ΠΟΙΗΣΗ

Το βουβό τηλέφωνο



2, 8, 2, 5, 0, 5, 1…
 Τηλεφωνώ.
 Να πω στη μητέρα μου
την «καλημέρα» της καινούριας μέρας,
θέλω.
Το τηλέφωνο δεν απαντά.
 «Η κυρία Ήρα θα την αλλάζει», σκέφτομαι.
Τηλεφωνώ ξανά, ξανά, ξανά, ξανά, ξανά…
Το τηλέφωνο συνεχίζει να μην απαντά.
 Έχω ξεχάσει ότι η μάνα μου
 ζει στο άλλο ημισφαίριο της ζωής.
Σε άγνωστη διεύθυνση.
Δίχως τηλέφωνο.
Επιμένω.
Κάποτε το τηλέφωνο θ’ απαντήσει,
θα το ακούσει όπου κι αν βρίσκεται,
 και θα τρέξει να το σηκώσει.
Η ίδια.
Την ξέρω εγώ καλά τη μάνα μου!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΙΣ ΠΟΙΗΜΑ
( Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης Πυξίδα της Πόλης, Χανιά 2013)