ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Για την επίσκεψή μου στην Στ’ τάξη του Δημ. Σχ. Ναυστάθμου Κρήτης, στις 28 Μαρτίου τ.ε., με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, ύστερα από πρόσκληση των παιδιών και της δασκάλας τους, της Σταυρούλας Λαδά, ο λόγος στον σημερινό Παιδότοπο. Ηθελαν, λέει, να με γνωρίσουν από κοντά και να μιλήσουμε για ποίηση και δημοσιογραφία αλλά και για την θητεία μου ως δασκάλου… «Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά/ έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα». Διαρκώς οι στίχοι αυτοί του Διονύση Σαββόπουλου στο νου μου, το δίωρο της συνάντησής μας (όπως κάθε φορά που βρίσκομαι μπροστά στα παιδιά) που είχε σαν γενικό θέμα συζήτησης τη φράση του Τζ. Ελιοτ: «Φυτεύοντας περισσότερες τριανταφυλλιές, έχουμε περισσότερα τριαντάφυλλα».
Κατά τη ΔΑΣΚΑΛΑ και οι ΜΑΘΗΤΕΣ της! Το μόνο που έχω να πω απ’ αυτήν τη θέση για τα όσα βίωσα στην επίσκεψή μου. Και βέβαια, ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα!
Τι κρίμα που αναγκάστηκα να κόψω λόγω χώρου αρκετά απ’ αυτά που έγραψαν τα παιδιά και τις υπέροχες ζωγραφιές τους…

Δείε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

ΔΗΜ. ΣΧ. ΔΔΜΝ ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

Ένας δάσκαλος-ποιητής στην τάξη μας

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

Για την επίσκεψή μου στην Στ’ τάξη του Δημ. Σχ. Ναυστάθμου Κρήτης, στις 27 Μαρτίου τ.ε., με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, ύστερα από πρόσκληση των παιδιών και της δασκάλας τους, της Σταυρούλας Λαδά, ο λόγος στον σημερινό Παιδότοπο. Ηθελαν, λέει, να με γνωρίσουν από κοντά και να μιλήσουμε για ποίηση και δημοσιογραφία αλλά και για την θητεία μου ως δασκάλου… «Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά/ έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα». Διαρκώς οι στίχοι αυτοί του Διονύση Σαββόπουλου στο νου μου, το δίωρο της συνάντησής μας (όπως κάθε φορά που βρίσκομαι μπροστά στα παιδιά) που είχε σαν γενικό θέμα συζήτησης τη φράση του Τζ. Ελιοτ: «Φυτεύοντας περισσότερες τριανταφυλλιές, έχουμε περισσότερα τριαντάφυλλα».
Κατά τη ΔΑΣΚΑΛΑ και οι ΜΑΘΗΤΕΣ της! Το μόνο που έχω να πω απ’ αυτήν τη θέση για τα όσα βίωσα στην επίσκεψή μου. Και βέβαια, ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα!
Τι κρίμα που αναγκάστηκα να κόψω λόγω χώρου αρκετά απ’ αυτά που έγραψαν τα παιδιά και τις υπέροχες ζωγραφιές τους…
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης,
δάσκαλος

[…]Έπειτα μπήκε μέσα και μας μίλησε. Στη συνέχεια άρχισε να γράφει στον πίνακα. Καθώς έγραφε την ημερομηνία, αντί για 2016 έγραψε τη χρονολογία 1960.
Ομως δεν το έκανε κατά λάθος. Μας εξήγησε ότι στις 28 Μαρτίου τη χρονιά εκείνη, πήγαινε στην Στ’ Δημοτικού…»

Νίκος Ζέρβας

[…]Υστερα έγραψε στον πίνακα την πρόταση: φυτεύοντας περισσότερες τριανταφυλλιές έχουμε περισσότερα τριαντάφυλλα. Ρώτησε πώς το καταλαβαίνουμε αλλά κανείς δεν απάντησε. Μετά από μία μακριά κουβέντα, μας ξαναρώτησε και όλοι ξέραμε την απάντηση. Μέχρι κι αυτοί που είχαν απαντήσει πριν είχαν αλλάξει γνώμη για το τι μπορεί να σημαίνει η πρόταση. Μας είπε επίσης ότι αυτή η φράση δεν ήταν δικιά του αλλά κάποιου άλλου ποιητή. Όταν τον ρωτήσαμε αν του έλειπε η δουλειά του, τα ακριβή του λόγια ήταν «Μου άρεσε πάρα πολύ, όταν έφευγα σκέφτηκα ότι κάτι θα μου λείψει και μου λείπει παιδιά, μου λείπει…».
Χρύσα Σκοκέα

[…]Μας απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις μας με ακρίβεια. Μας είπε για την οικογένειά του, για τα σημαντικά περιστατικά όταν ήταν 36 χρόνια δάσκαλος, για τη δουλειά του δημοσιογράφου, αλλά και την ιδιότητά του ως ποιητής. Ενιωσα πολύ ωραία που ήρθε ένας ποιητής στην τάξη μας».
Νικόλας Γεωργάκης

«Αφού μας έδωσε λίγες πληροφορίες για τον εαυτό του, ζήτησε και από εμάς να του πούμε για την τάξη μας. Επειτα μας έδωσε την άδεια να του κάνουμε κάποιες ερωτήσεις και αυτός μας απαντούσε πρόθυμα και ρεαλιστικά. Αφού έλυσε όλες τις απορίες μας σχετικά με την περίοδο που ήταν δάσκαλος και με τη δημοσιογραφική του ιδιότητα, μίλησε για τις ποιητικές του συλλογές και για το ποίημα του “Δάσκαλος”, το οποίο είχαμε διαβάσει και δουλέψει τις προηγούμενες μέρες στην τάξη. Οταν ήρθε η ώρα να φύγει, στενοχωρηθήκαμε πολύ […]».
Ευάγγελος Λαγάρας

«Η καλύτερη στιγμή ήταν όταν άρχισε να μας περιγράφει διάφορα περιστατικά της ζωής του.
Η ζωή του αν και μερικές φορές δύσκολη ήταν συναρπαστική. Κατά τη γνωμη μου, είχε διαλέξει το σωστό μονοπάτι της ζωής από την αρχή. Μας είπε για την οικογένειά του και συγκινήθηκε από το τόσο ενδιαφέρον μας γι’ αυτόν»…

Κώστας Κοϊμτζής

[…] Του προσφέραμε ένα βιβλίο που φτιάξαμε με ζωγραφιές και τις εντυπώσεις μας από το ποίημά του “Δάσκαλος”, και αυτός μας ευχαρίστησε… Ηταν μεγάλη μας τιμή που μας επισκέφτηκε και μοιράστηκε μαζί μας τόσο όμορφα πράγματα. Θα μου μείνει αξέχαστη αυτή η εμπειρία».
Κωνσταντίνος Γκούβερης

«Μας είπε και ένα ρητό: «Φυτεύοντας περισσότερες τριανταφυλλιές έχουμε περισσότερα τριαντάφυλλα». Στην αρχή δεν καταλάβαμε τι σημαίνει, έπειτα όμως από τη συζήτησή μας καταλάβαμε ότι όσο περισσότερο καλλιεργούμαστε ως άνθρωποι, τόσο καλύτεροι γινόμαστε».
Νίκος Βιλλιώτης

«…Οταν μάθαμε ότι ένας ποιητής θα ερχόταν στην τάξη μας χαρήκαμε πολύ. Μιλάω βέβαια για τον πολυάσχολο Βαγγέλη Κακατσάκη. Αυτή η συνάντηση με έφερε για πρώτη φορά μπροστά σε ένα ποιητή. Μέσω αυτής της συνάντησης αποκτήσαμε περισσότερες γνώσεις και εμπλουτίσαμε το λεξιλόγιο μας».
Γιάννης Σταυρουλάκης

[…] Ολοι περιμέναμε πώς και πώς αυτή τη μέρα. Είχαμε ετοιμάσει πολλά για αυτή τη μέρα όπως ζωγραφιές και πολλές πολλές ερωτήσεις…».
Ειρήνη Κριτσωτάκη

[…] Πρωτύτερα είχαμε διαβάσει ένα ποίημα με τίτλο “Δάσκαλος”, το σχολιάσαμε και η κυρία μας μάς έβαλε εργασίες για το σπίτι με σχέση το ποίημα…».
Ιωάννα Μαραγκουδάκη

[…] Κουβαλούσε ένα μπλοκάκι και ένα μολύβι. Εχει γράψει πολλά βιβλία και θα ήθελα να ξαναέρθει.»
Στέλιος Μελισσουργάκης

[…]Ελπίζω να τον ξαναδώ γιατί θέλω να μάθω περισσότερα πράγματα για αυτόν. Ετσι κι αλλιώς τον ένιωσα σαν δάσκαλό μου και μου φάνηκε σαν να τον ξέρω χρόνια».
Σεμίνα Κοκολινάκη

«…Ο άνθρωπος αυτός είναι σπάνιος. Ελπίζω να ξανάρθει στην τάξη μας γιατί μου άρεσε ο τρόπος που μιλούσε και έλεγε αστεία και πράγματα που θυμόταν από τα 39 χρόνια της διδασκαλίας του…»
Πάρις Ζέρβας

[…]Του δώσαμε το δικό μας βιβλίο, βγάλαμε μία φωτογραφία και τον κεράσαμε μπισκότα και χυμό και αργότερα τον συνοδέψαμε μέχρι την έξοδο του σχολείου και τον χαιρετίσαμε».
Ρωξάνη Αρχοντή

…Αρχικά, μας μίλησε για μία παροιμία που περιέγραφε ένα μέρος της ζωής του. Επειτα γράψαμε σε ένα χαρτί τις ερωτήσεις που θέλαμε να του κάνουμε. Μας απάντησε με κάθε λεπτομέρεια…».



Αννα Ιορδανοπούλου

«…Στη συνέχεια του διαβάσαμε ένα δικό του ποίημα από την ποιητική του συλλογή «Όταν γίνεις ποίημα». Ομως μας το διάβασε κι αυτός χρωματίζοντας ξεχωριστά κάθε λέξη όπως θα έκανε κάθε σπουδαίος ποιητής. […] Μας περιέγραψε τις εμπειρίες του από όταν ήταν δάσκαλος για 39 χρόνια αλλά και για τώρα που ασχολείται με την ποίηση που την έχει σαν χόμπι αλλά και τη δημοσιογραφία που ασχολείται μέχρι σήμερα στα Χανιώτικα Νέα».
Νίκος Κεράνης

[…] Ο κ. Βαγγέλης μας έδωσε το βιβλίο του “Στα Πεταχτά”. Πριν φύγει, εξηγήσαμε τη φράση που είχαμε γράψει στον πίνακα. Στο τέλος τον κεράσαμε χυμό και κουλουράκια και τον συνοδέψαμε μέχρι την έξοδο του σχολείου.
Αυτή η μέρα ήταν εξαιρετικά σημαντική γιατί βιώσαμε μία ξεχωριστή εμπειρία. Ενοιωσα χαρά και συγκίνηση που γνώρισα ένα τόσο καλό άνθρωπο».
Χριστίνα Γιωτάκου

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/enas-daskalos-piitis-stin-taxi-mas/#ixzz45zBFsgCI 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook