυτοί από ένα ποίημα, που μου είχε βάλει ο δάσκαλος και είπα στις “Εξετάσεις”, όταν πήγαινα Πέμπτη Δημοτικού, στον νου μου, ενώ τσουγκρίζαμε τα ποτήρια μας, απολαμβάνοντας τα “πλούσια ελέη”, που η νιππιανή γυναικεία νοικοκυροσύνη είχε στρώσει στα τραπέζια.

 Ο παπα-Μιχάλης, η Κούλα, ο Στελής, ο Αντώνης, η Εύη, η Βαγγελιώ, ο Αγησίλαος, ο Μπάμπης, ο Μιχάλης, ο Δημήτρης, η Κατερίνα, ο Μανούσος, ο Γιώργης, η Λίτσα…  Νιππιανοί και Νιππιανές από γεννησιμιού τους αυτοί και αυτές. Νιππιανοί και Νιππιανές, όμως, και όλοι και όλες, όσοι και όσες βρέθηκαν να κατοικούν μόνιμα στο Νίππος, από κάποια χρονική στιγμή, για οποιονδήποτε λόγο. Τον ίδιο αέρα αναπνέουμε! Πάμε μαζί, πάμε νιππιανά! Καλή συνέχεια.


Και του Αγιού Αντωνιού στο Νίππος



Στις Δεκαφτά του Γεναριού είναι κερά τ’ Αγιαντωνιού! Στο εκκλησάκι του Αγίου Αντωνίου, που βρίσκεται σ’ ένα σπήλιο στο Μέσα Ραφιόλι, λίαν πρωί την ημέρα της Χάρης του. Μου άρεσε να περνώ από εκεί στα μικράτα μου, γυρίζοντας απ’ το περβόλι μας, στον Οχουδο. Και για να κάνω τον σταυρό μου στον Αγιο που κανονικά, λόγω Παππού, έπρεπε να ’χω τ’ όνομά του (μεγάλη ιστορία αυτή), μα και για να θαυμάζω την ομορφιά του τοπίου και ν’ ακούω τα πουλιά να την τραγουδούν. Είχα χρόνια να τύχω στο πανηγύρι του. Αποσπασματικές οι μνήμες μου απ’ αυτό.

«Τον ζηλωτήν Ηλίαν τοις τρόποις μιμούμενος, τω Βαπτιστή ευθείαις ταις τρίβοις επόμενος»… Καμία σχέση η έρημος που έζησε ο Αγιος Αντώνιος με την ονειρεμένη αυτή σπηλιά, όπου τον έβαλε να “κατοικοεδρεύει” η ευσέβεια των παλιών μας μέσα στις δάφνες, στους πλατάνους και στα κυπαρίσσια. Προπάντων ύστερα απ’ τη διαμόρφωση του χώρου που έκανε ο παπα-Μιχάλης, για την άνεση των προσκυνητών…

Εδώ παράδεισος, εδώ ο παράδεισος! Το συνειδητοποιούμε όλοι όσοι (θα ’μαστε καμιά σαρανταριά) βρεθήκαμε “επί το αυτό”. Τόσο κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, που έγινε στην ιερή, πλην όμως δίχως ιερό σπηλιά, όσο και μετά στον… πάγκο των καλιτσουνιών και των άλλων εδεσμάτων, κάτω απ’ το υπόστεγο, “εις υγείαν” των προσφερόντων και εις μνήμην των χωριανών μας Αντώνηδων, που βρίσκονται στο άλλο ημισφαίριο της ζωής… Και του χρόνου αναζήτηχτοι!

Η αλληλογραφία μας
Ιάκωβο Κασελάκη, πρόεδρο Πολιτιστικού – Μορφωτικού Συλλόγου Καντανιωτών “Καντανία”, Κάντανος: Ιδιαίτερα τιμητική για μένα η πρόσκλησή σας να παραβρεθώ στην εκδήλωση για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Συλλόγου σας. Το ήθελα πολύ. Και γιατί θα προηγείτο η προβολή βίντεο με την καταγραφή των εκδηλώσεων κατά το τριήμερο των περυσινών επετειακών εκδηλώσεων του Ολοκαυτώματος της Καντάνου στις οποίες μεταξύ άλλων έγινε και από εμένα η παρουσίαση του μοναδικού στο είδος του βιβλίου του Νίκου Βαβουλέ “Εις Μνημόσυνο αιώνιο – Θύματα Μάχης Κρήτης και κατοχής από και στον Νομό Χανίων”. Ειλικρινά λυπάμαι που δεν ήταν δυνατόν, γιατί ήμουν στο Νίππος. Μια άλλη φορά. Πάντα άξιοι!

Χανιώτικα νέα(19.01.2015)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/xeri-o-kathenas-t-allounou-ta-matia-na-diavazi/#ixzz3xgoZDdDA 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου